Σελίδες

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Δαιμονισμός (τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ)

να πνεμα, πως εναι διάβολος, μπορε νά νωθε μέ μιά πυκνή καί συμπαγή λη, πως εναι τό σμα μας. Δέν μπορε, μως, κατά τόν διο τρόπο νά νωθε καί μέ τήν ψυχή μας -πού κι ατή εναι πνεμα-, καί μάλιστα νά τήν κάνει ποχείριά του. Ατό τό βλέπουμε στούς δαιμονισμένους: Τά πονηρά πνεύματα δέν διεισδύουν στήν οσία τς ψυχς τους. χι! Κυριεύουν μόνο τά μέλη το σώματος, που δράζεται δύναμη τς ψυχς τους, καί, πιέζοντάς τα φόρητα, πνίγουν στά σκοτάδια τή νοητική τους δύναμη. Παρόμοια συμπτώματα παραφροσύνης προκαλον, γιά παράδειγμα, περβολικ κατανάλωση κρασιο, ψηλός πυρετός, τό δριμύ ψύχος καί λλοι ξωτερικοί παράγοντες, πού ξουθενώνουν τό σμα μας.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 19-08-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. β΄ 14 - 17 & γ΄ 1 - 3  

β΄ 14 - 17 & γ΄ 1 - 3


Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κγ΄ 23 - 28  

Κγ΄ 23 - 28 
 


Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ καλή ἀρχή τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς καί ἡ διαφορά χαρακτήρων στούς συζύγους_mp3

Π. Σάββας 2010-09-10_Ἡ καλή ἀρχή τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς καί ἡ διαφορά χαρακτήρων στούς συζύγους_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 10-09-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ζωολατρεία: Μία σύγχρονη μορφή χυδαίας εἰδωλολατρείας

images-55.jpeg
ΖΩΟΛΑΤΡΙΑ: ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΧΥΔΑΙΑΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - καθηγητού
       Δε χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει την τραγικότητα του σημερινού ανθρώπου, η οποία οφείλεται κατά κύριο στην πρωτοφανή πνευματική του κατάπτωση. Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι μια τραγική ύπαρξη, έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του και το αληθινό νόημα της ζωής του, διότι αποστασιοποιήθηκε από το Θεό, την πηγή της ζωής και του αγιασμού. Έγινε αποδέκτης των αντίθεων αρχών του άθεου ευρωπαϊκού «διαφωτισμού» και εμβολιάστηκε με το πνευματικό δηλητήριο του διδάγματός του περί του «θανάτου του Θεού». Στη θέση του «πεθαμένου Θεού» αναγκάστηκε να τοποθετήσει είδωλα, προκειμένου να γεμίσει το χαώδες υπαρξιακό του κενό. Έτσι κατάντησε να είναι ειδωλολάτρης και μάλιστα λάτρης της πιο χυδαίας μορφής ειδωλολατρίας. Είναι βεβαιωμένο πως η απουσία του Θεού υποκαθίσταται νομοτελειακά με την παρουσία ειδώλων!

Φώτης Κόντογλου - Ὕδωρ Ἀθανασίας. Οἱ Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας


(Ἰσαὰκ ὁ Σύρος - Ἰωάννης τῆς Κλίμακος - Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής)

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Πολλοὶ ἀπὸ κείνους ποὺ δὲ θέλανε νὰ ἀκούσουνε γιὰ θρησκεία, σήμερα ἀλλάξανε, καὶ ζητᾶνε νὰ διαβάσουνε θρησκευτικὰ βιβλία κι᾿ ἄλλα γραψίματα ποὺ ἔχουνε σχέση μὲ τὴ θρησκεία, κ᾿ ἐδῶ καὶ σ᾿ ἄλλες χῶρες.
Σὲ κάμποσους ἀπ᾿ αὐτοὺς ἄνοιξε τὸ δρόμο ποὺ τοὺς πῆγε κοντὰ στὴ θρησκεία, κ᾿ ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθοδοξία, ἡ βυζαντινὴ τέχνη τῆς ἁγιογραφίας. Ἀφοῦ εἴδανε πόσο βαθειὰ κι᾿ ἀποκαλυπτικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ τέχνη, νοιώσανε καὶ τὴν ἐπιθυμία νὰ γνωρίσουνε καὶ τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ βρῆκε ἔκφραση μ᾿ αὐτὴν τὴν τέχνη. Κι᾿ ἀπὸ τὸ πνευματικὸ ὕψος ποὺ ἀνακαλύψανε στὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωγραφική της Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, συμπεράνανε καὶ τὸ μεγάλο πνευματικὸ ὕψος τῆς Ὀρθοδοξίας: «Τὸ δένδρον ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ γνωρίζεται».
Στὸν τόπο μας, ἀλλοίμονο! πολὺ λίγοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ καταγίνουνται μὲ τὰ λεγόμενα πνευματικὰ ζητήματα καὶ ποὺ γράφουνε βιβλία, ἔχουνε κάποια σχέση μὲ τὴ θρησκεία, κι᾿ ἀκόμα πιὸ λίγοι μὲ τὴν Ὀρθοδοξία. Οἱ περισσότεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲν καταδέχουνται μηδὲ νὰ κοιτάξουνε κατὰ κεῖ. Τὴ χριστιανικὴ θρησκεία κι᾿ ὅ,τι ἔχει σχέση μ᾿ αὐτή, τὴ θεωροῦνε ἀνάξια γιὰ νὰ ἀπασχολήση τὰ σοφὰ κεφάλια τους. Γι᾿ αὐτούς, ὅποιος πιστεύει στὸν Χριστὸ εἶναι θρησκόληπτος, στενόμυαλος κι᾿ ἀνεξέλικτος. Τὸ νἆναι κανένας ἄπιστος, καὶ μάλιστα νὰ κομπάζη γι᾿ αὐτό, εἶναι μεγάλος κ᾿ ὑψηλὸς τίτλος πνευματικῆς σοβαρότητας, ποὺ τὸν ἔχουνε οἱ βαθυστόχαστες διάνοιες.

Πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων.Πότε ἔχουν ἰσχύ

Τι σημαίνει “θυμήθηκε ο Θεός τον Αβραάμ;”. Εννοεί την παράκλησι που έκανε λέγοντας ∙ “Να μην καταστρέψης τον δίκαιο μαζί με τον ασεβή”. Θα μπορούσε όμως να πη κανείς ∙ ο δίκαιος σώθηκε με την παράκλησι του πατριάρχου και όχι με την αρετή του. Ναι∙ σώθηκε και με την παράκλησι του πατριάρχου. Διότι όταν κάνουμε εμείς ό,τι μπορούμε, τότε και η προσευχή των δικαίων μας ωφελεί πάρα πολύ. Όταν όμως εμείς οι ίδιοι είμαστε οκνηροί και στηρίζουμε τις ελπίδες της σωτηρίας μας μόνο σ’ εκείνους, τότε δεν μπορούμε να κερδίσουμε τίποτε.  Όχι επειδή οι δίκαιοι είναι ανίσχυροι, αλλά επειδή εμείς οι ίδιοι προδίδουμε τους εαυτούς μας με τη ραθυμία μας.

«Ἀγωνίζου τόν καλόν ἀγώνα τῆς οἰκογενειακῆς ζωής-Γέροντας Παῦλος

Ο Γέροντας συχνά άκουγε περί διαταράξεων των σχσεων μεταξύ ανδρογύνων. Η κατάσταση αυτή οφείλεται στον εγωισμό και των δύο συζύγων που τυφλώνει τα μάτια της ψυχής, για να μη μπορούν να διακρίνουν, τι το ωφέλιμο και το σωστό.
Ο γέροντας θυσίαζε την ησυχία του, προκειμένου να ενώσει κάποιο αντρόγυνο που βρισκόταν σε προχωρημένη κατάσταση προβληματικής συμβιώσεως, είτε ακόμα και στα πρόθυρα του διαζυγίου. Ο ίδιος έκαμνε και ολόκληρα ταξίδια, με μοναδικό σκοπό να ενώση διαταραγμένα ζευγάρια. Συνήθως προκαλούσε εκείνο το μέλος από το ανδρόγυνο που είχε περισσότερη πίστη κι ευαισθησία. Ο μακαριστός πατήρ διέθετε έναν άλλο τρόπο, για να ενώνη τους ανθρώπους. Με την καλωσύνη και την πλεονάζουσα αγάπη του παρείχε τις προϋποθέσεις, για μια εν ομονοία και ενότητι συμβίωση των ανδρογύνων.
Συνεβούλευε κάποιο πνευματικό του παιδί:

Δεῖτε τό Μυστικό Σχέδιο γιά τήν Κρήτη…Γιατί τήν θέλουν ἀνεξάρτητη

H ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!
Να Διευκρινήσουμε ενα πράγμα:
O Κρητικός είναι αλλά και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του Ελληνα και ποτέ απο τα βάθη της αρχαίας Ιστορίας του Κρητικού Λαού δεν αμφισβητηθηκε αυτό. Αλλωστε οι Θυσιες του Κρητικού Λαού εναντίον των κατακτητων το απέδειξαν αυτο με τον πιό περιτρανο τρόπο. Ωστόσο μια μικρή ομαδα Κρητικών με υποπτη δραστηριότητα ζητούν την ανεξαρτησία της Κρητης.

ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ;
Η Κρήτη λόγο της θέσης της εχει τεράστια Στρατηγική σημασία. Ελέγχει την Ευρωπη, την Αφρική, την μέση Ανατολή και την Ασία καθως και τις Θαλλάσιες οδούς εμπορίου και τα πετρελαια της διορυγας του Σουέζ.

ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Ἐπιστολή τοῦ Ἀρχ. Π. Εὐθυμίου Χαραλαμπίδη πρός τόν Μητροπολίτη Δωρόθεο γιά παύση μνημόνευσής του

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΩΡΟΘΕΟ ΓΙΑ ΠΑΥΣΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ
Ἐν Ἄνδρῳ
καὶ ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ
Ἁγίου Νικολάου
Ἰούλιος 2014      
Σεβασμιώτατε,
Μετὰ λύπης ἐπληροφορήθην καὶ εἶδον στὸ ντοκουμέντο-video τὴν συμμετοχή σας στὴν χειροτονία τοῦ αἱρετικοῦ παπικοῦ Πέτρου Στεφάνου τὴν 2αν Ἰουλίου τοῦ 2014 εἰς τὴν Σύρον, ἐν τῇ ὁποίᾳ ἐκφωνήσατε ἐπαίσχυντον καὶ ἀντορθόδοξον λόγον.
Μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρατε ὅτι συμμετείχατε ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σύρου. Εἰλικρινῶς δὲν γνωρίζομε ποῖος σᾶς ἔδωσε αὐτὸ τὸ δικαίωμα νὰ μᾶς ἐκπροσωπεῖτε σὲ χειροτονίες αἱρετικῶν καὶ μάλιστα τῶν μεγαλύτερων καὶ χειρότερων ἀνὰ τοὺς αἰῶνας, τῶν προξενησάντων δὲ τὸ μεγαλύτερο κακὸ εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Ἡ ὅλη προσφώνησίς σας ἦτο ὡς νὰ ἀπευθύνετο εἰς ὀρθόδοξο καὶ ὄχι εἰς αἱρετικὸ ἐπίσκοπο, δι’ αὐτὸ τὸν συνεχάρητε, τὸν ὀνομάσατε ἀδελφό σας, συνοδοιπόρο, τοῦ προσφέρατε ἀρχιερατικὴ μίτρα κι ἀναφωνήσατε πρὸς τιμήν του τὸ «Ἄξιος»!

Τό χαλινάρι τῶν παιδιῶν -Γέροντα Παΐσιου Ἁγιορείτη, Χαριτωμένες διδαχές

Φωτο:wishflowers.tumblr.com Jennifer Thomson  Sweetness


 — Τα παιδιά να τα μεταχειρίζεσθε σαν τα πουλάρια, πότε σφίγγοντας και πότε χαλαρώνοντας το χαλινάρι.
Όταν το πουλάρι κλωτσάει χωρίς να αφήσουμε το χαλινάρι, το χαλαρώνουμε, διότι αλλιώς θα σπάσει.
Όταν όμως είναι ήρεμο, τότε τραβάμε το χαλινάρι και το πάμε όπου θέλουμε.
 Φωτο:wishflowers.tumblr.com
Jennifer Thomson
Sweetness

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου «Χαριτωμένες Διδαχές, με παραβολές και παραδείγματα», εκδόσεις «Βρυέννιος», Θεσσαλονίκη 2003
http://www.diakonima.gr/2014/08/02/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CE%BD-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%90%CF%83%CE%B9/

18 Αυγούστου Συναξαριστής Φλώρου και Λαύρου, του Αγίου πλήθους των Φτωχών, των Αγίων Έρμου, Σεραπίων και Πολυαίνου, Ιουλιανής, Λέωντος, των Αγίων Τεσσάρων Οσίων Ασκητών, Γεωργίου & Ιωάννου Πατριαρχών, των Οσίων Βαρνάβα, Σωφρονίου και Χριστοφόρου, Σωφρονίου Αγιορείτου, Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ὁσίου Ἀρσενίου τοῦ νέου.

Οἱ Ἅγιοι Φλῶρος καὶ Λαῦρος οἱ Μάρτυρες 

Ἦταν δίδυμα ἀδέλφια καὶ ἦταν ἄρρηκτα ἑνωμένοι διὰ τῆς θερμῆς πίστεως καὶ ἀγάπης ποὺ εἶχαν πρὸς τὸ Χριστό. Κατάγονταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ εἶχαν διδαχθεῖ τὸν χριστιανισμὸ καὶ τὴν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πρόκλο (καὶ ὄχι Πάτροκλο, ὅπως λανθασμένα γράφεται ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές, καὶ ποὺ ἡ μνήμη του ἔτσι λανθασμένα ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 21η Ἰανουαρίου) καὶ Μάξιμο, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν καὶ μαρτυρικὸ θάνατο γιὰ τὸν Χριστό.
Μετὰ τὸν θάνατο τῶν διδασκάλων τους, ὁ Φλῶρος καὶ ὁ Λαῦρος ἀναχώρησαν στὴν Ἰλλυρία καὶ διάλεξαν σὰν τόπο διαμονῆς τους τὴν πόλη Οὐλπιανά. Στὴν πόλη αὐτὴ ἐργάζονταν τὴν τέχνη τους, ἀλλὰ συγχρόνως μέσῳ αὐτῆς προσπαθοῦσαν γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.