Στόν εἰσοδηματία πού γράφει πώς ἐξασφάλισε τόν ἑαυτό του καί τούς οἰκείους του.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Ἐπισκόπου Ἀχρίδος

«ὁ δέ εἰς τάς ἀκάνθας σπαρείς, οὖτος ἐστιν ὁ τόν λόγον ἀκούων,

καί ἡ μέριμνα τοῦ αἰῶνος τούτου καί ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου

συμπνίγει τόν λόγον, καί ἄκαρπος γίνεται.»

Ματθ. Ιγ΄: 22

Φοβᾶμαι γιά σάς. Μοῦ γράφετε πώς ἐξασφαλίσατε τόν ἑαυτό σας καί τά παιδιά σας τόσο σταθερά, ὥστε τώρα μπορεῖτε νά ζήσετε χωρίς ἀνησυχία. Ἡ ἀσφάλειά σας, φαίνεται, ἔδιωξε ἀπό τήν ψυχή σας τόν φόβο τοῦ Θεοῦ. Μέ τί ἐξασφαλιστήκατε;

Μέ τό χρῆμα;

Μά δέν ἀκοῦτε αὐτές τίς μέρες, πώς ἡ ξαφνική πτώση τῶν τραπεζῶν σέ μιά νύχτα κάνει τούς ἑκατομμυριούχους ζητιάνους καί, τό χειρότερο, αὐτόχειρες;

Μέ τά σπίτια καί τά μαγαζιά;

Μά δέν διαβάζετε περί τῶν ἐπαναλαμβανόμενων σεισμῶν, πού σ᾿ ἕνα λεπτό γκρεμίζουν τίς πόλεις σέ σωρό χαλάσματα;

Ἀγοράσατε τούς ἀγρούς καί τούς κήπους φρούτων;

Μά ξεχάσατε τίς πρόσφατες ξηρασίες, καί τίς πλημμύρες, καί τά σύννεφα ἀπό τίς ἀκρίδες;

Ἐάν διαβάζατε τό Εὐαγγέλιο, θά εἴχατε ἐμπεδώσει τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «Ἡ ἀπάτη τοῦ πλούτου» (Ματθ. Ιγ΄: 22). Μέ παραξενεύει, πῶς ἀκριβῶς αὐτές τίς μέρες, ὅταν ὁ θυμός τοῦ Θεοῦ σπάει κάθε γήινη ἀσπίδα, μέ τήν ὁποία οἱ ἄνθρωποι θέλουν νά προστατέψουν τόν ἑαυτό τους ἐκτός ἀπό τήν πίστη σ᾿ Ἐκεῖνον, τόν Παντοδύναμο, ἐσεῖς θεωρεῖστε προστατευμένος μέ τόσο τιποτένια ἀσπίδα σάν τόν πλοῦτο. Καί μοῦ θυμίζετε τούς Κινέζους, οἱ ὁποῖοι σ᾿ ἕναν πόλεμο μέ τούς Ἰάπωνες τεντώνανε τίς ὀμπρέλες πάνω ἀπό τά κεφάλια τους, γιά νά προστατευτοῦν ἀπό τά ἐχθρικά πολυβόλα.

Μαζί μ᾿ αὐτήν τήν ἀσφάλεια, πού προέρχεται ἀπό τόν ἄξιο τιμωρίας πλοῦτο, ἐγώ διαισθάνομαι καί ἄλλο κακό σέ σᾶς δηλαδή, ὅτι ὁ πλοῦτος σας προέρχεται ἀπό τήν ἀδικία. Τοῦτο σημαίνει νά τρῶς ψωμί μέ τά σκουλίκια. Θά δηλητηριάσετε τόν ἑαυτό σας καί τά παιδιά σας. Ἀκοῦστε τί λέει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος: «Ὅποιοι πλουτίζουν μέ τήν ἀδικία εἶναι πιό κακόμοιροι ἀπό τούς ζητιάνους· εἶναι καλύτερο νά ζητιανεύεις παρά νά ἁρπάζεις». Ἡ Βιβλική ἱστορία περί τοῦ Ἰώβ μᾶς μαρτυρεῖ πώς ὁ δίκαιος ἄνθρωπος μπορεῖ σέ μιά μέρα νά χάσει ὅλο τό γήινο πλοῦτο, πόσο μᾶλλον ὁ ἄδικος. Σέ μία μέρα ὁ δίκαιος Ἰώβ ἔχασε ὅλη τήν περιουσία του. Ἔχασε ἔπειτα καί τήν ὑγεία καί σάν ζητιάνος, ὁλόκληρος μέσα στίς πληγές, ξάπλωσε στό χώμα καί ἄρχισε νά θρηνεῖ. Ἄραγε δέν φοβάστε ὅτι καί σ᾿ ἐσᾶς αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ; Στήν κακομοιριά του καί στήν ἀρρώστια ὁ εὐσεβής Ἰώβ ὑπερασπιζόταν τήν ψυχή του ἀπό τήν ἀπελπισία μέ τή δυνατή πίστη στόν Θεό. Ἐσεῖς μέ τί θά τήν ὑπερασπισθεῖτε; Καί τί θά μπορέσει νά σᾶς συγκρατήσει νά μήν αὐτοκτονήσετε; Δηλαδή στήν ὑλική κατάρρευση νά μήν προσθέσετε καί τήν κατάρρευση τῆς ψυχῆς; Στήν Ἁγία Γραφή τοῦ Θεοῦ γράφει ὅτι ὅποιος ἀγαπᾶ τήν ἀδικία μισεῖ τήν ψυχή του. Στή μοναξιά, στίς ἥσυχες νυχτερινές ὧρες, μιλῆστε μέ τή συνείδησή σας, ἐάν ὄντως ἀγαπᾶτε περισσότερο τήν ἀδικία ἤ τήν ψυχή σας.

Γρηγορεῖτε καί νά πλουτίζετε ἐν Θεῷ κατά τόν λόγο τοῦ Σωτήρα. Καί νά πλουτίζετε ἐν Θεῷ σημαίνει νά πλουτίζεται μ᾿ ἐκεῖνον τόν πλοῦτο τόν ὁποῖο ἀγαπᾶ ὁ Θεός καί ποτέ δέν θά ἐγκαταλείψει τόν ἄνθρωπο. Τοῦτος εἶναι ὁ πλοῦτος τῆς πίστης τῆς πίστης καί τῆς ἐμπιστοσύνης στόν Θεό, ὁ πλοῦτος τοῦ ἐλέους καί τῆς συμπόνιας, τῆς ἀλήθειας καί τῆς φιλαδελφίας. Μέ τούτη τήν ἀσπίδα θά προστατέψετε τή ζωή σας καί τή ζωή τῶν παιδιῶν σας ἀσφαλέστερα παρά μ᾿ ἕνα ὁλόκληρο γήινο βασίλειο, ἀκόμα καί ἄν ἐκτείνεται ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου μέχρι τή δύση.

Ὁ Θεός νά σᾶς φωτίσει καί εὐλογήσει

«δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καί

ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ.

Δράξασθε παιδείας, μή ποτε ὀργισθῇ Κύριος

καί ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.

Ὅταν ἐκκαυθῇ ἐν τάχει ὁ θυμός αὐτοῦ,

μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ.»

Ψαλμ. 3ος: 11 - 13

 

Ἀπό τό βιβλίο: "Δρόμος δίχως Θεό δέν ἀντέχεται..."

Ἱεραποστολικές ἐπιστολές Α΄

Ἐκδόσεις: "Ἐν πλῷ"