Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 29-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. α΄ 8 - 11

α΄ 8 - 11
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 16 - 21    

Η΄ 16 - 21 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κυριακή Β’ Λουκᾶ: Ἡ τέλεια ἀγάπη (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Λουκ. στ’ 31-36)

Όταν οι άνθρωποι έχουν παντοτινή επίγνωση της φιλανθρωπίας του Θεού προς αυτούς, θα είναι φιλάνθρωποι κι ο ένας προς τον άλλον. Δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο που να κάνει τους ανθρώπους άσπλαχνους προς τους άλλους, όσο η πεποίθηση πως κανένας δε θέλει να δώσει και στους ίδιους. Κανένας; Και πού είναι ο Θεός τότε; Δε μας αποζημιώνει κάθε μέρα και κάθε νύχτα ο Θεός με την ευσπλαχνία Του, σε αντίθεση μ’ εμάς που είμαστε άσπλαχνοι; Δεν είναι πιο σπουδαίο για μας να μας ευεργετήσει ο Βασιλιάς στην αυλή Του με την ευσπλαχνία Του, αντί να μας ευεργετούν οι δούλοι Του; Τί μας ωφελεί αν μας ευεργετούν όλοι οι δούλοι Του, αλλά ο Βασιλιάς είναι συγκρατημένος απέναντι μας;

Οι άνθρωποι γίνονται ανελεήμονες όταν περιμένουν από τους άλλους να τους ελεήσουν, ενώ οι άλλοι περιμένουν το ίδιο απ’ αυτούς. Σ’ αυτήν την αμοιβαία αναμονή, στο να περιμένει δηλαδή ο ένας από τον άλλον να τον ελεήσει, όλοι οι άνθρωποι, σαν ένας γενικός κανόνας, γίνονται άσπλαχνοι κι ανελεήμονες. Η ελεημοσύνη όμως δεν είναι παθητική αρετή, αλλά ενεργητική.

Ἡ ἀνόρθωσις

Εφόδιον Ορθοδοξίας

Βασική Δογματική Διδασκαλία 

Τού Πρωτοπρ. Αντωνίου Γ. Αλεβιζόπουλου Δρ. Θεολογίας Δρ. Φιλοσοφίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8^ο. Η ανόρθωσις

1. Το Πρωτευαγγέλιον

Καθώς είδομεν, ως αποτέλεσμα της πτώσεως επήλθε διαφοροποίησις της ιδίας της φύσεως του ανθρώπου. Συνεπώς, βαρεία ήτο η κληρονομιά των απογόνων του πεσμένου Αδάμ. Η κληρονομιά μιας αρρωστημένης φύσεως, μιας παλαιάς, γηρασμένης ρίζης, της οποίας η μοίρα ήτο ο θάνατος και η φθορά.

Πώς, λοιπόν, ημπορούσε να σωθή ο απόγονος του Αδάμ, η ανθρωπότης ολόκληρος;

Δια να επιτύχη την σωτηρίαν εχρειάζετο νέα «ρίζα», την ρίζα ενός νέου Αδάμ, όχι εκείνην του παλαιού Αδάμ. Είχεν ανάγκην ενός νέου γενάρχου, ο οποίος θα επανέφερε την φύσιν του εις τον σύνδεσμον με τον Θεόν και θα έκαμνε και πάλιν τον άνθρωπον μέτοχον της ζωής του Θεού. Τούτο δεν ημπορούσεν ο άνθρωπος να το επιτύχη δια της καταγωγής του από την παλαιάν ρίζαν του Αδάμ, η οποία τον κατεδίκαζεν εις την φθοράν και τον θάνατον (Σοφ. Σολ. 2,23). Έπρεπε να θεραπευθή η ιδία η φύσις του ανθρώπου, ώστε δια της συμμετοχής εις την αναγεννημένην αυτήν φύσιν, να η μπόρεση να συνδεθή και πάλιν με την πηγήν της ζωής του, με τον Θεόν και να ζήση (Ιωάννης 3,36. 14,6. Α' Ιωάννης 5,12. 20).

Αυτό δεν ημπορούσε ποτέ να το επιτύχη μόνος του ο άνθρωπος, οσονδήποτε και αν προσεπάθει. Το αποφασιστικόν βήμα έπρεπε να το κάμη ο ίδιος ο Θεός.

Γιά τό πάθος τοῦ καπνίσματος

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

«οὐκ οἴδατε ὅτι ναός Θεοῦ ἐστέ καί τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν;»
( Α’ Κορινθ. γ’, 16 )

Ἅγιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα
Σέ γράμμα του μέ ἡμερομηνία 12 Ὀκτωβρίου 1888 ὁ Ὅσιος Ἀμβρόσιος, ἀπαντᾶ σέ ἐπιστολή τοῦ μανιώδους καπνιστῆ Ἀλέξιου Στεπάνοβιτς Μαγιόρωφ πού τοῦ ζητᾶ βοήθεια προκειμένου νά κόψει τό κάπνισμα, τά ἑξῆς:
«Γράφεις ὅτι δέν μπορεῖς νά κόψεις τό κάπνισμα! Αὐτό πού εἶναι ἀδύνατο γιά τόν ἄνθρωπο, εἶναι δυνατό μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Τό μόνο πού χρειάζεται εἶναι νά ἀποφασίσεις μέ σταθερότητα νά ἀπαλλαγεῖς ἀπ’ αὐτό, ἀφοῦ ἀναγνωρίζεις τήν ζημία πού προξενεῖ στήν ψυχή καί στό σῶμα σου. Διότι ὁ καπνός:
ἐξασθενίζει τήν ψυχή,
αὐξάνει καί δυναμώνει τά πάθη,
σκοτίζει τό νοῦ
καί καταστρέφει σιγά-σιγά τή σωματική ὑγεία μέ ἕναν ἀργό θάνατο.
Ταυτόχρονα οἱ πνευματικές ἀσθένειες τῆς ὀξυθυμίας καί μελαγχολίας ἐμφανίζονται στήν ψυχή σάν συνέπεια τοῦ καπνίσματος.
Σέ συμβουλεύω νά χρησιμοποιήσεις πνευματική θεραπεία γιά τήν καταπολέμηση τοῦ πάθους σου.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ΙΓ΄Κυριακῆς: Ὁμιλία περί τῆς εὐλαβείας καί περιποιήσεως, τῆς χρεωστουμένης τοῖς ἐναρέτοις ἀνθρώποις (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Α' Κορ. ιστ' 13-24)
- Η ευλάβεια, η περιποίησις και η υπακοή προς τους εναρέτους και αγίους ανθρώπους, εστίν έργον αρεστόν και ευπρόσδεκτον εις τον Θεόν.

- Τί παθαίνουν όσοι δεν ευλαβούνται, κατακρίνουν και περιφρονούν τους δούλους του Θεού (εναρέτους ανθρώπους, ιερωμένους, διδασκάλους κλπ)

- Οι γονείς πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά τους την οφειλόμενη τιμή προς τους δούλους του Κυρίου.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀκυλίνα. 27 Σεπτεμβρίου

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀκυλίνα
 Στίς 27 Σεπτεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴν ἁγία Παρθενομάρτυρα Ἀκυλίνα τὴν νέα, ἡ ἄθληση τῆς ὁποίας ἔγινε τὸ 1764. Ἡ ἁγία Ἀκυλίνα καταγόταν ἀπὸ τὸ Ζαγκλιβέρι τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὁ πατέρας της, ἐπειδὴ σκότωσε κάποιο Ἀγαρηνό, γιὰ νὰ ἀποφύγη τὸν θάνατο ἀρνήθηκε τὴν πίστη του στὸ Χριστὸ καὶ ἔγινε Μωαμεθανός. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡ ἁγία ἀνατράφηκε ἀπὸ τὴν φιλόθεη μητέρα της μὲ μεγάλη εὐσέβεια.
Σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ χρονῶν ἐκβιάσθηκε ἀπὸ τὸν ἐξωμότη πατέρα της νὰ ἀρνηθῆ τὴν πίστη στὸν Χριστό. Ἡ ἁγία ὅμως ἔμεινε ἑδραία στὴν πίστη της καὶ ἀπέκρουσε τόσο τὶς κολακεῖες, ὅσο καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ πατέρα της.

Ὕμνος στήν πίστη ( Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως )

      Πίστη! Θεῖο δῶρο, καρπός τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, γνώση μυστηρίων, οὐράνια σοφία, δάσκαλος τῶν θείων ἀληθειῶν, σκάλα οὐρανοῦ καί γῆς, σύνδεσμος Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ἀπόδειξη θείας φιλίας καί ἀγάπης, ἔκφραση μετάδοσης οὐράνιων ἀγαθῶν.
Μέ ποιούς λόγους θά μπορέσω νά περιγράψω τήν δύναμή σου; Μέ ποιές λέξεις νά ἐκφράσω τίς ἐνέργειές σου; Ἡ δύναμή σου ἀληθινά εἶναι θεία, ὡς θεῖο δῶρο, καί ἡ ἐνέργειά σου ἄπειρη, ἴση μέ τή θεία θέληση, διότι ἐνεργεῖ με θεία δύναμη, ὅσα καί νά σκεφθοῦν μέ τό νοῦ τους οἱ ἄνθρωποι πού θεωροῦνται ἀδύνατα.

Ἐσύ ὡς φῶς φωτίζεις αὐτούς πού ἔχουν σκοτισμένη τήν διάνοιά τους, ἐσύ ὁδηγεῖς αὐτούς πού ζητοῦν στίς Γραφές τήν ἀλήθεια, καί γίνεσαι ἀσφαλής ὁδηγός στή γνώση. Ἐσύ θερμαίνεις μέ θεῖο ἔρωτα τίς καρδιές καί ἀνάβεις σ’ αὐτές τήν θεία ἀγάπη.

Ὁ σκορπισμός τοῦ νοός κατὰ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς. Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης

 Ὁ σκορπισμός τοῦ νοός κατὰ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς

 

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οἱ πνευματικοί ἀγωνιστές συχνά παραπονοῦνται ὅτι κατά τήν ὥρα τῆς προσευχῆς ὁ νοῦς τους δέν συγκεντρώνεται, ἀλλά σκορπίζεται ἐδῶ καί ἐκεῖ, μέ ἀποτέλεσμα νά θεωροῦν ὅτι ἡ προσευχή τους εἶναι μάταια.
Βλέπουν ὅτι ἡ πράξη τῆς προσευχῆς εἶναι δύσκολη, γι᾽ αὐτό καί ζητοῦν ἀπό τούς πνευματικούς σχετικές συμβουλές.
Τό πρῶτο, πού πρέπει νά προσέξουν οἱ ἀδελφοί εἶναι ἡ προσπάθεια στήν προσευχή νά μή διακοπεῖ.
Νά προσεύχονται κι ἄς τρέχει ὁ νοῦς στά περιττά καί μάταια. Νά ἐλπίζουν ὅτι κάτι καλύτερο θά πετύχουν αὔριο.
Ὁ ἀγώνας τους πρέπει νά εἶναι στραμμένος κυρίως στήν ἐγρήγορση, στόν περιορισμό τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν καί στό ἔλεγχο τῶν αἰσθήσεων. Γιά νά εἶναι προσηλωμένος ὁ νοῦς στόν Ἰησοῦ, δέν πρέπει νά ἀσχολεῖται μέ περιττά καί ἄχρηστα πράγματα, τά ὁποῖα ἐκτός τῆς ραθυμίας προκαλοῦν καί λύπη.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 28-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 5 - 9

δ΄ 5 - 9
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιγ΄ 44 - 54    

Ιγ΄ 44 - 54
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ γιά τήν "Προστασία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἀπό τήν σύλληψη μέχρι τόν φυσικό θάνατο".

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ
για την "Προστασία της ανθρώπινης ζωής από την σύλληψη μέχρι τον φυσικό θάνατο".

Πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία συλλογής ηλεκτρονικών υπογραφών για την προστασία της ανθρώπινης ζωής από την σύλληψη μέχρι τον φυσικό θάνατο με την ονομασία:  "Ένας από εμάς" (One of Us).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Τελευταία ημέρα ηλεκτρονικής υποβολής των υπογραφών έχει ορισθεί η 1η Νοεμβρίου 2013

Σε εξέλιξη βρίσκεται μία προσπάθεια συγκεντρώσεως υπογραφών σχετικά με την επανεξέταση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της νομιμοποιήσεως της χρηματοδοτήσεως δι' ευρωπαϊκών κονδυλίων των τεχνολογικών ερευνών με ανθρώπινα έμβρυα.

Για εμάς τους Ορθοδόξους η ζωή και η προσωπικότητα κάθε ανθρώπου, χριστιανού ή μη, λευκού, μαύρου ή κίτρινου, πλουσίου ή φτωχού, είναι ιερή, γιατί αντικρύζουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας.

Από το Συναξάρι - Μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Σωφρονίου ἐπισκόπου Βράτσης τῆς Βουλγαρίας

Ο άγιος Σωφρόνιος —κατά κόσμον Στόικο Βλαντισλάβωφ— γεννήθηκε το 1739 στην βουλγαρική πόλη Κότελ. Ορφανός από μικρός, σε ηλικία εννέα ετών εισήλθε στην εκκλησιαστική σχολή, όπου έμαθε την σλαβονική και ελληνική γλώσσα. Μετά την αποφοίτηση του νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε ιερεύς (1762) της γενέτειράς του. Το έργο του ήταν το κήρυγμα του θείου λόγου στην απλή βουλγαρική, η μετάφρασις των βίων των αγίων από τα ελληνικά και σλαβονικά στα βουλγαρικά και η διδασκαλία θρησκευτικών μαθημάτων στους μαθητάς της εκκλησιαστικής σχολής. Η μεγάλη αυτή ποιμαντική δραστηριότης του προκάλεσε τον φθόνο άλλων Βουλγάρων ιερέων, οι οποίοι συχνά με ραδιουργίες προσπαθούσαν να τον βλάψουν αλλά και από τους Τούρκους πολλές φορές μαστιγώθηκε και φυλακίσθηκε. Αναγκασμένος να απομακρυνθή από την πατρίδα του, κατέφυγε στο Βιδίνιο, όπου ο μητροπολίτης τον διόρισε σε μια ενορία. Και εκεί όμως εκινδύνευσε να απαγχονισθή από κάποιον Τούρκο, επειδή προστάτευσε νεαρή χριστιανή από τους ασελγείς σκοπούς του.

Οπτικό Αγιολόγιο 28 Σεπτεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 28ης Σεπτεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν» ( Λουκ. κα΄19)