Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 22-08-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 13 - 18 

δ΄ 13 - 18

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51 

Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Πίστις: Ἡ μεγάλη δύναμις τῆς ψυχῆς

Πίστις: Ἡ μεγάλη δύναμις τῆς ψυχῆς

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

 

Η ΠΙΣΤΗ στό Χριστό, ἡ μεγάλη καί σταθερή, δίνει στόν ἄνθρωπο τήν αἴσθηση τῆς διαρκοῦς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ δίπλα του, γεγονός πού τόν εἰρηνεύει ἐσωτερικά καί τόν χαροποιεῖ. Νιώθει τό Χριστό ἀχώριστο συνοδοιπόρο του. Ὅπου καί ἄν βρίσκεται, εἶναι κοντά του, γι᾿ αὐτό κάνει θερμότερη προσευχή καί μπορεῖ νά ξεπερνάει τά ἐμπόδια τῆς ζωῆς, νά μένει ἀνεπηρέαστος ἀπό τούς πειρασμούς καί νά διώχνει ἀπό τήν ψυχή του τούς διάφορους φόβους.

Σέ ἀντίθεση μέ τόν πιστό, ὁ ὀλιγόπιστος ταλαιπωρεῖται, ἀνησυχεῖ ὑπερβολικά καί ἀγωνιᾶ γιά τήν ἐξέλιξη καί τήν πορεία τῶν προβλημάτων πού ἀντιμετωπίζει.

Ὁ Γέροντας Γερμανός ὁ Σταυροβουνιώτης ἔλεγε:

Εὐχή καί Πλάνη

«Ενθυμούμαι μία κοπέλα, 27 περίπου ετών, που εφαίνετο ευσεβής. Μέ τον εκκλησιασμό της, την προσευχή της και την Εξομολόγησί της. Είχε δέ μέσα της την έφεσι να ελεή, να βοηθάη τούς πτωχούς και να περιποιήται τούς αρρώστους, αλλά μέ ένα τρόπο φανερό και επιδεικτικό. Τυπική στις νηστείες και στις προσευχές της, και στην εξομολόγησί της ολιγόλογη και όπως φάνηκε χωρίς μετάνοια. Διάχυτος ήτο ο αυτοθαυμασμός της για τις καλές της πράξεις και τις νυκτερινές της προσευχές. Τις διακριτικές συμβουλές τού Πνευματικού της, όπως και τις προειδοποιήσεις του μάλλον τις περιφρονούσε.

Τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» τά λέει ὅλα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄.  Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Γέροντος Πορφυρίου

Το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» τα λέει όλα

 Τον παρακάλεσα μία ημέρα να μου υποδείξει ένα τρόπο προσευχής και, εάν ήταν δυνατόν, να μου εμπιστευθεί το δικό του τρόπο προσευχής. Και η απάντηση ήταν άμεση και ..πληρωμένη.

-         Και τι την πέρασες την προσευχή, για φαγητό που προσφέρεται κατά παραγγελιών ή φάρμακο που χορηγείται με συνταγή; Εγώ σου έχω πει να ζητάς μόνο τη σωτηρία της ψυχής .Να ζητάς δηλαδή να καταστείς κληρονόμος της αιωνίου Βασιλείας των Ουρανών. Και όλα τ’ άλλα να τ’ αφήνεις στην κρίση του Θεού . Σου υπενθυμίζω , για μία ακόμη φορά, το «Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν των Ουρανών». Αυτό δεν σου αρκεί;

Ὁ Ἀχειροποίητος Σταυρός τοῦ π. Γερβασίου

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ (1877-1964). Ιδρυτής Κατηχητικών Σχολείων και Αναπλαστικής Σχολής Πατρών
Για όσους δεν γνωρίζουν τον μακαριστό γέροντα π. Γερβάσιο και την πραγματικά ουράνια παρουσία του εδώ στη γη σας αναφέρουμε δύο μόνο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ζωής του.
Η πρώτη του μέριμνα ήταν το παιδί. Είναι ο πρώτος ιδρυτής στην Ελλάδα οργανωμένων Εκκλησιαστικών Κατηχητικών Σχολείων και από το 1923 ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της συστάσεως Εκκλησιαστικών Κατηχητικών Νηπιαγωγείων.
Εις τα "παιδία του" αυτά αφιέρωσε τις ύστατες σκέψεις του και τους παλμούς των τελευταίων του ημερών. Κρατώντας το "ιστορικό" ραβδί του, με το οποίο επί 50 έτη εποίμανε τα πρόβατα του αρχιποίμενος Χριστού και το οποίο εφάνταζε στα παιδικά μάτια "ως άλλη ράβδος Μωυσέως", έλεγε λίγο πριν την αποστολική ημέρα της 30ης Ιουνίου 1964, κατά της οποίαν εξεδέμησε προς Κύριον: "Σας εμπιστεύομαι τα παιδία μου, τα νήπιά μου, το αύριον του Έθνους, τας χρυσάς ελπίδας του αιωνίου μέλλοντός μου...".
Και όπως είχε πει χαρακτηριστικά ένας Άγιος της Εκκλησίας μας:
«Εις το πρόσωπόν του βλέπω τον αυριανόν "ταγόν" της Εκκλησίας μας, τον γνήσιον ποιμένα του χριστεπωνύμου πληρώματος...» (Άγιος Νεκτάριος Κεφαλάς, Επίσκοπος Πενταπόλεως)

Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής

Τό γνωρίζει αὐτό ὁ Κύριος καί μᾶς παραγγέλλει: «Μή φροντίσετε γιά τό αὔριο» (Ματθ. Στ΄: 34). Καί εἶναι σωστό· γιατί ἐκεῖνος πού δέν ἔχει ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν μέριμνα τῆς ὕλης, πῶς θά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τούς πονηρούς λογισμούς;

Κι ἐκεῖνος πού εἶναι περικυκλωμένος ἀπό λογισμούς, πῶς θά δεῖ πραγματική τήν ἁμαρτία πού σκεπάζουν οἱ λογισμοί; Αὐτή εἶναι σκοτάδι καί ὁμίχλη τῆς ψυχῆς, πού προῆλθε ἀπό πονηρές σκέψεις καί πράξεις.