Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:Ὁμιλία στήν Κυριακή τῶν Βαϊων

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
(Ἰωάν. ιβ´ 1-18)

ἀπὸ τὸ βιβλίο «Καιρὸς μετανοίας»,
β´ ἔκδ., Ἀθῆναι 2012, μετάφρ. Π. Μπότση, σελ. 220-224

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.             Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο περιγράφει δύο περιστατικά, ποὺ ἀποδείχνουν ἀκριβῶς αὐτὸν τὸν αὐστηρὰ ὁριοθετημένο χωρισμὸ ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, ἀνάλογα μὲ τὴν διάθεσή τους πρὸς τὸν Κύριο. Στὸ πρῶτο, στὸ δεῖπνο στὴν Βηθανία, ὅσοι παρευρίσκονταν ἐκεῖ χωρίστηκαν ἐπίσης στὰ δύο: ἀπὸ τὴ μιὰ ἦταν οἱ ἀπόστολοι, ὁ Λάζαρος ποὺ εἶχε ἀναστηθεῖ καὶ οἱ ἀδερφές του Μάρθα καὶ Μαρία, ποὺ φιλοξενοῦσαν τὸν Κύριο. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἦταν ὁ προδότης Ἰούδας, ποὺ διαμαρτυρήθηκε ἐπειδὴ ἡ Μαρία ἄλειψε μὲ μύρο τὰ πόδια τοῦ Κυρίου.
.             Στὸ δεύτερο περιστατικὸ ἦταν ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ οἱ ἄνθρωποι ποὺ ὑποδέχτηκαν θριαμβευτικὰ τὸν Κύριιο κατὰ τὴν εἴσοδό Του στὴν Ἱερουσαλὴμ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ φαρισαῖοι, οἱ γραμματεῖς κι οἱ ἀρχιερεῖς, ποὺ συνωμοτοῦσαν μεταξύ τους νὰ σκοτώσουν ὄχι μόνο τὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ τὸν φίλο Του Λάζαρο.
.             «Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὅν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν» (Ἰωάν. ιβ´ 1). Ἕξι μέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα ὁ Ἰησοῦς ἦρθε στὴν Βηθανία, ἐκεῖ ποὺ ζοῦσε ὁ Λάζαρος, ποὺ εἶχε πεθάνει ἀλλὰ ὁ Χριστὸς τὸν ἀνέστησε. Ποῦ βρισκόταν πρὶν ὁ Κύριος; Ἀπὸ τὸ εὺαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ προηγεῖται ἀπὸ τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, βλέπουμε πώς ὁ Κύριος, ἀμέσως μετὰ τὴν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου, ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο, σὲ μιὰ πόλη ποὺ ὀνομαζόταν Ἐφραίμ. Ἀποσύρθηκε γιὰ νὰ μὴ τὸν συλλάβουν καὶ τὸν σκοτώσουν οἱ πρεσβύτεροι τῶν Ἰουδαίων, ἐπειδὴ ἡ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου εἶχε ξεσηκώσει τὴν ὀργή τους περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο θαῦμα ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος.

Παραίνεσις Ἁγίων Πατέρων εἰς προκοπήν τελειότητος (ἐκ τοῦ γεροντικοῦ)

ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΙΣ ΠΡΟΚΟΠΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ (ΕΚ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ)

ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΙΣ ΠΡΟΚΟΠΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ

(ΕΚ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ)

Είπε Γέρων:

«Γνώθι τη πείρα τον αγαθόν βίον και μη φοβηθής ως αδύνατος».

1.  Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο:  «Τι αν φυλάξω, θα είμαι αρεστός στον Θεό;»  Και απάντησε ο Γέροντας:  «Τήρησε αυτά που θα σου παραγγείλω:  Όπου κι αν πας, τον Θεό να’ χεις μπρος στα μάτια σου πάντοτε.  Ό,τι κι αν κάνεις, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών.  Και σ’ όποιον τόπο κι αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από κει.

Αυτές τις τρεις παραγγελίες κράτησέ τες και σώζεσαι».

2.  Ρώτησε ο αββάς Παμβώ τον αββά Αντώνιο:  «Τι να κάνω;»  Και του λέει ο Γέροντας:

Συνοδοιπόροι τοῦ Θείου Πάθους

 ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού 

Μια νοητή συνοδοιπορία με τον Μεγάλο Ελκόμενο, το Λυτρωτή μας Χριστό, προς το εκούσιο Πάθος Του.

Μια ταπεινή παρότρυνση και ένα μικρό βοήθημα για την οντολογική μετοχή μας στην απολυτρωτική διαδικασία της σωτηρίας του κόσμου, με τη βίωση των Αχράντων Παθών του Σωτήρος μας, ο Οποίος, για τη δική μας απολύτρωση «εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλ.2,8 ).

«ΦΘΑΣΑΝΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΝ ΠΑΘΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

(Εισαγωγικό σχόλιο στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα)

Για μια ακόμα φορά, με τη χάρη του Θεού, οδεύουμε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, στην ιερότερη εορτολογική περίοδο του έτους.
Για μια ακόμη φορά θα ακολουθήσουμε τα ίχνη του Νυμφίου της Εκκλησίας μας Χριστού και θα γίνουμε συνοδοιπόροι του Θείου Πάθους Του.
Σύμφωνα με τον ιερό υμνογράφο, καλούμαστε όπως 
 «συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν και νεκρωθώμεν δι΄αυτόν ταις του βίου ηδοναίς ίνα και συζήσωμεν αυτώ».
Με αυτή την προϋπόθεση θα γίνουμε πραγματικοί κοινωνοί της Αναστάσεώς Του.
Μόνο έτσι θα νοιώσουμε πραγματικά τη χαρά της Θείας Εγέρσεως.
Η αφετηρία αυτής της τόσο σημαντικής εορτολογικής περιόδου είναι πανάρχαια και ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους.
 Η νηστεία και η πνευματική προετοιμασία των πιστών της αρχαίας Εκκλησίας είναι πιθανόν να έχει καθιερωθεί από τους ίδιους τους Αποστόλους, σύμφωνα με τους λόγους του Κυρίου προς αυτούς: «Ελεύσονται δε ημέραι, όταν απαρθή απ΄αυτών ο νυμφίος και τότε νηστεύσουσιν» (Ματθ.9,15).

Β. Νικόπουλος (πρώην Πρόεδρος Ἀρείου Πάγου): "Ἡ ψῆφος τῶν 23 καθηγητῶν εἶναι ἀντεθνική, ἀντιχριστιανική, ἀντισυνταγματική, ἀντιθεολογικὴ καὶ ἀντικαθηγητικὴ"

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ από το ΡΩΜΑΙΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

"Τὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα δὲν ἐπιτρέπει τὴν ἵδρυση Τμήματος Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν"

Τὸ Ρωμαίικο Ὁδοιπορικὸ εἶχε τὴν τιμὴ νὰ συναντηθεῖ καὶ νὰ συνομιλήσει μὲ τὸν πρώην πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Βασίλειο Νικόπουλο. Στὴν συνέντευξη πού θὰ παρακολουθήσετε ὁ κ. Νικόπουλος ἀναπτύσσει ἀπὸ νομικὴ σκοπιὰ τὸ ζήτημα τῆς ἵδρυσης τοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ΑΠΘ καὶ ἀπαντᾶ μὲ ἀκλόνητα ἐπιχειρήματα στοὺς ὑποστηρικτὲς τοῦ ἀντεθνικοῦ καὶ ἀντιχριστιανικοῦ ἐγχειρήματος.

http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/04/23.html

Τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ (Ζ')

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Ζ΄)

«...ο εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, ο εθεασάμεθα...»

Όλα πλέον καταυγάζονται από το «φως το αληθινόν», αρκεί να θέλει ο άνθρωπος να ζει μέσα στο φως και να απολαμβάνει το φως.

Γι' αυτούς που ζουν μέσα στην αλήθεια, η εποχή του σκότους πέρασε και ο ζόφος αδυνατεί να τους «αγγίξει». Και τούτο, διότι η δικαιοσύνη της χάριτος που βιώνουν, τους οδηγεί στο πρόσωπο του Θεού.

Το τονίζει τόσο ξεκάθαρα ο αγαπημένος Προφήτης: «Εγώ δε εν δικαιοσύνη οφθήσομαι τω προσώπω σου». Οι άλλοι ας κάνουν ό,τι θέλουν. Δικός μου πλούτος είναι η αρετή. Και με αυτή θα παρουσιαστώ και θα εμφανιστώ εμπρός Σου. Αλλά, αυτή η ευλογία, μήπως έχει τελειωμό; Μήπως μπορεί ποτέ να γεμίσει η καρδιά και η όλη ύπαρξη από την θέα του Θείου Προσώπου; «Χορτασθήσομαι εν τω οφθήναι μοι την δόξαν σου»¹. Θα ικανοποιηθώ και θα χορτάσω μόνο τότε, όταν απαύστως θα βλέπω και ακορέστως θα απολαμβάνω την δόξα του Προσώπου Σου, Κύριε.

Λόγος εις την Κυριακή των Βαϊων και εις τον πόλον_Αγ. Ευλογίου _Πατριάρχου Αλεξανδρείας_mp3

Π. Σάββας 2012-04-08_Λόγος εις την Κυριακή των Βαϊων και εις τον πόλον_Αγ. Ευλογίου _Πατριάρχου Αλεξανδρείας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-04-2012 (Σύναξη στό ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Πνευματικές ἀνταύγειες κεφ. 14ο: (μέρος α΄)

Πνευματικές ἀνταύγειες

Στό ἀνάστημα ὁ στάρετς ἦταν μετρίως ὑψηλός καί στήν ὄψι παρ᾿ ὅλη τήν ὠχρότητα καί τήν ἀσθενικότητά του διατηροῦσε κάτι ἀπό τήν νεανική του ὡραιότητα. Στό μέτωπο του ξεχώριζαν δύο -τρεῖς ρυτίδες, πού μερικές φορές ἔσβηναν, καί στό κεφάλι του ἐμπρός ἐδέσποζε μία μικρή φαλάκρα, πού φαινόταν σάν νά τοῦ ταίριαζε. Ἡ γενειάδα του πού ἦταν μακρυά, γκρίζα καί στό ἄκρο διχασμένη του προσέδιδε κάποιο ἰδιαίτερο σεβασμό. Ἐκεῖνο ὅμως πού προξενοῦσε ξεχωριστή ἐντύπωσι ἦταν τά καστανόχρωμα μάτια του. Τί μάτια ἦταν ἐκεῖνα! Ἐκφραστικά, ἀστραφτερά, διεισδυτικά. Τό κοφτερό τους βλέμμα νόμιζες πώς διέσχιζε τά βάθη τῶν καρδιῶν.

Συνήθως τούς Ἁγίους τούς φανταζόμαστε μέ τήν ὄψι ἀκίνητη, σοβαρή καί γαλήνια, χωρίς συσπάσεις καί κινήσεις ἐκφραστικές. Στόν στάρετς ὅμως δέν παρετηρεῖτο κάτι τέτοιο. Τό πρόσωπο του ἦταν οὐρανός πού ἔπαιρνε ὅλες τίς μορφές καί ὅλες τίς ἀποχρώσεις.

Τοῦ διηγεῖσο κάτι δυσάρεστο; Τόν ἔβλεπες κι᾿ αὐτόν θλιμμένο.

Τοῦ ἀνέφερες κάποια σοβαρή ὑπόθεσι; Τόν ἀντίκρυζες βυθισμένο σέ σκέψεις. Τοῦ ἀπέκρυπτες κάτι στήν ἐξομολόγησι; Τόν ἀτένιζες ὅλο ἀνησυχία.

Ἐπιστολή Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Μετεώρων πρός τόν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ γιά τήν ἵδρυση Κατεύθυνσης Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν

ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΟΚΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η «ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ» ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ.

τῆς Ὁσιολ. Μοναχῆς Χριστονύμφης, Καθηγουμένης τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων*

Δημοσιεύουμε ἐδῶ τήν ἐπιστολή-παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου Ἁγίων Μετεώρων πρός τόν Πρόεδρο τοῦ Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. γιά τό ἐπίμαχο θέμα τῆς ἵδρυσης «Εἰσαγωγικῆς Κατεύθυνσης Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν» ἐντός τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).

Παρόμοια ἐπιστολή κατέθεσε καί ὁ σεβαστός Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος (Μεγάλου Μετεώρου) Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Ἀναστασίου. Στό σοβαρό αὐτό θέμα ἀναφερόμαστε καί σέ σχόλιό μας στίς σσ. 17-18 τῆς «Π».

Δυστυχῶς, οἱ ἐπιστολές-παρεμβάσεις καί τά ἐπιχειρήματα, πού ἀνέπτυξαν ὅσοι μίλησαν στίς 7.3.2014 στή συνέλευση τοῦ Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ. ἐναντίον τῆς πολύ ἐπικίνδυνης πρότασης, δημιουργίας «Κατεύθυνσης Μουσουλμανικῶν Σπουδῶν», δέν ἔφεραν ἀποτέλεσμα. Ἐλπίζουμε ὅμως νά φέρει ἀποτέλεσμα ἡ ἀντίδραση κλήρου καί λαοῦ τῆς Θεσσαλονίκης, πού δέν θέλουν νά δοῦν τήν ἁγιοτόκο πόλη τους καί τή Θεολογική Σχολή της νά μεταλλάσσονται σέ κέντρα ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ.

Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἕκτη Κυριακή (Τῶν Βαϊων),(Εὐαγγέλιο: Ίωάν. φ' 1-18).Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΕΚΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ) (Ευαγγέλιο: Ίωάν. φ' 1-18) ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Ποιός μπορεί να φέρει χαρά σ’ ένα σπίτι; Ο καλοδεχούμενος επισκέπτης.

Ποιος μπορεί να φέρει ακόμα μεγαλύτερη χαρά σ’ ένα σπίτι; Ένας φίλος του σπιτιού.

Ποιος προκαλεί τη μέγιστη χαρά σ’ ένα σπίτι; Ο οικοδεσπότης, όταν γυρίζει στο σπίτι μετά από μακρόχρονη απουσία.

Ευτυχισμένα και καλότυχα τα χέρια που υποδέχτηκαν τον Κύριο ως καλοδεχούμενο επισκέπτη!

Ευτυχισμένα και καλότυχα τα χείλη πού τον χαιρέτισαν ως φίλο!

Ευτυχισμένες και καλότυχες οι ψυχές πού τον σεβάστηκαν και τον υποδέχτηκαν ως οικοδεσπότη, μ’ ένα τραγούδι υποδοχής!

Υπάρχουν όμως και μερικοί πού δεν τον αναγνώρισαν, δεν τον υποδέχτηκαν ως φιλοξενούμενο, ως φίλο ή οικοδεσπότη. Πήραν πέτρες στα χέρια τους για να τις ρίξουν καταπάνω Του- με τις θνητές ψυχές τους μηχανεύτηκαν το σωματικό θάνατό Του.

«Ἀδελφές τοῦ Λαζάρου...Ἰούδας...ὄχλος»

«ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ...ΙΟΥΔΑΣ...ΟΧΛΟΣ»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

(Ιωάνν. ΙΒ' 1-18)

Όλες οι ενέργειες, οι λόγοι και τα πρωτοφανή θαύματα του Κυρίου μας, είχαν διπλή αποδοχή από τους ανθρώπους. Η πρώτη είναι η στάση εκείνη η οποία φανερώνει πίστη. Πίστη που φθάνει έως την τρυφερή και ολοκληρωτική αγάπη προς τον Ιησού, ενώ η δεύτερη είναι η ψυχρή αποδοχή που κάποιες φορές φθάνει στον παροδικό ενθουσιασμό, αλλά και σε αρκετές των περιπτώσεων στο άσβεστο μίσος.

Το Ιερό Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Βαΐων, φωτογραφίζει αυτές τις αντίθετες καταστάσεις και μας βοηθά στο να δούμε σε ποιο επίπεδο τοποθετείται ο εαυτός μας.

Ο Κύριος είχε αναστήσει τον Λάζαρο στην Βηθανία και τώρα ο ίδιος o Λάζαρος με τις αδελφές του, πρόσφεραν δείπνον ευχαριστίας.

Ο μαθητής της αγάπης, ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, που βρισκόταν παρών, αποδίδει με ακρίβεια εκείνα τα συγκλονιστικά γεγονότα και ταυτοχρόνως, μέσα από τα λόγια και τις ενέργειες των δύο αδελφών του Λαζάρου, ζωγραφίζει θαυμάσια τον χαρακτήρα τους με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρίσματά τους.

Ποιό εἶναι τό τέταρτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως καί τί μᾶς διδάσκει; Γιατί σταυρώθηκε ὁ Σωτῆρας μας Χριστός, καί τί πρέπει νά πιστεύωμε γιά τά πάθη Του; Πῶς ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί συμμετέχουμε στήν σωτηριώδη θυσία τοῦ Γολγοθᾶ;

 ῾Η Σταύρωσις τοῦ Κυρίου μας

Ποιό εἶναι τό τέταρτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως καί τί μᾶς διδάσκει;

Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

Τό τέταρτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεώς μας εἶναι: «Σταυρωθέντα τε (τόν 'Ιησοῦν Χριστόν) ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου, καί παθόντα καί ταφέντα».
Σ' αὐτό τό ἄρθρο περιέχεται ἡ διδασκαλία γιά τά πάθη τοῦ Χριστοῦ.

Γιατί σταυρώθηκε ὁ Σωτῆρας μας Χριστός, καί τί πρέπει νά πιστεύωμε γιά τά πάθη Του;

῾Ο Κύριός μας 'Ιησοῦς Χριστός, σταυρώθηκε διά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῆς ἁμαρτίας. ῾Ο Προφήτης ῾Ησαῒας μᾶς λέγει ὅτι: «Οὗτος τάς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καί περί ἡμῶν ὀδυνᾶται ὅ αὐτός δέ ἐτραυματίσθη διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν καί μεμαλάκισται (ἔπαθε) διά τάς ἀνομίας ἡμῶν, παιδεία εἰρήνης ἡμῶν ἐπ' αὐτόν, τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν» (῾Ησ.53,4-5).
῾Ο ῞Αγιος 'Ιωάννης ὁ Πρόδρομος λέγει διά τόν Κύριό μας ὅτι εἶναι «ὁ 'Αμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» ('Ιωάν. 1,29), ἐνῶ ὁ 'Απόστολος Πέτρος γράφει ὅτι, «καί γάρ τό Πάσχα ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α. Κορ.5,7). Αὐτός ἔγινε γιά ἐμᾶς «σοφία ἀπό Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καί ἁγιασμός καί ἀπολύτρωσις» (Α. Κορ. 1,30).