«Τότε ὁ Ἰησοῦς ἀνήχθη εἰς τήν ἔρημον ὑπό τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπό τοῦ διαβόλου, καί νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καί νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε. Ματθ. δ΄: 1-2

«Ὁ Ἰησοῦς ἐνήστεψε σαράντα ἡμέρες καί σαράντα νύχτες».

«Ἡ νηστεία σιγά-σιγά ἀραιώνει καί διώχνει τό νοητό σκότος καί κάλυμμα τῆς ἁμαρτίας, πού ἁπλώνεται πάνω στήν ψυχή, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἥλιος τήν ὀμίχλη. Ἡ νηστεία, λαμβάνοντας συνεργό τήν ἀγρυπνία, μαλακώνει τή σκληράδα τῆς καρδιᾶς καί κάνει νά ἀναβλύζουν πηγές κατάνυξης ἀντί τῆς μέχρι τότε κραιπάλης».

 Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου,
Κατήχηση ΙΑ΄, ΕΠΕ-Φ 19Δ, 79