Σελίδες

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Counsels and Events

He spoke to us about our faith and how Orthodoxy is the only true faith. It is like a pearl because the Elder knew all other religions. At other times he would say, “when someone does something bad to you or thinks something bad about you, you should communicate to him your goodness” and he would move his hand in the form of a blessing. “In this way you will not be harmed.”
When we asked him about death, he said, “death is like getting up, opening the door and going out into the light. Now you are in the light! This is the truth and we should not be very sad when loved ones leave us.” All the time he was talking, he was praying and we heard “Lord Jesus” and he was repeating this constantly.

Ἀγάπη στόν Θεό:Ἡ πρώτη ἐντολή


 Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 
ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Ἀγάπη στόν Θεό:Ἡ πρώτη ἐντολή

Εἶναι, ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἡ πρώτη, ἡ κορυφαία ἐντολή, πού μᾶς ἔχει δώσει ὁ Θεός: «Ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεό σου ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καί τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν»1.

Αὐτή ἡ ἀγάπη ὅταν γίνει κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου τόν μεταποιεῖ, τόν κάνει ὡς φωτιά. Αὐτήν τήν ἀγάπη καλλιέργησαν οἱ Ἅγιοι καί αὐτήν τήν ἀγάπη πρέπει καί ἐμεῖς νά καλλιεργήσουμε πάνω ἀπ’ ὅλα.

Πολλές φορές λέμε, σκεφτόμαστε ἤ καί πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πιό μεγάλη ἀρετή, ἀλλά πάντα ὁ νοῦς μας πάει στήν ἀγάπη πρός τούς ἄλλους.

Κάποτε ἕνας Δεσπότης εἶχε πάει ἐπίσκεψη σ΄ ἕνα σχολεῖο καί ρώτησε τά παιδιά ποιά εἶναι ἡ πρώτη, ἡ πιό σπουδαία, ἡ πιό μεγάλη ἐντολή;

Ὅλα τά παιδάκια τοῦ ἀπάντησαν ὅτι ἡ πιό σπουδαία ἐντολή εἶναι τό νά ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας...

Πνευματικές συμβουλές γιά τούς μοναχούς. Πνευματικές συμβουλές γιά τούς Χριστιανούς

Πνευματικές συμβουλές γιά τούς μοναχούς
   Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Δεδομένου ὅτι ἤρχοντο καθημερινά πατέρες καί ἀδελφοί τόσο ἀπό τό Μοναστήρι Συχαστρία, ὅσο καί ἀπό ἄλλα Μοναστήρια γιά ἐξομολόγησι καί πνευματικές συμβουλές στόν π. Κλεόπα, ἡ Πανοσιότης του ἐπιθυμοῦσε νά δώση στόν καθένα τίς κατάλληλες συμβουλές, ἀνάλογα μέ τίς πνευματικές του ἀνάγκες, καθώς τόν καθωδηγοῦσε τό ῞Αγιο Πνεῦμα.
Οἱ Μοναχοί, ὅπως εἶναι γνωστόν, διάγουν ἰδιάζουσα πνευματική ζωή, ἔχουν εἰδικό κανόνα καθηκόντων ἀπό τόν Πνευματικό τους, ἔχουν ἰδιαίτερες πνευματικές ἀπαιτήσεις καί γι'αὐτό ἔχουν ἀναγκη ἀπό ἔμεπιρο Πνευματικό, ὁ ὁποῖος θά ἠμπορέση νά τούς ὁδηγήση στήν ὁδό τῆς μετανοίας ἐν Χριστῶ.
Γι' αὐτό ὁ π. Κλεόπας ἐρωτοῦσε τόν καθένα τί πνευματικό πρόβλημα ἔχει.
Κατόπιν, πόσο καιρό εἶχε νά ἐξομολογηθῆ, ποιός ἦτο ὁ Πνευματικός του, ἐάν ἔχη τήν εὐλογία του ἤ ὄχι νά κοινωνῆ τῶν 'Αχράντων Μυστηρίων καί ἐάν τόν ἐλέγχη ἡ συνείδησίς του γιά κάποιο ἁμάρτημα, τό ὁποῖον ἔκρυψε ἤ ἐντράπηκε νά τό ὁμολογήση.
'Από τίς ἀπαντήσεις τίς ὁποῖες ἔδινε ὁ καθένας μπροστά στόν Γέροντα ἐξαρτᾶτο καί ἡ πνευματική συμβουλή τήν ὁποία θά ἐλάμβανε.

Πρωτοπρ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος, Μεσσιανικοί Ψαλμοί

Ἐν Πειραιεῖ 30-1-2014      
ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
Γράφει ὁ πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος,
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ν. Καλλιπόλεως Πειραιῶς
Δέν ὑπάρχουν βιβλία, πού νά ἔχουν μελετηθεῖ περισσότερο καί μέ μεγαλύτερο πάθος, τόσο ἀπό ἐχθρούς ὅσο καί ἀπό φίλους, ἀπό τά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού μιλοῦν γιά τήν ἔλευση τοῦ ἀναμενομένου Μεσσία τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ, πού ὑπῆρξε ὁ πρῶτος, μοναδικός καί ἀληθινός Θεάνθρωπος τῆς ἱστορίας. Σέ ἀντίθεση μέ τούς φανταστικούς καί ἀνυπάρκτους θεανθρώπους τῶν ἐξωχριστιανικῶν θρησκευμάτων, οἱ ὁποῖοι, ἀφενός δέν ἔχουν καμμία ἱστορική βάση, γιατί δέν ὑπῆρξαν πραγματικά, ἀφετέρου ἀποτελοῦν ἐκφράσεις τῆς νοσταλγούμενης λύτρωσης, πού παρατηρεῖται σ’ ὅλους τους λαούς καί τῆς θεανθρωπίνης παγκόσμιας προσδοκίας.
Πράγματι, ὁ Βούδας, ὁ Κομφούκιος, ὁ Λάο Τσέ, ὁ Μωάμεθ καί ὅλοι οἱ ἱδρυτές θρησκειῶν, παρουσιάζονται ἱστορικά ἀπομονωμένοι.
Ἐμφανίστηκαν, δηλαδή, σέ μία ὁρισμένη περίοδο, χωρίς νά τούς ἔχει προαναγγείλει κάποια θρησκευτική παράδοση, παραμένοντας ἀμάρτυροι. Εἶναι βασικό ἀξίωμα τό νά μή δεχόμαστε τίποτε καί κανέναν ὡς ἀληθῆ , ἄν δέν ὑπάρχουν οἱ σχετικές προηγούμενες μαρτυρίες ἀπό ἀξιόπιστα πρόσωπα. Ἀντίθετα, ὁ Μεσσίας δέν ἀναγγέλθηκε μονάχα ἀπό ἕναν προφήτη, ἀλλά ἀπό μία ἀτελείωτη ἁλυσίδα ἀνθρώπων, πού ἔζησαν καί ἔδρασαν σέ διαφορετικό χρονικό πλαίσιο, περιβάλλον καί συνθῆκες.

Ἡ γερόντισσα Ναταλία

Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΝΑΤΑΛΙΑ.

Η Ναταλία ήταν μια «διά Χριστόν σαλή» πού ζούσε σ' ένα φτωχικό σπιτάκι και εκοιμήθη το 1975 σέ ηλικία 138 ετών!

Μια ήμερα την επισκέφθηκε μια γυναίκα άρρωστη, πού έπασχε από βαριά πτώση των σπλάγχνων και δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε ένα κανάτι νερό. Είχε ακούσει για τη χάρη της Ναταλίας κι' έφθασε με πολύ πόθο εκεί για να την βοηθήσει στην υγεία της.Η Γερόντισσα την υποδέχθηκε με καλοσύνη και την προσφώνησε με τ' όνομά της, χωρίς να την έχει ξαναδεί ή να έχει ακούσει κάτι γι' αυτή. Της είπε να πάει να φέρει δύο κουβάδες γεμάτους νερό! Στους δισταγμούς της για την αδυναμία της, της επέμενε, και μάλιστα της είπε να τούς γεμίση μέχρις επάνω. 

Θέλεις νά δεῖς τόν Χριστό;


 

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΗΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;


Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου


     ΤΗΝ πρώτη (1η) Ἰανουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Βασιλείου. Χθὲς πρώτη (1η) Φεβρουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Τρύφωνος. Καὶ σήμερα; Σήμερα δὲν ἑορτάζει ἅγιος. Ἑορτάζει ὁ βασιλεὺς τῶν ἁγίων, ὁ ἀρχηγὸς τῆς πίστεώς μας, ὁ Κύ­ριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. εἶναι δε­σποτικὴ ἑ­ορτή, ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς. Τί εἶναι ἡ ῾Yπαπαντή; Μὲ ἁπλᾶ λόγια θὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

* * *


Ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν μόνο ἄνθρωπος, ἦταν καὶ Θεός. Καὶ ὡς Θεὸς δὲν ὑπάρχει στιγμὴ τοῦ χρόνου ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχῃ. Ὑπάρχει πάν­το­τε. Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέμε «νῦν καὶ ἀεί». Ἐμεῖς εἴ­μεθα στὸ «νῦν», τώρα, ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶναι καὶ στὸ «ἀεί», πάντοτε· «…νῦν καὶ ἀ­εὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ὡς Θε­ὸς λοιπὸν εἶναι αἰ­ώνιος, ὡς ἄνθρωπος ὅ­μως, ποὺ ἐφόρεσε σάρκα, μπῆκε στὴν ἱστορία, στὸ χρόνο. Γεννήθηκε σὲ ὡρισμένο χρόνο καὶ τόπο, σὲ ἕνα μικρὸ χω­ριό. Γεννήθηκε σὰν ἕνα φτωχὸ νήπιο. Ἡ Mά­να του δὲν εἶχε ποῦ νὰ τὸν βάλῃ, καὶ τὸν ἔ­βαλε στὸ παχνὶ τῶν ζῴων. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά, σ᾿ ἕνα σταῦλο. Ποιός θὰ φανταζόταν, ὅτι τὸ νήπιο ἐκεῖνο εἶναι ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου;

Περί τῶν ἡσυχαστῶν...

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ
ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ
jubpls

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΗΣΥΧΑΣΤΩΝ

  Η επιθυμία να εξετάζης με περιέργεια την Αγ. Γραφή γεννά εχθρότητα και διαμάχη, ενώ ο θρήνος για τις αμαρτίες φέρνει την ειρήνη. Είναι αμαρτία για τον μοναχό πού κάθεται στο κελλί του, να εξετάζη με περιέργεια την Αγ. Γραφή παραμελώντας τις αμαρτίες του.
 Όποιος απασχολεί την σκέψι του, πριν γνωρίση τον εαυτό του, με το πως ήταν γραμμένα τα διάφορα γραφικά χωρία, αυτός έχει περιέργεια στην καρδιά και είναι φοβερά αιχμάλωτος στο πάθος του αυτό.
 Όποιος όμως φυλάγεται απ' αυτή την αιχμαλωσία, επιδιώκει να ταπεινώνεται ενώπιον του Θεού. Όποιος αναζητεί υλικό ομοίωμα του Θεού, βλασφημεί τον Θεό. Όποιος όμως φροντίζει να Τον τιμήση, αγαπά να ζη με καθαρότητα και φόβο Θεού.
Όποιος σέβεται τις εντολές του Θεού και τις τηρεί σαν χρεώστης, αυτός γνώρισε τον Θεό.