Τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου

 Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Αρχ. Ἀχρίδος

 Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴ μνήμη μίας πολὺ μικρῆς ὁμάδας μαθητῶν καὶ ὀπαδῶν Του. Σήμερα παρουσιάζει μπροστά σου μόνο τριακόσιους δεκαοκτὼ γλυκεῖς, εὐώδεις καὶ ἀμάραντους καρπούς. Μιὰ μικρὴ ἀλλά ἐκλεκτὴ ὁμάδα. Αὐτοὶ εἶναι οἱ τριακόσιοι δεκαοκτὼ ἅγιοι πατέρες τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ συνῆλθε στὴ Νίκαια τὸ 325 μ. Χ., τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, γιὰ τὴν ὑπεράσπιση, ἀποσαφήνιση καὶ βεβαίωση τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης.

 Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη στὴν Ἐκκλησία εἶχαν ἐμφανιστεῖ «λύκοι βαρεῖς» (Πράξ. κ' 29), πού φοροῦσαν ροῦχα ὅμοια μὲ τῶν ποιμένων. Αὐτοὶ εἶχαν ἔκλυτη ζωὴ καὶ γι' αὐτὸ δὲν μποροῦσαν νὰ βροῦν μέσα τους τόπο γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι ἔπεσαν κι οἱ ἴδιοι, ἀλλά παρέσυραν καὶ τοὺς πιστοὺς σὲ πλάνες. Ἡ διδασκαλία τους ἦταν διαβρωτική, ὅπως κι ἡ ζωή τους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα λοιπὸν σύναξε τοὺς ἁγίους αὐτοὺς τοῦ Θεοῦ σὲ μιὰ Σύνοδο, ὥστε νὰ φανοῦν οἱ ἀληθινοὶ διδάσκαλοι τοῦ Χριστοῦ, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς πλανεμένους· νὰ φανεῖ ἡ δύναμη ἐκείνων πού ἀγωνίζονται γιὰ τὸν Χριστὸ ἐναντίον ἐκείνων πού τὸν πολεμοῦν καὶ νὰ διακριθεῖ ὁ γλυκὺς καρπὸς τοῦ καλοῦ Δέντρου, πού εἶναι ὁ Χριστός, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς σάπιους καὶ πικροὺς καρποὺς τοῦ δέντρου τοῦ πονηροῦ.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: Ὑπάρχει τύχη;

Υπάρχει «τύχη» η Θεία Πρόνοια; Κατά Τον Ιερόν Χρυσόστομον: Είναι κακόν και απηγορευμένον να πιστεύη κανείς εις την τύχην.

Καί λέγει: Αν η τύχη κάνη τον καλόν η τον κακόν (άνθρωπον), τότε γιατί συμβουλεύεις τα παιδιά σου και τα νουθετείς;

Όλα τότε άσκοπα και χαμένα. Αν η τύχη κάνει τους πλουσίους, και τους πτωχούς, τότε δεν χρειάζεται μόρφωσις, ούτε αγών διά απόκτησιν περιουσίας. Αν δεν υπάρχη Θεός, ο οποίος εποπτεύει τα πάντα, τότε δεν θα υπήρχε τάξις και αρμονία, χωρίς δηλαδή την πρόνοιάν Του• Αν δεν υπάρχη Θεός, πως έγιναν όλα αυτά; Κι’ αν υπάρχη, πως τα παραβλέπει αυτά; Αν πάλι – όπως συμβαίνει – τα εδημιούργησεν όλα, τότε πρόσεχε την ασέβειαν και βλασφημίαν!

Αν υπάρχη τύχη, δεν υπάρχει κρίσις.

Πῶς καί πότε πρέπει νά μιλᾶμε ἤ νά κρατᾶμε τή σιωπή. Ἡ ἀργολογία εἶναι ἁμαρτία

Πως και πότε πρέπει να μιλάμε ή να κρατάμε τη σιωπή. Η αργολογία είναι αμαρτία

Από το Γεροντικό

Ένας  γέροντας είπε:

Υπάρχει άνθρωπος που νομίζει ότι σωπαίνει, μα η καρδιά του κατακρίνει τους άλλους. Αυτός πάντοτε μιλάει. Και υπάρχει άλλος που μιλάει απ' το πρωί ως το βράδυ, μα φυλάει τη σιωπή, γιατί δεν λέει τίποτα που να μην είναι ωφέλιμο.

Ρώτησαν ένα γέροντα:

Ποια είναι η σημασία του ρητού, "πάν ρήμα αργόν ο εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτόν λόγον" (Ματθ. 12: 36);
Και αποκρίθηκε:
Κάθε λόγος που αναφέρεται σε υλικά πράγματα, εκτός από τα απαραίτητα, είναι αργολογίας. Μόνο η ομιλία για σωτηρία "ψυχής δεν είναι αργολογία. Ωστόσο, και σ' αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο ν' αποφεύγει κανείς τα πολλά λόγια. Γιατί καθώς μιλάς για το καλό, έρχεται και το κακό.

Περί τοῦ τρόπου κατά τόν ὁποίον μποροῦμε νά παραμείνουμε ἡθικῶς ἐλεύθεροι

Ο ίδιος ο Σωτήρας μας υπέδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διατηρήσουμε τους εαυτούς μας ηθικώς ελεύθερους λέγοντας: «αυτός που θέλει να σώσει την ψυχή του πρέπει να τη χάσει∙ αυτός ο οποίος χάσει την ψυχή του για μένα, αυτός θα τη σώσει» ( Λκ. θ΄24 ) . Δίδαξε δηλαδή ότι μόνο με την αυταπάρνηση μπορούμε να σωθούμε. Πράγματι, για να γίνουμε ηθικώς ελεύθεροι, είναι ανάγκη να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, να σηκώσουμε τον σταυρό στον ώμο και να ακολουθήσουμε τον Υιό του Θεού που μας καλεί να μας ελευθερώσει. «Εάν λοιπόν σας ελευθερώσει ο υιός , θα είσαστε όντως ελεύθεροι», λέει ο ίδιος ο Σωτήρας και ελευθερωτής μας. Και ακόμη: «Εάν έχετε εμπιστοσύνη και εφαρμόσετε τα λόγια μου , τότε στ’ αλήθεια θα είσαστε μαθητές μου, τότε θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» ( ( Ιω. η΄31-32 ) .

Ἡ αἵρεση τοῦ Filioque εἶναι λεκτική καί νοηματική παρανόηση ἤ κακόδοξη προσθήκη τῶν Παπικῶν;

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η  Μαΐου 2014.

 

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ FILIOQUE ΕΙΝΑΙ ΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ Ή ΚΑΚΟΔΟΞΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ;

 

   Στην εφημερίδα των Αθηνών «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» (φύλλο 3-5-2014) δημοσιεύτηκε άρθρο του κ. Π. Μπούμη, Ομότιμου Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Το πρόβλημα του Filioque και οι λύσεις του. Το μέγα θέμα που διχάζει Ανατολή και Δύση σχετικά με το Άγιο Πνεύμα». Στο άρθρο αυτό ο κ. Μπούμης, επισημαίνει την κυριότερη δογματική πλάνη των Παπικών, την κακόδοξη προσθήκη στο Σύμβολο της Πίστεως του Filioque, η οποία άνοιξε ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ της Ορθοδόξου Ανατολής και της Παπικής Δύσεως, που εξακολουθεί να παραμένει δυστυχώς μέχρι σήμερα επί χίλια περίπου χρόνια.

Χαρακτηρίζει ο αρθρογράφος την κακοδοξία αυτή ως ένα από τα «λεπτά ζητήματα, τα οποία στη συνέχεια μεγαλοποιούνται και ακολούθως καταλήγουν ακόμη και σε προβλήματα σχέσεων δύο ή και περισσοτέρων πλευρών». Στη συνέχεια τονίζει πως «ορθώς αντιτίθενται οι ορθόδοξοι στην προσθήκη αυτή του Filioque (= και εκ του Υιού), όταν μάλιστα πρόκειται για το ελληνικό κείμενο του Συμβόλου. Και τούτο γιατί στο Ιω.15,26 το “εκπορεύεται” σημαίνει “πηγάζει”, ότι δηλαδή το Άγιο Πνεύμα έχει την αρχή του, την αφετηρία του, στον Πατέρα ή αλλιώς ότι “γεννάται” από τον Πατέρα. Όπως ο Υιός γεννάται από τον Πατέρα, έτσι και το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα».

Ὁ Κομμουνισμός καί ὁ χιτλερισμός εἶναι δημιούργημα τῶν Ἐβραίων Σιωνιστῶν

(Από τα μυστικά πρωτόκολλα των σοφών της Σιών)
Αυτό φαίνεται, ίσως, απίστευτο και προ παντός από τους ίδιους τους κομμουνιστάς. Και όμως είναι αληθές! Και τον άθεο Κομμουνισμό πάλι Εβραίοι τον δημιούργησαν. Ο Κάρολος Μάρξ ήταν Γερμανοεβραίος. Κατήγετο εξ Ιουδαίων. Κατά το ήμισυ Ιουδαίος ήτο και ο Βλαδίμηρος Λένιν, ο οποίος υπήρξε μέγας διώκτης της Ορθοδοξίας και πάσης άλλης θρησκείας, η οποία κατά την θεωρίαν του είναι: «το όπιον του λαού».
Ο Λένιν, του οποίου το όνομα είναι γνωστό σε κάθε γωνιά της γης, άρχισε το 1917 τη Ρώσικη Κομμουνιστική Επανάσταση με ένα επιτελείο από 217 συνεργάτες, από τους οποίους μόνον οι 8 ήσαν Ρώσοι, ενώ όλοι οι άλλοι ήσαν Εβραίοι! Ο ίδιος ήταν και Μασώνος 33ου βαθμού.
Οι ενισχυταί του (εκτός από τους στρατάρχας Χίντεμπουργκ και Λουντεντόρφ, που έδωσαν τα πρώτα εκατομμύρια εις χρυσόν) είναι οι γνωστοί Εβραίοι τραπεζίτες της Αμερικής Σίφφ, Λοέμπ και Κούχνε!! Αυτό φυσικά δεν το λέμε εμείς, αλλά η ίδια η Ιστορία...

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τοῦ Τυφλοῦ: Ὁμιλία περί τῶν ἀναγόντων εἰς τά κριτήρια (δικαστήρια) καί περί τῶν κριτῶν (δικαστῶν) (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 16, 16-34)
- Θα πρέπει οι χριστιανοί όταν αδικούνται να σιωπούν και να μην ζητούν το δίκαιό τους στο δικαστήριο;
- Τί θα πρέπει να ελέγχει ο χριστιανός πριν φτάσει στην απόφαση να οδηγήσει τον αδελφό του στα δικαστήρια;

Ὀργή καί Θυμός

            Όποιος θέλει να γίνει τέλειος και επιθυμεί να αγωνισθεί τον πνευματικό αγώνα νόμιμα, πρέπει να αποξενωθεί από κάθε ελάττωμα οργής και θυμού. Ας ακούσει τι του παραγγέλλει το σκεύος της εκλογής, ο Απ. Παύλος : « πάσα πικρία και οργή και θυμός και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ’ υμών συν πάση κακία». Και λέγοντας «πάσαν» δεν μας άφησε καμιά πρόφαση θυμού ως δήθεν αναγκαίου ή εύλογου.

Ἡ Ὀρθοδοξία βασιλεύει στήν Ἀμερική… (Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης)

Το 1960 ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης (1927-2001), μεγάλος ελληνοαμερικανός θεολόγος και μετέπειτα καθηγητής της δογματικής στη θεολογική σχολή του Α.Π.Θ. σε επιστολή του προς τον λόγιο αγιορείτη μοναχό Θεόκλητο Διονυσιάτη έκανε έκκληση το Άγιο Όρος να στείλει μοναχούς και να ιδρυθεί ένα τουλάχιστον ή περισσότερα-αν ήταν δυνατόν-μοναστήρια στην Αμερική. Ο π. Ιωάννης έλεγε ότι χωρίς μοναχισμό και προβολή του ασκητικού πνεύματος της Ορθοδοξίας, η Ορθοδοξία στην Αμερική θα εκλείψει ή θα μεταβληθεί σε κάτι άλλο. Θα καταντήσει σαν τον παπισμό και σαν τον προτεσταντισμό, που έχουν καταργήσει κάθε νηστεία και ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο εκτός από την άσκηση και τη νήψη (πρβλ μοναχού Νικοδήμου Μπιλάλη, Όσιος Αθανάσιος Αθωνίτης, τόμος 1ος Άγιον Όρος Αθήναι 1975 σελ. 274-275). Αυτό που ζητούσε ο π. Ιωάννης το 1960, και δυστυχώς το Άγιον Όρος δεν μπόρεσε να το ικανοποιήσει, το πραγματοποίησε ο Θεός δεκατέσσερα χρόνια μετά, ήσυχα και χωρίς τυμπανοκρουσίες και χωρίς να το αντιληφθεί κανείς.

Γνωριμία μέ ὅσιες σύγχρονες μορφές τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ. Μέρος β΄

Τόν Σεπτέμβριο-Ὀκτώβριο τοῦ ετους 1981 νοσηλεύθηκε ἐπί ἕνα μῆνα στό νοσοκομεῖο τῶν κληρικῶν (Ν.Ι.Κ.Ε.) στήν Ἀθήνα ὁ μακαριστός Γέρων π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτης (1912-1998), ὁ ὁποῖος ἔπασχε ἀπό χρόνια δερματική πάθησι τῶν ποδιῶν. Τό γεγονός αὐτό ἔγινε γνωστό στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους καί ἐπειδή ὁ Γέρων δέν ἐξήρχετο ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ἔσπευσαν πολλές μοναστικές ἀδελφότητες, καί ἀπό γυναικεῖα Μοναστήρια, νά τόν ἐπισκεφθοῦν χάριν διδαχῆς καί εὐλογίας. Ὁ Γέρων συνοδευόταν ἀπό τόν πρῶτο του ὑποτακτικό, ἱερομόναχο π. Ἰωσήφ¹ ὁ ὁποῖος τόν βοηθοῦσε στήν νοσηλεία καί ἐκτελοῦσε χρέη «θυρωροῦ» στόν θάλαμο, γιά νά διατηρῆται ἡ ἡσυχία τοῦ ἀσθενοῦς.

Μέ εἶπαν ὅτι ἐδῶ εἶναι ὁ κόλπος τοῦ Ἀβραάμ – (Μακαριστοῦ Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστοῦ)

Ο Κόλπος του Αβραάμ – τοιχογραφία (Ιερά Μονή Δοχειαρίου).

Μίαν φοράν βαδίζων την νύκτα – ούσα πανσέληνος – επήγαινα εις τον Γέροντα να ειπώ τους λογισμούς και να κοινωνήσω. Αφού έφθασα, εστάθην ολίγον μακράν απεπάνω εις ένα βραχάκι, να μην τους ανησυχήσω την νοεράν αγρυπνίαν τους. Και καθήμενος και ευχόμενος νοερώς ήκουσα μία γλυκείαν φωνήν, όπου εκελαϊδούσε ένα πουλί. Θα ήτον ώραν τέσσαρες της νικτός. Και ηρπάγη ο νους μου εις την φωνήν. Και ηκολούθουν οπίσω να ιδώ που είναι αυτό το πουλί. Και προσεκτικά παρετήρουν εδώ κι εκεί. Όπου ερευνώντας εισήλθον εις ένα ωραίον λιβάδι. Και προχωρών, ήτον χιονόλευκος δρόμος με αδαμάντινα και κρυστάλλινα τείχη. Μέσον δε από τα τείχη ήτον άνθη πολυποίκιλα και χρυσόχρωμα, όπου ο νους μου αλησμόνησε το πουλί και όλος ηχμαλωτίσθη εις την θεωρίαν του Παραδείσου εκείνου.

Ἐνέργειες; Ποιές ἐνέργειες; Θεραπευτές ἤ μέντιουμ; Ἀπάτη ἤ Μάρκετινγκ; (ΟΜΙΛΙΑ)

Ἐνέργειες; Ποιές ἐνέργειες;

Θεραπευτές ἤ μέντιουμ;

Ἀπάτη ἤ Μάρκετινγκ;

(ΟΜΙΛΙΑ)

   Σέ αὐτή τήν ὁμιλία μέ θέμα: «Ἐνέργειες; Ποιές ἐνέργειες; Θεραπευτές ἤ μέντιουμ; Ἀπάτη ἤ Μάρκετινγκ;», ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος, διδάκτωρ τῆς Θεολογίας, μᾶς ἀναπτύσσει μέσα ἀπό τίς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων μας, τήν πραγματική ἔννοια τῶν Ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καί τῶν ψεύτικων ἐνεργειῶν τῶν «θεραπευτῶν» τῆς «Νέας Ἐποχῆς».

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος καί τό μετόχι τῆς Ἀνάληψης.Ἀπό τίς ἐνθυμήσεις τοῦ γέροντα Χρύσανθου Ἁγιαννανίτου.

Όταν ήμουν μικρό παιδί εις τον Πειραιά, είχαν οι άνθρωποι από τους γονείς των τον φόβο του Θεού. Δεν υπήρχαν όμως ιερομόναχοι από το Άγιο Όρος, διότι η Εκκλησία τής Ελλάδος μαζί με το κράτος κατεδίωκαν πάρα πολύ την καλογερική ζωή. Οι άνθρωποι ήσαν απελπισμένοι βλέποντες, ότι χάνεται από την ελληνική ψυχή η καλογερική ζωή.

Και ενώ ήτο χαμένη τελείως η διδαχή αυτής της ζωής και όλοι οι άνθρωποι που είχαν φόβο Θεού πήγαιναν εις τον προφήτη Ελισαίο, μίαν ωραία πρωία ηκούσθη, ότι ήλθε ένας Δεσπότης από την Ανατολή (από την Αλεξάνδρεια) και το όνομά του ήταν Νεκτάριος. Χαράς Ευαγγέλια.

Τότε δεν υπήρχαν ούτε θέατρα, ούτε κινηματογράφοι και κάθε βράδυ άλλη συζήτησιν δεν έκαμναν παρά μόνον διά την καλογερική ζωή. Όλες οι αρχοντοπούλες, πού είχαν φόβο Θεού, τον πλησίασαν και δεν χωρίζοντο από αυτόν ακούοντας τας διδαχάς της καλογερικής ζωής. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα πήγε ο Δεσπότης αυτός εις την Αίγινα με τριάντα γυναίκες, οι όποιες έγιναν όλες καλογριές.

Ἡ πρός τόν Θεόν ἀγάπη

 

Δεν φοβούμαι  τον Θεόν, έλεγε στους μαθητές του ο Καθη­γητής της ερήμου Μέγας Αντώνιος, διότι τον αγαπώ. Η τελεία αγά­πη «έξω βάλλει τον φόβο». Ο αββάς Αμμούν ο Νιτριώτης επεσκέφθη κάποτε τον Μέγα Αντώνιο και επειδή είχε μαζί του Φιλική οικειότητα τον ερώτησε: —Πώς συμβαίνει εγώ μεν να κοπιάζω περισσότερο από σένα, συ δε να δοξάζεσαι περισσότερο από τους ανθρώπους; —Φαίνεται ότι θα αγαπώ τον Θεόν περισσότερο από σένα, του αποκρίθηκε με καλοκάγαθο  μειδίαμα ο φίλος του Θεού.

Ὁ Γέροντας τῆς Πάτμου, Ἀμφιλόχιος Μακρῆς :Νά βλέπωμεν ὅλους τούς ἀνθρώπους ἀνωτέρους….

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής- Ο Γέροντας της Πάτμου-Φωτό:diakonima.gr

Να βλέπωμεν όλους τους ανθρώπους ανωτέρους, όσες αδυναμίες και αν παρουσιάζουν.

Πήγαινε, κάθισε στὸ κελί σου...

Πήγαινε, κάθισε στὸ κελί σου, καὶ τὸ κελί σου θὰ σοῦ τὰ διδάξει ὅλα.

Ἀββᾶς Μωϋσῆς

http://agathan.wordpress.com

Filocalía de los Santos Nípticos San Hesiquio de Bazos o el Presbítero: 203 logos sobre nipsis y virtud

Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος: Λόγος περί νήψεως και αρετής χωρισμένος σε 203 κεφάλαια

Textos en griego y español separado en cuatro partes. 1ª parte 1-52.

1. La nipsis es un método y ciencia, que libera al hombre –con la ayuda de Dios- enteramente de los malignos logos, pensamientos y de las acciones malas y viles, si el hombre continúa la aplicación de este método espiritual durante mucho tiempo con buena gana, disposición y ánimo. La nipsis regala también gnosis (conocimiento increado) segura del Dios ininteligible, a medida de lo posible, y revelación de los divinos y ocultos misterios. Con la nipsis, el hombre consigue cumplir todos los mandamientos del Antiguo y Nuevo Testamento; ella también proporciona todos los bienes de la vida del futuro siglo. La nipsis es, principalmente, sanación, limpieza, claridad e ilustración del corazón, es la pureza que por su excelencia y belleza, o mejor dicho, la que a causa de nuestra negligencia se ha hecho tan rara entre los hombres y los monjes de hoy.

Ἄν ἕνα ξεραμένο φθινοπωρινό φύλλο κήρυττε πόλεμο ἑναντίον τοῦ ἀνέμου!

 

Ο φόβος, η σύγχυση, η αδυναμία, η ασθένεια και ο σκοτισμός του νου γεννώνται από την αμαρτία. Με την αμαρτία ο άνθρωπος προκαλεί άλλους εναντίον του, προξενεί σύγχυση στη συνείδηση του, έλκει επάνω του τους δαίμονες και τους δίνει όπλα να στραφούν εναντίον του. Με την αμαρτία ο άνθρωπος διαχωρίζει τον εαυτό του από τον Θεό, υψώνει τείχος ανάμεσα σ' αυτόν και την πηγή κάθε καλού, αποξενώνεται απ' τον φύλακα άγγελό του.

Η διάπραξη της αμαρτίας σηματοδοτεί μια κήρυξη πολέμου εναντίον του Θεού και όλων των θεϊκών δυνάμεων. Αυτό είναι πιο παράλογο και απ' το αν ένα ξεραμένο φθινοπωρινό φύλλο κήρυττε πόλεμο εναντίον του ανέμου!

Πράγματι, εδώ συμβαίνει το πιο παράλογο απ' όλα:

Ποιά ἡ σημασία τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_mp3

Π. Σάββας 2010-05-15_Ποιά ἡ σημασία τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-05-2010 (Ὁμιλία στούς Ἄνδρες).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Γνωριμία μέ ὅσιες σύγχρονες μορφές τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ. Μέρος α΄

Ἡ Γερόντισσα μας, κατά τούς χρόνους τῆς διαποιμάνσεως τῆς Μονῆς, ἀκολουθῶντας τήν παράδοσι τῶν ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι, ὅπως διασώζεται στίς διηγήσεις τῶν Γεροντικῶν, «παρέβαλλον ἀλλήλοις» πρός πνευματική οἰκοδομή, ἐπισκεπτόταν μέ πολύ ζῆλο ψυχῆς σύγχρονες ὅσιες μορφές τῆς μοναχικῆς πολιτείας, πού διακρίνονταν τόσο γιά τήν θεόπνευστη καί ἀπλανῆ διδασκαλία τους, ὅσο καί γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους.
Μετά τό 1967 μέ μοναχές της ἡ Γερόντισσα ἐπισκέφθηκε τήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας, στήν περιοχή Κλεισούρα τῆς Καστοριᾶς, γιά νά λάβη τήν εὐχή καί τήν εὐλογία τῆς Ὁσίας ἀσκήτριας Γερόντισσας Σοφίας Χοτοκουρίδου (18833 - 19740), τήν ὁποία προσφάτως ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ πατριαρχική συνοδική πρᾶξι κατέγραψε καί συναρίθμησε στό Ἁγιολόγιό της ὁρίζοντας ἡ μνήμη της νά τιμᾶται τήν 6η μηνός Μαΐου.

Ὅσιος Μαρτῖνος:Ἡ αὐτοκτονία ὀφείλεται σέ δαιμόνιο

  Ο Όσιος Μαρτίνος
Θαύμα Οσίου Μαρτίνου Επισκόπου Φραγκιάς όντας εν ζωή – Το δαιμόνιο της αυτοκτονίας.
Ο Άγιος ενώ περνούσε μέσα από την πόλη (ο άγιος ήταν επίσκοπος Κωνσταντίνης της σημερινής Τουρζ της Γαλλίας), βρήκε σε ένα μέρος κάποιον νέο απηγχονισμένο και είπε στους εκεί παρευρισκομένους.
«Τούτο το κακό έγινε συνεργεία του διαβόλου», Και αφού στάθηκε προς την ανατολή, έκανε προσευχή στον Θεό αρκετή ώρα. Έπειτα είπε: «Το πνεύμα το ακάθαρτο και πονηρό, που παρακίνησε τούτον τον νέο να κρεμασθεί στην αγχόνη εν ονόματι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού φανερώσου μπροστά σε όλους, για να σε δούμε». Αμέσως με τα λόγια αυτά φανερώθηκε το δαιμόνιο σαν αραπόπουλο, κρατώντας στα χέρια του σχοινί, τα μάτια του ήσαν σαν φωτιά, τα χείλη του μαύρα, τα δόντια του λευκά, τα χέρια του μακριά, τα πόδια του στραβά και η γλώσσα του κρεμασμένη έξω από το στόμα του, σαν του λυσσασμένου σκυλιού.
Τότε του λέγει ο Άγιος: «Πνεύμα ακάθαρτο και πονηρό, ποιά είναι η εργασία σου;»

Προσευχή, ἡ ἀναπνοή τῆς ψυχῆς (π. Μάρκελλος Καρακαλληνός)

Πηγή: agioritikesmnimes. blogspot.gr
http://www.diakonima.gr

Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_2ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2010-05-16_Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_2ο μέρος_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-05-2010 (Ὁμιλία στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Κατάντημα!

Στο βίο του αγίου Μαρτίνου, Επισκόπου Φραγκίας, βρίσκομε την εξής παράξενη διήγησι:
Ο άγιος Μαρτίνος ήταν πολύ ελεήμων. Τόσο, ώστε στρατιώτης ακόμα, είχε δώσει τη μοναδική του χλαίνη σ’ ένα φτωχό.
Παρά ταύτα, κάθε φορά που τον έβλεπαν μερικοί ζητιάνοι, κουτσοί και μισοπαράλυτοι, το έβαζαν στα πόδια. Και ξέρετε γιατί; Επειδή έβλεπαν, πως ο άγιος Μαρτίνος έκανε εκτός από ελεημοσύνες και πολλά θαύματα. Ναι, βλέποντας τα θαύματα του οι άνθρωποι εκείνοι, φοβήθηκαν μήπως τους κάνη κάποια στιγμή και αυτούς καλά!
Ήταν κουτσοί και παράλυτοι. Όμως με τις ελεημοσύνες που έπαιρναν, ζούσαν καλά. Χωρίς δουλειά και χωρίς κόπο. Ενώ σαν υγιείς θα έπρεπε να δουλεύουν. Και μάλιστα σκληρά. Το σκέφτηκαν καλά και προτίμησαν την αρρώστεια τους!

Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_1ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2010-05-15_Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου_1ο μέρος_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-05-2010 (Ὁμιλία στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε_Κήρυγμα στήν Ἀπόδοση τοῦ Πάσχα_mp3

Π. Σάββας 2014-05-27_Ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, ἵνα υἱοὶ φωτὸς γένησθε_Κήρυγμα στήν Ἀπόδοση τοῦ Πάσχα_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-05-2014 (Κήρυγμα στήν Ἀγρυπνία τῆς Ἀποδοσης τοῦ Πάσχα στόν Ι. Ν. Ἄγ. Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιστῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἱερά Μονή ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ καί ὁ τάφος του ἱδρυτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, στήν κατεχόμενη Ἀμμόχωστο.

…ξέρεις ἔχομεν ἕνα πού ἐνδιαφέρεται πολύ γιά μᾶς.( Γέροντας Ἀμφιλόχιος Μακρῆς )

Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής- Ο Γέροντας της Πάτμου-Φωτό:diakonima.gr

Την βραδυνή προσευχή να μην την αμελής.
Να προσεύχεσαι με διάθεσιν, όπως εκείνοι που πηγαίνουν σε συμπόσιον. Αυτοί είναι ξύπνιοι και αισθάνονται όλο χαρά.
Έτσι και σύ, αφού πρόκειται να ομιλήσης με τον Νυμφίο σου να μην ακούς, όταν σου λέγη ο πειρασμός διάφορα για να σε εμποδίση, γιατί ξέρεις έχομεν ένα που ενδιαφέρεται πολύ για μας.

***

Αποφθέγματα

«Λόγοι σοφών ως τα βούκεντρα».

(Εκκλησ. ιβ’ 11).

Πηγή: Ιγνατίου Λ. Τριάντη, Μητροπολίτου Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης, Ο Γέροντας της Πάτμου, Αμφιλόχιος Μακρής (1889-1970), βίος – υποθήκαι – μαρτυρίαι, σελ. 440-450, έκδοση Β΄ επαυξημένη, Ιεράς Μονής «Ευαγγελισμός» Μ.Η, Πάτμος 1997.

Ημείς πρέπει να έχωμεν αγάπη. Το μεγαλύτερον κακό να μας κάνουνε πρέπει να τους αγαπούμε. Μόνον με την αγάπη θα μπορούμε να μπούμε στον Παράδεισον.

 http://www.diakonima.gr

Ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται.Ἱερομόναχος Σάβββας Ἁγιορείτης

Ἱερομόναχος Σάβββας Ἁγιορείτης -Ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται 

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Ἱερομόναχος Εὐμένιος Σαριδάκης (1931 – 23/05/1999) – 3ο Μέρος

* Ήταν το όνομα που έλαβε ως μοναχός.΄Αγιον Όρος 15-10-1973
…Αφού χάριτι Θεού εκλέξαμε την στενήν και τεθλιμένην οδόν πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι εις το να υπομένομε πειρασμούς εκ του διαβόλου και εκ των οργάνων του. Γι’ αυτό είναι καλά να μην αμελούμε ουτε να αδιαφορούμε διά να μην μας καταβροχθήση ο οριώμενος λεών Διάβολος. Αλλά και αν ως άνθρωποι παρεκλίνουμε λίγο έχουμε φιλάνθρωπο Δεσπότη, που θέλει πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν, και αμέσως μας δίνει χείρα βοηθείας. Ότι ώρα τον φωνάξουμε αμέσως έρχεται εις βοήθεια μας. Εμείς όμως πρέπει να επιδιώξομε όσα μας είναι δυνατόν, την αγίαν ταπείνωσιν, διότι η ταπείνωσις είναι η πύλη του ουρανού. Τον αληθινά ταπεινόν δεν τον αφήνει ποτέ ο Θεός να πέση. Ο αληθινά ταπεινός στην πραγματικότητα βλέπει όλους τους ανθρώπους αγίους εις τον ουρανόν κύκλο του θρόνου του Θεού και μόνον τον εαυτόν του έχει κάτω από όλα τα κτίσματα της γης αμαρτωλότερον και τελευταίον.

Ὁ Δαβίδ παρακαλοῦσε ζητώντας τρία πράγματα: «χρηστότητα, παιδείαν καί γνῶσιν».

Πολλές ψυχές έχουν προτερήματα, άλλες ευφυΐα του μυαλού, και άλλες ασκητικές ικανότητες.

Αλλά όταν ούτε η πράξη ούτε η ευφυΐα σκοπεύουν τό καλό, καί αυτοί πού έχουν προτερήματα δέν τά αποδίδουν στό Θεό, τό δοτήρα τών αγαθών, αυτοί, αφού εγκαταλειφθούν καί πέσουν σέ πράξεις ή πάθη αισχρά, ακίνδυνα αποβάλλουν τήν οίηση γιά τή νομιζόμενη αρετή τους, μέ τήν ταπείνωση καί τή ντροπή πού επακολουθεί.

Γιατί όταν ο φουσκωμένος γιά ευφυΐα λόγων, υπερηφανεύεται καί δέν αποδίδει στό Θεό τήν ευφυΐα ούτε τό χάρισμα τής γνώσης, απομακρύνει ο Θεός τόν Άγγελο της προνοίας Του απ’ αυτόν, καί όταν φύγει ο Άγγελος, ο υπερηφανευόμενος γιά τήν ευφυΐα του, αφού κυριευθεί από τόν εχθρό, πέφτει στήν ακολασία από τήν υπερηφάνειά του, ώστε, αφού έχει χάσει πιά τό τεκμήριο τής σωφροσύνης, τά λεγόμενά του γίνονται αναξιόπιστα, καί οι ευλαβείς αποστρέφονται τή διδασκαλία από τέτοιο στόμα, σάν μιά πηγή γεμάτη βδέλλες, ώστε νά εφαρμόζεται τό γεγραμμένο «Τω δέ αμαρτωλώ είπεν ο Θεός, ίνα τί σύ εκδιηγή τά δικαιώματά μου καί αναλαμβάνεις τήν διαθήκην μου διά στόματός σου;» (Ψαλμ. 49, 16.).

“Στήν προσευχή ἡ ψυχή της εὕρισκε τήν ἀνάπαυσι καί σέ αὐτήν ἐμπιστευόταν ὅλα τά αἰτήματά της.”

Ἡ Γερόντισσα Μακρίνα εἶχε, ἐπίσης, τό χάρισμα τῆς προσευχῆς, τήν ὁποία ἤδη ἀπό μικρό παιδί εἶχε «ἐγκολπωθῆ». Στήν προσευχή ἡ ψυχή της εὕρισκε τήν ἀνάπαυσι καί σέ αὐτήν ἐμπιστευόταν ὅλα τά αἰτήματά της. Κάποτε ζήτησε μέ δάκρυα ἀπό τόν Θεό νά τῆς δείξη πῶς πρέπει νά προσεύχεται, οὕτως ὥστε ἡ προσευχή ἐνώπιόν Του νά εἶναι καθαρή καί ἀπηλλαγμένη ἀπό τήν οἴησι, γιά νά μπορῆ ἀνεμπόδιστα ὁ προσευχόμενος νά ἑνώνεται μέ τόν Θεό. Ἐκεῖνο τό βράδυ τῆς παρουσιάσθηκε Ἄγγελος Κυρίου μέ ὁλόλευκη στολή, ὁ ὁποῖος τήν δίδαξε πῶς πρέπει νά προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος ἀναλόγως πρός τίς πνευματικές καταστάσεις του.

Συμφώνως μέ τίς ὑποδείξεις τοῦ Ἀγγέλου, ὅταν ἡ ψυχή αἰσθάνεται τήν τελεία ἀγάπη πρός τόν Θεό, ὁ ἄνθρωπος ὑψώνει τά χέρια του ψηλά.

Συγκλονιστικό γεγονός ...

Στον Μέγα Μακάριο συνέβει το εξής καταπληκτικό γεγονός:κάποτε μα ύαινα, που θεωρείται το πιο αιμοβόρο και άγριο θηρίο της ερήμου και των δασών, άνοιξε με βία το παραπόρτι της αυλής της σκήτης του αγίου και μεγάλου Μακαρίου, τον οποίο βρήκε γονατιστό να προσεύχεται.

Η ύαινα όμως κρατούσε στο στόμα της το μικρό της, που γεννήθηκε τυφλό. Προχώρησε και το άφησε μπροστά στον προσευχόμενο άγιο. Ο Μέγας Μακάριος τότε πήρε στα χέρια του τη νεογέννητη τυφλή ύαινα και με το σάλιο του άλειψε τα τυφλά της μάτια.

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἡ ἀντίστροφος νοηματοδότησις τῶν θεολογικών ἐννοιῶν. Προσοχή εἰς τήν παγίδα

Η αντίστροφος νοηματοδότησις των θεολογικών εννοιών

Προσοχή εις την παγίδα

 
Του πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

 

Ένα φαινόμενο και ταυτοχρόνως παγίδα, που συναντά κάποιος στα πλαίσια του ευρύτερου νεοεποχίτικου και αποκρυφιστικού χώρου είναι η πρακτική που χρησιμοποιούν εκπρόσωποι και κινήσεις του και συνίσταται στην αντίστροφη νοηματοδότηση διαφόρων θεολογικών εννοιών.

Πρόκειται για μια συνήθη, πλην όμως επικίνδυνη πρακτική, που δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις και ελλοχεύει ο κίνδυνος, εάν δεν τον αντιληφθούμε εγκαίρως ή εάν το αγνοούμε, να οδηγηθούμε σε ένα είδος πνευματικής σύγχυσης ή και αλλοίωσης του εκκλησιαστικού φρονήματος.

Παρεμπιπτόντως πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η συγκεκριμένη πρακτική χρησιμοποιείται και από τις διάφορες αιρετικές και παραχριστιανικές ομάδες. Οι λέξεις-όροι, π.χ. Θεός ή Χριστός, δεν κατανοούνται με τον ίδιο τρόπο από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τους Μορμόνους ή τους οπαδούς της Χριστιανικής Επιστήμης.

Υπάρχει όμως μια διαφορά.

Οἱ ἄνθρωποι ξέχασαν τόν Θεό

Φωτο:imverias.blogspot.com

Aλεξάντερ Σολτζενίτσυν
 Πριν από μισό αιώνα και πλέον, όταν ήμουν ακόμη παιδί, θυμάμαι ότι άκουγα πολλούς ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τι μεγάλες συμφορές που είχαν βρει τη Ρωσία: οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό, γι’ αυτό έγιναν όλα αυτά.
Από τότε έχω περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια δουλεύοντας πάνω στην ιστορία της Επανάστασής μας. Στο διάστημα αυτό έχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία, έχω μαζέψει εκατοντάδες προσωπικές μαρτυρίες, κι έχω ήδη συνεισφέρει οκτώ δικούς μου τόμους στην προσπάθεια να καθαρίσουν τα συντρίμμια που απόμειναν από την αναστάτωση αυτή. Ωστόσο, αν με ρωτούσαν σήμερα να διατυπώσω όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά την κύρια αιτία της καταστροφικής Επανάστασης που κατάπιε κάπου εξήντα εκατομμύρια δικούς μας ανθρώπους, δεν θα μπορούσα να το κάνω με μεγαλύτερη ακρίβεια από το να επαναλάβω:  οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό, γι΄ αυτό έγιναν όλα αυτά.

Τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ_Κήρυγμα στήν Ἀπόδοση τοῦ Πάσχα_mp3

Π. Σάββας 2013-06-11_Τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ_Κήρυγμα στήν Ἀπόδοση τοῦ Πάσχα_mp3
 
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-06-2013 (Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἡ ἀμέλεια, ὁ ἀκοίμητος κίνδυνος τοῦ πιστοῦ

 Σε σχετικές ερωτήσεις μας, απαντούσε ότι η αμέλεια είναι η κύρια αιτία της αποτυχίας του ανθρώπου στον πνευματικό σκοπό του. Τον ρώτησα κάποτε. πώς οι Πατέρες προβάλλουν ως αφορμή την κενοδοξία; Και απάντησε «ναι και αυτή μας επιβουλεύεται, αλλά όχι όλους παρά μόνο όσους ξεγελάσει και πάλι λίγους, γιατί η κενοδοξία φθείρει τους συγκεντρωμένους θησαυρούς, ενώ η αμέλεια δεν αφήνει να τους συνάξεις. Η αμέλεια μοιάζει με ανομβρία, που δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτε. Η κενοδοξία βλάπτει όσους έχουν καρπό, όσους έχουν προχωρήσει, ενώ η αμέλεια ζημιώνει όλους. Εμποδίζει αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουν και σταματά αυτούς που προχώρησαν.

3ήμερο προσκύνημα στήν Τῆνο

 

3ήμερο προσκύνημα στην Τήνο από 21/06/2014 έως 23/06/2014


1η ημ. 21/06/2014 Σάββατο: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΜΗΛΕΣΙ - ΡΑΦΗΝΑ - ΤΗΝΟΣ
Αναχώρηση από το Άγαλμα του Βενιζέλου στις 07:00 το πρωί. Καθοδόν προσκύνημα στον Άγιο Πορφύριο στο Μήλεσι. Στη συνέχεια άφιξη στην Ραφήνα και επιβίβαση στο πλοίο στις 17.30. Άφιξη στην Τήνο και μεταφορά στο ξενοδοχείο και ξεκούραση.

1η διανυκτέρευση στην Τήνο

2η ημ. 22/06/2014 Κυριακή: ΓΥΡΟΣ ΝΗΣΙΟΥ
Θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό της Μεγαλόχαρης. Στη συνέχεια πρωινό στο ξενοδοχείο και εκκίνηση  για το γύρο του νησιού. Επίσκεψη στο ησυχαστήριο όπου μόνασε η  Αγία Πελαγία και φυλάσσεται η κάρα της.

Κύριε μάθε με να προσεύχομαι. Ἔλα ἐσύ ὁ ἴδιος μέσα μου νά προσεύχεσαι

Αγίου Φιλαρέτου Μόσχας Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα. Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.
Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.
Κύριέ μου, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ. Δεν τολμώ να σού ζητιανέψω ούτε απαλλαγή από πάθη, ούτε αρετές, ούτε απόλαυση χάριτος, παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοιχτή απέναντί Σου.

Ἀσκητικά-Ἐπιστολή πρός προεστούς μοναστηριῶν. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ-ΑΒΒΑ ΔΩΡΟΘΕΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΑ-ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΡΟΕΣΤΟΥΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ- 

 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/