Love for the person with AIDS

At one time, I took a sick person to him who was diagnosed with AIDS. Some of my friends who knew that I was friendly with the Elder asked me to help this sick person who was extremely depressed. The AIDS victim was in really bad shape and he wanted to commit suicide. When I heard that he wanted to commit suicide, I sent him to another priest who was also a doctor. His name is Fr. Stamatis. The sick person went to this priest but the priest advised him to go and see Elder Porphyrios.
I took him to the Elder. He was a person who did not appear to look like a Christian. He had a very worldly look about him. I left him in the cell with the Elder.

Ὁ π. Παΐσιος γιά τήν Ἀγάπη

 

 Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Δείτε εδώ:Ἀγάπη στόν Θεό:Ἡ πρώτη ἐντολή

 Ὁ π. Παΐσιος γιά τήν Ἀγάπη

Λέει λοιπόν ὁ Πατήρ Παΐσιος ὅτι «κατ’ ἐμέ ἡ ἀγάπη εἶναι τριῶν εἰδῶν: ἡ σαρκική ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη πνευματικά μικρόβια, ἡ κοσμική ἀγάπη, ἡ ὁποία εἶναι φαινομενική, τυπική, ὑποκριτική, δίχως βάθος. Καί ὑπάρχει καί ἡ πνευματική ἀγάπη, πού εἶναι ἡ ἀληθινή, ἡ ἁγνή, ἡ ἀκριβή ἀγά­πη. Αὐτή ἡ ἀγάπη εἶναι ἀθάνατη»¹. Ὅταν ἀναφερόμαστε πνευματική ἀγά­πη ἐννοοῦμε τήν Ἁγιοπνευματική ἀγάπη. Ὅπως καί ὅταν ὁμιλοῦμε γιά τήν πνευμα­τι­κή ζωή ἐννοοῦμε τήν Ἁγιοπνευματική ζωή. Δηλαδή ζωή μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, μέσα στό Ἅγιο Πνεῦμα. Αὐτός ἄλλωστε εἶναι πνευματικός ἄνθρω­πος, ὁ Ἁγιοπνευματικός· αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει γεμίσει τήν ψυχή του, τήν καρδιά του μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Πνευματικός ἄνθρωπος εἶναι αὐτός, πού κατευθύνεται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ὅλες του οἱ ἐνέργειες, ὅλα του τά συναισθήματα, ὅλες του οἱ σκέψεις, εἶναι ποτισμένες μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Οἱ ἔγγαμοι νά κάνουν τό σπίτι τους μία ἀληθινή μικρή ἐκκλησία. Μοναχοί καί λαϊκοί μέ τό χάρισμα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς

Οἱ ἔγγαμοι νά κάνουν τό σπίτι τους μία ἀληθινή μικρή ἐκκλησία

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Δηλαδή νά γεννοῦν καί ἀνατρέφουν τά παιδιά τους μέ τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, νά προσεύχωνται πολύ, νά κάνουν ἐλεημοσύνη στούς πτωχούς, ἀναπήρους καί ἀναξιοπαθοῦντας ἀδελφούς καί νά κοινωνοῦν τῶν 'Αχράντων Μυστηρίων, κατά τήν ἐντολή τοῦ Πνευματικοῦ τους.
 'Ακόμη νά μή δέχωνται αἱρετικούς καί ὕποπτους ἀνθρώπους στά σπίτια τους, νά ζοῦν μέ εἰρήνη ἀναμεταξύ τους, νά φροντίζουν μέ ἰδιαίτερη ἀγάπη τούς γονεῖς καί γέροντες τῆς οἰκογενείας τους καί νά ὑπακούουν σέ ὅλα τούς πνευματικούς τους ποιμένες.

Μοναχοί καί λαϊκοί μέ τό χάρισμα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς

Στήν ἐρώτησι κάποιου πρός τόν π. Κλεόπα, ἄν γνωρίζη ἀνθρώπους μέ τήν καρδιακή προσευχή, ἐκεῖνος ἀπήντησε:

«Περί τῆς ψυχικῆς καλλιέργειας γιά τήν προσέλκυση τῆς Θείας Χάριτος»

«ὁ δέ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ·

ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου

ἐν ὅλη τῇ καρδίᾳ σου καί ἐν ὅλη τῇ ψυχῇ σου

καί ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.»

Ματθ. Κβ’: 37

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί.

Ἐάν κανείς ἀγαπήσει τόν Θεό «Ἐν ὅλη καρδίᾳ καί ἐν ὅλη τῇ ψυχῇ» (Ματθ. Κβ’: 37) καί κάνη τό πᾶν γιά νά ζήση μέ φόβο Θεοῦ, ὁ φόβος αὐτός θά τοῦ προξενήση κλαυθμό, ὁ κλαυθμός χαρά καί ἡ χαρά δύνημι μέ τή βοήθεια τῆς ὁποίας ἡ ψυχή θά καρποφορήση σέ ὅλα.

Καί ὅταν ὁ Θεός ἰδῆ τόν καρπό τῆς ὡραῖο, θά τόν δεχθῆ σάν εὐωδία καί θά χαρῆ μαζί μέ τούς ἀγγέλους του γιά ὅλα τά καλά της ἔργα. Θά τῆς δώση ἀκόμη φύλακα, ὁ ὁποῖος θά τήν προστατεύη σέ κάθε της βῆμα, γιά νά τήν ὁδηγήση στόν τόπο τῆς ἀναπαύσεως χωρίς τόν κίνδυνο νά τήν ὑποδουλώση ὁ σατανᾶς. Διότι ὅσο βλέπει ὁ διάβολος τόν φύλακα , δηλαδή τήν θεϊκή δύναμι, νά περιβάλλη τήν ψυχή, ἀπομακρύνεται. Φοβᾶται νά πλησιάση τόν ἄνθρωπο καί τήν δύναμι πού τόν περιβάλλει.

Ἔγγαμος βίος. Οἰκογένεια καὶ παιδιὰ.Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

 

Κ. Ι.: Ὑπάρχει ἕνα τεράστιο κεφάλαιο, ποὺ ἀφορᾶ τὴν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων· τὸ κεφάλαιο τοῦ ἔγγαμου βίου, μὲ τὰ πάμπολλα προβλήματά του καὶ τὶς δυσκολίες του. Ἀπὸ προσωπικὴ ἐμπειρία γνωρίζω ὅτι ὁ Γέρων Πορφύριος ἐνδιαφερόταν τὰ μέγιστα γιὰ τὴ διατήρηση τῶν σωστῶν συζυγικῶν σχέσεων καὶ τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας. Μόνιμη δὲ ἔγνοια του ἦταν ἡ σωστὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν μέσα σὲ μία ὑγιῆ, εἰρηνικὴ κι ἀγαπημένη οἰκογένεια.

Χ.Μ.Π.: Ἔχετε ἀπόλυτο δίκαιο. Ὁ Γέρων Πορφύριος ἀσχολεῖτο κατὰ κύριο λόγο μὲ τὶς σχέσεις συζύγων καὶ τὶς σχέσεις γονέων καὶ παιδιῶν.
Ὅταν πήγαινε κάποιος παντρεμένος, ποὺ δὲν εἶχε καλὴ σύζυγο ἢ μία παντρεμένη, τῆς ὁποίας ὁ σύζυγος δὲν ἦταν καλὸς καὶ σήκωνε τὸ σταυρό του ἢ τὸ σταυρό της μὲ ὑπομονή, τὸν ἀποκαλοῦσε ἅγιο· κι ἂν ἦταν γυναίκα, τὴν ἀποκαλοῦσε ἁγία.
Κάποια φορὰ πῆγε νὰ τὸν δεῖ ἕνας παντρεμένος, ποὺ δὲν ἦταν καθόλου καλὸς σύζυγος, ἐνῶ παράλληλα ἔκτιζε μία ἐκκλησία καὶ τοῦ εἶπε:
— Γέροντά μου, ἐγὼ κτίζω μία ὡραία ἐκκλησία.
— Τί κτίζεις, εὐλογημένε, αὐτὴ τὴ μικρὴ ἐκκλησία, ἀφοῦ χάλασες τὴν ἄλλη μεγάλη ἐκκλησία, ποὺ εἶναι τὸ σπίτι σου;

Ἄν μᾶς κατηγοροῦν δικαιολογημένα

Γνωρίζω, βέβαια, πόσο φοβερή και δυσβάσταχτη είναι η χλεύη, η κοροϊδία, η συκοφαντία, η κάθε λογής κακολογία. Όταν, μάλιστα, μας κατηγορεί και μας βρίζει άνθρωπος που τον έχουμε ευεργετήσει, τότε η προσβολή γίνεται ανυπόφορη τότε, αν μας λείπουν η ταπείνωση και η μακροθυμία, μπορεί να πνιγούμε από τη λύπη και την οδύνη.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ας μη νοιαζόμαστε για το αν μας κατηγορούν κάποιοι, αλλά για το αν μας κατηγορούν δικαιολογημένα.

Βάζε λοιπὸν μετάνοια συνεχῶς, ὅταν σφάλεις, καὶ μὴ χάνεις καιρό

Ἔλαβα, παιδί μου, τὴν ἐπιστολή σου, καὶ εἶδα σ’ αὐτὴ τὴν ἀνησυχία σου.

Ὅμως μὴ λυπᾶσαι, παιδί μου. Μὴν ἀνησυχεῖς τόσο. Καὶ ἂν πάλι ἔπεσες, πάλι σήκω. Ὀνομάσθηκες οὐρανοδρόμος. Δὲν εἶναι, παράξενο νὰ σκοντάφτει ἐκεῖνος ποὺ τρέχει. Μόνον χρειάζεται νὰ ἔχει ὑπομονὴ καὶ μετάνοια κάθε στιγμή.

Βάζε λοιπὸν μετάνοια συνεχῶς, ὅταν σφάλεις, καὶ μὴ χάνεις καιρό. Γιατί, ὅσον ἀργεῖς νὰ ζητήσεις συγχώρηση, τόσον δίνεις ἄδεια στὸν πονηρὸ νὰ ἁπλώνει μέσα σου ρίζες. Μὴν τὸν ἀφήνεις νὰ ἀποκτᾶ δικαιώματα εἰς βάρος σου.

Λοιπὸν μὴν ἀπελπίζεσαι ὅταν πέφτεις, ἀλλὰ ἀφοῦ σηκωθεῖς πρόθυμα βάζε μετάνοια λέγοντας· – Συγχώρησε μέ, Χριστέ μου, ἄνθρωπος εἶμαι καὶ ἀσθενής.

Δὲν εἶναι ἐγκατάλειψη αὐτό. Ἀλλά, ἐπειδὴ ἔχεις ἀκόμα μεγάλη ὑπερηφάνεια κοσμική, κενοδοξία πολλή, σὲ ἀφήνει ὁ Χριστός μας νὰ σφάλλεις, νὰ πέφτεις.

Λαϊκοί ἀσκητές στό Ἁγιον Ὄρος

Ο γέρο-Ιωακείμ, από την Βατοπεδινή Καλύβη της Αναλήψεως πλησίον των Καρυών, ήταν από τους παλαιότερους Αγιορείτες. Πλησίασε τα 100 και έζησε πάνω από 70 χρόνια στο Άγιον Όρος. Διηγήθηκε ότι όταν ήταν νέος μοναχός, εγνώρισε ένα λαϊκό ασκητή, που ασκήτευε απέναντι από την αρχαία Μονή του Αλυπίου, σε μία σπηλιά, κοντά στο λεγόμενο Κελλί του Πατριάρχου.
Η σπηλιά ήταν σχηματισμένη από μια πέτρα που προεξείχε σαν οροφή και στην άκρη της προεξοχής είχε κτισμένο ένα τοιχάκι από ξηρολιθιά. Όσες φορές τον επεσκέπτετο, μόνον η θέα του προξενούσε μεγάλη κατάνυξη.

Ἅγιος Ἀντώνιος: Συμβουλές... σέ 170 κεφάλαια

Ἅγιος Ἀντώνιος: Συμβουλές... σέ 170 κεφάλαια

σελ. 42

91. Ἡ κακία ἀκολουθεῖ τήν ἀνθρώπινη φύση ὅπως ἡ σκουριά τό χαλκό καί ἡ ἀκαθαρσία τό σῶμα. Ἀλλά οὔτε ὁ χαλκουργός ἔκανε τή σκουριά, οὔτε οἱ γονεῖς τήν ἀκαθαρσία. Ἔτσι οὔτε τήν κακία τήν ἔκανε ὁ Θεός. Ἔδωσε γνώση στόν ἄνθρωπο καί δύναμη νά διακρίνει γιά νά ἀποφύγει τό κακό, γνωρίζοντας ὅτι βλάπτεται ἀπό τό κακό καί τιμωρεῖται. Πρόσεχε λοιπόν μήπως δεῖς κανένα νά εἶναι εὐτυχής μέσα σέ ἐξουσία καί πλοῦτο καί τόν καλοτυχίσεις, παρασυρόμενος ἀπό τόν δαίμονα. Ἀλλά εὐθύς νά βάλεις τό θάνατο μπροστά στά μάτια σου καί ποτέ δέν θά ἐπιθυμήσεις κανένα κακό ἤ γήινο.

 93. Ζωή εἶναι ἡ ἕνωση καί σχέση τοῦ νοῦ, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὁ θάνατος δέν εἶναι καταστροφή αὐτῶν πού ἐνώθηκαν, ἀλλά διάλυση τῆς γνώσεώς τους. Γιατί μέσα στό Θεό διατηροῦνται ὅλα καί μετά τή διάλυσή τους.

Σκήτη Ἁγίας Ἄννης. Ἱερά μονή Χοζεβᾶ

ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΟΖΕΒΑ.

Τὸ κοιμητήριο καὶ τὸ σπήλαιο τῆς Ἁγίας Ἄννης.

Σὲ ἀπόσταση λίγων βημάτων ἀπὸ τὴν Μονή, ἀνακαλύφθηκε τὸ 1880 ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα, τὸ ἀρχαῖο κοιμητήριο τῆς Μονῆς, ἕνα μεγάλο δηλαδὴ σπήλαιο καταλλήλως διαμορφωμένο. Στὴν ὀροφὴ τοῦ σπηλαίου σώζονται διαφόρων τύπων σταυροὶ τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων. Τὸ κοιμητήριο ἔχει ἀπειράριθμα ἅγια λείψανα. Οἱ δὲ ἐπιγραφὲς μαρτυροῦν ὅτι ἔχουν ταφεῖ Ἀρχιερεῖς, Ἀββᾶδες, Πατέρες, Πρεσβύτεροι, Ἀρχιδιάκονοι, Διάκονοι, Μοναχοί, Διακόνισσες καὶ λαϊκοί. Κατὰ τὴν εὕρεση τοῦ κοιμητηρίου, καθὼς οἱ μοναχοὶ μπῆκαν σὲ αὐτό, εἶδαν ὁλόκληρα ἅγια σώματα νὰ κείτονται τὸ ἕνα πάνω στὸ ἄλλο· μερικὰ δὲ ἐξ αὐτῶν ἔφεραν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς των στεφάνους, καὶ σὲ ἄλλα δίπλα τους ποιμαντορικοὶ ῥάβδοι.

Νά προσεύχεσαι καί νά ἀγαπᾶς.

‎”Να προσεύχεσαι και να αγαπάς.Να αγαπάς το Θεό και τους ανθρώπους.Δεν βλέπεις εδώ τι κάνει η αγάπη του Χριστού;Να μη λες μέσα σου ”με αγαπούν οι άλλοι;”.Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα,να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο”.(Γέρων Παΐσιος)

http://gerontes.wordpress.com

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 03-02-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 11 - 14 

θ΄ 11 - 14

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Β΄ 25 - 38 

Β΄ 25 - 38
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.