Πῶς νά καταστρέψετε ἀποτελεσματικά τό παιδί σας.Ἱερομόναχος Σάββας ὁ Ἁγιορείτης

Π.ΣΑΒΒΑΣ-ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Μάθετε νά νικᾶτε τήν ὑπερηφάνεια (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΝΙΚΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

“Ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ πρώτη προσβολή καί παρακίνηση πρός τό κακό, καί ὁπωσδήποτε εἶναι ἡ ρίζα καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κακοῦ. Γιατί ἡ ἀρχή δηλώνει ἤ τήν πρώτη κίνηση πρός τό κακό ἤ τή σύσταση. Ὅπως θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό ἄτοπη θέα, δηλαδή ἡ πρώτη ὁρμή, ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ νηστεία, δηλαδή τό θεμέλιο καί ἡ συγκρότηση, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἀλαζονεία, γιατί ἀπό αὐτήν ἀρχίζει κάθε ἁμαρτία κι ἀπ’ αὐτήν συγκροτεῖται.

Τό ὅτι λοιπόν ὅσες καλές πράξεις κι ἄν κάνουμε, δέν τίς ἀφήνει ἡ κακία νά παραμείνουν καί νά μή διασαλευθοῦν, γίνεται φανερό ἀπό τό ἐξῆς· πρόσεχε πόσες καλές πράξεις ἔκαμε ὁ Φαρισαῖος, ἀλλά τίποτε δέν τόν ὠφέλησε, γιατί δέν ἔκοψε τή ρίζα τῆς ἀλαζονείας κι αὐτή κατέστρεψε τά πάντα. Ἀπό τήν ἀλαζονεία γεννιέται ἡ ὑπεροψία τῶν φτωχῶν, ἡ ἐπιθυμία γιά τά χρήματα, ἡ ἀγάπη γιά ἐξουσία, ὁ πόθος γιά δόξα. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἕτοιμος νά ἀποκρούσει κάθε ἐνόχληση.

Ὁμοφυλοφιλία, ἀτομικό δικαίωμα ἤ ἰδεολογία;

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ή ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ;

Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου

    Δημοσιεύτηκε στόν Τύπο καί σέ ἄλλα Μέσα Ἐνημέρωσης ὅτι τόν Μάιο θά πραγματοποιηθεῖ στή Λευκωσία, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Δημάρχου Λευκωσίας τό λεγόμενο «Φεστιβάλ Ὑπερηφάνειας», Ὁμοφυλοφίλων, Λεσβιῶν, Ἀμφισεξουαλικῶν, Τρανσέξουαλ κ.λπ.
     Γιά τό θέμα αὐτό, τῆς Ὁμοφυλοφιλίας, ἔχουν λεχθεῖ καί γραφεῖ πάρα πολλά. Ἐξ ἀφορμῆς τῆς πιό πάνω ἐκδήλωσης θά ἤθελα νά ἐκφράσω καί τίς δικές μου ἀπόψεις, συμβάλλοντας ἔτσι σ’ ἕνα ὑγιή διάλογο μέ σκοπό τό γενικό καλό.

     Τό πρῶτο τό ὁποῖο θά ἤθελα νά σημειώσω εἶναι ὅτι ὑπάρχει τό ἀναφαίρετο δικαίωμα τοῦ καθενός νά ζεῖ ὅπως θέλει. Τό δικαίωμα αὐτό δέν μπορεῖ νά τοῦ τό στερήσει κανείς. Ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἐδημιούργησε ἐλεύθερους, μᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα τῆς αὐτοδιαχείρησης. Συνεπῶς, μποροῦμε νά πᾶμε ἐνάντια στόν ἴδιο τόν Θεό, ἐνάντια στήν ἴδια τή φύση μας, στούς φυσικούς καί πνευματικούς νόμους, πιστεύοντας ὅτι ἔτσι αὐτοπραγματωνόμαστε καί ἐκπληρώνουμε τόν προορισμό μας ὡς ἄνθρωποι.

     Ταυτόχρονα μέ τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς ἔχουμε καί τήν εὐθύνη, τήν προσωπική, γι’ αὐτή τήν ἐπιλογή ἀφοῦ εἴμαστε λογικά ὄντα καί ἐλεύθερα ἀποφασίζουμε νά ἀκολουθήσουμε μία συγκεκριμένη πορεία στή ζωή μας. 

Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τρίτη Κυριακή (τῆς Σταυροπροσκυνήσεως), Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ) (Ευαγγέλιο: Μαρκ. η'34-38- θ' 1) ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Mεγάλη η δύναμη της αλήθειας! Δεν υπάρχει τίποτα ικανό στον κόσμο πού να μπορεί να της αφαιρέσει τη δύναμη αυτή. Η θεραπευτική δύναμη της αλήθειας είναι πολύ μεγάλη! Δεν υπάρχει στον κόσμο αρρώστια ή νόσημα πού δεν μπορεί να θεραπευτεί από την αλήθεια.

Οι άρρωστοι πού υποφέρουν κι είναι αδύναμοι, αναζητούν γιατρό για να τούς δώσει την ανάλογη θεραπεία. Κανένας τους δεν ψάχνει για κάποιο γιατρό πού θα τούς χορηγήσει φάρμακο γλυκό και γευστικό. Όλοι τους θ' αναζητήσουν κάποιον πού θα τούς δώσει φάρμακο αποτελεσματικό, είτε γλυκό θα 'ναι αυτό είτε πικρό είτε κι εντελώς άγευστο. Όσο πιο πικρό είναι το φάρμακο πού σύστησε ο γιατρός κι όσο πιο περίπλοκη είναι η εξέλιξη της θεραπείας, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη αποκτά ο γιατρός στα μάτια του άρρωστου.

Γιατί οι άνθρωποι απορρίπτουν το πικρό φάρμακο μόνο όταν το προσφέρει το χέρι του Θεού; Γιατί αναζητούν μόνο γλυκίσματα από το χέρι του Θεού;

Ὁ Ἅγιος Ὀνούφριος ὁ Μέγας. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ὁ Ἅγιος Ὀνούφριος ὁ Μέγας

  Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἦταν κάποτε ἕνας βασιλεύς τῆς Περσίας, γνωστός στούς ἱστορικούς Ναρσίτας, ὁ ὁποῖος ἔζησε, ὅταν στήν Ρώμη ἐβασίλευε ὁ εἰδωλολάτρης αὐτοκράτορας Διοκλητιανός. Αὐτός ὁ Ναρσίτας ἀπό τά ἔργα του γνωριζόταν ὅτι ἦταν εἴτε ἐξ ὁλοκλήρου χριστιανός, ἤ δέν ἦταν καί πολύ μακριά μέ τά ἔργα του ἀπό τόν Χριστιανισμό, διότι εἶναι γνωστό ἀπό τήν ἱστορία ὅτι μερικοί ἀπό τούς βασιλεῖς τῆς Περσίας ἦταν πλησιέστερα στήν πίστι τοῦ Χριστοῦ μέ τά ἔργα τους.
Ἔτσι αὐτός ὁ βασιλεύς ζώντας πολλά χρόνια μέ τήν βασίλισσά του καί μή ἔχοντας παιδιά ἐξ αἰτίας του, ἐπεθύμησε πάρα πολύ νά προσευχηθῆ ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς του στόν Θεό γιά νά τοῦ χαρίση ἕνα παιδί. Ἔτσι, ἀκούοντας ὁ Θεός τήν προσευχή του, μετά ἀπό πολλά χρόνια ἡ βασίλισσα ἔμεινε ἔγκυος στόν μακάριο Ὀνούφριο, τόν μεγάλο αὐτόν ἀσκητή τῆς ἐρήμου, φίλο καί ἐραστή τοῦ Θεοῦ.
Ἐπειδή ὁ διάβολος μισεῖ τό ἀνθρώπινο γένος, βλέποντας τά καλά τά
ὁποῖα ἐγένοντο καί θέλοντας νά τά ἐμποδίση, παρουσιάσθηκε μέ τήν μορφή ἑνός ξένου στόν βασιλέα καί τοῦ εἶπε:

Ἐπιστολή τοῦ Μακρυγιάννη πρός τούς Νέους: «… Ἡ ἐπανάσταση δέν ἔγινε μονάχα το '21... »

Αγαπητά μου Παιδιά,
Μαζί με πολλούς άλλους άξιους και γενναίους Έλληνες πολεμήσαμε και λευτερώσαμε τούτο τον τόπο που πατάτε εσείς, και να στοχάζεστε πως τον λευτερώσαμε για σας που γεννηθήκατε σε πατρίδα ελεύθερη, γιατί εμείς λίγο την απολάψαμε, ότι, μόλις εδιώξαμε τους Τούρκους, αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τον άλλον κι έτσι μας βρήκαν διαιρεμένους οι Μπαυαροί και μας τζαλαπάτησαν.
Μα ο Θεός, το έλεός του μεγάλο, δεν συνερίστη τα κρίματά μας και στέριωσε το έθνος, όπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στη σκλαβιά και ήρθε ο καιρός πάλι να δικαιωθεί. Ότι το δίκιο μας μάς το ‘δινε ο  Θεός και το χαλούσαμε εμείς. Κι απ’ το λίγο που δεν προκάναμε να χαλάσουμε εστερεώθη το έθνος αυτό, που εγέννησε κι εσάς. Εσείς τώρα μάθατε και γράμματα, ότι σκολάσατε από τις αγγαρείες και τους κιντύνους και κατατρεγμούς οπού ‘χαμεν εμείς – εγώ εμεγάλωσα αγράμματος, με άσπρα τα μαλλιά, όψιμος έπιασα κοντύλι στο χέρι μου. Και τα γράμματα  που μάθατε σας δίδαξαν πως είστε Έλληνες και Χριστιανοί της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Αν ήθελ’ εμείς, για να γλυτώσουμε από την τυραγνία και τα βάσανα, να γίνουμε Τούρκοι, όπως έγιναν καμπόσοι τότε, θα σας είχαν γεννημένους χανούμισσες κι όχι Ρωμαίϊσσες Χριστιανές και με τούτο θα ήστενε κι εσείς Τούρκοι.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Οἱ φύλακες δὲν ἔχουν γνῶσιν!

Οἱ φύλακες δὲν ἔχουν γνῶσιν!

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πόσοι χριστιανοὶ χαίρονται ποὺ εἶναι Ὀρθόδοξοι καὶ δοξολογοῦν γι᾽ αὐτὸ τὸ Θεό; Πόσοι ἔχουν γευθεῖ τοὺς πνευματικοὺς καρποὺς τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς; Πόσοι ἀρνοῦνται τὶς οἰκουμενιστικὲς θεωρίες τῶν μεγαλόσχημων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι ἡ ὑπόθεση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποκλειστικὰ δική τους καὶ οἱ πιστοί, τὸ ἀνώνυμο πλῆθος, πρέπει νὰ ὑπακούει, γιατὶ ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες, ὅπως ψευδῶς ἰσχυρίζονται, τὴν ὥρα ποὺ τοὺς βλέπουμε νὰ ἔχουν νυστάξει στὴ βίγλα τους, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ παρατηροῦν καὶ νὰ ἐλέγχουν τὶς κινήσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλοι ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ ἐνημερώνουν σχετικὰ τοὺς πιστούς;

Στὰ ἐρωτήματα ποὺ ἀνέφερα εὔκολα μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι δὲν εἶναι πολλοὶ οἱ ὄντως Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἐννοῶ τοὺς ἄγρυπνους καὶ ἀγωνιζόμενους. Ὑπάρχει, ὡστόσο, καλὴ προαίρεση σὲ πολλούς, ἀρκεῖ νὰ ἐπισημανθεῖ ὁ μέγιστος κίνδυνος ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία νὰ θεωρηθεῖ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς «ἐκκλησίες», ποὺ ὑπάρχουν καὶ τότε ἡ πτώση θὰ εἶναι μεγάλη.

Προορατικό χάρισμα,μέρος α΄

Κεφ. 12ο: μέρος α΄

Στήν συνείδησι τοῦ λαοῦ τά λόγια τοῦ στάρετς Ἀμβροσίου εἶχαν κῦρος προφητικό. Δέν ἦταν λόγια πού προέρχονταν ἀπό τήν σκέψι καί τήν κρίσι ἑνός κατά κόσμον σοφοῦ, ἀλλά ἑνός ἀνθρώπου φωτισμένου ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα. Στήν Παλαιά Διαθήκη εἶναι γραμμένο: «Ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραήλ ἀπό Δάν καί ἕως Βηρσαβεέ ὅτι πιστός Σαμουήλ εἰς προφήτην τῷ Κυρίῳ» (Α΄ Βασ. γ΄: 20). Θά μπορούσαμε ἀντίστοιχα νά λέγαμε, ὅτι ὅλος ὁ εὐσεβής ρωσικός λαός ἀπό τήν μία ἄκρη τῆς χώρας ἕως τήν ἄλλη ἀντελήφθη ὅτι ὁ π. Ἀμβρόσιος ἐμφορεῖτο ἀπό γνήσιο προφητικό πνεῦμα. Οἱ λόγοι του δέν ἔμοιαζαν μέ ἄχυρα, ἀλλά ἦταν γνήσιο σιτάρι μέ τό ὁποῖο οἱ Χριστιανοί μποροῦσαν νά παρασκευάσουν ἐκλεκτόν ἄρτο. Ἡ συνέχεια τοῦ λόγου θά πιστοποιήση κατά τόν καλύτερο τρόπο τά λεγόμενά μας.
Ὑπῆρχαν Χριστιανοί πού πρίν ἀρχίσουν κάποιο σοβαρό ἔργο ζητοῦσαν ἀπαραιτήτως τήν εὐλογία τοῦ στάρετς.

Π. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Ἡ προσφώνησις «πάτερ» τῶν κληρικῶν

Ἡ προσφώνησις «πάτερ» τῶν κληρικῶν

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΡΕΤΙΚΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΝ

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου,

Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Συζητώντας κάποιος μέ αἱρετικούς διαφόρων ἀποχρώσεων θά διαπιστώσει ὅτι πολλές φορές μέ μιά πρωτοφανῆ ἀλαζονεία, ἐγκαλοῦν τούς ὀρθόδοξους χριστιανούς καί κληρικούς γιά τή χρήση τοῦ ὅρου «Πάτερ» ὑποστηρίζοντας ὅτι αὐτή ἡ προσφώνηση εἶναι ἀντίθετη πρός τήν Ἁγία Γραφή, ἐπικαλούμενοι τό Ματθ. 23, 9.

Κατά τρόπο ἀνελαστικό ἀδυνατοῦν (;) νά καταλάβουν ὅτι ἡ χρήση προσφωνήσεως δηλωτικῶν τιμῆς, χρησιμοποιοῦνται μέ σχετική ἔννοια καί μέ ἀπόλυτη. Ἀναφερόμενοι στόν Τριαδικό Θεό, τόν ὁποῖον λατρεύουμε, τόν ἀποκαλοῦμε Πατέρα μέ ἔννοια ἀπόλυτη. Τό Ματθ. 23, 9, πού ἐπικαλοῦνται οἱ αἱρετικοί εἶναι ἡ κατ' ἐξοχήν ἀπόδειξη. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι ἡ ἴδια προσφώνηση δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ μέ σχετική ἔννοια, γεγονός πού τό βλέπουμε στήν ἴδια τήν Ἁγία Γραφή.

Ὁλόκληρο τό Βιβλίο "Κλίμαξ" τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου.

Διαβάστε παρακάτω όλο το ψυχωφελές βιβλίο "ΚΛΙΜΑΞ" του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου.  Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια για την δική σας ευκολία.

1. Περί αποταγής
2. Περί απροσπαθείας
3. Περί ξενιτείας
4. Περί υπακοής
5. Περί μετανοίας
6. Περί μνήμηςθανάτου

Ὅποιος διαστρέφει μέ τήν αἵρεση τούς λόγους τοῦ Κυρίου, θα νιώσει: α) τήν ντροπή Του β) καί φόβο στήν Μέλλουσα Κρίση! Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 Ὅποιος διαστρέφει μέ τήν αἵρεση τούς λόγους τοῦ Κυρίου,

θά νιώσει:

α) τήν ντροπή Του

β) καί φόβο

στήν Μέλλουσα Κρίση!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Λέγει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:

«Ος γαρ εάν επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τῃ γενεᾲ ταύτη τῃ μοιχαλίδι και αμαρτωλῲ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τῃ δόξῃ του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων» (Μάρκ. η' 38)

Γιατί είπε ο Χριστός εμέ και τους εμούς λόγους;

30 Μαρτίου Συναξαριστής. Ἰωάννου Κλίμακος, Ἰωὴλ Προφήτου, Ἰωάννου Ὁσίου, Ἰωάννου Πατριάρχου, Εὐβούλης Ὁσίας, Ζαχαρίου Ἱερομάρτυρος, Σωφρονίου Ἐπισκόπου

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινά, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του.
Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δυὸ ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.
Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωυσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλῖτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Μὲ τὴν λίγη τροφὴ νίκησε τὸ κέρας τοῦ τύφου τῆς οἰήσεως καὶ τῆς κενοδοξίας, πάθη πολὺ λεπτὰ καὶ δυσδιάκριτα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐμπλέκονται στὶς κοσμικὲς ἐνασχολήσεις. Μὲ τὴν ἡσυχία, νοερὰ καὶ σωματική, ἔσβησε τὴν φλόγα τῆς καμίνου τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας.
 Μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν δικό του ἀγῶνα ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν δουλεία στὰ εἴδωλα. Ἀνέστησε τὴν ψυχή του ἀπὸ τὸν θάνατο ποὺ τὴν ἀπειλοῦσε. Μὲ τὴν ἀπονέκρωση τῆς προσπάθειας καὶ μὲ τὴν αἴσθηση τῶν ἀΰλων καὶ οὐρανίων ἔκοψε τὰ δεσμὰ τῆς λύπης. Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔγινε ὁ κατεξοχὴν ἄνθρωπος, ὁ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πλασμένος καὶ ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἀνακαινισμένος.