Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 21-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7

θ΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28    

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:Περί ἀναισθησίας

 "Κλίμαξ"

ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ

Περί αναισθησίας

(Διά την νέκρωσιν της ψυχής και διά τον θάνατον του νου, πρό του σωματικού θανάτου)

1. Αναισθησία και στα σώματα και στις ψυχές είναι απονεκρωμένη αίσθησις, η οποία από χρονία ασθένεια και αμέλεια κατέληξε να αναισθητοποιηθή.

2. Η αναλγησία είναι πολυκαιρισμένη και μονιμοποιημένη αμέλεια, ναρκωμένη σκέψις, γέννημα των «προλήψεων». Είναι παγίδα της πνευματικής προθυμίας, βρόχος της ανδρείας, άγνοια της κατανύξεως, θύρα της απογνώσεως. Είναι μητέρα της λήθης, (λησμοσύνης του Θεού και των εντολών του), και εν συνεχεία θυγατέρα της ιδικής της θυγατέρας [1]. Είναι ακόμη απόκρουσις από την ψυχή του φόβου του Θεού.

3. Ο ανάλγητος είναι άφρων φιλόσοφος. Είναι αυτός που εξηγεί το θέλημα του Θεού στους άλλους προς ιδική του κατάκρισι. Αυτός που φιλολογεί είς βάρος του εαυτού του. Αυτός πού είναι τυφλός, και διδάσκει τους άλλους πώς να βλέπουν. Ομιλεί στους άλλους για την θεραπεία του τραύματός των, ενώ συνεχώς ερεθίζει και χειροτερεύει το ιδικό του. Ομιλεί εναντίον του πάθους, και συνεχώς τρέφεται με όσα το προκαλούν. Εναντίον του πάθους προσεύχεται, και αμέσως σπεύδει να το ικανοποιήση. Ικανοποιώντας το εξοργίζεται κατά του εαυτού του και δεν εντρέπεται τα λόγια του ο ταλαίπωρος.

Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Μυροβλύτης. Ἁγιορείτης Ἅγιος

 Όσιος Ιωσήφ ο Μυροβλύτης. Αγιορείτης Άγιος Μνήμη 19 Νοεμβρίου

.

Στόν βιβλιοπώλη Σβέτολικ Μ. γιά τίς νεότερες αἱρέσεις.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἄκουσες, λές, κάποιους ἀνθρώπους ἐκεῖ γύρω ἀπό τόν Δούναβη πώς μιλοῦν στόν λαό γιά νέα καί ἀσυνήθιστη διδασκαλία. Τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς διδασκαλίας τονίζει: ὅσο περισσότερο, τόσο καλύτερα. Ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου εἶναι ἤδη στό κατώφλι τῆς πόρτας μας. Δείχνουν κάποια προειδοποιητικά σημάδια τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἤδη ἐμφανισμένα στόν κόσμο. Τέτοια εἶναι οἱ σεισμοί, οἱ πόλεμοι, ἡ ἀθεΐα, ἡ διαταραχή τῆς φύσης, ἡ σύγχυση μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί πολλά ἄλλα. Μέ βάση αὐτά διδάσκουν στούς ἀνθρώπους νά μήν ἀγωνίζονται καθόλου ἐνάντια στό κακό τοῦ κόσμου καί ἔτσι θά ἐπισπευστεῖ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει, λένε, νά χαιρόμαστε μέ τή σύγχυση, τούς πολέμους, τίς κρίσεις, τίς πλημμύρες, τίς ξηρασίες, τήν πείνα, τούς διαπληκτισμούς ἀνάμεσα σέ γείτονες, τίς διαιρέσεις τῶν οἰκογενειῶν, τήν ἀταξία, τήν παραπαίουσα Ἐκκλησία, τήν κατάρρευση τοῦ κράτους. Δέν πρέπει νά διορθώσουμε αὐτήν τή ζωή, δέν πρέπει νά μπαλώσουμε τόν κόσμο, ἀλλά νά τόν ἀφήσουμε νά γίνει ὁλόκληρος κομμάτια, σκουριά, νά δηλητηριαστεῖ καί ἔτσι νά γίνει ἀκατοίκητος. Καί ὅλα αὐτά γιά νά τόν δεῖ ὁ Χριστός μουχλιασμένο ὥστε νά ἐπισπεύσει τόν ἐρχομό Του καί νά δώσει τέλος σ᾿ ὅλα αὐτά. Μέ μιά λέξη ἐμεῖς πρέπει νά συνεργασθοῦμε γιά τήν καταστροφή τοῦ κόσμου καί ἔτσι ξεκάθαρα, ἀνοικτά νά ἐξαναγκάσουμε τόν Χριστό νά ἔρθει ξανά. Καί ἀσταμάτητα ἐπαναλαμβάνουν: ὅσο περισσότερο, τόσο καλύτερα. Αὐτή εἶναι ἡ νέα διδασκαλία τῆς ὁποίας οἱ δάσκαλοι αὐτοαποκαλοῦνται νέοι ἀντβεντιστές.

Θαῦμα μέ θεία μετάληψη...σέ παλαιοημερολογίτισσα

ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ…. ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΣΑ

Όταν έλεγα μια φορά τους λογισμούς μου στον Γέροντα και χτυπάει το τηλέφωνο, μου λέει..
- Να το σηκώσω αγόρι μου;
- Έ, σηκώστε το Γέροντα λέω, μπορεί να είναι καμιά ανάγκη, να πεθαίνει κανένας άνθρωπος, πάλι δεν θα σας ξανά βρώ;Το σηκώνει, ακούω μια γυναίκα, έκλαιγε, φώναζε, χτυπιότανε, τσίριζε. Και έλεγε ο Γέροντας..
- Είδες κορίτσι μου που σου τα έλεγα εγώ, είδες που σου έλεγα να το κάνεις αυτό το πράγμα; Ναι κορίτσι μου δίκιο έχεις, ναι έτσι είναι.Έκλεισε το τηλέφωνο..
- Αν είναι (λέω) Γέροντα κάτι εξομολογητικό μην μου το πείτε, αν είναι κάτι άλλο, τι είχε και έκανε έτσι;
Ήταν μια δασκάλα από την Ήπειρο, ήταν παλαιοημερολογίτισσα και συνάντησε τον π.Εφραίμ, δεν ξέρω που και τον άρχισε, τον πήρε παραμάζωμα. - Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο.
- Όχι κορίτσι μου (να λέει αυτός) δεν είναι έτσι, οι ιερείς μας έχουν Ιερωσύνη.Και δεν μπορούσε να την πείσει. Τότε της λέει…

Ἡ ψυχολογία τῶν ἐξομολογουμένων ἐπιπολέως. Μητροπολίτου Κυρηνείας Παύλου.

Ἡ ψυχολογία τῶν ἐξομολογουμένων ἐπιπολέως

Συνεπληρώθησαν δύο χρόνια ἀπό τήν εἰς Κύριον ἐκδημίαν τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κυρηνείας κυροῦ Παύλου. Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης ἐγεννήθη εἰς τήν Λάρνακα τῆς Κύπρου τό 1945 καί ἐκοιμήθη τήν 1ην Ὀκτωβρίου 2011. Στενός συνεργάτης τῆς ἐφημερίδος τοῦ «Ο.Τ.» μέ πολλά καί ἀγωνιστικά ἄρθρα τόσο ἐκκλησιαστικοῦ περιεχομένου, καταγγέλλοντα τάς διαθρησκειακάς συναντήσεις, πού ὑποκρύπτουν τήν Νέαν Τάξιν Πραγμάτων, ὅσο καί ἐθνικοῦ μαχόμενος διά τά δίκαια τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὁ «Ο.Τ.» διά νά τιμήση τήν μνήμην τοῦ μακαριστοῦ Ἱεράρχου δημοσιεύει τό ἄρθρον του «Ἡ ψυχολογία τῶν ἐξομολογουμένων ἐπιπολέως». Τό ἄρθρον ἔχει ὡς ἀκολούθως:

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ ΛΟΥΚΑ /Λουκ. ιη' 18-27_Ὁ πλούσιος νέος καί ὁ Χριστός_mp3

Π. Σάββας 2012-11-25_Λόγος περί ἀκτημοσύνης καί μοναχικῆς ἀποταγῆς _Ἀγ. Βασιλείου καί Ἀγ. Ἀθανάσιου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-11-2012 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Διδαχές Γερόντων

  α'. Για το θάνατο

1.   Ο Γέροντας  Φιλόθεος έλεγε ότι ο άνθρωπος στην παρούσα ζωή περνάει από πολλές δυσκολίες, τις όποιες πρέπει να αντιμετωπίζει με πίστη στο Θεό. Ειδικό­τερα τόνιζε: «Ή παρούσα πρόσκαιρη ζωή μοιάζει με θά­λασσα και εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλοιάρια. Και όπως τα πλοία πού ταξιδεύουν στη θάλασσα δεν συναντούν μό­νο γαλήνη αλλά πολλές φορές συναντούν ισχυρούς ανέ­μους και μεγάλες τρικυμίες και 

κινδυνεύουν, έτσι και ε­μείς, οι όποιοι ταξιδεύουμε στη θάλασσα της πρόσκαιρης ζωής, συναντούμε πολλές φορές ισχυρούς ανέμους, και μεγάλες τρικυμίες, σκάνδαλα, πειρασμούς, ασθένειες, θλί­ψεις,   στενοχώριες,   διωγμούς και  διάφορους κινδύνους. Δεν πρέπει όμως να δειλιάζουμε. Να έχουμε θάρρος, αν­δρεία, πίστη. Και αν ως άνθρωποι ολιγόψυχοι και ολιγόπιστοι δειλιάσουμε στους κινδύνους, να φωνάξουμε στο Χριστό όπως ό Πέτρος και εκείνος θα απλώσει το χέρι του και θα μας βοηθήσει».

Τό ἁγιασμένο λάδι. Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς

 Τό ἁγιασμένο λάδι

Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Οταν ὁ ἅγιος ἤθελε νά κοιμηθεῖ λίγο, ἔστρωνε κοφτερές πέτρες στή γῆ καί πάνω τους ἔριχνε ἕνα σάγισμα. Ὕστερα ἔψαλλε νεκρώσιμα τροπάρια, σά νά ἑτοίμαζε τόν ἑαυτό του γιά ταφή, κι ἔλεγε τέσσερα ἀποστολικά καί τέσσερα εὐαγγελικά ἀναγνώσματα, ὅλα ἀπ’ ἔξω. Ἔτσι ἔπεφτε νά κοιμηθεῖ, βάζοντας ἕνα λιθάρι γιά προσκεφάλι καί σταυρώνοντας τρεῖς φορές τό στρωσίδι του.
Συχνά τή νύχτα τοῦ ἔκαναν ἐπίθεση οἱ δαίμονες καί δέν τόν ἄφηναν νά κοιμηθεῖ. Ἐκεῖνος τότε, μέ δύναμη θεϊκή, ἅρπαζε τό ραβδί του καί τούς χτυποῦσε ἄγρια, βρίζοντάς τους καί χλευάζοντας τήν ἀδυναμία τους.
Οἱ δαίμονες εἶχαν ἀπελπιστεῖ μαζί του.
-Τί θά κάνουμε μ’ αὐτόν τόν σκληροτράχηλο, ἔλεγαν μεταξύ τους, πού μᾶς χτυπάει καί μᾶς βρίζει καί ρεζιλεύει τό σόι μας;
Μιά νύχτα εἶχε πάρει λιγάκι ὁ ὕπνος τόν δοῦλο τοῦ Θεοῦ .  Ξαφνικά φάνηκε ὁ διάβολος κρατώντας μιάν ἀξίνα!  Τή σήκωσε ψηλά γιά νά τόν χτυπήσει, μά, πρίν προλάβει νά τήν κατεβάσει, κυριεύτηκε ἀπό φρίκη καί τρόμο, τραβήχτηκε πίσω καί χάθηκε σάν καπνός, ξεφωνίζοντας καί κάνοντας μεγάλο θόρυβο, ἐνῶ ὁ Νήφων, ξύπνος πιά, τόν ἄκουσε νά τρίζει τά δόντια καί νά λέει:

Ἄς γυμνάσουμε τήν ἀκοή μας, ὥστε να μη δείχνουμε...δειλία

 

Μεγάλο κακό είναι να περιφρονής την απειλή. Αυτός που περιφρονεί την απειλή, γρήγορα θα το καταλάβη αυτό από την πείρα των πραγμάτων. Τίποτε δεν είναι τόσο χρήσιμο, όσο το να μιλή κανείς για την γέεννα κάνεις τις ψυχές μας καθαρότερες από κάθε άργυρο. Διότι άκουγε τον προφήτη που λέει «Οι εντολές σου πάντοτε βρίσκονται μπροστά μου» ( Ψαλμ. 17, 23 ) . Και ο Χριστός συνέχεια γι' αυτήν ομιλεί. Διότι, αν και στενοχωρή τον ακροατή, όμως τον ωφελεί πάρα πολύ.
Τέτοια πράγματα είναι όλα, όσα ωφελούν. Και μην απορήσης. Διότι και τα φάρμακα και τα φαγητά πρώτα λυπούν τον ασθενή και μετά φέρνουν την ωφέλεια. Εάν δεν ανεχώμαστε το βάρος των λόγων, είναι ολοφάνερο, ότι δεν θα ανεχθούμε την θλίψι που προκαλούν τα πράγματα.

Οἱ δύο πόλοι τῆς πνευματικῆς ζωῆς.(Μνήμη Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος). Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

 Οι δυο πόλοι της πνευματικής ζωής.(Μνήμη Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος)

  Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα την μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, Πατριάρχου Αλεξανδρείας. Ο Άγιος Ιωάννης κατήγετο από την Κύπρο. 

Υπήρξε τέκνο ευσεβών και πλουσίων γονέων. Αν και ανετράφη μέσα στην άνεσι, έστρεψε όλη του την διάθεσι και προσοχή στην ευσέβεια. Διαβλέποντας η Θεία Χάρις μέσα στην αγνή ψυχή του, ότι θα απέδιδε πολύ πνευματικό καρπό στο μέλλον, τον προώρισε και τον ανεβίβασε στον θρόνο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, πού ήκμαζε τότε. 

Στον βίο του αναφέρεται ένα σύμβολο, πού έδειξε η Χάρις για την μέλλουσά του διαγωγή. 

Είδε στον ύπνο του μια ωραία κόρη στεφανωμένη με κλάδο ελαίας, η οποία του είπε: «Εγώ είμαι η πρώτη θυγάτηρ του βασιλέως. Αν με αγαπήσης, έχω την δύναμι να σε οδηγήσω εις αυτόν». Ο Άγιος συνεπέρανε ότι αυτή ήτο η Χάρις της συμπαθείας και της ελεημοσύνης.

Οπτικό Αγιολόγιο 20 Νοεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 20ης Νοεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Ἄν δέν ἤσουν Ἐσύ, Παναγία μας...

Αν δεν ήσουν Εσύ, τι θα ήταν αλήθεια η ζωή μας;
Εσύ!
Η πιο μεγάλη μας χαρά, η πρώτη χαρά του κόσμου όλου.
Η πρώτη!
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας
Ποια θα είχαμε Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς;
Ποια χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας;
Ποια αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική
Στις μεγάλες και κρίσιμες ώρες των πόνων;