ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ! ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ (Ιωάννου Α' 1-17)

Πάσχα, Ανάστασις! Πάσχα, Φως! Πάσχα, Χαρά και ευλογία!

Καμμία άλλη λέξη από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων δεν μπορεί να εκφράσει την Νίκη, τον θρίαμβο και την ουσιαστική ευτυχία, από την λέξη Ανάσταση!

Στην λέξη αυτή συμπυκνώνεται όλη η προσδοκία του ανθρωπίνου γένους, από Αδάμ έως του Κυρίου Ιησού και όλη η ελπίδα των ανθρώπων. Η Σταύρωση και η ένδοξη Ανάσταση, δικαιώνουν αυτή την προσδοκία έως της συντελείας των αιώνων, που και πάλιν θα έλθει ο Θεάνθρωπος Ιησούς ένδοξος, κρίναι ζώντας και νεκρούς.

Και είναι η χαρά μας ανέκφραστη και απέραντη, αφού ο αποκυλισθείς λίθος του μνήματος σήμανε τον θάνατο του θανάτου και την σκύλευση του άδου.

Στο γεγονός αυτό, της Αναστάσεως του Χριστού, όλα τα δημιουργήματα της αγάπης του Τριαδικού Θεού, από το πιο ταπεινό χαμομηλάκι και το γλυκόλαλο αηδονάκι, που ψάλλει με “τέχνη και χάρι”, από τον φλοίσβο της γαλάζιας θάλασσάς μας που στεφανώνει τις όμορφες ακρογιαλιές της γήινης παροικίας μας, έως και τα τάγματα των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων που με τα άχραντα Πάθη και την ένδοξη Ανάσταση παγιώθηκαν στο καλό, όλα μα όλα τα ορατά και αόρατα πανηγυρίζουν και το καθένα με τον τρόπο του, την στάση του και τον φθόγγο του, αναμέλπει πάλιν και πολλάκις και ακαταπαύστως το “Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη”!

Φώτης Μιχαήλ, "Ήμες Χριστιανοί, πάτερ, α σον Πόντον". Ν' ακούσουμε ''Χριστός Ανέστη'', κι απές ας πεθάσκομεν.

Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης

''ΗΜΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΠΑΤΕΡ, Α ΣΟΝ ΠΟΝΤΟΝ''

Ν' ακούσουμε ''Χριστός Ανέστη'', κι απές ας πεθάσκομεν.

Του Φώτη Μιχαήλ, ιατρού

Ο μέγας πατριώτης και Αθωνίτης ιερομόναχος Γαβριήλ, σαν γύρισε από την ''Πόλη των ονείρων'' του, εκείνο το Πάσχα του 1953, δεν έχανε ευκαιρία να διηγείται τον πόνο και τα δάκρυα των κρυπτοχριστιανών, που γνώρισε ως πνευματικός στα ''μυστικά δώματα'' του Πατριαρχείου.

Μεγάλη Τετάρτη πρωί του είπαν εμπιστευτικώς ότι στο επάνω παρεκκλήσιο, που συνέχεται με τον κεντρικό ναό, τον περιμένουν κάποιοι ξένοι από μακριά, για να εξομολογηθούν και να μεταλάβουν.

Πράγματι, στο ημίφως του υπερώου, διέκρινε δεκαριά άνδρες χωρικούς, οι οποίοι στο αντίκρυσμά του έβαλαν όλοι τους μετάνοια και ο γεροντότερος του είπε σε διάλεκτο Ποντιακή: ''Ήμες Χριστιανοί, Πάτερ, α σον Πόντον, και λαλεύομεν (φιλούμε) τα πόδα σου, να ξαγουρεύομεν (να εξομολογηθούμε) και μεταλάβομεν σήμερον και απές να λέομεν στην Αγιωσύνην σου, ντό θέλομεν ένα κι' άλλον''.

Ευτυχώς που ο γέρων Γαβριήλ είχε συναναστραφεί πριν από χρόνια με Ποντίους πρόσφυγες στην Μακεδονία και καταλάβαινε κάπως την γλώσσα τους.

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς:Χωρίς τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δέν θά ὑπῆρχε Χριστιανισμός!

Ἐὰν ὑπάρχει μιὰ ἀλήθεια στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ εὐαγγελικὲς ἀλήθειες, ἡ ἀλήθεια αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀκόμη, ἐὰν ὑπάρχει μιὰ πραγματικότητα στὴν ὁποία θὰ μποροῦσαν νὰ συνοψισθοῦν ὅλες οἱ καινοδιαθηκικὲς πραγματικότητες, ἡ πραγματικότητα αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐξηγοῦνται ὅλα τὰ θαύματά Του, ὅλες οἱ ἀλήθειές Του, ὅλα τὰ λόγια Του, ὅλα τὰ γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος δίδασκε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος ὄντως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε γιὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι πράγματι ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τὴν ἀνάστασή Του δίδασκε ὅτι ἡ πίστη σ’ Αὐτὸν μεταφέρει ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀνάστασή Του ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος νίκησε τὸ θάνατο καὶ ἔτσι ἐξασφάλισε στοὺς θανατωμένους ἀνθρώπους τὴ μετάβαση ἐκ τοῦ θανάτου στὴν ἀνάσταση.

Τό θαῦμα στούς Ἁγίους Τόπους πού συνέβη στόν σέρβο ἁγιορείτη ἀσκητή Γέωργιο Βίτκοβιτς

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΟΣ ΣΕΡΒΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΑΣΚΗΤΗ ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΙΤΚΟΒΙΤΣ (1920-1972)

Άγιοι Τόποι.

Το θαύμα με το τραίνο

.....Έτσι, λοιπόν, διακόπτει προτού ακόμα αποφοίτηση, και αποφάσισε να μεταβεί στους ιερούς εκείνους τόπους τούς οποίους πάτησε και αγίασε ο ίδιος ο Θεός. Η διαδρομή ήταν από Παρίσι, Κωνσταντινούπολη, διά ξηρός με τραίνο, και από εκεί με τα πόδια μέχρι την Αγία Γη.

Ρωτάει, λοιπόν, ποιά γραμμή είναι για Κωνσταντινούπολη, τρέχει εκεί και πλησιάζει το τραίνο. Όμως παραδόξως προτού προλάβει να ανέβει, ακούει τις βαρειές πόρτες να κλείνουν και το ατμοκίνητο να παίρνει δρόμο. Φανταστείτε τότε πώς να αισθάνθηκε ο νεαρός Μπράνκο.

Κάτι παρόμοιο συνέβη κάποτε και με τον μεγάλο διδάσκαλο της Εκκλησίας μας άγιον Νικόδημον τον Αγιορείτη. Ο νεαρός τότε Νικόλαος (κατά κόσμον) ζήλω θείω πυρούμενος εγκαταλείπει την πατρίδα του Νάξον για να εγκαταβιώση διά παντός εις το Ιερόν Περιβόλι της Θεοτόκου. Περιμένει με λαχτάρα την  μέρα πού θα ταξίδευε καράβι με προορισμό το Άγιον Όρος τρέχει στην προκυμαία ως διψώσα έλαφος. 

Όμως όλως παραδόξως λίγες μόλις στιγμές πριν πηδήξει μέσα, να και το πλοίο ξεκολλά από την προκυμαία.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΟΥΝΙΤΕΣ: Σύντομη ἀναφορά στήν πλέον ἀνήθικη πρακτική τοῦ παπισμοῦ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 10ῃ Απριλίου 2014

ΟΥΝΙΤΕΣ: «ΕΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΛΥΚΟΙ ΑΡΠΑΓΕΣ» (Ματθ.7,15)

Σύντομη αναφορά στην πλέον ανήθικη πρακτική του παπισμού.

          Ένα εύστοχο άρθρο του κ. Αλέξη Οικονόμου στην εφημερίδα των Αθηνών «ΑΛΦΑ ΕΝΑ» (φύλλο 15-3-2014) με τίτλο «Ουνία («Ελληνοκαθολική Εκκλησία»): Λύκος με παραπλανητική προβιά αρνιού…», έρχεται να φέρει και πάλι στην ιστορική μνήμη των Ορθοδόξων γεγονότα θλιβερά που προκαλούν φρίκη και αποτροπιασμό. Γεγονότα στα οποία ο δόλος και ο φανατισμός συναγωνίζονται την βία και την θηριωδία με σκοπό την υποδούλωση της Ορθοδοξίας στην παπική οφρύ. Γεγονότα που αποκαλύπτουν τους πλέον δόλιους και παραπλανητικούς τρόπους και μεθόδους που επενόησε ποτέ ο Παπισμός από του σχίσματος και εντεύθεν απέναντι στην Ορθοδοξία, με σκοπό την απορρόφηση και τελικά την ενσωμάτωσή της στον παπισμό. Πρόκειται για τη διαβόητη Ουνία, την οποία δίκαια κάποιοι αποκαλούν ως «πέμπτη φάλαγγα» και ως «δούρειο ίππο» του παπισμού.

Εὐχή καί πλάνη, μέρος ε' (τελευταῖο)

ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ

μέρος ε΄ (τελευταῖο)

(Ὡς ἐπίλογος ἔχουν χρησιμοποιηθῆ ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γέρονός μου πατρός Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, “Πατρικαί νουθεσίαι”). 

 

«...Σκοπός τῆς Εὐχῆς εἶναι νά ἑνώση τόν Θεό μέ τόν ἄνθρωπο, νά φέρη τόν Χριστό στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπου ἡ ἐνέργεια τῆς Εὐχῆς, ἐκεῖ καί ὁ Χριστός σύν τῷ Πατρί καί τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, ἡ ὁμοούσιος καί ἀδιαίρετος Ἁγία Τριάς...

Ὅπου ὁ Χριστός, τό Φῶς τοῦ κόσμου, ἐκεῖ Φῶς ἀΐδιον τοῦ ἄλλου κόσμου, ἐκεῖ εἰρήνη καί χαρά, ἐκεῖ οἱ Ἄγγελοι καί οἱ Ἅγιοι, ἐκεῖ ἡ φαιδρότης τῆς Βασιλείας. Μακάριοι ἐκεῖνοι, ὅπου ἐνεδύθησαν τό Φῶς τοῦ κόσμου, τόν Χριστό, στήν παρούσα ζωή, διότι αὐτοί ἐφόρεσαν ἤδη τό ἔνδυμα τῆς ἀφθαρσίας...

Καί ὅταν ἀκούης Χριστόν, λέγει ὁ Θεολόγος Συμεών, μή προσέχης στήν σμικρότητα τῆς λέξεως, ἀλλά στοχάσου τήν δόξα τῆς Θεότητος Αὐτοῦ, ὅπου ὑπερβαίνει κάθε νοῦ καί διάνοια. Στοχάσου τήν ὡραιότητα τήν ἀνεκλάλητο, τόν πλοῦτο τόν ἀκατάληπτο ὅπου δίδει στούς ἀγαπῶντας Αὐτόν.

Τό Ἅγιον Φῶς μαρτυρεῖ τήν ὀρθοδοξία.-Ἡ εὐχή τοῦ Ἁγίου Φωτός.

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΡΘΟΔΟΞΙΑ. - Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ.

Το Άγιον Φως Μαρτυρεί την Ορθοδοξία

Συνοπτική Παρουσίαση από τις ιστοσελίδες της «Ρομφαίας».

Συμβολίζει, άλλα και αποδεικνύει περιτρανώς το Μέγα Μυστήριον της έκ νεκρών Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστό. Μάς γεμίζει αισθήματα πνευματικής, ψυχικής και θρησκευτικής ανατάσεως. Αι καρδίαι όλων χτυπούν από πίστιν, θαυμασμόν και ελπίδα διά το Μέγα μυστήριον της Ζωής. Πρόκειται διά άληθινόν θαύμα, το όποιον δεν χωρά καμιάν αμφισβήτησιν.

Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου χιλιάδες πιστοί της Ιερουσαλήμ και προσκυνηται από όλα τα μέρη του κόσμοι κατακλύζουν τον Ναόν της Αναστάσεως διά να παρακολουθήσουν την Τελετήν του Αγίου Φωτός.

Την 12ην μεσημβρινήν ο Ορθόδοξος Πατριάρχης των Ιεροσολύμων συνοδεία Αρχιερέων και άλλων Κληρικών φθάνει εις το Πατριαρχείο. Εισέρχεται εις το Άγιο Βήμα του Καθολικού και οι ετερόδοξοι παίρνουν την άδεια διά να λάβουν μέρος εις την Τελετήν. Κατόπιν οι Αρχιερείς και Κληρικοί ντύνονται με άμφια και ο Πατριάρχης με την πλήρη Αρχιερατική στολή. Ο Πατριάρχης ηγείται της πομπής, η οποία ξεκινά από το Άγιο Βήμα του Καθολικού και βαδίζει τρεις φοράς πέριξ του ιερού Κουβουκλίου υπό των ήχων των ψαλμωδών, οι οποίοι ψάλλουν το «Την Ανάστασίν σου Χριστέ Σωτήρ....»

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Τό τμῆμα Ἰσλαμικῶν σπουδῶν δέν ἔχει καμμίαν θέσιν εἰς τήν θεολογικήν μας σχολήν

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΚΥΘΗΡΩΝ κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ  κ.ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟ

ΓΙΑ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ  

 Ἐν Κυθήροις τῇ 7ῃ Ἀπριλίου 2014
 Ἀριθ. Πρωτ.: 308

 Ἐξοχώτατον Κύριον

Κωνσταντῖνον Ἀρβανιτόπουλον Ὑπουργόν Παιδείας καί Θρησκευμάτων Ὑπουργεῖον Παιδείας Ἀνδρέα Παπανδρέου 37 151 80 εἰς Ἀμαρούσιον Προάγομαι νά σᾶς παρακαλέσω διά τό ἀκόλουθον θέμα, τό ὁποῖον ἀφορᾶ εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τῆς ὁποίας τυγχάνω ἀπόφοιτος.

            Τό Τμῆμα Θεολογίας, ἐξ οὗ ἔλαβον τό πτυχίον τῆς Θεολογίας, ἀπεφάσισε νά ἱδρύσῃ παρ' αὐτῷ τμῆμα Ἰσλαμικῶν σπουδῶν, διαφωνοῦντος τοῦ ἑτέρου τμήματος τῆς Ποιμαντικῆς -Κοινωνικῆς Θεολογίας.

Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς, νικητής τοῦ θανάτου

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς, νικητής του θανάτου

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Για μιαν ακόμη χρονιά βιώνουμε το Μυστήριο της απέραντης αγάπης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού προς τον άνθρωπο. Για τη σωτηρία του πλάσματός Του ο «αχώρητος παντί εχωρήθη εν γαστρί» και στη συνέχεια εδέχθη τον φθόνο, την απιστία, τη συκοφαντία, τα ραπίσματα, τους κολαφισμούς, τις ειρωνίες, την άδικη καταδίκη και τον σταυρικό θάνατο. Οι εχθροί του πίστεψαν πως με την ταφόπλακα τέλειωσαν με τον ενοχλητικό. Όμως ο Χριστός, Υιός και Λόγος του Θεού, που τόσο ταπεινώθηκε για τη σωτηρία μας, νίκησε τον θάνατο, τον κατήργησε και βασιλεύει στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων.

          Οι γραμματείς, οι φαρισαίοι, ο όχλος και οι Πιλάτοι δεν έπαυσαν ποτέ να υπάρχουν. Είναι όσοι ζουν μέσα στον εγωκεντρισμό τους, όσοι είναι αιχμάλωτοι της ηδονής και όσοι είναι εγκλωβισμένοι στη θνησιμαία λογική τους και δεν αφήνουν στον εαυτό τους χρόνο να βιώσει το μήνυμα του Χριστού. Όλοι αυτοί είτε είναι απέναντι στον Θεάνθρωπο και δεν πιστεύουν στη θεότητά του, είτε είναι αγνωστικιστές και «νίπτουν τας χείρας των» ενώπιον του υπαρξιακού προβλήματος.

          Κάνει εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια συστηματικά τη Μεγάλη Εβδομάδα παρουσιάζονται διάφορα θέματα, υβριστικά και συκοφαντικά για τον Θεάνθρωπο Ιησού. Όλα επιδιώκουν να τον παρουσιάσουν ως ένα κοινό άνθρωπο.

19 Απριλίου Συναξαριστής.Μέγα Σάββατον, Παφνουτίου Ἱεροσολυμίτου, Θεοδώρου Μάρτυρος καὶ τῶν σὺν αὐτῶ μαρτυρησάντων Φιλίππης, Διοσκούρου, Σωκράτους καὶ Διονυσίου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἐρμογένους, Γαΐου, Ἐξπεδίτου, Ἀριστονίκου, Ρούφου καὶ Γαλατά, Γεωργίου Ὁμολογητοῦ, Τρύφωνος Πατριάρχου, Ἀλπεγίου Ἱερομάρτυρα, Συμέων Ὁσίου, Ἀγαθαγγέλου τοῦ Νέου Ὁσιομάρτυρα, Ἀσυνὲθ διὰ Χριστὸν σαλή, Ἀνακομιδὴ ἱερῶν λειψάνων Ἁγίου Μωυσέως τοῦ Θαυματουργοῦ, Βόκτωρος Ἱερομάρτυρα, Σεβαστιανοῦ Ὁσίου.

Μέγα Σάββατον

Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη της πρώτης».
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.