Ἡ εὐχή καί τό Ἅγιον Πνεῦμα.Γέρων Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής

  Η διδασκαλία του παππού μας Ιωσήφ και του Γέ­ροντος μας Εφραίμ, αποτελεί συνέχεια της διδασκα­λίας του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Η πείρα του Γέροντος μας Εφραίμ εις την νοεράν προσευχήν, όπως μας την παρέδωσεν, αποτελεί συνέχεια όλης της νηπτικής ασκητικής παραδόσεως.
Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Θαυμαστή ὁπτασία τοῦ μοναχοῦ Γενναδίου

Κατά την 14ην Σεπτεμβρίου του έτους 1967, εν η ιδιαιτέρως εορτάζει η Μονή Ξηροποτάμου ως έχουσα τον Μέγαν Τίμιον Σταυρόν και δη με την οπήν που προσηλώθη ο Κύριος, χάριν της εορτής υπήγε και αυτός να συνεορτάσει (σημ. ο μοναχός της Νέας Σκήτης του Αγίου Παύλου – Γεννάδιος), συνάμα δε προσκυνήσει και ασπαστεί το Πανάγιον Ξύλον. 

Κατά την ώραν της προσκυνήσεως και ασπασμού εις τους αίνους, ο γέρων ελθών εις έκστασιν, έβλεπεν ότι από το Τίμιον Ξύλον ανέβλυζον φλόγες πυρός και ο πέριξ χώρος όλος, ως να εφλέγετο υπό πυρός. 

Τοιαύτα βλέπων και εξεστηκώς εθαύμαζε και έλεγε καθ΄ εαυτόν :

Νίκα τό κακό μέ τό καλό

Στη ζωή σου δεν συναντάς μόνο φίλους αλλά και εχθρούς. Κι έχεις υποχρέωση τους εχθρούς σου να τους κάνεις φίλους, για να ‘χεις πάντα ήρεμη τη συνείδησή σου. Το δίκαιο και το σωστό πρέπει να το υπερασπιζόμαστε και να μισούμε την αδικία και την κακία. Τον συνάνθρωπό μας όμως δεν μισούμε ποτέ, ό,τι κι αν μας κάνει. Δεν τον κατηγορούμε , ούτε τον προσβάλλομε, είτε έχομε, είτε δεν έχομε δίκιο.

Οι παρεξηγήσεις και οι διαφωνίες είναι μέσα στο πρόγραμμα της ζωής. Το να τις μεγαλώνεις όμως και να φθάνεις στα δικαστήρια ή στο έγκλημα, αυτό είναι αντιχριστιανικό. Ανθρώπινο είναι να τις μικραίνεις ή καλύτερα να τις σβήνεις , ώστε πάντα να έχεις ειρήνη μέσα σου.

Ο Βαγγέλης, βοσκός, ακαλλιέργητος, βλάστημος. Σ’ Εκκλησία δεν πατούσε, παρά μόνο τις χρονιάρες μέρες ή σε κανένα μνημόσυνο. Πάντα οπλοφορεί, βάζει τα πρόβατά του παντού κι απειλεί τους πάντες.

Tό Θαυματουργικό Χάρισμα τοῦ π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου (1877- 1964)

Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου

Ο π. Γερβάσιος αξιώθηκε να λάβει από το Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας. Ο ταπεινός υπηρέτης του Κυρίου, αυτός που δεν επιζήτησε αξιώματα και θέσεις, έλαβε την ιδιαίτερη εκείνη χάρη που λίγοι από αυτούς  που ευαρέστησαν στον Κύριο, αξιώθηκαν και μάλιστα ελάχιστοι πριν από την κοίμηση τους.

        Μιλούν για πλήθος θαυμάτων που έκανε όσο ακόμη ζούσε ο Πατήρ. Μεγάλη  δύναμη είχε αποκτήσει εναντίον των δαιμόνων, οι οποίοι και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του έφριτταν και έτρεμαν, αποκαλώντας τον «Καψάλη» και «Γεράσιμο». Πολλοί μαρτυρούν ότι αρκούσε μόνο να υψώσει τα χέρια του στον ουρανό και ο ασθενής θεραπευόταν.
        Η οικογένεια Περούλη από την Πάτρα πήγε για διακοπές στο χωριό Μπεγουλάκι, όπου έμεναν οι συγγενείς τους.

Eἶπεν ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης...

Ομοιάζω με άνθρωπον που κάθεται κάτω από μεγάλο δένδρον και βλέπει θηρία πολλά και ερπετά να έρχονται επάνω του. Και όταν δεν μπορεί να σταθεί εναντίον των, τρέχει επάνω εις το δένδρον και σώζεται. Έτσι και εγώ. Κάθομαι εις το κελλίον μου και βλέπω τους κακούς λογισμούς να έρχονται εναντίον μου. Και όταν δεν ημπορέσω να τους νικήσω, καταφεύγω εις τον Θεόν με την προσευχή και σώζομαι από τον εχθρόν.''

http://agiosioannisprodromos.blogspot.gr