Χριστιανική παιδαγωγία. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

"Π.ΣΑΒΒΑΣ- ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ (ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ)

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή Ε΄ των Νηστειῶν (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)

Κυριακή Ε΄ τῶν Νηστειῶν (Μάρκ. ι΄ 32-45)

 Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Μάρκον, ὁμιλία ΞΕ΄ α΄.

 Ὅταν ἦρθε ἀπὸ τὴ Γαλιλαία, δὲν ἀνεβαίνει ἀμέσως στὰ Ἱεροσόλυμα. Ἐθαυματούργησε πρῶτα, ἔκλεισε τὰ στόματα τῶν Ἰουδαίων, συνομίλησε μὲ τοὺς μαθητάς του· ἐπάνω στὸ θέμα τῆς ἀκτημοσύνης. «Ἄν θέλης νὰ εἶσαι τέλειος, λέει, πούλησε τὰ ὑπάρχοντά σου»· καὶ τῆς παρθενίας. «Ὅποιος μπορεῖ νὰ κατανοήση, ἄς κατανοήση»· καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης· «Ἄν δὲν ἀναπλεύσετε τὴ ζωή σας καὶ δὲ γίνετε σὰν παιδιά, δὲ θὰ μπῆτε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Συνωμίλησε ἀκόμα κι ἐπάνω στὸ θέμα τῆς ἐδῶ ἀνταμοιβῆς· «Ὅποιος ἄφησε σπίτια ἤ ἀδελφούς, ἤ ἀδελφές, θὰ λάβη τὰ ἑκατονταπλάσια στὴ ζωὴ αὐτή». Καὶ γιὰ τὶς ἀμοιβὲς ἐκεῖ, «Καὶ θὰ κληρονομήσετε ζωὴν αἰώνια».

 Τότε φέρνει στὴ σκέψη του τέλος τὴν πόλη, καὶ σκοπεύοντας ν’ ἀνεβῆ, ἀναφέρεται πάλι στὸ πάθος του. Ἐπειδὴ δὲν ἤθελαν νὰ γίνη αὐτό, ἦταν  φυσικὸ νὰ τὸ ξεχνοῦν καὶ γι’ αὐτὸ τοὺς τὸ θυμίζει ἀδιάκοπα, θέλοντας νὰ συνηθίση τὴν ψυχή τους μὲ τὶς συχνὲς ὑπομνήσεις καὶ νὰ μετριάση τὴ λύπη τους. Μιλεῖ μαζί τους ἰδιαίτερα κατ’ ἀνάγκη· δὲν  ἔπρεπε ὁ λόγος αὐτὸς ν’ ἀνακοινωθῆ μὲ σαφήνεια· κανένα κέρδος δὲν προέκυπτε ἀπ’ αὐτό.  Γιατὶ ἄν αὐτὰ προκαλοῦσαν ταραχὴ στοὺς μαθητὰς ποὺ ἄκουαν, πολὺ περισσότερον θὰ ἐτάραζαν τὸ λαό. Καλά, καὶ δὲν εἰπώθηκαν καὶ στοὺς πολλούς; θὰ ρωτοῦσε  κανείς.

Χριστιανοί γνωρίσατε τόν Χριστό!

Οσίου Ιγνατίου Μπριατσιανίνωφ

Να βλέπει κανείς και να χύνει δάκρυα πικρά! Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν εις τί συνίσταται ο Χριστιανισμός! Και όμως αυτό το θέαμα βλέπει κανείς σήμερα, όπου κι αν στρέψει τα μάτια του. Σπανιώτατα μπορεί κανείς σήμερα μέσα σ' αυτό το πλήθος των αυτοκαλούμενων Χριστιανών να βρει έναν, που νάναι πράγματι ενσυνείδητος, λόγω και έργω Χριστιανός!....
Θ' απαντήσω με όσο το δυνατόν λιγώτερες λέξεις σ' όλες τις ερωτήσεις που υποβάλλετε, μίαν προς μίαν. Γράφετε:
«Γιατί να μην μπορούν να σωθούν οι ειδωλολάτρες, οι μωαμεθανοί, καθώς επίσης και όλοι οι αιρετικοί; Μεταξύ αυτών υπάρχουν εξαιρετικοί άνθρωποι! Το να καταδικάσουμε όλους αυτούς τους καλούς ανθρώπους είναι αντίθετο (δήθεν) προς το έλεος του Θεού(!)... είναι αντίθετο προς την υγειά ανθρώπινη λογική.

Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής: ὅλοι μας μποροῦμε νά γίνουμε ἅγιοι!

Το πρώτο, πού κάνει κάθε άνθρωπος, όταν τον καλέση ο Θεός στην επίγνωσί Του, είναι να ερευνήση με ακρίβεια τον εαυτό του για να ιδή, ότι πράγματι στην ζωή του πολλές ενέργειες του ήσαν έξω από το θέλημα του Θεού. Και από αυτή την στιγμή αρχίζει το έργο της μετανοίας. Η μετάνοια αρχίζει από την κατάπαυσι της αμαρτωλής ζωής και φθάνει μέχρι αυτής της θεώσεως, η οποία δεν έχει τέλος.
Ο Θεός δεν έχει περιγραφή και τέρμα· ούτε και οι ιδιότητές Του είναι δυνατό να έχουν. Μπαίνοντας ο άνθρωπος, δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, μέσα στους κόλπους της θεώσεως, πάσχει όλες αυτές τις ιδιότητες τις ατέρμονες, τις αψηλάφητες, τις ανεξιχνίαστες, τις απέραντες. Γι’ αυτό είπα ότι η μετάνοια δεν έχει τέρμα.

Ἡ μυστική ἐργασία τοῦ Γεωργίου

Αγίου Συμεών του νέου θεολόγου

Ζούσε στα χρόνια μας στην Κωνσταντινούπολη ένας νέος, που ονομαζόταν Γεώργιος, περίπου είκοσι ετών. Ήταν ωραίος στην όψη και κάπως επιδεικτικός στους τρόπους, στο βάδισμα και σ’ όλη του την εμφάνιση. Γι’ αυτό μερικοί που βλέπουν μόνο εξωτερικά και κατακρίνουν τους άλλους, είχαν σχηματίσει κακή ιδέα γι’ αυτόν. Αυτός, λοιπόν, γνωρίστηκε με κάποιον άγιο μοναχό, που ζούσε σ’ ένα από τα μοναστήρια της πόλεως. Του εμπιστεύθηκε την ψυχή του και έλαβε απ’ αυτόν ένα μικρό πνευματικό κανόνα με την προτροπή να μην τον αμελήσει. Ο νέος του ζήτησε και κάποιο βιβλίο, που να αναφέρεται στη ζωή των μοναχών και την πρακτική τους άσκηση, και ο γέροντας του έδωσε το βιβλίο του αββά Μάρκου του Ασκητού “Περί του πνευματικού νόμου”. Εκείνος το δέχτηκε σαν από Θεού και ελπίζοντας να καρπωθεί κάτι σπουδαίο απ’ αυτό, το διάβασε ολόκληρο με πόθο και προσοχή. Απ’ όλα ωφελήθηκε, αλλά τρία ιδιαιτέρως κεφάλαια έβαλε στην καρδιά του. Το ένα περιείχε αυτά τα λόγια:

Ὁ πατήρ Πλακίδας Deseille ἀποκαλύπτει τούς πονηρούς σχεδιασμούς τῆς νέας ἐποχῆς πού συμβαίνουν στίς ἡμέρες μας.

Ο ΠΑΤΗΡ ΠΛΑΚΙΔΑΣ DESEILLE ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΝΗΡΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΗΔΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ.

Ο ΑΠ. Παύλος στην προς  Θεσσαλονικείς επιστολή του (Β' 3,7) είναι προφητικός και αποκαλυπτικός, χωρίς να αφήνει περιθώρια στις ανά τούς αιώνες γενιές των χριστιανών να αμφιβάλλουν για το τί πρόκειται να συμβεί εις τούς εσχάτους καιρούς, όταν δηλαδή θα έλθει το πλήρωμα τού χρόνου, για να εγκαθιδρυθεί προς καιρόν ο Αντίχριστος, η Αποστασία, στον Κόσμο(!) Γράφει: «Λάβετε τα μέτρα σας να μη σάς εξαπατήσει κανείς κατά κανένα τρόπο- διότι η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου δεν θα έλθει, εάν προηγουμένως δεν έλθει η αποσκίρτησης πολλών από την πίστιν, συνέπεια της σκληρύνσεώς των εξ αιτίας των αμαρτιών των και δεν φανερωθεί ο άνθρωπος, ο κατ’ εξοχήν αμαρτωλός και υποκινητής προς κάθε αμαρτίαν, ο υιός της απώλειας... Διότι τώρα η δράσις και το έργον της ανομίας ενεργείται και επεκτείνεται κατά τρόπον μυστικόν, ώστε να μη είναι εξ ολοκλήρου φανερό...» (βλέπε ολόκληρο το Κεφάλαιο στην «Ερμηνευτική Απόδοση» Ιωάννου Κολιτσάρα, σελ. 233-234)

Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέρος γ'

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
μέρος γ΄

Ὅταν ὁ ἱερεύς εἰσέρχεται στόν ναό ἤ στό Ἅγιον Βῆμα, λέγει μυστικά, ἀπό μέσα του, ἤ ψιθυριστά: «Εἰσελεύσομαι, Κύριε, εἰς τόν οἶκον Σου (ἤ εἰς τό Ἅγιόν Σου Βῆμα) καί προσκυνήσω ἐν αὐτῷ τόν Πατέρα, τόν Υἱόν καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, τήν μία ἐν Τριάδι Θεότητα, ἐν φόβῳ Σου». Καί τότε, ἄν εἶναι ἕτοιμος, ἁγνός καί καθαρός καί τό θέλει κι ὁ Θεός, πληροῦται ἀπό τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Οὐδέποτε ὅμως αὐτή ἡ προσωπική κατάστασις ἀποκαλύπτεται καί φανεροῦται στόν πλησίον. Εἶναι μιά ἐσωτερική ὑπόθεσις τῆς ψυχῆς τοῦ ἱερέως, τοῦ μέλλοντος νά λειτουργήση ἤ νά τελέση κάποια ἀκολουθία.

Κι ἐσεῖς ὅμως ὅλοι, ὅταν εἰσέρχεσθε στόν ἱερό ναό καί παρακολουθῆτε τό μυστήριον τῆς Θείας Λειτουργίας μέ προσοχή καί Εὐχή εἴτε κοινωνήσετε εἴτε ὄχι, πρέπει μέσα στίς καρδιές σας νά στήνεται οὐράνιο λαμπρό πανηγύρι θείας εὐφροσύνης. Πρέπει νά βιώνετε τήν θεία Χάρι, μέ ἕνα παράδοξο ἄνοιγμα τῆς ψυχῆς σας, πού νά ἀγκαλιάζη ὅλο τό πλήρωμα τοῦ ἐκκλησιάσματος. Ὅλα γύρω σας καί μέσα σας ὀφείλουν νά λάμπουν διά Πνεύματος Ἁγίου ἀπό Φῶς οὐράνιο. Νά εἶναι δηλαδή, τρόπον τινά γιορτινά, λαμπροφόρα, χαρούμενα, ἀναστάσιμα, πασχαλινά. Εἶναι ὅμως;...

Κάθαρση σωμάτων καί ψυχῆς

Αγαπητή Γ.!

Έλαβα το θλιμμένο γράμμα σου και συμφωνώ μαζί σου στο ότι μόνο η ασθένεια κι η θλίψη σε οδήγησαν στην Εκκλησία. Σε αυτό έγκειται το έλεος του θεού για σένα, αφού ο εχθρός που δεν τον ήξερες και δεν τον υποπτευόσουν, κυνήγησε τη ζωή σου. Τα αστεία με τη σκοτεινή δύναμη είναι άσχημα, το κόστος της προσοχής σε αυτά είναι η ζωή του ανθρώπου και η καταστροφή της ψυχής του.

Δεν είναι αυτοί που αφαιρούν τη ζωή, γι’ αυτούς κάτι τέτοιο δεν θα είχε αξία, αλλά μαθαίνουν τον άνθρωπο να δώσει ο ίδιος τέλος στον εαυτό του. Ο εχθρός ακόμη δεν έχει απομακρυνθεί από σένα, ακόμη δεν πιστεύει ότι έχει χάσει την εξουσία του πάνω σου , ακόμη θα σε παραφυλάει και θα προσπαθεί να σε αποσπάσει από τον Θεό, από την Εκκλησία.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 05-04-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7 

θ΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Α΄ 39 - 49 & 56  

Α΄ 39 - 49 & 56
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: Ἐρμηνεία εἰς τήν πρός Ἐβραίους ἐπιστολήν τοῦ Παύλου, τήν ἀναγινωσκομένην τήν Δ' Κυριακή τῶν Νηστειῶν (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Εβρ. 6, 13-20)
- Ποιά ανάγκη έχει ο Θεός να ορκιστεί; Αυτός δεν είναι η Αυτοαλήθεια; Και δεν παραβιάζει την εντολή του "μη ομόσαι όλως";
- Γιατί ο απ. Παύλος ονομάζει "άγκυρα" την ελπίδα της του Ιησού Χριστού σωτηριώδους ευλογίας;
- Ποιό είναι το "εσώτερον του καταπετάσματος";

Διαβάστε ολόκληρη την ερμηνεία από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 274 - Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3093

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (Εὐαγγέλιο: Μαρκ. θ' 17-32) ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ." Οἱ ψυχές μας βρίσκονται σέ συνεχή ἐπαφή μέ τόν ἀόρατο κόσμο, μέ ἀόρατες ὑπάρξεις."

Aπό την αρχή της δημιουργίας του κόσμου και του χρόνου, όλοι οι λαοί της γης πιστεύουν πώς ο πνευματικός κόσμος υπάρχει και πώς τα αόρατα πνεύματα είναι αληθινά. Πολλοί άνθρωποι όμως έχουν πλανηθεί σ’ αυτό το σημείο. Υποστηρίζουν πώς τα πονηρά πνεύματα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα αγαθά. Με την πάροδο του χρόνου μάλιστα προχώρησαν στη θεοποίηση των πονηρών πνευμάτων, τούς έφτιαξαν ναούς, πρόσφεραν θυσίες και προσευχές και πρόστρεχαν σ’ αυτά για όλα τα θέματα.

'Όσο περνούσε ο καιρός πολλοί ήταν εκείνοι πού εγκατέλειψαν τελείως την πίστη στα αγαθά πνεύματα και κράτησαν την πίστη τους μόνο στα πονηρά, ή στους κακούς «θεούς», όπως τούς αποκαλούσαν. Έτσι αυτός ο κόσμος άρχισε να μοιάζει  μ’ ένα στίβο, όπου άνθρωποι και πονηρά πνεύματα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Τα πονηρά πνεύματα βασάνιζαν όλο και περισσότερο τούς ανθρώπους και τούς τύφλωναν, με αποκλειστικό στόχο να σβήσουν από το νου τους κάθε ιδέα για τον καλό Θεό και για τη μεγάλη και θεόσδοτη δύναμη των αγαθών πνευμάτων.

Ἡ ὁδός …

Στον δρόμο της ζωής σου έχεις ανάγκη και από έναν συμπαραστάτη συγκεκριμένο.
Από έναν γέροντα.
Από έναν πνευματικό. Από έναν εξομολόγο.
Έχεις ανάγκη!
Έχεις ανάγκη από έναν πνευματικό. Γιατί κάποτε θα δυσκολευτείς. Κάπου μπορεί να χαθείς.
Μπορεί να μπερδευτείς.