...του ζωοποιούντος Θεού. Εδώ τα λόγια είναι ανεπαρκή για να εκφράσουμε Aυτόν τον Θεό που είναι ο Ζωοποιών Θεός. Και ο Οποίος όχι μόνο μας έδωσε ζωή, «πνοήν ζωής»[1], όπως λέει το δεύτερο κεφάλαιο της Γενέσεως, «πνοήν ζωής», αλλά μας ζωοποίησε και μας τους νεκρούς και μας ανέστησε μετά και ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών και μας έδωσε ζωή και πάλι. Είναι ο Ζωοποιών συνεχώς τη ζωή του ανθρώπου ο Θεός.
Δεν μπορούμε χωρίς αυτά να ζήσουμε. Δεν μπορούμε
χωρίς ανάσα να ζήσουμε. Του ζωοποιούντος τα πάντα! Τα πάντα, τα πάντα!
Δεν υπάρχει κάτι που δεν είναι μέσα στη ζωοποιό, αγαπητική δύναμη του
Θεού. Δεν υπάρχει κάποια άλλη ενέργεια! Είναι μόνο η παρουσία του
Θεού, που ενεργεί εν Αγίω Πνεύματι, δεν υπάρχει κάποια άλλη ενέργεια
που θα μας ενεργοποιήσει. Καμιά άλλη ενέργεια! Προσέξτε, τίποτε άλλο και
αυτό το τονίζω τώρα ως λόγο έστω παρεμβατικώς ή παρεμβολικώς γιατί έχει
σημασία. Δεν υπάρχει άλλη ενέργεια. Μόνο η παρουσία του Θεού! Η παρουσία του Θεού που είναι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, των ακτίστων Αυτού ενεργειών, που ενεργοποιεί τα πάντα στη ζωή μας.
Ό,τι άλλο μας προτείνεται ως δυνατότητα κάποιας
ενέργειας που μας κάνει να είμαστε καλά, είναι πλάνη! Ό,τι μας
προτείνουν ότι είναι μία ενέργεια που θα μας κάνει καλό και οι άνθρωποι
ανοήτως τα κυνηγούν και τρέχουν πίσω από αυτά, είναι πλάνες! Τίποτε άλλο
δεν ζωοποιεί, δεν μας κάνει να ζήσουμε παρά μόνο η Χάρις του Θεού, ο
Οποίος διά των ακτίστων ενεργειών Του, λειτουργεί τα πάντα. Και μας
ζωοποιεί! Δεν υπάρχουν άλλες ενέργειες, προσέξτε αυτό! Ενέργειες όπως
λένε, διάφορες πνευματικές. Γι᾽ αυτό, βλέπετε, υπάρχει μια ολόκληρη
ιστορία, των λεγομένων πλανεμένων, το έχω πει και άλλες φορές, το έχω
αναλύσει, θεραπευτικών μεθοδολογιών, κοσμικών δαιμονιωδών μεθοδολογιών,
οι οποίοι λένε που έχουν δυνατότητα να δώσουν ζωή στον άνθρωπο, να τον
ενεργοποιήσουν διά κάποιας ενέργειας. Δεν υπάρχει άλλη ενέργεια πέρα από
τον Θεό, όλα τα άλλα είναι δαιμονιώδη, να το πούvε συγκεκριμένα, μέσα
από την ψευτοδύναμη του διαβόλου να πούvε, που δεν έχει καμία δύναμη [ο
διάβολος]. Όλα τα άλλα που είναι αυτές οι ενεργειακές θεραπείες, ακόμα
και οι βιοενεργειακές, θα μπλέξουν όλα, ο κόσμος πλανιέται, είναι
πλάνες! Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Και αυτά πρέπει ο λαός να τα
καταλάβει περισταμένως.
Το λέω, ως λόγο παρενθετικό, αφού μου το φέρνει η
ευκαιρία αυτή, όπως γίνεται κάθε χρόνο, σ᾽ όλο το χώρο της Ορθοδοξίας
γίνεται μία πανελλήνια σύσκεψη, ένα συνέδριο τριήμερο, απ᾽ όλες τις
Εκκλησίες τις τοπικές τις Ορθοδόξους όχι μόνο της Ελλάδος, όλες τις
Μητροπόλεις. Ένα συνέδριο σε κάποιο μέρος της Ελλάδος, όπου κάθε χρόνο
γίνονται κουβέντες, γι᾽ αυτά τα θέματα και πώς θα περάσει το μήνυμα αυτό
και θα βιωθεί από το λαό μας. Για να μη μένουμε σε πλάνες. Αυτές τις
μέρες, από την περασμένη Δευτέρα μέχρι χθες (σημ.: 4-6/11/2013),
βρεθήκαμε όλοι στο Βόλο, εκπρόσωποι όλων των Μητροπόλεων της Εκκλησίας
της Ελλάδος και των άλλων τοπικών Εκκλησιών. Σερβία, Ρωσία, Ρουμανία,
Κύπρος, όλες, οι οποίοι μετείχαν σε μία αναζήτηση πια.
Τι είναι, εδώ ήταν το θέμα συγκεκριμένο πια, αυτές
οι ενεργειακές θεραπείες; Γιατί ο λαός μας πλανιέται και τρέχει από εδώ
και από εκεί. Και παρόλο που τα έχουμε πει πολλές φορές, τώρα πήρε αυτό
το πράγμα μία μορφή συγκεκριμένη, που λένε τα κείμενα, τα πορίσματα, τα
οποία θα περάσουν, θα εγκριθούν από την Ιερά Σύνοδο, αφού έχουν εγκριθεί
από όλη την ολομέλεια εκεί, αφού επισταμένως έγινε η κουβέντα και η
ανάλυση των πορισμάτων, θα περάσουν ως πρόταση πια της Εκκλησίας της
Ελλάδος. Κανείς πια στον χώρο της Ελλάδας, αφού ζούμε σ᾽ αυτόν τον
τόπο, δεν μπορεί να πει, εγώ ξέρεις ακολουθώ μια μορφή «ενεργειακής»
θεραπείας που λέγεται ρέικι. Θα δει, εκεί πέρα είναι και τα ονόματα γραμμένα, όσα μπορούσαμε γράψαμε, θα πει, αυτό είναι μια δαιμονιώδης ενέργεια,
θεραπευτική ψεύτικη. Δεν έχει σχέση με την Εκκλησία. Και θα περάσουν
και πράγματα τα οποία δεν φανταζόμαστε, πράγματα τα οποία δίναμε δέκα
χρόνια πάλη για να περάσουν γιατί ήταν μία πλάνη που δεν περνούσαν.
Γιατί είχαν πλανηθεί πάρα πολλοί και λυπάμαι που το λέω, ακόμη και
Αγιορείτες πατέρες ακόμη και ιερείς, που κατεύθυναν το ποίμνιό τους να
κάνουν, ξέρω εγώ, ομοιοπαθητική.
Τώρα περνάει συγκεκριμένα πια και λέει, η
ομοιοπαθητική είναι ασύμβατη με την Ορθόδοξη πίστη. Έληξε! Δεν σηκώνει
κουβέντα! Και αναλύεται γιατί, όχι γιατί μας ήλθε στο κεφάλι έτσι, εκεί
γίνεται ένα συνέδριο στο οποίο ήρθαν και επιστήμονες. Επιστήμονες στο
χώρο της επιστήμης. Και είπαν τι είναι επιστήμη και τι είναι
ψευτοεπιστήμη. Και αφού είναι ψευτοεπιστήμη είναι μια δαιμονιώδης
επιστήμη. Άρα υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα και δεν μπορεί ο λαός να
πλανιέται και μάλιστα είπαν μερικοί, μα τώρα υπάρχουν πολλοί γεροντάδες,
ακόμη και Αγιορείτες πατέρες κατευθύνουν, παράδειγμα σας λέω τώρα, λένε
στο λαό τους να κάνουν ομοιοπαθητική. Και είπαν αυτό τώρα είναι μία
επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας. Το λέγαμε, το φωνάζαμε, τώρα πήρε
μορφή και γραφή ότι είναι μια ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη πίστη έκφραση
θεραπείας, είναι ψευτοθεραπεία. Δεν μπορείς πια να το κάνεις, ας το λέει
ο οποιοσδήποτε Αγιορείτης πατέρας το λέει και οποιοσδήποτε πνευματικός
το λέει, που ακολουθούν πολλά πνευματικά του παιδιά. Ό,τι λάθος έγινε,
έγινε. Γι᾽ αυτό μετανοούμε! Γι᾽ αυτό υπάρχει μετάνοια. Και μπορεί να πει
δεν ήξερα, έπρεπε να ξέρει, αλλά δεν πειράζει. Τώρα πια όμως δεν μπορεί
να πει δεν ξέρω.
Υπήρχε μία ομοφωνία σε αυτά τα θέματα. Και υπήρχαν
και επιστημονικές αναλύσεις, σάς λέω. Δεν [τα] είπαμε εμείς επειδή έτσι
μας ήρθε στο κεφάλι, [διότι] είμαστε φωτισμένοι σε όλα. Δεν υπάρχει
κανένα έρεισμα και αναφέρθηκαν πολλές τέτοιες ονομασίες, παλαιά υπήρχε
ένας κατάλογος ασυμβιβάστων με την Ορθόδοξο πίστη ομάδων, σεκτών. Τώρα
μπήκε ο κατάλογος, όχι πια ομάδων, [αλλά και] μεθοδολογιών. Σου λέει
αυτό και αυτό, είναι ασυμβίβαστο. Οι Ορθόδοξοι δεν πρέπει να πηγαίνουν
εκεί πέρα. Όχι ότι δεν θέλουμε να πηγαίνουν, να [μη] χάσουμε την
πελατεία μας, δεν έχουμε πελατεία εμείς, γιατί εκεί πέρα πέφτουν στο
ασυμβίβαστο της διαστροφής της πνευματικής τους ζωής. Και τι είναι το
ασυμβίβαστο; Ότι αυτό δεν είναι μέσα από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος!
Υπάρχει κάποια άλλη ενέργεια; Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι. Υπάρχει
κάτι που θεραπεύει; Εμείς έχουμε έναν τρόπο που θεραπεύει η Εκκλησία
μας, διά των ευχών, διά του Ευχελαίου και είναι η Χάρις του Αγίου
Πνεύματος. Ή υπάρχει κάτι άλλο που θεραπεύει;
Και συγγνώμη που θα το πω τώρα, είναι και
χαριτωμένο αλλά είναι και τραγικό, εκεί ακούσαμε περιστατικά, επειδή
είναι εκπρόσωποι όλων των Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και όλης
της Ορθοδοξίας μας, πολλοί πατέρες, εκπρόσωποι των τοπικών Εκκλησιών,
κατέθεσαν τραγικές μαρτυρίες.
Ένα μοναστήρι κάπου εδώ κοντά, στην Αττική, ένα
μοναστήρι, όταν πάνε επισκέπτες τούς πουλάνε ένα νερό. Που λένε αυτό το
νερό είναι αγιασμένο, έχει μέσα του τα τάδε συστατικά, πάρτε το,
στοιχίζει πενήντα ευρώ, θα το πάρετε σπίτι σας, θα γίνετε καλά. Αυτό
είναι μία απάτη. Και έλεγε ένας πατέρας στο συνέδριο, πήγαν άνθρωποι
εκεί, ένα πούλμαν ήταν και όλοι έδωσαν πενηντάρια, αφήστε τη βλακεία το
πενηντάρι, δεν στέκομαι εκεί· στέκομαι στο ότι ο λαός πείθεται εύκολα,
του λέει αγιωτικό νερό. Τι νερό είναι αυτό; Δεν μπορεί εμείς να
πλανιόμαστε έτσι και ο λαός πρέπει να έχει εγρήγορση. Η Εκκλησία έχει
Αγιασμό, έχει Ευχέλαιο. Τι νερό είναι αυτό; Και μάλιστα λέει επειδή
είναι μυροειδές το νερό, έχει ένα ειδικό μύρο λέει, παίρνετε ειδικό
μύρο, πουθενά δεν θα το βρείτε. Γι᾽ αυτό σ᾽ αυτό το μοναστήρι πουλάμε,
λέει, εμείς μυροβλύσεις. Μα τι πουλάμε, εδώ πέρα το κάναμε εμπόριο;
Παραδείγματα σας λέω. Επειδή είναι πρακτικά θέματα, τα οποία ταλανίζουν
την Εκκλησία μας και πλανούν το λαό.
Ο λαός ξέρει τα πράγματα, ποια είναι τα Μυστήριά
του. Τι είναι Αγιασμός, τι είναι Ευχέλαιο, πώς αγιάζεται, διά ποίου
τρόπου; Πώς γίνεται ο Αγιασμός; Πώς λειτουργεί η Χάρη του Αγίου
Πνεύματος; Αν δεν τα ξέρουμε αυτά, θα πλανιόμαστε συνεχώς. Δεν έχω να πω
κάτι άλλο γι᾽ αὐτή την πολύ, για μένα προσωπικά, πετυχημένη προχθεσινή
τριήμερη συνεδρίαση, γιατί έβαλε το δάχτυλο στον τύπο των ήλων.
Δεν μπορεί πια να πει ένας: «Ξέρεις εγώ είμαι
Χριστιανός, έχω εικόνες, είμαι γιατρός ομοιοπαθητικός, που πιστεύω στην
Εκκλησία, λειτουργούμαι, μεταλαμβάνω». Ψεύτης είσαι! Αν
λειτουργείσαι, μεταλαμβάνεις και αγαπάς τον Χριστό, θα πάψεις να είσαι
γιατρός ομοιοπαθητικός. Τέρμα! Έληξε, δεν υπάρχει κουβέντα! Είναι πια
ασυμβίβαστο με την Ορθόδοξη πίστη. Είναι τόσο ξεκάθαρα πράγματα.
Αυτή είναι η επιτυχία. Κι επειδή υπήρχαν αμφιβολίες πολλές φορές, μήπως
βγει κάποια μικρή διαμάχη, ακόμη και σχίσμα μέσα στην Εκκλησία, τις
παλαιότερες χρονιές λίγο το εφοβούντο, αλλά φέτος ήταν το θέμα. Και
υπήρχε πλήρης ομοφωνία των πατέρων. Το λέω σε εσάς, τώρα, να το ξέρετε. Η
Εκκλησία έχει ασφαλή μέτρα για να διασφαλίζει το λαό της από τις
πλάνες. Κι ας λένε είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, κάνουμε κι αυτό,
αγαπάμε τον Χριστό, εξομολογούμαστε, λειτουργιόμαστε. Να βιώνεις πλήρως
«Του ζωοποιούντος τά πάντα». Ζωοποιεί τα πάντα. Μόνο ο Χριστός δίνει
ζωή. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που να δίνει ζωή. Μην περιμένετε ελπίδες
από κάποια άλλη μεθοδολογία. Τρέχουν οι άνθρωποι να πάρουν ελπίδα από
δεκάδες μεθοδολογίες και πλανεμένες.
Πάλι χθες σ᾽ αυτό το συνέδριο, που έγιναν κουβέντες
για όλους αυτούς, έκανα μια πρόταση, γιατί έλεγαν μερικοί εκπρόσωποι:
«Τι θα γίνει; Χανόμαστε κάθε μέρα. Όλα αυτά τα δαιμονιώδη του κόσμου που
πιάνουν το λαό μας, τον πλανούνε». Κι είπα μια παράλογη πρόταση. Τους
είπα: «Ξέρετε, εδώ στην περιοχή μας, στη Γλυφάδα, υπάρχουν δύο τεράστιοι
χώροι, ανοιχτοί, άδειοι, το αεροδρόμιο…». Θα μου πείτε: «Τι σχέση έχει
αυτό;». Θα δείτε τι σχέση έχει. Το αεροδρόμιο, που είναι άδειο, είναι
μια τεράστια έκταση. Δεν ξέρω ποιοι καπιταλιστές και δαιμονιώδεις θέλουν
να κάνουν καζίνα εκεί. Μακάρι να μη γίνουν! Όσο είμαι εγώ θα
προσεύχομαι καζίνα να μην περάσουν από εδώ πέρα μέσα, δεν ξέρω τι θα
γίνει… Κι αν περάσουν, θα τους κάνουμε τη ζωή μαρτύριο. Εντάξει, θα το
δούμε. Ας το αφήσουμε, μακάρι να μη γίνει. Υπάρχει, λοιπόν, εδώ το
αεροδρόμιο και λίγο παρακάτω είναι οι εγκαταλελειμμένες, δυστυχώς,
εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων, τελείως εγκαταλελειμμένες. Χαώδεις
εκτάσεις! Λοιπόν, μερικοί έξυπνοι εκεί πέρα, εδώ κι εκεί πρόσφατα, πριν
από λίγους μήνες, ξανά και ξανά, κάνουν εκεί κάτι «festival»! Τι
«festival», δηλαδή, να καλέσουν και τα παιδιά άμα είναι το «festival».
Είναι λέει «therapy festival». «Festival» θεραπείας. Τι θεραπείας; Θα
κατεβεί, δηλαδή, κάποια μονάδα γυναικολογική, οδοντολογική; Τι θα
κατεβούν; Τι «therapy festival»; Αν έχω τα δόντια μου, να πάω να με
δουν; Αν έχω λουμπάγκο, να πάω να με δουν; Όχι, λέει, είναι οι νέες
θεραπευτικές, αυτές οι εναλλακτικές, οι δαιμονιώδεις! Κι είπα το εξής:
«Κοιτάξτε, το τελευταίο "festival", πριν από ένα μήνα…», που μάλιστα
έκανα το εξής, κι άλλοι τρόμαξαν, ανέβηκα πάνω στην έδρα με ένα τόσο
φάκελο. Πολύ μεγάλο. Ένα τόσο φάκελο. Τόσο, τόσο μεγάλο!
Λένε: «Θα μας πεις όλα αυτά; Έχεις μόνο πέντε λεπτά!».
-«Μην νοιάζεστε, τρία λεπτά θα μιλήσω!».
-«Τι θα κάνεις αυτό το φάκελο;».
Λέω, «αν κάποιος περιδιαβεί σ᾽ αυτό το “festival”,
θα δει εκεί περίπου τριακόσια, τετρακόσια περίπτερα. Αν περάσεις απ᾽ το
περίπτερο, όλοι σου [δίνουνε] ένα φυλλάδιο. Άρα, είναι τετρακόσια
καταστήματα».
Προσέξτε, τετρακόσια καταστήματα που κάτι πουλάνε.
Πρώτα-πρώτα, για να έχουν όλα αυτά τα φυλλάδια, πολυτελή και έγχρωμα,
θέλουν χρήματα! Και κάτι πουλάνε! Πουλάνε πρώτα-πρώτα και αγοράζουν την ψυχή σου!
Να πας μαζί τους, να περάσεις στη δική τους δαιμονιώδη θεραπευτική.
Μετά, θέλουν χρήματα! Πώς θα κάνουν τα φυλλάδιά τους; Και πώς θα ζήσουν
περισσότερες από τριακόσιες ομάδες εκεί; Με χίλια απίθανα ονόματα! Χίλια
απίθανα ονόματα! Θέλουν την ψυχή σου, θέλουν τα χρήματά σου, αλλά
«ξέρετε γιατί χαίρομαι;», λέω. «Σ᾽ αυτό το “festival” υπήρχαν τριακόσια
περίπτερα, άρα τριακόσιοι που διαμάχονται! Ποιος θα πάρει πρώτος το
εμπόριο! Άρα, είναι διασπασμένοι. Είναι, κατά τα λόγια της Γραφής,
λεγεών, είναι διχασμένοι. Κι αυτό είναι το όπλο μας! Ο διχασμός τους
είναι το όπλο μας».
Η ενότητα! Αυτό έχουμε εμείς να βάλουμε. Μη
σηκωθεί κανείς, είπα στο τέλος, από εδώ και πει: «Όχι, διαφωνώ! Η
ομοιοπαθητική δεν είναι δαιμονιώδης». Θα έχουμε μία φωνή. Θα σταθούμε
μπροστά στο λαό μας και θα ᾽χουμε μία φωνή. Αυτοί είναι διχασμένοι. Για
λόγους εμπορίου, προσωπολατρίας και χίλια πράγματα. Εμείς είμαστε ένα!
Είμαστε μία καρδιά! Κι είπα θα κατεβούμε, σ᾽ αυτό το συνέδριο, όλοι
μαζί, στο τέλος [και] θα πούμε: «Αυτό!». Θα πούμε όλοι μαζί για το λαό
μας. Θα το ξέρει ο παπάς του χωριού, που δεν ξέρει ο άνθρωπος. Θα πει:
«Όχι, εκεί δεν θα πας. Μου το ᾽πε η Σύνοδός μου. Εδώ δεν πας». Θα ᾽μαστε
μια φωνή, όχι σου και μου και του. Δεν είναι καιρός πια [για] σου και
μου και του. Μπορεί να έχουμε προσωπικές απόψεις για διάφορα θέματα.
Αυτά τα κουβεντιάζουμε. Αλλά για τέτοια καίρια θέματα που παίζεται η
ψυχή του λαού μας, δεν παίζουμε! Και τους είπα: «Αυτή είναι η νίκη
μας. Τριακόσια περίπτερα, χάρηκα! Είμαστε ένα, αυτοί είναι χωρισμένοι.
Για εμπόριο, ιδεολογία, για προσωπολατρίες». Βλέπετε το όπλο μας
ποιο είναι; Και δεν φοβόμαστε τίποτα. Ούτε έχω αγωνία να βγάλω φυλλάδιο,
ούτε να ξοδέψω χρήματα. Εδώ είναι ο Χριστός μας. Κι εμείς είμαστε
ενωμένοι. Κρατήστε αυτήν την ομολογία. Το κοινό του λόγου. Κι αυτήν την
ομολογία μην τη χάνετε ποτέ!
Και σας θυμίζω εκείνη την καίρια, ερμηνευτική
συμβολή που έχουν οι Πατέρες στο πολύ γνωστό κείμενο που διαβάζουμε στις
Παρακλήσεις. Που όταν κάνουμε Παρακλήσεις, διαβάζουμε δύο κείμενα. Ένα
Ευαγγέλιο λέει για τον Χριστό με τη Μάρθα και τη Μαρία: «Μάρθα Μάρθα,
μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά· ενός δε εστι χρεία»[2].
Λίγοι έχουν καταλάβει την ερμηνευτική προσέγγιση του «ενός». Όλοι λένε,
επειδή η Μάρθα τρέχει, κάτσε για την προσευχή. Δεν θα κάνει και φαγητό
δηλαδή; Άμα, πας στο Άγιον Όρος, δηλαδή, κανένας πατέρας να μην έχει
ετοιμάσει καμιά ωραία σουπούλα να πιούμε και μετά να βγούμε όλοι και να
ξεροσταλιάζουμε. Κι ήρθαν οι Πατέρες την ώρα της Λειτουργίας κι είπαν:
«Ενός εστι χρεία. Μην φάτε τίποτε». Είναι άλλη ερμηνευτική. «Ενός δε
εστι χρεία». Ενός. Ενός. Ενότητας. Αυτό είναι το «ενός». Το «εν» είναι η
ενότητα. Ενότητα να έχετε.
-«Πώς το κάνεις αυτό;».
-«Θα κάνεις αυτό, θα κάνεις…».
Να έχετε ενότητα! Η Μάρθα θα είναι εκεί κι η Μαρία
θα είναι εκεί. Η Μάρθα θα «μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά» και καλά θα
κάνει κι η Μαρία θα είναι στα πόδια. Καλά θα κάνει. «Ενός δε εστι
χρεία». Μη διαμάχεσθε. Εν Χριστώ είσαστε. «Ενός δε εστι χρεία». Αυτό
είναι το μήνυμα το μεγάλο.
Και στο τέλος αυτής της συνεδριακής συσκέψεως, έχω
πάει τουλάχιστον σε δέκα τέτοιες, ένιωθα μέσα μου πάρα πολύ
ανακουφισμένος. Γιατί, αυτό βγήκε στο τέλος, (υπήρχαν Επίσκοποι), ότι
υπάρχει στην Εκκλησία μας ενότητα. Όλοι συμφωνούμε. Δεν παίζουμε με
[τις] ψυχές του λαού μας. Ο λαός κλονίζεται. Ο λαός δεν ξέρει. Υπάρχουν
ευθύνες εδώ, τρομερές. Τουλάχιστον, να προβληθεί η ενότητα της
Εκκλησίας. Να, εδώ, μαζευτήκαμε και είπαμε: «Ναι! Ναι, σ᾽ αυτό το
πράγμα». Και να πάρουμε στην ευθύνη μας το λαό μας. Είμαστε μια γροθιά
σ᾽ αυτό το θέμα. Αυτή είναι η ομολογία.
Μακάρι να ήμασταν μια γροθιά σ᾽ όλα αυτά τα
πράγματα της ζωής μας. Να είμαστε σε όλα μια γροθιά. Δεν αντιτίθεμαι
στις προσωπικές διαφοροποιήσεις, ιδέες και θεολογικές απόψεις. Αλλά μέσα
από συνοδικά εκφραστικά μεγέθη. Συνοδικά! Αυτά είναι τα συνοδικά
μεγέθη, να καταλήγουμε σε ενότητα. Πράγμα που δεν το έχουν όλες αυτές οι
ψευτοθεραπείες και ο διάβολος φυσικά αυτό δεν έχει. Γι᾽ αυτό το όνομα
του διαβόλου εκεί στο δαιμονισμένο:
-«Ποιο είναι το όνομά σου;», λέει.
-«Λεγεών. Γιατί πολλοί εσμεν»[3].
Είναι «λεγεών». Είναι ένα κατακερματισμένο όπλο.
Και αυτό φώναξα. «Αυτοί είναι λεγεών, εμείς είμαστε εν Χριστώ». «Ενός δε
εστι χρεία». Ομολογούμε. Αυτό μην το ξεχάσετε ποτέ!
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1]. σημ.: Γεν. 2,7
[2]. σημ.: Λουκ. 10,41
[3]. σημ.: Μάρκ. 5,9
(Πηγή: floga.gr)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3037
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου