Ως πρώτη πράξη στη μετάνοια οι Πατέρες τοποθετούν την η σ υ χ ί α.
Είναι η απερίσπαστη διαγωγή. Η απομάκρυνση από τα αίτια, που
δημιουργούν τις αφορμές της πτώσης και της ήττας, ειδικά σε όσους είναι
ασθενείς χαρακτήρες, αλλά και από αυτόν τον “ὡς λέοντα περιπατοῡντα καί
ζητοῡντα νά μάς καταπιή” (Πέτρ. ε’ 8).
Με την ησυχία απέχει ο αγωνιστής από τη μάταιη και άσκοπη μέριμνα και
του επιτρέπεται αν θέλει να στρέψει τη σκέψη και ασχολία του προς το
Θεό, απ΄όπου φωτιζόμενος από τη θεία Χάρη ανακαλύπτει τον εαυτό του, που
είναι απαραίτητο καθήκον.