THE APPEARANCE OF SAINT PARASKEVI TO NUN CHRISTONYMPHI

THE APPEARANCE OF SAINT PARASKEVI TO NUN

CHRISTONYMPHI

            During the time of the civil war in Greece 1946-1950 between the communists and the government of Greece the communist guerrillas would often come down from the mountains, hide in the bush near the Monastery of St. Paraskevi looking for food.  The cell of nun Christonymphi was located on the ground floor of the Monastery.  Nearby there were four or five other cells of other nuns.  There was also a dining room and a large room whose walls were filled with icons.  This room was being used as a Church by the nuns.  The sisterhood of nuns would gather in this room at midnight to read the monastic midnight service.  After the service the nuns would rest for a while and then wake up early in the morning to chant the matins service.  Nun Christonymphi usually would go to the Church which was some distance from the monastic cells and light the kandylia (votive lights). 

Ὁ ἔγγαμος καί ὁ ἄγαμος βίος_2ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2010-07-16_Ὁ ἔγγαμος καί ὁ ἄγαμος βίος_2ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-07-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Θαυματουργή ἐμφάνιση τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τό 1947 γιά θαμμένο μεσαιωνικό Ναό της, «ἀτελέσφορη» μέχρι σήμερα!

Θαυματουργή εμφάνιση της Αγίας Παρασκευής το 1947 για θαμμένο μεσαιωνικό Ναό της, «ατελέσφορη» μέχρι σήμερα!

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Η παρακάτω είναι μια αληθινή ιστορία. Είναι γνωστή στην ευρύτερη περιοχή της Υπάτης - Φθιώτιδας από το ‘50 που ξεκίνησε να συμβαίνει. Είναι ένα απ’ αυτά τα θαυμαστά περιστατικά που κατά καιρούς πλην σπανίως συμβαίνουν σε κάποιες λιγοστές περιπτώσεις «ευλογημένων ανθρώπων» στο διάβα της ιστορίας. Αναφέρομαι στις εμφανίσεις Αγίων Μορφών σε ανθρώπους για να τους αποκαλύψουν σημεία όπου θα πρέπει να αναζητηθούν εικόνες ή λείψανα.

Κάτι τέτοιο συνέβη το 1947. Δεν θεωρώ σκόπιμο επί του παρόντος να αναφέρω συγκεκριμένα επώνυμα και οικογένειες. Ας τονιστούν τα περιστατικά και μόνον.

Μπροστά σέ ἄνθρωπο πού ἔχει μεγάλη ιδέα γιά τόν ἑαυτό του νά προσέχεις πολύ πῶς θά μιλήσεις

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να αγαπάει τα γέλια και να θέλει να γελοιοποιεί τους άλλους, να μην πιάνεις φιλία. Γιατί θα σε κάνει να συνηθίσεις στην ψυχική ατονία. Σε κείνο πού ή ζωή του είναι διεφθαρμένη, μη δείχνεις ιλαρό πρόσωπο φυλάξου όμως καλά μήπως τον μισήσεις.

Και αν θελήσει να μετανοήσει, βοήθησε τον και φρόντισε τον, θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή σου, να σωθεί.

Εάν όμως είσαι πνευματικά ασθενής, μην τολμήσεις να γίνεις γιατρός του.

Μπροστά σε άνθρωπο πού έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια να προσέχεις πολύ πώς θα μιλήσεις. Γιατί ενόσω μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους.

Πῶς μπήκαμε στό μοναστήρι

Πραγματικά, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δε φεύγαμε απλώς για το μοναστήρι- το «σκάγαμε» για εκεί. Πιστεύω ότι μας θεωρούσαν λιγάκι τρελούς. Και ενίοτε όχι απλώς λιγάκι. Από πίσω μας έρχονταν δύστυχοι γονείς, απαρηγόρητες αρραβωνιαστικές, εξοργισμένοι καθηγητές του πανεπιστημίου, στο οποίο σπουδάζαμε. Ξοπίσω από ένα μοναχό (το είχε κι αυτός σκάσει, μόλις είχε βγει στη σύνταξη, αφού είχε ενηλικιωθεί και το τελευταίο του παιδί) έφτασαν γιοι και κόρες. Προειδοποιούσαν με ξεφωνητά που ακούγονταν σε όλο το μοναστήρι, ότι ήρθαν να αρπάξουν τον πατερούλη και να τον πάνε σπίτι. Τον κρύβαμε πίσω από τεράστια καλάθια στην παλιά αποθήκη με τις καρότσες. Τα παιδιά του διαβεβαίωναν ότι ο πατέρας τους, άξιος  μεταλλωρύχος, είχε χάσει το μυαλό του. Αυτός απλώς για 30 χρόνια, μέρα-νύχτα , ονειρευόταν πότε θα μπορέσει να αρχίσει να ασκείται στο μοναστήρι.

Τον καταλαβαίναμε πάρα πολύ καλά. Διότι κι εμείς οι ίδιοι είχαμε σπεύσει από ένα δίχως νόημα κόσμο να βρούμε τον Θεό που παρουσιάστηκε αίφνης μπροστά μας, σαν τα αγόρια σχεδόν, που το σκάνε ως ναύτες στα καράβια , δραπετεύοντας για ρότα μακρινή. Μόνο που η κλήση του Θεού ήταν ασύγκριτα πιο δυνατή. Δεν μπορούσαμε να την υπερνικήσουμε.

Κουβαλώντας τήν ἁμαρτία τοῦ ἄλλου.

Κάποτε ένας μοναχός κάποιας Μονής παρακάλεσε τον Θεό να του ανοίξει τα μάτια για να βλέπει σε κάθε άνθρωπο την κρυμμένη κακία και να μπορεί έτσι να προστρέχει σε βοήθεια…
Όταν ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή του, ο μοναχός προσπάθησε να εντείνει τις προσπάθειες του, καθώς τώρα διέκρινε με σαφήνεια το κακό. Εξαιτίας όμως της πνευματικής του ανωριμότητας, το κακό τον γέμισε τρόμο, και στη συνέχεια ένιωσε αηδία και τελικά αποστροφή για τους ανθρώπους.
Μια μέρα έφτασε στο μοναστήρι κάποιος, που ήθελε να μιλήσει με το γέροντα της Μονής. Ο μοναχός, που είχε αξιωθεί να βλέπει το κακό, βλέποντας πόσο αμαρτωλός και βαθιά εξαχρειωμένος ήταν ο επισκέπτης, του είπε τα εξής:

Τό λείψανο τοῦ ποδιοῦ τῆς Ἁγίας Ἄννας στό Ἅγιον Ὄρος

Όπως είναι γνωστό, στο Άγιον Όρος εκτός από τις 20 σεβάσμιες μεγάλες ιερές Μονές υπάρχουν και αρκετές Σκήτες . Ανάμεσά τους και η Σκήτη της Αγίας Άννας , στο νοτιοδυτικό άκρο της Χερσονήσου του Άθω, στις υπώρειες του μεγαλόπρεπου αυτού βουνού και τις παρυφές της ερήμου των Κατουνακίων.

Στον «Κυριακόν» λοιπόν της ιεράς αυτής Σκήτης φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός τμήμα του αριστερού ποδιού της αγίας Άννας. Περί αυτού υπάρχει η κάτωθι πληροφορία την οποία αντλούμε από τον κώδικα υπ. Αρ. 3 της Σκήτης , όπως παρατίθεται στο έργο του Γεράσιμου Σμυρνάκη «Το Άγιον Όρος» ( εκδ. «Πανσέληνος» 1988 ) . Εδώ σε απόδοσή μας στην καθομιλουμένη:

Αὐτόπτης περιγράφει τήν τελευταῖα μέρα τοῦ Γέροντος Παϊσίου στό Νoσοσοκομεῖο

Ο Γέροντας Παίσιος τελικά προσβλήθηκε από καρκίνο, και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης! Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.

Η αναχώρησή του για τους ουρανούς ήταν ζήτημα χρόνου. Γι΄αύτη την αναχώρηση, για την οποία προετοιμαζόταν σε όλη του τη ζωή, ήθελε να αφιερώσει και τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής. Ο μακαριστός Χριστόφορος Οικονόμου ήταν κοντά του και σε γράμμα του περιγράφει την αναχώρηση του Γέροντα από το Νοσοκομείο:

Μιθριδατισμός – “Δηλητήρια” – Ἀποτέφρωσις - Ψευδάδελφοι

ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ - "ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ" - ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΙΣ - ΨΕΥΔΑΔΕΛΦΟΙ

Ἴσως δέν ἔχομε συνειδητοποιήσει ὅτι μία κυρία αἰτία γιά τό φαινόμενο τῆς ἀδιαφορίας τήν ὁποία παρουσιάζει ὁ Ἑλληνικός λαός γιά τά τεκταινόμενα δέν εἶναι παρά ὁ «Μιθριδατισμός», εἰς τόν ὁποῖον κάποια κέντρα, τεχνηέντως καί πολύ συστηματικῶς, καιρό τώρα τόν ὑποβάλλουν.

Καί ἐπειδή ζοῦμε σέ μία ἄκρως προοδευτική χώρα, πού μετά ἀπό τόσους αἰῶνες βαρβαρικῆς «ἑλληνιστικῆς παιδείας» ἐπί τέλους ξέκοψε ἀπό τίς ρίζες καί ἀπό τό παρελθόν της καί ὡς ἐκ τούτου πρώτη ἴσως φορά συναντοῦμε τόν ὅρον «Μιθριδατισμός», γι᾽ αὐτό καί θά πρέπῃ νά ἀναλύσωμε αὐτόν τόν ὅρον.

Γιά νά θυμηθοῦν λοιπόν ὅσοι εἶχαν τό προνόμιον νά διδαχθοῦν Ἑλληνικά καί γιά νά γνωρίσουν οἱ νεώτεροι, «Μιθριδατισμός» ὀνομάζεται ἡ πρακτική τῆς ἀποκτήσεως ἀνοσίας ἀπέναντι σέ κάποιο φάρμακο ἤ δηλητήριο μέσῳ τῆς βαθμιαίας χορηγήσεώς του σέ μικρές καί μή θανατηφόρες δόσεις. Ἐννοεῖται δέ ὅτι οἱ ξένοι ὑπερτεροῦν εἰς τήν γνῶσιν τοῦ ὅρου ἔναντι ἡμῶν τῶν «προοδευτικῶν», «μορφωμένων» καί «σπουδαίων» Νεοελλήνων.

Ἀλλά λόγῳ τοῦ ὅτι διηνοίχθη ἡ ὄρεξις πρός γνῶσιν, ἄς περάσωμε τώρα νά δοῦμε ἀπό ποῦ προέρχεται αὐτός ὁ ὅρος.

«Πῶς θά μποῦμε στόν παράδεισο», Ὁμιλία γέροντος π. Φιλοθέου Ζερβάκου 2ο μέρος

«ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» Ομιλία γέροντος π. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ 2ο Μέρος

(2ο Μέρος της ομιλίας. Εδώ ακούστε το 1ο μέρος)
Με απλά και Γραφικά λόγια, στις 7-10-1962, ο Γέροντας π. Φιλόθεος δείχνει τον τρόπο και τον δρόμο για να αποκτήσουμε σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή την αληθινή ευτυχία και να βρεθούμε στον Παράδεισο. Ο Χριστός άνοιξε τον δρόμο, όποιος χριστιανός θέλει να είναι κοντά στον Χριστό, ας ακούσει τις συμβουλές του Γέροντα και δεν θα το μετανοιώσει.

Episkopos Episkopos

http://katanixis.blogspot.gr/2014/07/2.html

Ἀνεπιθύμητο πρόσωπο στό Ἅγιο Ὄρος ὁ Ουκρανός πρόεδρος Π.Ποροσένκο! – Ἀποπειράθηκε νά δωροδοκήσει τούς μοναχούς!

«Ανεπιθύμητο πρόσωπο» χαρκτηρίστηκε από όλες τις μονές του Αγίου Ορου ο Ουκρανός πρόεδρος της Δημοκρατίας Π.Ποροσένκο, όπως και όλα τα μέλη της κυβέρνησής του Κιέβου που περιλαμβάνει και νεοναζιστές του κόμματος Σβόμποντα (το πολιτικό σκέλος του Δεξιού Τομέα)!
Και αυτό παρά την προσπάθεια δωροκοδοκίας από την «χούντα του Κιέβου» όπως καταγγέλλουν οι μοναχοί.
Η αρχή έγινε με τον πρωταγωνιστή της επιχείρησης ανατροπής του νόμιμα εκλεγμένου προέδρου της ουκρανικής Δημοκρατίας Β.Γιανουκόβιτς, του ελεγχόμενου από το Βερολίνο πυγμάχου Βλαντίμιρ Κλιτσκό, βασικού υποστηρικτή του Π.Ποροσένκο ο οποίος είναι κα αδελφός του νεοεκλεγέντος «δημάρχου» του Κιέβου.

Τέσσερα πράγματα ὑπάρχουν, ποὺ ἂν ἔχει ὁ ἄνθρωπος τὸ ἕνα ἀπὸ αὐτά...

   Τέσσερα πράγματα ὑπάρχουν, ποὺ ἂν ἔχει ὁ ἄνθρωπος τὸ ἕνα ἀπὸ αὐτά, οὔτε νὰ μετανοήσει μπορεῖ, οὔτε καὶ δέχεται τὴν προσευχή του ὁ Θεός.

    Πρῶτον, ἐὰν ὑπερηφανεύεται.

    Δεύτερον, ἐὰν δὲν ἔχει ἀγάπη.

    Τρίτον, ἐὰν κατακρίνει αὐτὸν ποὺ πέφτει σὲ ἁμαρτία καὶ

    Τέταρτον, ἐὰν εἶναι μνησίκακος.

Ἁγίου Ἰωσὴφ τοῦ Βρυεννίου

http://leimwnas.blogspot.gr/2014/05/blog-post.html

25 Ιουλίου Συναξαριστής. Κοίμηση της Αγίας Άννας, των 165 Πατέρων της Ε’ Οικουμενικής Συνόδου, Ολυμπιάδας Διακόνισσας, Ευπραξίας Οσίας, των Αγίων Σάκτου, Ματούρου, Αττάλου και Βλανδίνας, Μακαρίου Θαυματουργού, Ηλία Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.

Ἡ Κοίμηση τῆς Ἁγίας Ἄννας Μητέρας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου


Ἡ Ἁγία Ἄννα, ἡ μητέρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Λευί.
Ὁ πατέρας της, ποὺ ἦταν ἱερέας, ὀνομαζόταν Ματθᾶν καὶ ἡ μητέρα της Μαρία. Ἡ Ἄννα εἶχε καὶ δυὸ ἀδελφές, τὴν ὁμώνυμη μὲ τὴ μητέρα της Μαρία καὶ τὴ Σοβήν. Καὶ ἡ μὲν Μαρία εἶχε κόρη τὴ Σαλώμη, ἡ δὲ Σοβῆ τὴν Ἐλισάβετ. Καὶ ἡ Ἄννα τὴν Παρθένο Μαρία.
Ἡ Ἁγία  Ἄννα ἀξιώθηκε νὰ ἔχει τὴ μεγάλη τιμὴ καὶ εὐτυχία νὰ ἀποκτήσει μοναδικὴ κόρη, τὴν μητέρα τοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου. Ἀφοῦ ἡ Ἁγία Ἄννα ἀπογαλάκτισε τὴν Θεοτόκο καὶ τὴν ἀφιέρωσε στὸ Θεό, αὐτὴ πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή της μὲ νηστεῖες, προσευχὲς καὶ ἐλεημοσύνες πρὸς τοὺς φτωχούς.
 Τέλος, εἰρηνικὰ παρέδωσε στὸ Θεὸ τὴ δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τὰ αἰώνια ἀγαθά. Διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος διαβεβαίωσε ὅτι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται». Οἱ δίκαιοι, δηλαδή, θὰ μεταβοῦν γιὰ νὰ ἀπολαύσουν ζωὴ αἰώνια.




Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε
Ζωὴν τὴν κυήσασαν, ἐκυοφόρησας, Ἁγνὴν Θεομήτορα, θεόφρον Ἄννα· διὸ πρὸς λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξῃ, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσί σε πόθῳ, πταισμάτων αἰτουμένη ἱλασμόν, ἀειμακάριστε.

Filocalía de los Santos Nípticos San Hesiquio de Bazos o el Presbítero: 203 logos sobre nipsis y virtud Textos en griego y español separado en cuatro partes. 2ª parte 53-103. Nipsis, hisijía y oración de Jesús

Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών

Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος: Λόγος περί νήψεως και αρετής χωρισμένος σε 203 κεφάλαια

Filocalía de los Santos Nípticos

San Hesiquio de Bazos o el Presbítero: 203 logos sobre nipsis y virtud

Textos en griego y español separado en cuatro partes.

2ª parte 53-103. Nipsis, hisijía y oración de Jesús

53. El nus que no descuida su escondido trabajo espiritual, conjuntamente con los beneficios de la ininterrumpida actividad de su vigilancia y protección, encontrará también que los cinco sentidos del cuerpo sean lentos e inoperantes en cuanto a males exteriores. Porque cuidando su virtud y su nipsis, queriendo tratar con los buenos pensamientos, no tolera ser robado de los cinco sentidos que le traen loyismí vanos y materiales; pero como conoce lo engañosos que son, muchas veces los restringe en su interior y desde allí los domina.

53. Ο νους που δεν αμελεί την κρυφή εργασία του, μαζί με τα άλλα καλά που θα βρει από την αδιάκοπη φύλαξή του, θα βρει και τις πέντε αισθήσεις του σώματος να είναι αργές από τα εξωτερικά κακά. Γιατί με το να προσέχει στην αρετή και τη νήψη του και με το να θέλει να ενδιατρίβει στις καλές σκέψεις, δεν ανέχεται να τον κλέβουν οι πέντε αισθήσεις που του φέρνουν υλικούς και μάταιους λογισμούς. αλλά επειδή γνωρίζει πόσο απατηλές είναι, τις πιο πολλές φορές τις περιορίζει ακόμη και μέσα του.