Σελίδες

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 14-02-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. β΄ 7 - 17  

β΄ 7 - 17


Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιδ΄ 3 - 9  

Ιδ΄ 3 - 9
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ διατήρηση τῆς Θείας Χάρης.



 


Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 


ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ 

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

 Ἡ διατήρηση τῆς Θείας Χάρης.
«Ὅταν ὅμως ἡ ψυχή χάσει τήν χάρη ἤ μειωθεῖ ἡ χάρη, τότε ἡ ψυχή ἀναζητεῖ ξανά μέ δάκρυα τό Ἅγιο Πνεῦμα καί λέει μέ ἄσβη­στο πόθο: «διψάει ἡ ψυχή μου τόν Κύριο καί Τόν ἀναζητῶ μέ δάκρυα»1.
-Γιατί μειώνεται ἡ χάρη;
-Διότι ἀμελοῦμε, ξεχνιόμαστε, ραθυμοῦμε, τεμπελιάζουμε πνευματικά. Αὐτό ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά ταπεινώνεται, νά μειώνεται ἡ φλόγα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ἅναψε κατά τό Ἅγιο Βάπτισμα, ἐπει­δή δέν μπαίνουνε καινούργια πνευματικά «ξύλα»2 στή ἀρχική Ἁγιοπνευματική φωτιά. Ἄν δέν μετανοήσουμε καί συνεχίσουμε νά ἀμελοῦμε, τότε μπορεῖ νά λιγοστέψει τόσο πολύ, ἡ ἀρχική Ἁγιοπνευματική φλόγα, ὥστε νά γίνει ὡς μιά σπίθα, νά ἀπομείνει κάτι πολύ λίγο. Ὡστόσο παραμένει καί δέν σβήνει τελείως... Ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος σέ ἀμέλεια, αὐτή ἡ φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, παραμένει ὡς μία σπίθα θαμμένη κάτω ἀπό τήν στάχτη τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν παθῶν.

Γιατί εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐξομολόγηση

 
ΟΜΙΛΙΑ Θ΄
Περί εξομολογήσεως
Γιατί είναι αναγκαία η εξομολόγηση
Η εξομολόγηση είναι αναγκαία για τους εξής λόγους: α) διότι είναι εντολή του Θεού, β) διότι επαναφέρει και αποκαθιστά την ειρήνη μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και γ) διότι ωφελεί τον άνθρωπο από ηθική και πνευματική άποψη.
Το ότι η εξομολόγηση είναι θεία εντολή φαίνεται από τις Άγιες Γραφές , την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Εξ ονόματος του Θεού ο Μωυσής λέει στους Ισραηλίτες : «Όποιος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα υπέπεσε σε κάποια από τα αμαρτήματα των ανθρώπων και παραμελώντας αδιαφόρησε γι’ αυτό, πρέπει να εξομολογηθεί την αμαρτία την οποία διέπραξε» ( Αρ. ε΄6-7 ) . και πάλι: «Εάν η ψυχή αμαρτήσει… και εξαγορευτεί την αμαρτία, ανάλογα δε με το φταίξιμο να ορίσει τιμή και να αποδώσει το κεφάλαιο, δηλαδή το επιτίμιο, προσθέτοντας τον τόκο σε αυτό, να φέρει στον Κύριο ένα κριάρι» ( Λευιτ. ε΄ 26 ) . Στις Παροιμίες του Σολομώντος , αναφέρεται: «Αυτός που καλύπτει την ασέβεια του εαυτού του, δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο. Αυτός όμως που έχει ως αρχή να ελέγχει τον εαυτό του, θα αγαπηθεί» ( κη΄13 ) .

Ἡ ἀκολουθία τοῦ Καιροῦ (Γ΄ μέρος). Ἡ προετοιμασία γιά τήν Θεία Λειτουργία.(mp3+κείμενο περίληψη).


Π. Σάββας 2011-02-17_Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ _3ο ΜΕΡΟΣ_ Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΩΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙA (ΙΑ΄ ΣΥΝΑΞΗ ΦΙΛΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΝ)_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-2-2011 (Συνάξεις Κυκλαρχισσῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης-Ἱπποδρομίου Θεσσαλονίκης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΠΕΡΙΛΗΨΗ:

Ἡ οἰκογένεια εἰς καιροὺς Ἀποστασίας [ΙΑ´] (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Πολλὰ καὶ ἄλλα αἴτια διαζυγίων»


Μέρος α´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-1 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου)


Μέρος Β´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-2 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «ἡ μέχρι πρό τινος ἀφθονία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἡ εἰκονικὴ εὐμάρεια, καὶ ἡ νομιζομένη πολυτέλεια, μᾶς ἐνέπαιξαν τὸν νοῦν, μᾶς ἐνάρκωσαν τὰς καρδίας καὶ μᾶς ἐνέκρωσαν τὰ πνευματικὰ κριτήρια καὶ αἰσθητήρια».


Μέρος Γ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-3 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὁ θεσμὸς τῆς θεοσδότου χριστιανικῆς οἰκογενείας ὑφίσταται ἐκ βάθρων σοβαροτάτην σεισμικὴν δόνησιν!»

Μέρος Δ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-4 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὁ χωρισμός μας καὶ τὸ ἐθελούσιο “διαζύγιόν” μας ἀπὸ τὸν Δημιουργόν μας καὶ Θεόν μας, ἐπέφερεν, ὡς ἀναπόφευκτον συνέπειαν, καὶ τὰ διαζύγια μεταξὺ τῶν ἐγγάμων ἀνθρώπων».


Μέρος Ε´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-5 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ἡ σύναψις τοῦ λεγομένου “πολιτικοῦ γάμου” ἰσοδυναμεῖ οὐσιαστικῶς μὲ ἄρνησιν τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἄρα ἄρνησιν καὶ αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ».


Μέρος ϛ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-6 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Λησμονοῦμεν δυστυχῶς τὴν λειτουργίαν καὶ ἐδῶ τῶν ἀλαθήτων πνευματικῶν νόμων».


Μέρος Ζ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-7 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὅταν ἔλθη ὁ καιρὸς κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ἀμνηστευθῆ, θεσπισθῆ νομικῶς καὶ γίνη ἀποδεκτὸ ἀπὸ τοὺς θεωρουμένους “χριστιανικοὺς λαοὺς” τὸ βδέλυγμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τότε ἀναποφεύκτως θὰ ἐπακολουθήση ταχέως καὶ ὁ ἐρχομὸς τοῦ Ἐσχάτου Ἀντιχρίστου! ».

Μέρος Η´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-8 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Κατὰ τὴν φοβερὰν ὥραν τῆς Κρίσεως θὰ κραυγάζουν διαμαρτυρομένα ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ»

Μέρος Θ´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-9 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὁ ἄνθρωπος κατὰ τοὺς σημερινοὺς καιροὺς τῆς Ἀποστασίας, προσπαθῆ νὰ γίνη ὁ ἴδιος Θεός, ἐρήμην τοῦ Θεοῦ».

Μέρος Ι´: Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ-10 (Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος, Καθηγούμ. Ἱ. Μ. Σταυροβουνίου) «Ὅταν ἀπουσιάζει δυστυχῶς ἡ ἐν Χριστῷ ζωή, ἀναζητοῦνται ψεύτικα ὑποκατάστατα, δηλαδὴ “ψεύτικη ζωή”».

Πολλὰ καὶ ἄλλα αἴτια διαζυγίων

.           Βεβαίως δὲν εἶναι μόνον ὁ ἄθεος φεμινισμός, μία ἀπὸ τὰς πλέον σοβαρὰς αἰτίας, αἱ ὁποῖαι ὁδηγοῦν εἰς τὸν κλονισμὸν τοῦ συζυγικοῦ βίου καὶ καταλήγουν τελικῶς εἰς τὴν διάλυσιν του συζυγικοῦ εὐλογημένου δεσμοῦ.
.           Ὑπάρχουν ἀσφαλῶς καὶ ἄλλα πολλὰ πάθη, ἕως καὶ διαστροφικὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα πάσχουν ὄχι μόνον οἱ λεγόμενοι “κοσμικοὶ” ἄνθρωποι, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ οἱ θεωρούμενοι ὡς εὐσεβεῖς καὶ συνειδητοὶ χριστιανοὶ (ἄνδρες καὶ γυναῖκες) καὶ τὰ ὁποῖα πάθη, εἴτε ψυχικὰ εἴτε σωματικά, σταδιακῶς διαβιβρώσκουν τὰ θεμέλια τοῦ Γάμου καὶ ὁδηγοῦν εἰς, τρόπον τινά, “νεκροὺς γάμους” καὶ τελικῶς εἰς ἐπωδύνους χωρισμοὺς καὶ διαζύγια.

Θεία ὁπτασία τοῦ Ἁγίου Ἀκακίου

ΘΕΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΚΑΚΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ
Ό άγιος Ακάκιος, όπως αναφέρει ο διάδοχος αυτού Παπα-Ιωνάς, είδε τον όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη κατά την ώρα της Ιεράς Ακολουθίας στο Κυριακό, να θυμιάζει φορώντας ιερατική στολή, περιφέρονταν θυμιάζοντας το Ναό και τους Πατέρες και τον ακολουθούσαν κι άλλοι σαράντα ιεροπρεπείς και όσιοι με τα επανοκαλύμμαυχό τους.
Όταν είδε αυτούς ο άγιος Ακάκιος, ρώτησε τον όσιο Μάξιμο: «Ποιοι είναι αυτοί, πού ακολουθούν θυμιάζοντας;»

Τί γνωρίζουμε γιά τόν "Σταυρό της Φλώρινας"; ( βιντεο )



Σήμα κατατεθέν, από μακριά και πριν ο επισκέπτης μπει στην ακριτική πόλη της Φλώρινας και δή την νύχτα, θα δει έκπληκτος να ξεπροβάλλει πάνω από τον ουρανό της πόλης ένας φωτεινός Σταυρός που κεντρίζει το βλέμμα του επισκέπτη! Πλαισιωμένος από τα άστρα σαν εικόνισμα μας αγκαλιάζει καθε φορα που ο ήλιος παίρνει την καθοδική πορεία του και χάνεται στον ορίζοντα...  Μας φυλάει θυμίζοντας σε όλους μας πως ο Κύριος βρίσκεται κάπου εκεί ψηλά σκεπάζοντας με την αγκάλη του όλους εμάς που τον έχουμε ανάγκη! Μεγαλοπρεπής και ψηλός (33) μέτρα, όσα τα χρόνια του Χριστού μας, χτισμένος το 1971, από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Πρεσπών Φλωρίνης και Εορδαίας Αυγουστίνο Καντιώτη. 

Ὁ ζωηρός καί εὔθυμος Ἀλέξανδρος (κεφ. α΄)

Στίς 23 Νοεμβρίου τοῦ 1812, ἡμερομηνία χαρμόσυνη καί σημαντική, στό χωριό Μεγάλο Λιπόβιτς τῆς περιφέρειας τοῦ Ταμπώφ, ἀντίκρυσε τό φῶς τῆς ἡμέραςζωηρός καί εὔθυμος Ἀλέξανδρος, μετέπειτα ὀνομαστός στάρετς Ἀμβρόσιος. Στά ὀκτώ παιδιά τῆς οἰκογένείας τοῦ Μιχαήλ Θεοδώροβιτς Γρένκωφ, ἀπό τά ὁποῖα τά μισά ἦταν ἀγόρια, στάρετςπῆρξε τό ἕκτο κατά σειράν. Ὅλοι συμφώνησαν καί τόν ἐβάπτισαν Ἀλέξανδρο, γιατί τήν ἡμέρα πού γεννήθηκε ἑώρταζε ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος Νέφσκι, ὁ προσφιλής Ἅγιος τῶν Ὀρθοδόξων τοῦ Βορᾶ, ὁ ὁποῖος καί ὅσο ζοῦσε –13ος αἰών– καί ἡγεμόνευε στό Νοβγκορόντ καί στό Βλαντιμίρ καί μετά θάνατον δέν ἔπαυσε νά προστατεύη τούς Ρώσους ἀπό ποικίλους ἐπιδρομεῖς.
Τίς ἡμέρες ἐκεῖνες εἶχε κατορθώσει ὁ Τσάρος Ἀλέξανδρος Α΄ νά ἀπαλλάξη τήν χώρα του ἀπό τήν φοβερα ἀπειλή τοῦ Ναπολέοντος, καί εἶχε ἰδιαίτερο λόγο νά πανηγυρίση μέ ὅλους τούς ὑπηκόους του τήν 23η Νοεμβρίου, τήν ἑορτή τοῦ προστάτου Ἁγίου. Ἡ ὀνομαστική ἑορτή τοῦ Τσάρου, ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου, ἡ λύτρωσις ἀπό τόν μεγάλο ἐθνικό κίνδυνο, ἔκανε τήν Ρωσία ἀπ᾿ ἀκρου εἰς ἄκρον νά πλέη σέ πελάγη πρωτοφανοῦς χαρᾶς καί λαμπρότητος. Τέτοια ἡμέρα διάλεξε ὁ Θεός γιά νά γεννηθῆ ἕνα βρέφος πού θά σκόρπιζε τήν χαρά καί τήν παρηγορία σέ χιλιάδες ψυχές καί θά συνέχιζε τήν πνευματική σκυτάλη τοῦ Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, ὁ ὁποῖος ἦταν τότε πενηντατριῶν ἐτῶν.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 13-02-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. α΄ 8 - 9 & β΄ 1 - 6 

α΄ 8 - 9 & β΄ 1 - 6


Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιγ΄ 31 - 37 & Ιδ΄ 1 - 2  

Ιγ΄ 31 - 37 & Ιδ΄ 1 - 2 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Χριστοῦ μας.

 
Σαράντα ήμερες από την κατά σάρκα Γέννηση Του ό Χριστός προσφέρθηκε στον Ναό, σύμφωνα με τα καθιερωμένα από τον νόμο. Και επειδή εκεί στον Ναό του έγινε υποδοχή από πνευματοκίνητους ανθρώπους, και μάλιστα επειδή ό Συμεών τον πήρε στην αγκαλιά του, γι' αυτό και λέγεται Υπαπαντή. Ή λέξη προέρχεται από το ρήμα υπαντάω και σημαίνει έρχομαι σε συνάντηση κάποιου.
Ή Εκκλησία καθόρισε ή μεγάλη αυτή Δεσποτικοθεομητορική εορτή να εορτάζεται την 2α Φεβρουαρίου, γιατί αυτή ή ήμερα είναι ή τεσσαρακοστή από την 25η Δεκεμβρίου, πού εορτάζεται ή Γέννηση του Χριστού κατά σάρκα. Με αυτόν τον τρόπο διαιρεί τον ετήσιο χρόνο με τους σταθμούς της θείας οικονομίας και τον ευλογεί. Ταυτόχρονα δίνει στον άνθρωπο την δυνατότητα να μυηθή στο μεγάλο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του θεού.
Το περιστατικό της προσφοράς του Χριστού στον Ναό, κατά την. τεσσαρακοστή ήμερα από την Γέννηση Του περιγράφεται μόνον από τον Ευαγγελιστή Λουκά (Λουκ. 6', 22-39).

Ἀγάπη πρός τόν Θεό

ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ

Το αίσθημα της αγάπης προς τον Θεό έρχεται στον βαθμό κατά τον οποίο εκτελούμε τις εντολές Του.
Η αγάπη προς τον Θεό εκφράζεται πρωτίστως με την τήρηση των εντολών του Θεού.
ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ
Όταν αφιερωθούμε ολοκληρωτικά στον Θεό, δεν πρέπει να ανησυχούμε για ασήμαντα θέματα και η καρδιά μας να προσκολλάται σε αυτά.
ΟΣΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Ψεύτης εἶναι ὁ διάβολος καί κανένα ἀληθινό δέν λέγει

* Ψεύτης είναι ο διάβολος και κανένα αληθινό δεν λέγει. Υπόσχεται πολλά, όχι για να δώσει , αλλά για να πάρει . Και παίρνει προσωπείο κηδεμονίας.
* Είναι πονηρός ο διάβολος , το ομολογώ και εγώ , αλλά στον εαυτό του πονηρός , όχι σε εμάς , εάν προσέχουμε.