Τό Ἅγιο Πνεῦμα: ὁ συνδετικός κρίκος τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.

 

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ 

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

Δεῖτε ἐδῶ:Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ φανερώνεται στήν Δημιουργία.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα: ὁ συνδετικός κρίκος τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. 

«Ἔπλασε ἀπό τό χῶμα τόν ἄνθρωπο καί τοῦ φύσησε πνοή ζωῆς. Τοῦ ἔδωσε τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἔγινε συγγενής μέ τόν Θεό»¹.

Τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό Ὁποῖο ἦταν ὁ συνδε­τικός κρίκος τῶν Πρωτοπλάστων μέ τό Θεό, Αὐτό χάθηκε μέ τήν πτώση, μέ τήν παρακοή τῶν Πρωτοπλάστων. Ἔπαψε νά εἶναι συστατικό τοῦ εἶναι τους. Ἐν τούτοις ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τόν ἄνθρωπο στήν ἐρημιά του. Ἔστειλε τόν Υἱό Του, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἔδωσε καί πάλι τήν δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Θεό διά τῆς Θείας Χάρης (διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος). Ἐγκαθιδρύει τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία, ἡ Ὁποία μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα (τήν προσωπική μας Πεντηκοστή) μᾶς ξαναδίνει τόν συνδετικό κρίκο μέ τόν Θεό, τήν Θεία Χάρη πού εἶναι ἡ κοινή ἐνέργεια τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Προφητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ στάρετς Ἀνατολίου τῆς Ὄπτινα

Μία προφητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Στάρετς Ἀνατολίου τοῦ νεώτερου της Ὄπτινα (+1927)

«...Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καί θά πλανήσουν πολλούς ἀνθρώπους. Ὁ ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά ἐνεργεῖ μέ πονηρία μέ σκοπό νά ἑλκύση ἐντός τῆς αἱρέσεως ἐάν εἶναι δυνατόν ἀκόμη καί τοὐς ἐκλεκτούς.
Δέν θά ἀρχίση ἀπ᾿ εὐθείας νά ἀπορρίπτη τά δόγματα τῆς ῾Αγίας Τριάδος, τήν θεότητα τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀρετή τῆς Θεοτόκου, ἀλλά θά ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νά διαστρέφη τίς διδασκαλίες καί τούς θεσμούς τῆς ᾿Εκκλησίας καί τό πραγματικό νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπό τούς Αγίους Πατέρες ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι.
Ὀλίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν πνευματικήν ζωήν. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς ᾿Εκκλησίας καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά καταφρονῶνται.Ὁ Κύριος εἶπεν:

Ἡσυχαστής Πετράκης. Ἀπό τήν ἀσκητική καί ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη παράδοση

Ησυχαστής Πετράκης

Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση

   Ο κατά κόσμον Γεώργιος Λαγιός γεννήθηκε το έτος 1891 στη Λήμνο. Φαίνεται ότι νέος δε βοηθήθηκε πνευματικά γι' αυτό έπινε και μεθούσε.
Αυτά γράφονται, όπως τα διέσωσαν παλαιοί γνώριμοί του, για να εξηγηθούν και κατανοηθούν κάποιες ιδιαίτερες μοναχικές του ασκήσεις. Αλλά ο καλός Θεός που είδε την καλή του προαίρεση, έδωσε μετάνοια φλογερή στην απλή και σπάνια ψυχή του και ήρθε να μονάσει στο Άγιον Όρος το έτος 1908.
   Οι ησυχαστικές του αναζητήσεις και η φήμη του μεγάλου ησυχαστού, παπα-Δανιήλ Αγιοπετρίτου, οδήγησαν τα βήματά του στην πιο απομονωμένη και ησυχαστική περιοχή, στο Κελί που ασκήτευσε ο Άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης, ο πρώτος και μεγαλύτερος Αθωνίτης Ησυχαστής. Υποτάχθηκε στον παπα-Δανιήλ, τον οποίον προσπαθούσε να ακολουθεί στους αγώνες του και να του κάνει καλή υπακοή.
   Μετά από παρατεταμένη δοκιμή έγινε μοναχός το έτος 1926 με το όνομα Πέτρος. Έμαθε από τον αγιασμένο Γέροντά του την πρακτική καλογερική και μυήθηκε απ' αυτόν τα μυστικά της ησυχίας, της νήψεως, τους εγκλεισμού και της αδιαλείπτου νοεράς προσευχής, τα οποία κράτησε μέχρι θανάτου.

Τό Θαῦμα τῆς Παναγίας Μαλεβῆ στόν μικρό Ἀνδρέα

Η μοναχή Αγνή μας είπε: «Το 2007 είχε έρθει στο μοναστήρι ένα αγόρι μόλις δεκαπέντε ετών, το οποίο βρισκόταν ένα βήμα πριν από το τέλος.
Ήταν από την Κύπρο και πάλευε από τα πρώτα βήματά του στη ζωή με τον καρκίνο.
Ο πατέρας του είχε πεθάνει και η μητέρα του προσπαθούσε να σταθεί δυνατή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Βασίλη. Το παιδί είχε κάνει είκοσι τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά δεν είχε γίνει τίποτε.
 Η κατάστασή του χειροτέρευε και έτσι οι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας είπαν στη μητέρα του ότι έπρεπε να χειρουργηθεί για ακόμη μία φορά. Δεν ήξεραν όμως αν μπορούσε να επιβιώσει από την εγχείριση, καθώς ήταν ήδη παράλυτο.
Η μητέρα του μία ημέρα πριν ταξιδέψει για Αθήνα, είδε στον ύπνο της την Παναγιά να της λέει: "μη στενοχωριέσαι. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή. Έλα στο σπίτι μου και ο Ανδρέας θα γίνει καλά".

Τό τέρας τοῦ καρναβαλιοῦ καί τά ζύγια του. Π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης

ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΖΥΓΙΑ ΤΟΥ - π.ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

http://katanixis.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9037.html

Τὸ Τριώδιο , οἱ χοροὶ καὶ τὰ καρναβάλια_1ο Μέρος_mp3_Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Π. Σάββας 2014-02-08_Τὸ Τριώδιο , οἱ χοροὶ καὶ τὰ καρναβάλια_1ο Μέρος_mp3_Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-02-2014 (Συνάξεις στὸ Ἀρχονταρίκι τοῦ Ι.Ν. Ἁγίων Ἀνάργυρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

“Ἱερές ἀναμνήσεις”.Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα

Μέρος 1ο

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

“Ἱερές ἀναμνήσεις”

Βαθειά καί ἀπερίγραπτη ἦταν ἡ θλῖψις πού προξένησε ὁ θάνατός του. Ἀνεχώρησε γιά τήν αἰωνιότητα στίς 10 Ὀκτωβρίου τοῦ 1891, στήν ἡλικία τῶν ἑβδομηνταεννέα ἐτῶν, καί ἄφησε πίσω του μεγάλο πνευματικό κενό. Οἱ εὐλαβεῖς Χριστιανοί τῆς Ρωσίας τόν ἐθρήνησαν πολύ. Ἡ ἀπώλεια ἦταν μεγάλη. Παρ᾿ ὅλο ὅμως πού ἔφυγε, ἡ μορφή του, ἡ ζωή του, τά λόγια του παρέμεναν ὁλοζώντανα στήν καρδιά καί στήν σκέψι τους. Ὁ ἕνας ἀτένιζες συνεχῶς τό ἐπιβλητικό πορτραῖτο του πού τό εἶχε τοποθετήσει στήν πιό περίοπτη θέσι τοῦ σπιτιοῦ του. Ὁ ἄλλος ξεφύλλιζε τό βιβλίο πού εἶχε πάρει εὐλογία ἀπό τά ἁγιασμένα χέρια του. Ὁ τρίτος διάβαζε καί ξαναδιάβαζε μιά ἐπιστολή του πού ἀξιώθηκε κάποτε νά λάβη. Δέν ἦταν λίγοι κι᾿ ἐκεῖνοι πού ἀνέφεραν προσωπικές περιπτώσεις, στίς ὁποῖες εἶχε ἐκδηλωθῆ τό προφητικό του χάρισμα. Πολυάριθμοι ἀγρότες μιλοῦσαν γιά τήν δύναμι τῆς προσευχῆς του. Τούς εἶχε σώσει ἀπό ἐπικίνδυνες ἀνομβρίες. Πολλά καί θαυμαστά ἀκούγονταν γιά τόν ὁσιώτατο ἐκεῖνον στάρετς. Καί δέν μποροῦσε κανείς νά ἀμφιβάλη, γιατί ἐπρόκειτο γιά γεγονότα ὁλοφάνερα, πρόσφατα καί χειροπιαστά.

Ἐπιστολή μιᾶς μάνας! Εἶμαι μητέρα ἑνός ἱερέως

 

Η παρακάτω επιστολή γράφθηκε την επομένη της χειροτονίας ενός νέου κληρικού από τη μητέρα του, και απευθύνεται προς μία παιδική της φίλη.
« Αγαπητή μου φίλη,
Ευλογημένο και δοξασμένο το όνομα του Θεού! Είμαι μητέρα ενός ιερέως.
Σε σένα προ τριάντα ετών είχα γράψει, όταν ο Θεός μου χάρισε αυτό το παιδί. Θυμάμαι ότι ήμουνα τρελή από χαρά. Γεμάτη ευτυχία. Το αισθανόμουνα να ζει κοντά μου, άπλωνε τα χέρια του και το άγγιζα στην κούνια του, σαν για να βεβαιωθώ, ότι το κατέχω πραγματικά. Ω, πόση είναι η διαφορά μεταξύ της χαράς εκείνης και αυτής που πλημμυρίζει σήμερα την ψυχή μου από ένα καινούργιο αίσθημα! Είμαι σήμερα η μητέρα ενός ιερέως!

Βασίλειος Χαραλάμπους, Ἕνα περιστατικό μέ τό γέροντα Παΐσιο

Ένα περιστατικό με το γέροντα Παΐσιο

Του Βασίλη Χαραλάμπους

____________

Σε μία επίσκεψή μου στον Γέροντα Παΐσιο, ο γέροντας καθόταν στο υπαίθριο αρχονταρίκι του, στο Ιερόν Κελλίον Παναγούδα, κι έπλεκε σιωπηλός κομποσχοίνι.  Εμείς  ολοτρίγυρα αρκετοί θα έλεγα προσκυνητές καθισμένοι στους κομμένους κορμούς των δένδρων, παρακολουθούσαμε σιωπηλοί.  Για μια στιγμή ο γέροντας έσπασε τη σιωπή του αστειευόμενος με δυό παιδιά δέκα με δώδεκα χρονών.

« Εσένα πως σε λένε ; »  ρώτησε ο γέροντας.

« Γιώργο » απαντά ο μικρός.

« Πω, πω και ήθελα έναν υποτακτικό να τον λένε Γιώργο »  του απάντησε ο γέροντας αστειευόμενος, κι ύστερα τον πλησίασε συνεχίζοντας:

Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο (Α΄μέρος)

Π. Σάββας 2014-02-02_Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο_mp3 (Α΄μέρος)

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 02-02-2014 (Ὁμιλία στὸν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου Μελετίου μέσα ἀπό τίς παραστάσεις τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος του.

Η εύρεση ης ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Υψενής

Βίος Ὁσίου Μελετίου τοῦ ἐν Ρόδω - Κτήτορος τῆς Μονῆς

Ο Όσιος Μελέτιος γεννήθηκε στο χωριό της Λάρδου στη Ρόδο κατά τα δύσκολα και σκοτεινά χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κατά το Άγιο Βάπτισμα, έλαβε το όνομα Εμμανουήλ και στη ζωή του πορεύθηκε με λίγα γράμματα, αλλά γεμάτος χάρες, αρετές, αγνότητα, καθαρότητα και πολλή αγάπη για το Θεό. Ο Όσιος Μελέτιος ήταν άνθρωπος προσευχής.

Ανακάλυπτε τις ερημικές περιοχές γύρω από τη Λάρδο,βοσκώντας τα πρόβατα του πατέρα του και γαληνεύοντας τη ψυχή του με την προσευχή και το ζήλο της μοναχικής ζωής. Σε μια από αυτές τις εξορμήσεις του, ένα όραμα του υπέδειξε την εικόνα της Παναγίας Υψενής στη ρίζα ενός δέντρου.

Έπειτα από αυτό το όραμα και καθοδηγούμενος από τη χάρη της Παναγίας, αποφάσισε να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και να αφιερωθεί στο Θεό. Έτσι, έκτισε στο μέρος, όπου βρήκε την εικόνα τον Ιερό Ναό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χειροτονήθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Ιερομόναχος και Ηγούμενος της Μονής.

Έζησε αυστηρή ασκητική ζωή...