Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 13-07-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τίτον κεφ. γ΄ 8 - 15  

γ΄ 8 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ε΄ 14 - 19 

Ε΄ 14 - 19

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κυριακή των Πατέρων της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου- Ἡ στάσι μας ἔναντι τῶν αἱρετικῶν (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Ἡ στάσι μας ἔναντι τῶν αἱρετικῶν

«Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος» (Τίτ.3,10-11)

(Ὁμιλία τοῦ †Ἐπισκόπου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε, ἀγαπητοί μου, ἡ πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν 11η Ἰουλίου, ἡ σημερινὴ δηλαδή, νὰ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ μνήμη τῶν πατέρων τῆς Τετάρτης (Δ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Σήμερα ἑορτάζουν ὄχι ἕνας ἢ δύο ἀλλὰ 630 πατέρες, 630 «ἀστέρια» ὅπως λέει τὸ δοξαστικό. Συνῆλθαν στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας τὸ 451 μ.Χ., στερέωσαν τὴν ὀρθόδοξο πίστι, καὶ κατεδίκασαν τοὺς τότε αἱρετικοὺς, τὸν Εὐτυχῆ καὶ τὸν Διόσκουρο, ποὺ προσέβαλλαν τὸ δόγμα τῆς θεανδρικότητος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Κυριακή των αγίων Πατέρων της Δ' Οικουμενικής Συνόδου: Ομιλία εις το ρητόν, "ος δ' αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών" (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ε' 14-19)

- Το σημερινό Ευαγγέλιο περιέχει τις αρετές των αληθινών ποιμένων και διδασκάλων, γι' αυτό και διαβάζεται σήμερα (Κυριακή) προς τιμήν των θεοφόρων Πατέρων της Δ' Οικουμενικής Συνόδου.

- Η πράξη της αρετής είναι καρπός της ελεύθερης προαιρέσεως του ανθρώπου. Της διδασκαλίας όμως το επάγγελμα δεν είναι έργο μόνον της προαιρέσεως, αλλά και της μαθήσεως.

- Αφού ο Θεός δεν έδωσε σε όλους της σοφίας το τάλαντο, δεν είναι άδικο να διορίζει μεγάλες ανταποδόσεις σε αυτόν που όχι μόνον πράττει την αρετήν αλλά και την διδάσκει; Γιατί και αυτός που δεν έχει το χάρισμα της διδασκαλίας, να μην καθίσταται μέγας στην βασιλεία των ουρανών;

Θαύματα, ζωντανές ἀποδείξεις τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ, η'μέρος.Τελευταῖο

48) Το Θαύμα του Αγίου Μηνά το 1826 στο Ηράκλειο

 

Το Θαύμα του Αγίου Μηνά το Πάσχα του 1826 σφράγισε τη σχέση του Αγίου με το τουρκοκρατούμενο Ηράκλειο. Ο πολιούχος του Μεγάλου Κάστρου είναι πλέον στην παράδοση του τόπου ο υπερφυσικός προστάτης, που επεμβαίνει θαυματουργικά και σώζει την πόλη και τον λαό της σε κρίσιμες ώρες.

 

Η κύρια πηγή για το Θαύμα είναι η αφήγηση του Στέφανου Νικολαΐδη (1817-1907). Ο Στέφανος Νικολαΐδης ήταν παιδί δέκα περίπου ετών και διατήρησε στη μνήμη του ζωηρή την εντύπωση της πίστης, για τη θαυματουργική σωτηρία της πόλης από την απειλή γενικής σφαγής, κατά τη νύχτα της Κυριακής του Πάσχα του 1826.

 

Την πίστη του αυτή εξέφρασε αργότερα με τη σύνθεση ιδιαίτερης ακολουθίας, που ψάλλεται ακόμα «εις ανάμνησιν» του Θαύματος εκείνου, την Τρίτη της Διακαινησίμου στον παλαιό (μικρό) Ναό του Αγίου Μηνά. Επίσης χαρακτηριστικό είναι το απολυτίκιον του Θαύματος που ψάλλεται εκείνην την ημέρα προς ανάμνηση του γεγονότος. Την ημέρα εκείνη τελείται και το Ιερό Μνημόσυνο των θυμάτων της μεγάλης σφαγής του 1821.

 

Ας δούμε τώρα πώς συνέβη το καταπληκτικό αυτό Θαύμα:

Ἡ συμβολή τοῦ πάτερα στήν ἀγωγή τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν_mp3

Π. Σάββας 2010-05-28_Ἡ συμβολή τοῦ πάτερα στήν ἀγωγή τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-05-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τί πραγματικά εἶπε ὁ Ἰησοῦς Χριστός;

  ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια που είπε ο Ιησούς, παρατηρούμε αμέσως ένα καταπληκτικό χαρακτηριστικό. Τα πιο βαθιά νοήματα, οι τελειότερες ηθικές διδασκαλίες, είναι διατυπωμένες με πολύ απλά λόγια!

Αυτό δεν είναι αυτονόητο. Οι φιλόσοφοι όλων των εποχών δεν απευθύνονται στον απλό άνθρωπο. Απευθύνονται στους λίγους, τους μορφωμένους, που μπορούν να παρακολουθήσουν τους συλλογισμούς, τα διανοήματά τους. Το ξετύλιγμα των σκέψεων συχνά αναγκάζει και τους πιο μορφωμένους να διαβάζουν ερμηνευτικά σχόλια, παρατηρήσεις άλλων φιλοσόφων και συγγραφέων πάνω στο ίδιο θέμα, να κάνουν σύνθετους συλλογισμούς.

Ο Χριστός όμως απευθύνεται στον απλό άνθρωπο. Λέει όλα αυτά, που κανείς φιλόσοφος δεν προσέγγισε, και τα λέει με απλότητα. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν μπορεί να καταλάβει το λόγο του Χριστού.
«Όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, αυτά και εσείς να κάνετε σε αυτούς» λέει ο Ιησούς.

«Με όποιο μέτρο κρίνετε, με το ίδιο μέτρο θα κριθείτε. Αν συγχωρείτε τους άλλους, θα σας συγχωρέσει ο ουράνιος πατέρας. Αν δεν συγχωρείτε τους συνανθρώπους σας, ούτε ο ουράνιος πατέρας θα σας συγχωρέσει».

Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής

1. Ἄν δέν μποροῦμε νά βροῦμε εὔκολα ἄνθρωπο πού εὐαρέστησε τό Θεό χωρίς πειρασμούς, πρέπει νά εὐχαριστοῦμε τό Θεό γιά ὅ,τι μᾶς συμβαίνει.
2. Ἄν δέν ἀποτύγχανε ὁ Πέτρος στό νυχτερινό ψάρεμα (Λουκ. Ε΄: 5), δέ θά πετύχαινε στό ψάρεμα τῆς ἡμέρας. Καί ἄν δέν πάθαινε τύφλωση στά μάτια ὁ Παῦλος (Πράξ. Θ΄: 8), δέν θά ἀνέβλεπε στό νοῦ. Καί ἄν ὁ Στέφανος δέ δεχόταν συκοφαντία ὡς βλάσφημος, δέ θά ἄνοιγαν οἱ οὐρανοί γιά νά δεῖ τό Θεό (Πράξ. Στ΄: 13· 7, 56).

Ἀπό τό βιβλίο: «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν»

Ἐκδόσεις «Τό Περιβόλι Τῆς Παναγίας»

Τά 226 κεφάλαια: τομ. α΄

12 Ιουλίου Συναξαριστής. Πρόκλου και Ιλαρίου, Βερονίκης της αιμορροούσης, Σεραπίωνος του νέου, Ανδρέου Στρατηλάτου και οι συν αυτώ, Μάμα εν τω Σίγματι, Μιχαήλ Μαλείνου, Αρσενίου, Ανακομιδή Λειψάνων γεωργίου Επισκόπου.

Οἱ Ἅγιοι Πρόκλος καὶ Ἱλάριος οἱ Μάρτυρες

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Πρόκλος καὶ Ἱλάριος, ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα τῶν Ρωμαίων Τραϊνοῦ καὶ τοῦ ἡγεμόνα Μαξίμου.
Πρῶτος συνελήφθη ὁ Ἅγιος Πρόκλος καὶ ἀφοῦ διακήρυξε τὴν πίστη του στὸν Θεὸ ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα νὰ ὑποβληθεῖ σὲ βασανιστήρια.
Πρῶτα λοιπὸν τοῦ ἔκαψαν τὴν κοιλιὰ μὲ ἀναμμένους δαυλούς, στὴν συνέχεια τοῦ ξέσκισαν ὅλο τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια, ἔπειτα τὸν κρέμασαν καὶ τέλος πάρθηκε ἡ ἀπόφαση νὰ θανατωθεῖ μὲ τόξα.
Καθ’ ὁδὸν λοιπὸν πρὸς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου, ὁ Ἅγιος συνάντησε τὸν ἀνεψιό του Ἱλάριο, ὁ ὁποῖος χαιρέτησε τὸν θεῖο του. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο συνελήφθη.
Ἔτσι ἀφοῦ θανατώθηκε ὁ Ἅγιος Πρόκλος μὲ τὰ τόξα, στὴ συνέχεια θανατώθηκε καὶ ὁ Ἱλάριος, ἀφοῦ πρῶτα ρωτήθηκε ἂν εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός.
Ἔτσι ἔλαβαν τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.