one who is humbled will be happy in all circumstances…St. Silouan the Athonite

Glory to God in the Heights, and on earth peace, goodwill among men.

St. Silouan the Athonite

Humility, once firmly established, makes the foundation for wisdom strong . King Solomon famed for his wisdom said, “When pride comes, then comes shame; but with the humble is wisdom” (Proverbs 11:2). David the Prophet and King said, “The testimony of the Lord is sure, making the wise the simple” (Psalm 19:7), “the simple” referred to here being the humble. In the Holy Book of Sirach we read, “A poor man with wisdom can hold his head high and take his seat among the great” (Sirach 11:1). Again, the poor man in this verse refers to the humble. Why humble? The poor man knows he is poor, is patient when misfortunes strike him, blames himself in everything and does not care about the opinion of others because his aim is simply to please God.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 01-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κολασσαείς κεφ. β΄ 8 - 12  

β΄ 8 - 12



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Β΄ 20 - 21 & 40 - 52

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πρός τούς νέους, ὅπως ἄν ἐξ ἑλληνικῶν ὡφελοῖντο λόγων (πῶς νά ὠφελοῦνται ἀπό τά ἑλληνικά γράμματα)

Βασιλείου τοῦ Μεγάλου 

ΜΙΛΑΕΙ Η ΠΕΙΡΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ

Πολλοὶ λόγοι, ἀγαπητά μου παιδιά, μὲ κάνουν νὰ σᾶς δώσω αὐτὲς τὶς συμβουλές. Πιστεύω ὅτι εἶναι οἱ καλύτερες καὶ θὰ σᾶς ὠφελήσουν, ἂν τὶς κάνετε κτῆμα σας. Ἔχω προχωρημένη ἡλικία. Ἀσκήθηκα στὴ ζωὴ μὲ πολλοὺς τρόπους. Γνώρισα ἐπὶ πολλὰ χρόνια τὶς βιοτικὲς μεταβολές, ποὺ συμπληρώνουν τὴν ἀνθρώπινη μόρφωση. Ἔτσι, ἔχω κάμποση πείρα στὰ ἀνθρώπινα πράγματα. Μπορῶ, λοιπόν, σ᾿ αὐτοὺς ποὺ πρωτομπαίνουν στὸ στάδιο τῆς ζωῆς, νὰ δείξω τὸν ἀσφαλέστερο δρόμο. Ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς συγγένειας, ἔρχομαι εὐθὺς μετὰ τοὺς γονεῖς σας. Γι᾿ αὐτό, σᾶς ἀγαπῶ ὅμοια μ᾿ ἐκείνους. Καὶ σεῖς μὲ βλέπετε σὰν πατέρα σας, ἔτσι θαρρῶ. Ἄν, λοιπόν, δεχθῆτε μὲ προθυμία τὰ λόγια μου, θὰ ἀνήκετε στὴ δεύτερη κατηγορία ἐκείνων ποὺ ἐπαινεῖ ὁ ἀρχαῖος ποιητὴς Ἡσίοδος, γράφοντας ὅτι εἶναι ἄριστος ἄνθρωπος ὅποιος μονάχος του ξεχωρίζει τὸ σωστὸ κι εἶναι καλὸς ἄνθρωπος ὅποιος συμμορφώνεται μὲ τὶς σωστὲς ὑποδείξεις. Ἐνῷ ὅποιον δὲν εἶναι ἱκανὸς νὰ τὸ κάνει αὐτό, τὸν χαρακτηρίζει σὰν ἄνθρωπο ἄχρηστο. Καὶ μὴν ἀπορήσετε ποὺ ἔρχομαι νὰ προσθέσω κάτι δικό μου σὲ ὅσα διαβάζετε ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους στὰ σχολεῖα σας καὶ μάλιστα νὰ σᾶς πῶ ὅτι αὐτὸ τὸ δικό μου εἶναι ὠφελιμότερο ἀπὸ ὅσα ἐκεῖνοι σᾶς διδάσκουν. Ἀκριβῶς αὐτὸ εἶναι τὸ νόημα τῆς συμβουλῆς μου: δὲν πρέπει νὰ παραδώσετε στοὺς ἀρχαίους συγγραφεῖς τὸ τιμόνι τοῦ νοῦ σας, γιὰ νὰ σᾶς πᾶνε ὅπου αὐτοὶ θέλουν. Δὲν πρέπει νὰ τοὺς ἀκολουθεῖτε σὲ ὅλα. Πρέπει νὰ πάρετε ἀπ᾿ αὐτοὺς ὅ,τι εἶναι χρήσιμο καὶ νὰ μὴ δώσετε προσοχὴ στὰ ὑπόλοιπα. Ἔρχομαι, λοιπόν, ἀμέσως νὰ σᾶς ὑποδείξω ποιὰ εἶναι τὰ ἄχρηστα μέσα στὰ συγγράμματά τους καὶ πῶς νὰ ξεχωρίζετε τὰ πρῶτα ἀπὸ τὰ δεύτερα...

Ὁ Παπισμός καί ὁ Οἰκουμενισμός κατά τόν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ 2015

ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ  ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ  ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ἱερώτατοι συμπρεσβύτεροι Πατέρες,
ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχές
καί εὐσεβεῖς ἀδελφοί χριστιανοί
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως.

1. Σᾶς εὔχομαι τό νέο ἔτος 2015 νά σᾶς εἶναι εὐλογημένο ἀπό τόν Θεό καί νά ἐκπληρωθοῦν οἱ πόθοι σας γιά τό συμφέρον τῶν οἰκογενειῶν σας καί τῆς πατρίδος μας γενικότερα.

Σάν Ἐπίσκοπός σας ἀγωνιῶ περισσότερο νά εἶναι ἡ πίστη σας στόν Θεό δυνατή καί στερεή, ὥστε καμμία αἱρετική ψευδοδιδασκαλία νά μή μπορεῖ νά σᾶς τήν κλονίσει. Ὅταν ἡ πίστη μας στόν Θεό εἶναι σωστή καί δυνατή, τότε θά νοιώθουμε μέσα μας τήν Χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού θά τήν παίρνουμε ἀπό τήν προσευχή σ᾽ Αὐτόν, καί θά ἀντιμετωπίζουμε νικηφόρα ὅλες τίς δυσκολίες καί ὅλους τούς πειρασμούς τῆς ζωῆς. Γι᾽ αὐτό, ἀγαπητοί μου, πάνω ἀπ᾽ ὅλα σᾶς εὔχομαι νά εἶναι δυνατή καί ἀκλόνητη ἡ πίστη σας στόν Θεό καί αὐτήν τήν πίστη, πού τήν πήρατε σάν ἱερή «προίκα» ἀπό τούς γονεῖς σας καί τούς παπποῦδες σας, νά τήν δώσετε καί ἐσεῖς σάν «προίκα» ἱερή στά δικά σας παιδιά καί ἐγγόνια.

2. Ποιά εἶναι ἡ πίστη μας στόν Θεό; Εἶναι ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, ἡ μόνη ἀληθινή πίστη. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅταν ἤμασταν κάτω ἀπό τήν Τουρκιά, μᾶς ἔλεγε στά κηρύγματά του: «Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεστε, γιατί γεννηθήκατε Ὀρθόδοξοι. Ὅλες οἱ πίστες εἶναι ψεύτικες καί μόνον ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι ἀληθινή»! Μά αὐτήν τήν ἀληθινή πίστη, ἀδελφοί χριστιανοί, ὅπως παλαιότερα, ἔτσι καί σήμερα, βάλθηκαν μερικές σατανικές δυνάμεις, πού μᾶς ἔρχονται κυρίως ἀπό τήν Δύση, νά μᾶς τήν θολώσουν καί νά μᾶς τήν μπερδέψουν μέ τίς ἄλλες ψεύτικες πίστες, γιά ἀγάπη τάχα μέ ὅλους τούς λαούς. «Οἰκουμενισμός» λέγεται τό φαινόμενο αὐτό καί εἶναι ἡ μεγαλύτερη αἵρεση τῶν αἰώνων. Εἶναι «παναίρεση», γιατί μέσα της ἔχει ὅλες τίς ψεύτικες διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν.

Θά μέ ἔχετε ἀκούσει πολλές φορές ὅτι στά κηρύγματά μου, τά γραπτά καί τά προφορικά, ἐλέγχω τακτικά τόν Παπισμό καί τόν Οἰκουμενισμό, γιατί συγγενεύουν αὐτά τά δύο καί τό ἕνα τρέφει τό ἄλλο. Μάθετε, παρακαλῶ, τήν ἀλήθεια, πού σάν ποίημα θέλω νά τήν λέτε: «Ὁ παπισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ οἰκουμενισμός παναίρεση»! Μακρυά ἀπό αὐτά τά δυό, γιατί κινδυνεύει ἀπό αὐτά ἡ πίστη μας.

Ἡ Δύναμη τοῦ Εὐαγγελίου

Μία ιστορία παρμένη από το βιβλίο «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή» για έναν αξιωματικό που συναντά ο προσκυνητής.
Όταν ήμουν νέος υπηρετούσα στο στρατό έξω εις την ύπαιθρο, όχι στα γραφεία. Ήμουν καλός εις την δουλειά μου και οι ανώτεροί μου αξιωματικοί με αγαπούσαν γιατί ήμουν ένας ευσυνείδητος ανθυπολοχαγός. Ήμουν ακόμη νέος όπως και οι φίλοι μου. Δυστυχώς όμως άρχισα να πίνω και σιγά σιγά το πάθος του ποτού γιγάντωνε μέσα μου. Όταν δεν ήμουν κάτω από την επήρεια του οινοπνεύματος ήμουν τακτικός και καλός αξιωματικός, αλλά όταν έπινα εγινόμουν ανίκανος για κάθε τι, για πολλές μέρες κάθε φορά. Με ανέχθηκαν για αρκετόν καιρόν αλλά μία φορά ύστερα από πολύ ποτό, ασέβησα άσχημα εις τον διοικητή μου και ετιμωρήθηκα με φυλάκιση και υποβιβασμό εις την τάξη του στρατιώτου, για τρία χρόνια. Απειλήθηκα με ακόμη βαρύτερη τιμωρία αν εξακολουθούσα να παραδίδωμαι εις το πάθος μου αυτό της μέθης. Παρ’ όλες τις ποινές όμως και τις απειλές δεν ημπορούσα να κυριαρχήσω εις τον ευατό μου και να θεραπευθώ από το καταραμένο πάθος. Επιχειρούσα αλλά κάθε φορά απετύγχανα. Οι ανώτεροι μου απογοητευμένοι από την κατάστασή μου απεφάσισαν να με στείλουν σε σωφρονιστικές φυλακές.

Στιγμὲς ἀπὸ τὴν ζωὴ τοῦ ἀββᾶ Σισώη

Ἴσως κάποια ἀπὸ αὐτὰ τὰ στιγμιότυπα ἀνήκουν στὸν βίο ἑνὸς ἄλλου ἁγίου Σισώη, ἐπίσης μοναχοῦ τῆς αἰγυπτιακῆς ἐρήμου, λίγο μεταγενέστερου.
1) Ἀδελφὸς ποὺ ἀδικήθηκε ἀπὸ ἄλλο ἀδελφὸ ἦλθε πρὸς τὸν ἀββὰ Σισώη καὶ τοῦ λέγει:
- Ἀδικήθηκα ἀπὸ ἕνα ἀδελφὸ καὶ θέλω νὰ τὸν ἐκδικηθῶ.
Ὁ δὲ Γέρων [=πνευματικὸς διδάσκαλος, δηλαδὴ ὁ ὅσιος Σισώης] τὸν παρακαλοῦσε:
- Μή, τέκνο· ἀντιθέτως μάλιστα ἄφησε στὸν Θεὸ τὸ ἔργο τῆς ἐκδικήσεως.
Αὐτὸς ὅμως ἔλεγε:
- Δὲν θὰ παύσω, ἕως ὅτου ἐκδικηθῶ γιὰ τὸν ἑαυτό μου.
Εἶπε δὲ ὁ Γέρων:

Ἀπόπειρα βατικανοποιήσεως τοῦ Φαναρίου; (Σχολιασμός σχετικοῦ δημοσιεύματος)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 11η Δεκεμβρίου 2014

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΑΤΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ;

(Σχολιασμός σχετικού δημοσιεύματος)

   Το ζήτημα του Πρωτείου του επισκόπου Ρώμης εξακολουθεί να βρίσκεται, όπως είναι γνωστόν, στο προσκήνιο της εκκλησιαστικής επικαιρότητος, καθ’ όσον το θέμα αυτό αποτελεί το επίκεντρο των συζητήσεων της Μικτής Θεολογικής Επιτροπής επί του Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών από το 2007 και εντεύθεν, χωρίς μέχρι τώρα οι συζητήσεις αυτές να έχουν καταλήξει σε κάποιο αποτέλεσμα. Και ενώ οι συζητήσεις αυτές φαίνεται, ότι μάλλον έχουν φθάσει σε αδιέξοδο, εδώ και μερικά χρόνια άρχισε να καλλιεργείται και να προωθείται σε διορθόδοξο επίπεδο από οικουμενιστικούς κύκλους του Φαναρίου σε στενή συνάφεια με το θέμα του Πρωτείου του Πάπα, μια προσπάθεια επανερμηνείας του θεσμού των «πρεσβειών τιμής» του Οικουμενικού Πατριάρχου πάνω σε παπικά πρότυπα με ορθόδοξο θεολογικό και εκκλησιολογικό «μανδύα».

 Πρόκειται για μια προσπάθεια ανοικοδομήσεως ενός πρωτείου αναλόγου προς αυτό του Παπισμού, εδραζόμενο όχι στο «Πέτρειο δόγμα» του Παπισμού αλλά στο δόγμα της αγίας Τριάδος και πιο συγκεκριμένα σε μια κακόδοξη θεωρία, μη έχουσα κανένα πατερικό και ιεροκανονικό έρεισμα, την θεωρία  της «Μοναρχίας του Θεού Πατρός».

1.Ἡ Ἁγία Γραφὴ στὴ Δύση_2.Οἱ πατέρες γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα_Πατερικὴ Θεολογία_18ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Π. Σάββας 2014-11-23_1.Ἡ Ἁγία Γραφὴ στὴ Δύση_2.Οἱ πατέρες γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα_Πατερικὴ Θεολογία_18ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-11-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ὁ ρόλος τοῦ πονηροῦ καί οἱ «λεγόμενοι» ψυχίατροι

 

 Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος ὅλα τά λεγόμενα «ψυχολογικά» (δηλαδή τήν ἀνασφάλεια, τίς φοβίες, τό ἄγχος, τήν κατάθλιψη κ.λ.π.) τά ἀποκαλεῖ πειρασμικά, δηλ. δαιμονικά. Διακηρύσσει ὅτι εἶναι ἀποτελέσματα δαιμονικῶν ἐνεργειῶν, δαιμονικῶν ἐπηρρειῶν, τίς ὁποῖες βέβαια «ἐγκολπώνεται» ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐλεύθερη συγκατάθεση τοῦ αὐτεξουσίου του.

Ἄς προσέξουμε ἰδιαίτερα αὐτά πού ἔλεγε ὁ Ἅγιος σύγχρονος Στάρετς, καί παρουσιάσαμε στήν ἀρχή τοῦ πονήματός μας: Ἡ κατάθλιψη «εἶναι ἕνα αἴσθηµα δυσάρεστο, τό ὁποῖο σέ καταλαµβάνει, καί σέ καθηλώνει. Οὔτε νά σκεφθεῖς, οὔτε... Σκέφτεσαι αὐτό. Νοµίζεις ὅτι ἐσύ σκέφτεσαι σοβαρά πράγµατα, ἐνῶ ἐσύ εἶσαι αἰχµάλωτος µιᾶς ἰδέας[34]. Ἔχω πολλά νά σᾶς πῶ πάνω σ’ αὐτά πού ἔχω ἰδεῖ στήν ζωή µου, ἀπό ἀνθρώπους, πού κατείχοντο ἀπό τέτοια συναισθήµατα, δηλαδή σατανικά συναισθήµατα. Δηλαδή ὁ διάβολος, ὁ κακός ἑαυτός µας, κατορθώνει καί παίρνει ἀπό τήν µπαταρία τῆς ψυχῆς µας, πού ἔχει τήν δύναµη γιά νά κάνοµε τό καλό, τήν προσευχή, τήν ἀγάπη, τήν χαρά, τήν εἰρήνη, τήν ἕνωση µας µέ τόν Θεό.

Ὁ ἐχθρός μας ὁ διάβολος μᾶς πολεμᾶ πιό πολύ ὅταν δέν τοῦ κάνουμε τά χατίρια

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗΣ (+1975) 

Ο εχθρός μας ο διάβολος πάντοτε μας πολεμά. Πιο πολύ όταν δεν του κάνουμε τα χατίρια. Τότε από την κακία του… βρίσκει χίλιους τρόπους να μας πειράξει.
Μια φορά γύριζα το βράδυ στο σπίτι, με χιόνι. Μου παρουσιάστηκε σαν χοίρος. Διαλύθηκε όμως σαν καπνός, μόλις έκανα το σημείο του Σταυρού. Κάποτε πάλι όταν λειτουργούσα, ακούω έξω να θορυβούν. Βγαίνω και βλέπω ότι χτίζανε πολυκατοικία Άλλος είχε μυστρί, άλλος φτυάρι. κλπ. τους σταύρωσα και εξαφανίστηκαν τα πάντα.

«Νὰ δέχεσαι τὴν προσφορὰ τῆς ἀγάπης»

Ἤμουν πάντα ἐπιφυλακτικὸς στὴν ἀποδοχὴ προσφορῶν, ἀκόμη καὶ ἐκ μέρους φίλων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τοὺς πληγώνω, ἄθελά μου. Ὁ Γέροντας «εἶδε» αὐτὴ τὴν ἀδυναμία μου ποὺ, μέσα στὴν ἐξιδανίκευσή της, ἔκρυβε στοιχεῖα ἐκλεπτuσμένης ὑπερηφάνειας καὶ θέλησε νὰ τὴν μεταμορφώσει. Ἐνῶ δὲν τοῦ εἶχα κάνει ποτὲ λόγο γι’ αὐτήν, σὲ μιὰ συζήτησή μας, μοῦ εἶπε ξαφνικά:

Ἀποφθέγματα Μέγα Βασιλείου...

α΄. Τό νά ἐφησυχάζει κανείς, ὅταν τό κινδυνευόμενον εἶναι ἡ Πίστις, τούτον εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τό δέ νά ἐλέγχει εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής.

Β΄. Τά δάκρυα εἶναι ἀνάγκη νά διευθύνονται ἀπό τό λογικό καί τό μέτρο. Δηλαδή γιά ποιούς πρέπει νά δακρύζει κανείς καί ἐπί πόσο χρόνο καί πότε καί πῶς ἀρμόζει. (Μ. Βασίλειος περί εὐχαριστίας).

Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ...

Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε, ὅτε περί Πίστεως ὁ λόγος ἐστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμί; Ἱερεύς, ἄρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;.... Οὐά οἱ λίθοι κεκράξουσι καί σύ σιωπηλός καί ἀφροντίς;

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης

31 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ἀπόδοσις ἑορτῆς τῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, Μελάνης Οσίας, Ζωτικού Ορφανοτρόφου, Γελασίου Οσίου, Γαΐου Οσίου, των Αγίων Δέκα Παρθένων, Ολυμπιοδώρας, Βούσιρι, Νέμης, Γαυδεντίου, Γεωργίου Μαχαιρωμένου.

Ἀπόδοσις ἑορτῆς τῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἀπόδοση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.Ὁ χρόνων ἐπέκεινα, καὶ τῶν αἰώνων Θεός, τὴν δέησιν πρόσδεξαι, τῇ συμπληρώσει Χριστέ, τοῦ ἔτους δεόμεθα, θείαν ἰσχύν δὲ δίδου, ἐν εἰρήνῃ τελέσαι, ἅμα καὶ εὐσεβείᾳ τὸ ἀρχόμενον ἔτος, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.Εἰς τὸ τέλος φθάσαντες, τοῦ χρόνου μόνε Οἰκτίρμον, τὴν σὴν ἀτελεύτητον, ὑμνοῦμεν χάριν ἀπαύστως· πάντας γὰρ, ἐκ πάσης βλάβης θᾶττον ἐρρύσω, δίδου δέ, καὶ τὰ ἐλέη σου δυσωποῦμεν, τῷ ἐνιαυτῷ τῷ νέῳ, τοῖς προσκυνοῦσι τὴν δυναστείαν σου.

Μεγαλυνάριον.
Τῇ τοῦ χρόνου λήξει Χριστὲ Σωτήρ, διάρρηξον Λόγε, τῶν ἀμέτρων ἁμαρτιῶν, ἡμῶν τὸ δελτίον, καὶ χάριτος ἁγίας, ἡμῶν τὰς διανοίας πλήρωσον Κύριε.

The Father so loved us that He gave us His Son;Elder Sophrony Sakharov of Essex

Elder Sophrony Sakharov of Essex

There, in the Kingdom of the Father and of the Son and of the Holy Spirit, must our mind dwell. We must hunger and thirst to enter into this wondrous Kingdom.

When we choose Christ we are carried beyond time and space, beyond the reach of what is termed ‘tragedy’.

Human life at whatever stage was unavoidably interlinked with suffering. Even love was full of contradictions and bitter crises.The seal of destruction lay everywhere.

I saw that there was no tragedy in God. Tragedy is to be found solely in the fortunes of the man whose gaze has not gone beyond the confines of this earth.

Christ’s love, during the whole time that He abode with us here, was acute suffering.

He lived the tragedy of all mankind; but in Himself there was no tragedy.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 31-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ι΄ 32 - 38

ι΄ 32 - 38



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51

Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Λαμβάνουν ὅλοι τό Ἅγ. Πνεῦμα;Ἅγ. Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Α’ – Λαμβάνουν όλοι το Αγ. Πνεύμα;
Και να μην πει κανείς: “Εγώ έχω λάβει το Χριστό με το άγιο βάπτισμα”, αλλά ας μάθει ότι δεν λαμβάνουν το Χριστό με το βάπτισμα όλοι όσοι βαπτίζονται. Λαμβάνουν μόνοι αυτοί που είναι είτε βεβαιόπιστοι και έχουν γνώση τέλεια είτε αυτοί που τακτοποίησαν τον εαυτό τους, καθαρίζοντας τον από πριν και έτσι βαπτίζονται. Και τούτο το γνωρίζει αυτός που ερευνά τις Γραφές, από τους αποστολικούς λόγους και πράξεις. Γιατί έχει γραφεί: “ Όταν άκουσαν οι απόστολοι που βρίσκονταν στα Ιεροσόλυμα, ότι η Σαμάρεια έχει δεχτεί το λόγο του Θεού, έστειλαν σε αυτούς τον Πέτρο και τον Ιωάννη, οι οποίοι αφού κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα, προσεύχονταν να λάβουν το Άγιο Πνεύμα οι Σαμαρείτες. Και δεν είχε λάβει ακόμη κανένας το Άγιο Πνεύμα, υπήρχαν δε, μόνο βαπτισμένοι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τότε έβαζαν τα χέρια τους επάνω τους, και ελάμβαναν το Άγιο Πνεύμα”.
Είδες πως δεν λαμβάνουν το Άγιο Πνεύμα, αμέσως όλοι όσοι βαπτίζονται; Έμαθες από τους Αποστόλους, πως κάποιοι που αν και πίστεψαν και βαπτίστηκαν, δεν ‘ντύθηκαν’ το Χριστό, με το βάπτισμα;

Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὡς ἀκρόπολη τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ θεματοφύλακας τῆς Πίστεως

Τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος δι­ε­τή­ρη­σε ἀ­νέ­κα­θεν τήν αὐ­το­συ­νει­δη­σί­α του ὅτι «παραμένει Χά­ρι­τι Χρι­στοῦ πι­στός θε­μα­το­φύ­λαξ τῆς ἁ­γί­ας Ὀρθοδόξου πί­στε­ως, τήν ὁ­ποί­α οἱ θε­ο­κή­ρυ­κες Ἀ­πό­στο­λοι πα­ρέ­δω­σαν στήν Ἐκ­κλη­σί­α καί οἱ θε­ο­φό­ροι Πα­τέ­ρες μας μέ ἅ­γι­ες Οἰ­κου­με­νι­κές Συνόδους δι­ε­τή­ρη­σαν διά τῶν αἰ­ώ­νων ἀ­πα­ρα­χά­ρα­κτη» (Ὑ­πό­μνη­μα Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους Ο.Τ., ἀρ.φ. 1801, 9-10-2009). Ἡ στά­ση του στά ζη­τή­μα­τα τῆς πί­στε­ως ὑ­πῆρ­ξε πάν­το­τε σύμ­φω­νη πρός τήν «μα­κράν πα­ρά­δο­σίν του ὡς Ἀ­κρο­πόλε­ως τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, ἀλ­λά καί πρός τάς εὐ­θύ­νας ἡ­μῶν τῶν Ἁ­γι­ο­ρει­τῶν ὡς ἀ­γρύ­πνων φρου­ρῶν, τῆς αἱ­μα­το­βα­φοῦς καί ἁ­γί­ας πί­στε­ως τῶν Πα­τέ­ρων... καί ἐν ἐ­πι­γνώ­σει τῆς εὐ­θύ­νης ὅ­τι εἴ­με­θα συ­νε­χι­σταί τῶν ἀ­γώ­νων τῶν ἐ­πί Βέκ­κου μαρ­τυ­ρη­σάν­των ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων» (Ἀ­παν­τη­τι­κή Ἐ­πι­στο­λή Ἱ. Μ. Ξε­νο­φῶν­τος, Ο.Τ., ἀρ.φ. 128, 1-11-1970). 

Τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος δι­ε­τή­ρη­σε, ἐ­πί­σης, ἀ­νέ­κα­θεν τήν ἀ­πό­λυ­τη ἐ­πί­γνω­ση τῆς εὐ­θύ­νης του ἔ­ναν­τι τοῦ ὀρ­θο­δό­ξου πλη­ρώ­μα­τος, πού προ­σβλέ­πει πάν­το­τε σ’ αὐ­τό ὡς θε­μα­το­φύ­λα­κα τῆς ἀ­κρι­βεί­ας καί τῆς ἀ­λη­θεί­ας τῆς ὀρ­θο­δό­ξου πί­στε­ώς μας. «Αἰ­σθα­νό­με­θα βα­ρεῖ­α τήν εὐ­θύ­νη μας ἔ­ναν­τι τοῦ πι­στοῦ λα­οῦ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ ὁ­ποῖ­ος προ­σβλέ­πει στόν ἀ­θω­νι­κό Μο­να­χι­σμό, ὡ­σάν σέ ἀ­δι­α­πραγ­μά­τευ­το φύ­λα­κα τῶν ἱ­ε­ρῶν Πα­ρα­δό­σε­ων», ἀ­νέ­φε­ρε ἡ Ἱ­ε­ρά Κοι­νό­της σέ ἀ­να­κοί­νω­σή της τόν Ἰ­α­νουά­ριο τοῦ 2007 (Ο.Τ, ἀρ.φ. 1672, 12-1-2007).

«Στόν καθηγητή Μ. Μ., ὁ ὁποῖος δέν ἑορτάζει τή Σλάβα1 του λόγω πένθους»

 

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σου. Μέ βεβαιώνεις ὅτι ἔβαλες ἀγγελίες στίς ἐφημερίδες, ὅτι δέν θά ἑορτάσεις τή Σλάβα σου ἐξ αἰτίας τοῦ πένθους στό σπίτι. Τό πένθος σου ἀπό καριᾶς μοιράζομαι μαζί σου. Ξανά λέω: ὁ Θεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχή τοῦ ἔντιμου γιοῦ σου. Παραμένεις σέ αὐτό τό πένθος ἀκόμα, ἀλλά μέ ἐνημερώνεις καί γιά δυό νέα: πρῶτο, ὅτι δέν ἑορτάζεις· δεύτερο τό ὅτι τό δημοσιοποιεῖς μέσω τῶν ἐφημερίδων ὅτι δέν ἑορτάζεις. Πενήντα χιλιάδες ἄνθρωποι θά τό διαβάσουν, ὅτι ὁ καθηγητής τάδε δέν θά ἑορτάσει τή Σλάβα του. Δέν θά λειτουργήσει σέ ἀρκετούς ὡς ἀπρέπεια; τουλάχιστον νά τό ἀποσιωποῦσες. Ἤ τουλάχιστον νά ἐνημέρωνες μόνο τούς φίλους σου, οἱ ὁποῖοι σέ ἐπισκέπτονται στή Σλάβα σου. Γιατί ὁλόκληρος ὁ ὀρθόδοξος κόσμος νά σκοντάφτει στήν πέτρα τῆς δικῆς σου ἀποχῆς ἀπό ἕνα θρησκευτικό ἠθικό καθῆκον;

Ὁ Ὅσιος Σισώης ὁ Αἰγύπτιος στὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου

Ὁ Ὅσιος ἐπεσκέφθη κάποτε τὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ὅταν στάθηκε μπροστὰ καὶ ἀναλογίσθηκε τὸ μεγαλεῖο, στὸ ὁποῖο ἔζησε ὁ ἐνδοξώτατος αὑτὸς βασιλιὰς τῶν Ἑλλήνων, τὴν δόξα ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὰ κατορθώματά του στοὺς πολέμους, ποὺ τὸν ἔκαμαν ἥρωα καὶ κατακτητὴ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἔφριξε μὲ τὴν σκέψη πόσο ἄστατη εἶναι ἡ ζωὴ καὶ πόσο πρόσκαιρη ἡ δόξα. Ἔκλαψε καὶ θρήνησε γιὰ τὴ ματαιότητα ὅλης αὐτῆς μιᾶς προσπάθειας ποὺ κατέλαβε ὅλη του τὴν ζωή καὶ ποὺ δὲν τοῦ προσέφερε κανένα καλὸ στὴν ψυχή του.
Οἱ μαθητὲς τοῦ ἀββᾶ Σισώη ζωγράφισαν τὴν εἰκόνα τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα κοντὰ στὸν τάφο, καὶ ἔγραψαν καὶ τὸ ἑξῆς ἐπίγραμμα:

Ἀρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἐπιτρέπεται ἡ συμπροσευχή μετά αἱρετικῶν;

Ἐπιτρέπεται  ἡ  συμπροσευχὴ  μετὰ  αἱρετικῶν;

 

Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν, Δρος Κανονικοῦ Δικαίου

Ὁ Ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἀποδίδει ὑψίστη σημασία στὴν προσευχή. Ἡ τεσσαρακονθήμερος προσευχή Του στὴν ἔρημο ἦταν ἡ εἰσαγωγὴ στὸν δημόσιο βίο Του (Ματθ. 4, 1κ.ἑξ.). Οἱ Ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς μᾶς πληροφοροῦν ὅτι πρὸ παντὸς σημαντικοῦ γεγονότος τῆς ζωῆς Του προηγεῖτο ἡ προσευχή (Ματθ. 14, 23. 26, 36. Μάρκ. 6, 36. 14, 32. Λουκ. 5, 16. 6, 12. 9, 28).

Οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐντοπίζουν τὴν σημασία ποὺ προσδίδει ὁ Ἴδιος ὁ Ἐνανθρωπήσας Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρὸς στὴν προσευχὴ, στὴν προσπάθεια τοῦ πλάσματος νὰ ὑποστασιάση μέσῳ αὐτῆς τὸν διάλογο μετὰ τοῦ Δημιουργοῦ του Θεοῦ, ἐπειδὴ ὁ ἀνθρώπινος λόγος εἶναι ὁ τρόπος τῆς ἐκστατικῆς ἀναφορᾶς τοῦ προσώπου. Καὶ τοῦτο γιατὶ ἡ ὑπέρβαση τῆς ἀτομικότητος καὶ ἡ κατ᾽ ἐξοχὴν φανέρωση τοῦ προσώπου συντελοῦνται μέσῳ τῆς προσευχῆς. Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, ἐκφράζοντας τὴν πεποίθηση τῆς Ἐκκλησίας, λέγει: «Οὐ γὰρ ἐστιν, οὐκ ἔστιν οὐδὲν εὐχῆς δυνατώτερον, οὐδὲ ἴσον» (PG 48, 766).

Λόγος στὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ στὰ φονευθέντα νήπια ἀπὸ τὸν Ἡρώδη_Ἁγίου Νεοφύτου του Ἐγκλείστου_mp3

Π. Σάββας 2012-12-30_Λόγος στὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ καὶ στὰ φονευθέντα νήπια ἀπὸ τὸν Ἡρώδη_Ἁγίου Νεοφύτου του Ἐγκλείστου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-12-2012 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ἐγωισμός-‘Υπερηφάνεια: τό κύριο αἴτιο τῆς κατάθλιψης καί τῶν ἄλλων «ψυχολογικῶν»[26].

 

Ζοῦμε σ’ ἕναν κόσμο γεμάτο πάθη ψυχικά καί σωματικά. Ἀπό τά κυριότερα πάθη τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου εἶναι τό πάθος τῆς ὑπερηφανείας. Εἶναι «τό Γενικό Ἐπιτελεῖο ὅλων τῶν παθῶν»[27], ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. «Ἡ ὑπερηφάνεια, ὁ ἐγωισμός, ἡ κενοδοξία κ.λπ. ἐκτός ἀπό τήν ἔπαρση, πού εἶναι ἑωσφορικός βαθμός, εἶναι τό ἴδιο πάθος μέ μικρές διαφορές καί διαβαθμίσεις. Ὁ ἐγωισμός εἶναι τό ἀναρχικό παιδί τῆς ὑπερηφανείας· δέν τό βάζει κάτω, ἐπιμένει. Ὅπως ὅμως τά δένδρα πού δέν λυγίζουν σπάζουν τελικά ἀπό τόν ἀέρα, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἐγωισμό, ἐπειδή δέν κάμπτεται, σπάζει τελικά τά μοῦτρα του. Μεγάλο κακό ὁ ἐγωισμός! Ἐνῶ καί ἀνάπαυση δέν ἔχει ὁ ἐγωιστής, πάλι ἐπιμένει!...»[28].

«Ὁ ἐγωισμός φέρνει πάντα λύπη καί ἄγχος»

«Ὁ ἐγωισμός φέρνει πάντα λύπη καί ἄγχος»[29],ἔλεγε ὁ π. Παΐσιος. Ὁ πονηρός «θέλει νά μᾶς βλέπει λυπημένους καί νά χαίρεται... τό ταγκαλάκι δέν θέλει κανένας νά χαίρεται»[30].

Τά φῶτα καί τά μάτια μας! (Λαλίνα Φαφούτη)

Οι νέοι λαμπτήρες κερδίζουν την αγορά – και δικαίως. Μόλις τώρα όμως φάνηκε πως το μπλε φως τους συνιστά απειλή για τα μάτια μας!

Οι δίοδοι εκπομπής φωτός - πιο γνωστές ως LED - έχουν διευκολύνει τη ζωή μας προσφέροντας ενεργειακά οικονομικό και φιλικό προς το περιβάλλον φωτισμό στα σπίτια μας και οθόνες με μεγαλύτερη ευκρίνεια και πιο ζωντανά χρώματα στις τηλεοράσεις, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στα κινητά τηλέφωνά μας. Οπως αποδεικνύεται όμως, ενδέχεται να κρύβουν μία απειλή για τα μάτια μας. Ερευνητές ανακάλυψαν ότι εκπέμπουν υψηλής ενέργειας μπλε φως το οποίο μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα τον αμφιβληστροειδή μας. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι δεν γνωρίζουμε αν όλες οι φωτοδίοδοι εκπέμπουν το φως αυτό σε βλαπτικές ποσότητες και συνιστούν περαιτέρω έρευνες ώστε να θεσπιστούν κανόνες ασφαλείας.

«Εὐχή συντριβῆς καί μετανοίας»

Ελέησόν με, ὁ Θεός, τόν παραπασόντα, καί μή ἀποστραφῆς, τεταπεινωμένον καί κατῃσχυμμένον, πτωχόν καί πένητα καί κατανενυγμένον ὑπάρχοντα, ἀλλά συμπάθησόν μοι ὁ ἐν ἐλέει πλούσιος καί ἀγαθός ἐν οἰκτιρμοῖς.

Σύ γάρ γινώσκεις, ἀγαθέ καί φιλάνθρωπε, τήν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἅτε δή καί τήν εὐτέλειαν καί ταλαιπωρίαν.

Ἴασαί με, Κύριε, καί ἰασθήσομαι καί τῇ χάριτί Σου νοερῶς ἀποκατασταθῶ καί εὐδιάκριτος γενήσομαι, ἵνα δυνηθῶ ἐκφυγεῖν ἐκ τῶν κρυφίων μου ἀνομιῶν, καί ἀπό ἀλλοτρίων φείσαι τοῦ δούλου Σου.

Πνευματικοί λόγοι Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων

α΄. Γιά τόν καθένα μας χωριστά καί γιά ὅλους μαζί ὁ Χριστός μεταχειρίζεται γιά τή σωτηρία μας κάθε τρόπο πού ἀρμόζει στή Θεανδρική Του ὑπόσταση, μένοντας ἀναλλοίωτος στήν Οὐσία Του, αὐτό πού εἶναι. Κι ἐνῶ μένει στήν Οὐσία Του Θεός καί διατηρεῖ ἀναλλοίωτο καί ἀπαράλλακτο τό ἀξίωμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὡς Θεάνθρωπος, σάν ὁ πιό καλός καί ὁ πιό ἰκανός γιατρός καί δάσκαλος ἀνταποκρίνεται σέ κάθε ἀσθένεια καί ἀνάγκη μας μέ ξεχωριστό τρόπο.

Ρήματα ζωῆς …

Έλεγε (ο αββάς Ησαϊας) πάλι ότι, αν θέλει ο Θεός να δείξει το έλεός Του σε μια ψυχή κι αυτή ξεφεύγει από την κανονική πορεία και δεν δέχεται, αλλά κάνει το θέλημά της, επιτρέπει ο Θεός να πάθει εκείνα πού δεν θέλει, ώστε μ΄αυτόν τον τρόπο να Τον επιζητήσει.

https://agathan.wordpress.com

30 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ανυσίας Οσιομάρτυρος, Θεοδώρας Οσίας, Φιλεταίρου μάρτυρος, Λέωντος Αρχιμανδρίτη, Γεδεών του Νεόυ, Ανυσίου Επισκόπου.

Η Αγία Ανυσία, η Οσιομάρτυς από τη Θεσσαλονίκη

Η Αγία Ανυσία, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (298 μ.Χ.). Καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και ήταν θυγατέρα γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων. Όταν πέθαναν οι γονείς της, η Ανυσία στάθηκε κυρία του εαυτού της.
Ούτε τα πλούτη που κληρονόμησε τη μέθυσαν, ούτε η ορφάνια της την παρέσυρε. Αλλά με φρόνηση και εγκράτεια, προσπαθούσε πάντα να μαθαίνει "τι εστίν ευάρεστον τω Κυρίω".
Τι δηλαδή, είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο στον Κύριο. Η ευσέβειά της αυτή, την έκανε γνωστή στους ειδωλολάτρες. Μια φορά λοιπόν, ενώ πήγαινε στην εκκλησία, τη συνάντησε κάποιος ειδωλολάτρης στρατιώτης. Αφού την έπιασε βίαια, την έσυρε στους βωμούς των ειδώλων και την πίεζε να θυσιάσει στους Θεούς.
Η Ανυσία ομολόγησε ότι πιστεύει στον Ένα και αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, και Αυτόν αγωνίζεται να ευχαριστεί κάθε μέρα. Ο στρατιώτης εξαγριωμένος, άρχισε να βλασφημεί το Θεό και τότε η Ανυσία τον έφτυσε στο πρόσωπο.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 30-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 9 - 10 & ια΄ 32 - 40  

ια΄ 9 - 10 & ια΄ 32 - 40



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ια΄ 1 - 25

Ια΄ 1 - 25

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

14.000 Infants by Herod, the “pascha” of the innocent children

14.000 Infants (the Holy Innocents) slain by Herod at Bethlehem

Commemorated on December 29

Protopresbyter Thomas Hopko

On December 29, we remember the horrific slaying of 14,000 infants by Herod, performed due to his fear and jealousy of the coming Messiah.A life in Christ is a life of both martyrdom (as shown by Stephen) and submission (as shown by Mary); in other words, it is a life of humility. By fearing this humility, Herod “lamented that his power would soon be destroyed” (Kontakia of the day) and sought to destroy Christ instead.

From His very first days Jesus was rejected on earth. He was hunted down by Herod, only to be finally caught by Pilate who, together with the leaders of His own people, put the Messiah to death. The reason for such hostility to the point of murder is given by Christ Himself, and men loved darkness rather than light, because their deeds were evil” (Jn 3:19). Jesus’ flight into Egypt is seen by the evangelist as fulfilling the prophetic words, ‘Out of Egypt have I called My Son” (Mt 2:15; Hos 11:1)… 

«Ἡ εὐαγγελική διδασκαλία»

 Τό  χειρόγραφο Eὐαγγέλιο τοῦ Ὁσίου Xριστοφόρου

"Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένων

ἀπό τά «Πνευματικά Γυμνάσματα»

τοῦ ὅσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου"

Συλογίσου, ἀγαπητέ, ὅτι ὁ διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ διδάσκαλος τῶν διδασκάλων καί ὁ ἱεροκήρυκας τῶν ἱεροκηρύκων. Μᾶλλον ὁ Κύριος εἶναι ὁ ἕνας καί μοναδικός διδάσκαλος, ὅπως ὁμολόγησε ὁ νυκτερινός μαθητής Νικόδημος:

«Ῥαββί, οἴδαμεν ὅτι ἀπό Θεοῦ ἐλήλυθας διδάσκαλος»¹. Ἀλλά καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, μιλώντας στό λαό καί τούς μαθητές Του, εἶπε: «Ὑμεῖς δέ μή κληθῆτε ῥαββί· εἶς γάρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός»². Γι᾿ αὐτό ἦρθε στόν κόσμο, ὄχι μόνο γιά νά τόν λυτρώσει, ἀλλά καί νά τόν διδάξει τήν ἀλήθεια, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ ἴδιος πάλι: «Ἐγώ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ»³. Καί γιά νά ἐπιβεβαιώσει αὐτή τή διδασκαλία ὁ οὐράνιος Πατέρας, μᾶς πρόσταξε ν᾿ ἀκοῦμε αὐτό τό διδάσκαλο – «αὐτοῦ ἀκούεττε⁴ –, ὅταν μάλιστα δέν διδάσκει μόνο μέ λόγια, ἀλλά πολύ περισσότερο μέ ἔργα.

Ὁ Πάπας Φραγκῖσκος στό Φανάρι: Συνάντηση ἐν Χριστῷ ἀγάπης ἤ ἅλωση καί ἐξουνιτισμός τῆς Ὀρθοδοξίας;

Πάνω: Ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας Φραγκῖσκος "εὐλογεῖ" τοὺς παρευρισκομένους στὸν Πατριαρχικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι μετὰ τὴ Δοξολογία ποὺ τελέστηκε πρὸς τιμήν του. Ἡ ἐπίσκεψή του χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη ὡς "ἀνεκλάλητος χαρὰ" καὶ "ἀνεκδιήγητος δωρεὰ" τοῦ Θεοῦ!

Λί­γες μό­λις ἡ­μέ­ρες πρίν τήν ὁ­λο­κλή­ρω­ση τῆς πα­ρού­σης ἐκ­δό­σε­ως πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ἡ πο­λυ­δι­α­φη­μι­σμέ­νη ἀ­πό τούς οἰ­κου­με­νι­στές ἐ­πί­σκε­ψη τοῦ Πά­πα Φραγ­κί­σκου στό Φα­νά­ρι καί ἡ τι­μη­τι­κή ὑ­πο­δο­χή του ἀ­πό τόν Οἰ­κου­με­νι­κό Πα­τριά­ρχη κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ο. Ἡ ἐ­πί­σκε­ψη αὐ­τή ἀ­πέ­δει­ξε, δυ­στυ­χῶς, πε­ρί­τρα­να ὅ­λα ὅ­σα πα­ρα­θέ­σα­με στίς σελίδες αὐ­τοῦ τοῦ ἐντύπου. (ΠεριοδικόΑγιορειτών Πατέρων απέναντι στα οικουμενιστικά ανοίγματα του ΟικουμενικούΠατριαρχείου)

Γιά μί­α ἀ­κό­μη φο­ρά ἐ­πα­να­λή­φθη­καν τά ἴ­δια θλι­βε­ρά γε­γο­νό­τα ἐν­ταγ­μέ­να στό ἴ­διο καί πά­λι σκη­νι­κό τῆς ἐ­πι­κοι­νω­νια­κῆς τα­κτι­κῆς, τοῦ ἐν­τυ­πω­σια­σμοῦ, τῆς ἐ­πι­βο­λῆς τῆς εἰ­κό­νος καί πρω­τί­στως τῆς ἐ­πι­βο­λῆς τε­τε­λε­σμέ­νων. Ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται δη­λα­δή νά ἐ­πι­βλη­θεῖ μέ τε­χνη­τό τρό­πο ἡ ἐν­τύ­πω­ση ὅ­τι δέν μᾶς χω­ρί­ζει τί­πο­τε μέ τούς πα­πι­κούς καί ὅ­τι δέν ὑ­πάρ­χει κα­νέ­να ἐμ­πό­διο γιά τήν πλή­ρη κοι­νω­νί­α καί ἑ­νό­τη­τα μαζί τους.

Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν_mp3

Π. Σάββας 2014-12-28_Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-12-2014 (Κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Τά χειρόγραφα ἑνός ἐρημίτη (1)

Θεοκλήτου Μοναχού Διονυσιάτου

Ύστερα από εικοσιπέντε χρόνια, η χάρις του Θεού μου θύμισε κάποια κιτρινισμένα και λίγο εφθαρμένα χειρόγραφα ενός ερημίτη, που κινδύνευσαν να γίνουν σητόβρωτα από την αμέλειά μου σε μια άκρη του κελλιού μου. Πρόκειται, κατά την ταπεινή μου γνώμη, για τις αξιόλογες και οσιακές εμπειρίες ενός ησυχαστού, που εκοιμήθη εν Κυρίω κατά τη δεύτερη δεκαετηρίδα του αιώνος που διανύουμε (ενν. τον 20^ο αιώνα), όπως τουλάχιστον υπολογίζω. Γιατί τα χειρόγραφα αυτά μου παρέδωσε ένας φίλος μου Γέρων Μοναχός προ τριανταπέντε χρόνια για να τα φυλάξω και να τα χρησιμοποιήσω όπως νόμιζα καλύτερα.

Πράγματι, αφού τα διάβασα κατά την νεότητά μου, τόσο με εντυπωσίασαν –βέβαια με τα κριτήρια του τότε αρχαρίου στη μοναχική ζωή– που όταν αργότερα ο Κύριος επέτρεψε να γραφή με το χέρι μου το βιβλίο «Μεταξύ ουρανού και γης», θυμήθηκα τα χειρόγραφα του ερημίτη. Επειδή το βιβλίο αυτό εγράφετο με απολογητικό σκοπό για τον Μοναχισμόν, χρησιμοποίησα όχι μόνον μερικά βιογραφικά στοιχεία του ερημίτη, όπως μου τα μετέδωσεν ο φίλος μου Γέρων Μοναχός, αλλά και μία-δύο σελίδες των χειρογράφων του, που είχαν σχέση με την απόφασή του να γίνη Μοναχός.

Ἡ συγκλονιστική βαπτισματική ἐμπειρία μίας Αμερικανίδας

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου

«Μεταξύ δύο αιώνων»σελ.393

Για να μη φανή ότι όλα αυτά πού εγράφησαν(σ.σ.για την αξία και την σπουδαιότητα του βαπτίσματος) είναι θεωρη­τικές αναλύσεις, οί όποιες δεν έχουν καμμιά σχέση με την υπάρ­χουσα πραγματικότητα, θα ήθελα στην συνέχεια να αναφερθώ σ' ένα σύγχρονο παράδειγμα.

Πρόκειται για μια αμερικανίδα, ή οποία έζησε όλη αυτήν την νοοτροπία του συγχρόνου κόσμου, όπως την είδαμε προη­γουμένως, πέρασε, δηλαδή, από την απόγνωση πού δημιουργεί ή φθαρτότητα και ή θνητότητα καί ή ζωή χωρίς Χριστό καί στην συνέχεια θέλησε να βαπτισθή ορθόδοξα. Ή αναζήτηση της ορθο­δόξου ζωής μέσα στον ορθόδοξο εκκλησιαστικό χώρο ήταν απο­τέλεσμα μιας άστατης ζωής πού ζούσε με συνέπειες φοβερές καί στην ψυχή καί στο σώμα, με έντονες νευρολογικές ασθέ­νειες. Σύζυγος καί μητέρα τριών παιδιών πέρασε μέσα από την κόλαση της χωρίς Χριστόν ζωής.

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Ἡ ποινική καταδίκη ἑνός Πεντηκοστιανοῦ ἡγέτου. Ἡ περίπτωσις τοῦ David (Paul) Yonggi Cho

Ἡ ποινική καταδίκη ἑνός Πεντηκοστιανοῦ ἡγέτου

Ἡ περίπτωσις τοῦ David (Paul) Yonggi Cho

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Ἐπικ. Καθ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

       Ὁ Νοτιοκορεάτης καί πρώην Βουδιστής γνωστός ὡς David Yonggi Cho (γεν.1936) [παλαιότερα ὀνομάζονταν Paul Yonggi Cho] εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς μεγαλύτερης Πεντηκοστιανικῆς κοινότητας στό κόσμο, πού περιλαμβάνει περίπου 800.000 μέλη καί εἶναι γνωστή μέ τήν ὀνομασία «Yoido Full Gospel Church». Πρίν ἱδρύσει τή δική του κίνηση εἶχε ἐνταχθεῖ στήν Πεντηκοστιανική κίνηση «Σύναξη τοῦ Θεοῦ» στό Νοτιοκορεατικό τμῆμα τῆς ὁποίας, τή δεκαετία τοῦ 1960, εἶχε ὑπάρξει καί γενικός ὑπεύθυνος.

Ὁ τρόπος ἐργασίας του, ἡ χρήση ὅλων τῶν σύγχρονων τεχνολογικῶν μέσων γιά τήν προβολή καί διάδοση τῶν δοξασιῶν του, ἡ κατασκευή τό 1973 Πεντηκοστιανικοῦ ναοῦ 10.000 θέσεων, πού τή δεκαετία τοῦ 1980 ἐπεκτάθηκε γιά νά χώρεσει 25.000 θέσεις μέ ἐπιπλέον βοηθητικά κτίρια, ἡ δημιουργία στήν Εὐρώπη καί τίς Η.Π.Α. ἱεραποστολικῶν πυρήνων τῆς κίνησής του κ.ἄ., ὁδήγησαν τό παγκόσμιο Πεντηκοστιανικό κίνημα νά ἀναφέρεται μέ θαυμασμό στό πρόσωπό του καί νά ἀποτελεῖ πρότυπο γιά πολλούς Πεντηκοστιανούς πάστορες.

Η Φιλαργυρία καί πῶς θεραπεύεται_Ἁγ. Νικοδήμου-Πνευματικά γυμνάσματα_mp3

Π. Σάββας 2010-08-22_Η Φιλαργυρία καί πῶς θεραπεύεται_Ἁγ. Νικοδήμου-Πνευματικά γυμνάσματα_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-08-2010 (Ὁμιλία στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, Ἱπποδρομίου Θεσσαλονίκης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πηγή εἰκόνας: http://www.oramaworld.com/images/byzicons/wooden_icons/chv15_300.jpg

Στή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ Δ΄,μέρος γ΄ (τελευταῖο)

Τὸ ὄνομα ποὺ θὰ μείνῃ αἰώνια

«…Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν»

(Ματθ. α΄ : 25)

Κεφάλαιο Ε΄

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Αὐτές εἶναι καινούργιες εἰδήσεις γιά τόν παλιό κόσμο. Εἶναι ὅμως ὁ πιό σπουδαῖος κανόνας γιά τό Νέο Κόσμο τοῦ Χριστοῦ. Τό πρῶτο παράδειγμα τῆς κατάρας τοῦ τυράννου καί τῆς μακαριότητας τῶν παιδιῶν πού μαρτύρησαν στή Νέα Κτίση, μᾶς τό δίνει ὁ Ἡρώδης καί τά σφαγιασθέντα νήπια τῆς Βηθλεέμ.

Ἀπό τή στιγμή πού γράφτηκε καί διαβάστηκε ἡ Καινή Διαθήκη, ὁ Ἡρώδης δέχεται κάθε μέρα τήν κατάρα καί τά νήπια τῆς Βηθλεέμ δέχονται τήν εὐλογία.

Τί κέρδισε ὁ Ἡρώδης μέ τήν πονηρή καί βδελυρή πράξη του; Τίποτα ἀπ᾿ αὐτά πού στόχευε κι ὅλα ὅσα τοῦ ἄξιζαν. Μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἡ τιμωρία μερικές φορές ἔρχεται ἀμέσως στόν ἐγκληματία μετά τό ἔγκλημα πού διέπραξε κι ἄλλες φορές ἀργότερα. Πάντα ὅμως εἶναι ἀναπάντεχη, ἀπροσδόκητη. Ὁ Θεός τιμωρεῖ τήν αἱματοχυσία. Τήν θυμᾶται. Δέν ξεχνᾶ τή φωνή τῶν ἀθώων.