Γιά τό ὅτι δέν πρέπει νά κρίνουμε τόν πλησίον μας, μέρος β΄ (τελευταῖο)

ΣΤ΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ

ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Πραγματικά, συμβαίνει νά κάνει κάποιος ἀδελφός μερικά πράγματα μέ ἁπλότητα². Αὐτή ὅμως ἡ ἁπλότητα εὐαρεστεῖ στό Θεό περισσότερο ἀπό ὁλόκληρη τή δική σου ζωή. Καί σύ κάθεσαι καί τόν κατακρίνεις καί κολάζεις τήν ψυχή σου; Καί ἄν κάποτε ὑποκύψει στήν ἁμαρτία, πῶς μπορεῖς νά ξέρεις πόσο ἀγωνίστηκε καί πόσο αἷμα ἔσταξε, πρίν κάνει τό κακό, ὥστε νά φτάνει νά μοιάζει ἡ ἁμαρτία του σχεδόν σάν ἀρετή στά μάτια τοῦ Θεοῦ³; Γιατί ὁ Θεός βλέπει τόν κόπο του καί τή θλίψη πού δοκίμασε, ὅπως εἶπα, πρίν νά κάνει τό κακό, καί τόν ἐλεεῖ καί τόν συγχωρεῖ. Καί ὁ μέν Θεός τόν ἐλεεῖ, ἐσύ δέ τόν κατακρίνεις, καί χάνεις τήν ψυχή σου; Ποῦ ξέρεις ἀκόμα καί πόσα δάκρυα ἔχυσε γι᾿ αὐτό, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; Καί σύ μέν ἔμαθες τήν ἁμαρτία, δέν ξέρεις ὅμως καί τήν μετάνοια. Μερικές φορές μάλιστα δέν κατακρίνουμε μόνο, ἀλλά καί ἐξουδενώνουμε. Γιατί ἄλλο εἶναι, ὅπως εἶπα, ἡ κατάκριση καί ἄλλο ἡ ἐξουδένωση.

Ποιά ἦταν ἡ ἁμαρτία τῶν Σοδόμων;

Φαντάζει ίσως εύτελές και άκαιρο τό ερώτημα πού διατυπώνεται στον τίτλο τού άρθρου τούτου. Όλοι γνω­ρίζουν ότι τό βδελυρό ανοσιούργημα των κατοίκων των Σοδόμων, της Γομόρρας και των γύρω από αυτές πόλεων ήταν τό διαστροφικό πάθος της ομοφυλοφιλί­ας. Πάθος τόσο βδελυκτό στά μάτια τού Θεού, ώστε οι πόλεις αύτές νά παραμέ­νουν υπόδειγμα αιώνιο της φρικτής αποδοκιμασίας τού Θεού μέ τή βαριά τιμωρία πού ύπέστησαν, αφανιζόμενες από προ­σώπου γης μέ θειάφι και φωτιά (βλ. Γεν. ιθ' 24-25).

Ωστόσο, μέσα στήν Αγία Γραφή έχου­με μία άναφορά στό αμάρτημα των Σοδομιτών από τό στόμα του ίδιου του Θεού, πού μας συγκλονίζει άκόμα περισσότε­ρο.

Ἡ Ἁγία Ἰερουσαλήμ καί τά τέκνα αὐτῆς Κέγουρος, Σεκενδῖνος καί Σέκενδος οἱ Μάρτυρες

Η Αγία Ιερουσαλήμ και τα τέκνα αυτής Κέγουρος, Σεκενδίνος και Σέκενδος οι Μάρτυρες εορτάζουν στις 4 Σεπτεμβρίου

Ένδοξος καταγωγή

Η Αγία έζησε και μαρτύρησε τότε, που αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Μάρκος Αυρήλιος Πρόβος (276-282 μ.Χ.). Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, από πλούσια οικογένεια. Οι γονείς της ήσαν Χριστιανοί και την ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Την έβαλαν εις ένα Παρθενώνα. Εκεί έμαθε τα Ιερά Γράμματα και εννόησε την ματαιότητα του κόσμου τούτου. Καίτοι ήθελε να μείνει αφιερωμένη παρθένος εις τον Θεό, εν τούτοις οι γονείς της και χωρίς να θέλει την παντρέψανε. Γέννησε τρία παιδιά τον Σεκένδο, Σεκένδικο και Κήγορο. Τα παιδιά της η Αγία τα οδηγούσε με επιμέλεια στο δρόμο του Θεού. Αλλά και εκείνα ήσαν καλόγνωμα. Έπειτα όμως από οκτώ χρόνια, πέθανε ο
σύζυγός της και αυτή έμεινε χήρα σε νεαρή σχετικά ηλικία. Ζούσε, όπως ήθελε ο Θεός, ζωήν αγία.

Αποφασίζει να κηρύξει τον Χριστό
Μετά το θάνατο του συζύγου της, γύρισε πολλούς τόπους κηρύττοντας τον Χριστό και όπου έφτασε στη Ρώμη. Εκεί στην πρώτευουσα του Ρωμαϊκού κράτους, η αγία της ζωή, οι κόποι της, οι νηστείες της, οι προσευχές, οι διδασκαλίες, η πραότητα, η ταπείνωσις και άλλες αρετές της, τράβηξαν πολλούς στον Χριστιανισμό.

Θαῦμα Ἁγίου Ραφαήλ – «Μαμά, αὐτός δέν ἤτανε καλόγερος…»

Είμαι η Ευαγγελία Ρωσσίδη, κάτοικος Νίκαιας. Θα ήθελα να σας αναφέρω και εγώ κατωτέρω ένα γεγονός το οποίο μου συνέβη.
Το 2012 είδα ολοζώντανο τον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ και την ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ. Ήταν μήνας Φεβρουάριος και έκανε πολύ κρύο. Πήγα να πάρω το κοριτσάκι μου από το σχολείο και επιστρέφοντας συνάντησα τον ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ και την ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ.
Τον είδα στο φούρνο της γειτονιάς μου. Νόμισα ότι ήταν κάποιος καλόγερος που πουλάει κάτι και έβγαλα από την τσέπη μου να του δώσω χρήματα. Εκείνος έβγαλε από την τσέπη του ένα μπουκαλάκι με ΑΓΙΟ ΜΥΡΟ και μας έβαλε στο κεφάλι και στα χέρια σε εμένα και στην κορούλα μου.
Έκανε μάλιστα νόημα στην κόρη μου να βγάλει τα γάντια της για να της μυρώσει τα χέρια.

Ὁ τοῦ Ἁγ. Ἀθανασίου τοῦ Μπρέστ βίος, ἀπάντηση στίς ἀπαράδεκτες ὑποδείξεις τοῦ Μητρ. Λεμεσοῦ Ἀθανασίου

Ο ΤΟΥ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΠΡΕΣΤ ΒΙΟΣ, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡ. ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΣΤΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

Στον απόηχο των αντιδράσεων, των «φανατικών υποστηρικτών» των Βατοπαιδινών, κατά τον Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριο, από τις απαράδεκτες υποδείξεις  του Μητροπολίτου Λεμεσού Αθανασίου, στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, θα θέλαμε αντί άλλης απαντήσεως να προτάξομε τον μαρτυρικό βίο του Αγίου Αθανασίου του Μπρεστ.  Ο βίος του Ομολογητή και Μάρτυρα αυτού, πιστεύω θα δώσει μια ακόμη απάντηση, καθότι οι ιδιοτελώς και προσωποληπτικώς υποστηρίζοντες τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο, επακριβώς εφαρμόζουν το αρχαίο ρητό του Αριστοφάνη (445-386 π. Χ.) «ου με πείσεις, καν με πείσεις».

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 12-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. β΄ 16 - 20  

β΄ 16 - 20

 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Η΄ 34 - 38 & Θ΄ 1 

Η΄ 34 - 38 & Θ΄ 1 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ - Τί εἶναι Θεός; (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Τί εἶναι Θεός;

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3,15)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου) 

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο; Μᾶς μίλησε γιὰ ἐκεῖνον ποὺ κατέβηκε καὶ ἀνέβηκε· κατέβηκε στὰ κατώτερα βάθη, στὸν ᾅδη, καὶ ἀνέβηκε στὰ μεγαλύτερα ὕψη, στὸν οὐρανό· μᾶς μίλησε γιὰ τὸ Θεό. Ἀλλὰ τί εἶναι Θεός;

Ὑπῆρχε, λένε, ἕνας βασιλιᾶς ποὺ τὸν βασάνιζε ἡ σκέψι «τί εἶναι Θεός;». Κάλεσε ἕνα μεγάλο σοφὸ καὶ τὸ ρώτησε· –Τί εἶναι Θεός; Ἐκεῖνος ζήτησε τρεῖς μέρες προθεσμία. Κλείστηκε κι ἄρχισε νὰ μελετᾷ. Μὰ στὶς τρεῖς μέρεςδὲν ἦταν σὲ θέσι νὰ δώσῃ ἀπάντησι. Παρουσιάστηκε στὸ βασιλιᾶ καὶ ζήτησε παράτασι ἄλλες τρεῖς μέρες. Τοῦ ἔδωσε, ἀλλὰ καὶ πάλι τίποτα. Ζήτησε πάλι καὶ πάλι παράτασι, μὰ τὸ ἴδιο. Ὥσπου ἀπελπισμένος παρουσιάζεται καὶ λέει· –Βασιλιᾶ μου, δυστυχῶς κανείς δὲνμπορεῖ νὰ δώσῃ ἀπάντησι στὸ ἐρώτημά σου.Τί εἶναι Θεός; Ἀδυνατεῖ ν᾿ ἀπαντήσῃ ὁ πεπερασμένος νοῦς τοῦ ἀνθρώπου· δὲν μπορεῖ  τὸ μικρό του μυαλουδάκι νὰ συλλάβῃ τὴν ἔννοια τοῦ Θεοῦ, τὴν ἄπειρο θεότητα, τὸνἄπειρον Νοῦν. 

Χρήση τῶν Ψαλμῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στή Νεκρώσιμη Ἀκολουθία

Εισαγωγή

Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στους Κορινθίους (Β’ Κορ. ς’ 19) αναφέρει: «Το σώμα ημών ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος εστίν». Κατόπιν τούτου οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι μετά θάνατον το σώμα μας είναι προωρισμένο να αναστηθή κατά τη Β’ Παρουσία του Κυρίου, ένδοξο και άφθαρτο (όντας χαριτωμένο), και να ενωθή με την αθάνατη ψυχή. Γι’ αυτό, όχι μόνον δεν έκαιαν το σώμα, όπως οι ειδωλολάτρες, αλλ’ αντίθετα το φρόντιζαν, το έλουαν, το μύρωναν, το έντυναν με καθαρά ενδύματα και το περιτύλισσαν με λευκό σινδόνι. Το τοποθετούσαν σε κλίνη ή φέρετρο) ανοικτό, ώστε να φαίνεται το πρόσωπό του. Το λείψανο τοποθετείται για κάποιο χρόνο εντός της οικίας του. Και στην ωρισμένη ώρα μεταφέρεται στο ναό για την «εξόδιον ακολουθίαν».

Κατά την μεταφορά προς το ναό εψάλλοντο διάφορα «εξόδια άσματα», τα οποία κατά τους πρώτους χρόνους της Εκκλησίας ήσαν κατάλληλοι ψαλμικοί στίχοι (από το βιβλίο Ψαλμοί, της Παλαιάς Διαθήκης).

Γιά τά τέσσερα ἁμαρτήματα πού κάμουν, κολάζονται περισσότερο οἱ γυναῖκες

ΓΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΜΟΥΝ ΚΟΛΑΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Ένας δαιμονισμένος ομολόγησε ότι όταν ξόρκιζε ο Πνευματικός το δαιμόνιο για να βγει από τον πάσχοντα, το ρώτησε να του πει ποιοι κολάζονται περισσότερο οι άνδρες ή οι γυναίκες, τότε ο δαίμων απάντησε οι γυναίκες……… Για τέσσερα αμαρτήματα που κάμνουν οι γυναίκες κολάζονται περισσότερο, του είπε ο δαίμων:

Ἐγκαινιάστηκε ὁ πρῶτος Ναός τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτη στήν Κένυα...

Το πρωί της 29ης Αυγούστου 2014, με σεμνή αλλά επιβλητική και βυζαντινοαφρικάνικη μεγαλοπρέπεια ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, με τις ευλογίες του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, Θεοδώρου του Β΄ τέλεσε τα εγκαίνια του πρώτου ορθόδοξου ναού στο όνομα του, μόλις πρόσφατα, ανακηρυχθέντος Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, σε μια απομακρυσμένη περιοχή στη φυλή των Νάντι, ανάμεσα σε πελώριους βράχους, βουνά και πλούσια τροπική βλάστηση, ακριβώς εκεί, που στο βάθος φαίνεται η περίφημη λίμνη Βικτώρια.

Μήν παραβλέπεις τή συνείδησή σου.

Ένα πράγμα, άμα σε κεντάει η συνείδησή σου, πήγαινε και βάλε μετάνοια: «Αδερφέ μου, ευλόγησον, σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις, έσφαλα».
Αυτό διορθώνει το λάθος σου. Μην παραβλέπεις τη συνείδησή σου.
Άνθρωποι είμεθα, ένας στον άλλον φταίει.