Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκευής 17-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ιγ΄ 17 - 21

ιγ΄ 17 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Στ΄ 17 - 23 

Στ΄ 17 - 23
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

St. Nikolai Velimirovich On the Holy Theophany

By St. Nikolai Velimirovich

When our Lord reached thirty years from His physical birth, He began His teaching and salvific work. He Himself signified this "beginning of the beginning" by His baptism in the Jordan river.

St. Cyril of Jerusalem says, "The beginning of the world - water; the beginning of the Good News - Jordan." At the time of the baptism of the Lord in water, that mystery was declared to the world: that mystery which was prophesied in the Old Testament; the mystery about which in ancient Egypt and India was only fabled; i.e., the mystery of the Divine Holy Trinity.

The Father was revealed to the sense of hearing; the Spirit was revealed to the sense of sight, and in addition to these, the Son was revealed to the sense of touch. The Father uttered His witness about the Son, the Son was baptized in the water, and the Holy Spirit in the form of a dove hovered above the water.

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος γιά τή Θεία Λειτουργία & τήν Ὀρθόδοξη Λατρεία (Α)

Η προσευχή μέσα στο Ναό
Κάποτε μου είπε ο π. Πορφύριος: "Ο ορθόδοξος ασκητισμός δεν είναι μόνο για τα μοναστήρια, αλλά και για τον κόσμο. Είναι μεγάλη ευλογία η προσευχή μέσα στο Ναό, οι μακρές ακολουθίες και η δοξολογία του Θεού εν πνεύματι αγάπης. Να' ξερες πόσο οι ψυχές βασανίζονται από τα πάθη και πόσο ανακουφίζονται κοντά στην αγάπη του Χριστού! Για μένα θα ήταν πιο ευχάριστο να αποτραβηχτώ στο Άγιο Όρος, στη σκήτη της μετανοίας μου και εκεί στην ερημιά να δοξολογώ το Θεό".
Οι ευχές, οι εκφωνήσεις και το πρόσωπο του Γέροντα
Εκείνο που έχω να συμπληρώσω εδώ, είναι ότι για πρώτη φορά έβλεπα τον πατέρα Πορφύριο, αλλά και τον ζούσα στη Θεία Λειτουργία.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση διότι είχε μία λαμπερή όψη.

Παρών στίς δύσκολες ὧρες τοῦ Βασιλείου. Ἀντιστέκεται στόν αὐτοκράτορα. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

 Παρών στίς δύσκολες ὧρες τοῦ Βασιλείου. Ἀντιστέκεται στόν αὐτοκράτορα.

Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ὁ αὐτοκράτορας Οὐάλης καί οἱ αὐλικοί του, ἀρειανόφρονες ὅλοι, σκεφτήκανε πολύ τό στόχο πού θά χτυποῦσαν. Τούς εἶχε μέχρι τώρα ξεφύγει ἡ Καισάρεια.  Παρ’ ὅλες τίς προσπάθειές τους ἔγινε κεῖ μητροπολίτης ὁ Βασίλειος.  Τώρα τά πράγματα ἤτανε δύσκολα, γιατί ὁ μικρόσωμος καί ἀσθενικός αὐτός ἄνδρας δέν ἔμοιαζε μέ τούς ἄλλους.  Εἶχε τή φήμη τοῦ σοφοῦ καί τοῦ ἀσκητῆ.  Ξέρανε ἀκόμη πώς ἦταν ἀγωνιστής καί σταθερός στήν Ὀρθοδοξία.  Πάντως θά προσπαθοῦσαν.  Πίστευαν ὅτι θά καταφέρουν νά τόν λυγίσουν.
Οἱ αὐλικοί καί οἱ ἀριεανόφρονες ὑπολόγιζαν καί σέ καί σέ κάτι ἄλλο.  Στήν προσωπική παρουσία τοῦ Οὐάλη στήν Καισάρεια.  Στό φόβο τοῦ ἐπερχόμενου αὐτοκράτορα, τοῦ σκληροῦ τιμωροῦ τῶν ὀρθοδόξων, τί θά’κανε ὁ Βασίλειος, θά ὑπέκυπτε.
Πρός τό τέλος τοῦ 371, ὁ Οὐάλης ξεκίνησε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη, μέ αὐλικούς καί στρατό.  Πορευόταν γιά τήν Καισάρεια. Ἐκεῖ θά ξεχειμώνιαζε.  Στό πέρασμά του δέν στάθηκε ὄρθια καμμιά ἐπισκοπή. 

Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή_Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας_mp3

 Π. Σάββας 2011-05-08_Ἡ ἀποστολή καί ἡ ἀμφίεση τῆς γυναίκας σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή_Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-05-2011 (Σύναξη Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τό θαῦμα τῆς ἁγίας Brighid καί ἡ τυφλή Dara

 

  Μια νύχτα η ηγουμένη Brighid  (Μπριγκίτα) μιλούσε για πνευματικά θέματα με την μοναχή Dara, η οποία ήταν τυφλή. Η γλυκιά συζήτηση τις απορρόφησε τόσο , που δεν κατάλαβαν πως η νύχτα είχε περάσει και πως σε λίγα λεπτά ο ήλιος επρόκειτο να ανατείλει.   Ήταν μια τόσο όμορφη στιγμή και η ηγουμένη Brighid  ήταν θλιμμένη και μελαγχόλησε στη σκέψη του ότι δεν ήταν δυνατόν για την τυφλή αδερφή της να χαρεί αυτή την θαυμάσια στιγμή.

Τό “χαστούκι” τοῦ ἁγίου πρός τόν Ἄρειο καί ὁ δῆθεν σκανδαλισμός …

 

Πάντα μας κάνει εντύπωση ο δήθεν σκανδαλισμός, “ευσεβών” και μη, από το χαστούκι που έδωσε ο άγιος Νικόλαος στον Άρειο, μη ανεχόμενος τις βλασφημίες του, κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο.
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μας κάνει όταν “ευσεβείς υπερασπιστές” απολογούνται για την πράξη του αυτή, λέγοντας ότι, ναι, ήταν απαράδεκτη και ότι μετανόησε δήθεν στην φυλακή στην οποία επέτρεψε ο Χριστός να μπει για να του δοθεί χρόνος να μετανοήσει!!!
Ο άγιος Νικόλαος ήταν ένας λεβέντης άγιος. Το ότι ήταν πράος δεν σημαίνει ότι δεν ήταν λεβέντης, αγωνιστής, εν γνώσει ζηλωτής και γνήσιος εκφραστής της θεολογικής ακρίβειας και αλήθειας. Το ότι ήταν ταπεινός, δεν σημαίνει ότι δεν θα πέθαινε αν χρειαζόταν για τον Χριστό και την ακρίβεια των δογμάτων της Πίστεως. Ακριβώς το αντίθετο.

Ἡ συγκλονιστική μεταμόρφωση ἑνός ἀνθρώπου! Ἡ ζωή τοῦ Ἡλία Παναγουλάκη.

 

Αναφέρει ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος:
"Θα σας πω ένα ωφέλιμο, από την πατρίδα μου. Γύρω στο 1917, 1916, κάπου εκεί , αν δεν με απατά η μνήμη μου, υπήρχε κάτω στην πατρίδα μου, στην Καλαμάτα, ένας νέος ονόματι Ηλίας Παναγουλάκης.
Αυτός ήταν πάρα πολύ καλός τραγουδιστής, ήταν καλλίφωνος και περνούσε τη ζωή του με μερικούς άλλους νέους γυρίζοντας στα καλντερίμια εκεί και τους δρόμους και παίζοντας κιθάρες και όργανα για να βγαίνουν οι κοπέλες από τα παράθυρα. Είχε ένα ταβερνείο, στο οποίο μαζεύονταν όλοι οι αλήτες της Καλαμάτας και στους οποίους επιβαλλόταν σαν αρχηγός. Όλη η αληταρία της Καλαμάτας είχε αρχηγό τον Ηλία Παναγουλάκη. Έδερνε με το παραμικρό. Απλώς γιατί τον στραβοκοίταξαν.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς «Τὸ ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμὸς καὶ εἰς τὸ πρωΐ ἀγαλλίασις».

Ο ΘΕΟΣ επιπλήττει, και ο Θεός χαροποιεί…
Μία σκέψις μετανοίας αμέσως μετριάζει τον θυμό του Θεου, διότι ο θυμός του Θεου κατα των ανθρώπων δεν ομοιάζει με τον θυμό ενός έχθρου, άλλα μάλλον ενός πατέρα προς τα παιδιά του.
Ο θυμός Του είναι στιγμιαίος και το ελεός Του χωρίς τέλος.  Αν μετανοης το εσπέρας, θα χαρης το πρωΐ. Πολλοί άνθρωποι Τον γνωρίζουν και στον θυμό Του και στο ελεός Του.
Ω αδελφοί μου, αν οι άνθρωποι Τον έγνώριζαν σταθερα και Τον ελάμβαναν ύπ’ όψιν τους ως τον Ποιητή του άγαθου, δεν θα Τον η­ξεραν ως Έπιτιμητη και Κριτή.
Ναι, ο Θεός χαίρει περισσότε­ρο, όταν Τον γνωρίζουμε άπό το ελεός Του, παρα από τον θυμό Του.

Δώρησέ μου μετάνοια, Κύριε...

Νύν έτι και σήμερον κατησχυμένω προσώπω και εις γήν νεύοντι, τολμώ λαλήσαι προς σέ τον Δεσπότην και Δημιουργόν τών απάντων. Εγώ δέ είμι γη και σποδός, όνειδος ανθρώπων, σκώληξ τω όντι και ούκ άνθρωπος, όλως κατεγνωσμένος και κατώδυνος.
Πώς ατενίσω σοι, Δέσποτα; Εν ποία καρδία; Εν ποίω συνειδότι; Εν ποία γλώσση λαλήσω σοι; Πώς δέ τήν αρχήν ποιήσω της εμής εξομολογήσεως; Ποίων αμαρτιών άφεσιν ο τάλας αιτήσω πρότερον; Τών έν γνώσει ασυγγνώστως και τών έν παραβάσει αγίων Σου εντολών, ή τών έν καταθέσει πονηρών λογισμών;

Οἱ ἱερεῖς καί οἱ γονεῖς

  -Οι γονείς μας, ο πατέρας μας και η μητέρα μας, είναι ιερά πρόσωπα για μας. Έχουν από το Θεό μεγάλη χάρη και ευλογία. Μα πιο μεγάλη από αυτούς χάρη και ευλογία έχουν οι ιερείς μας.
- Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας είναι πολύ μεγάλη. Είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρούσα ζωή και στην αιώνια.
- Οι γονείς, γεννούν παιδιά, για την παρούσα ζωή· οι ιερείς, για την άλλη.

Γιατί πέφτουμε σέ πλάνη;

Στήν πλάνη πέφτει κανείς:

• εἴτε ἀπό ἀπειρία

• εἴτε ἀπό ὑπερηφάνεια.

Κι ἄν εἶναι ἀπό ἀπειρία,

ὁ Κύριος θεραπεύει γρήγορα τόν πλανηθέντα·

CONCIENCIA y SUBCONSCIENTE Por el Yérontas Atanasios Mitilineos.

 

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

CONCIENCIA y SUBCONSCIENTE

Por el Yérontas Atanasios Mitilineos.

Copyright: Monasterio Komnineon de “Dormición de la Zeotocos” y “san Demetrio” 40007 Stomion, Larisa, Fax y Tel: 0030. 24950.91220

Traducido y transcrito de las homilías, de griego hablado a español escrito por: χΧ jJ www.logosortodoxo.com (en español).

CONCIENCIA Homilía 59

80. Συνείδηση (sinídisi), conciencia: la palabra proviene del verbo συνοίδα (sinida, reconozco o co-conozco), συν-οίδα (más o con y conozco) quiere decir que conozco con alguien más, es decir, con Dios. Etimológicamente de aquí proviene sinídisis-conciencia. Tenemos la conciencia ética y la gnóstica. Por lo tanto, cuando decimos conciencia gnóstica entendemos, la gnosis-conocimiento del mismo yo, de mi propia existencia y que yo soy yo. La conciencia ética es la voz innata (logos) de Dios. Es aquella que nos informa que lo que estamos haciendo es correcto o no.

En la enseñanza de la Iglesia, es la fuerza de la psique como un testigo interior, juicio, control e inspección, como una ley divina "escrita" en el corazón (Rom.2:15), que ayuda al hombre a discernir lo bondadoso de lo malo y preferir lo primero.