Σελίδες

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Ἡ πιστή σύζυγος καί ἡ ὑπομονή, Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου


Ἡ πιστή σύζυγος καί ἡ ὑπομονή, Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου-Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-09-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)
 Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/


«... καί ἄφες ἡμῖν...»


ΟΜΙΛΙΑ Κ΄
Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός στήν παραβολή τῶν ταλάντων ἐκθέτει, παρουσιάζει παραστατικά κι ἀνάγλυφα τίς συνέπειες τῆς μή συγχωρήσεως ὅλων ἐκείνων τῶν σφαλμάτων πού οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι μᾶς ἔκαναν· δηλαδή τί συμβαίνει, ὅταν δέν συγχωροῦμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά ἐκείνους πού μᾶς ἔκαναν ὁποιοδήποτε κακό.
Ἡ παραβολή τοῦ Εὐαγγελίου λέει, ὅτι ἕνας βασιλιᾶς θέλησε νά λογαριαστῆ μέ τούς δούλους του, ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους. Μεταξύ τῶν ἄλλων παρουσιάστηκε κι ἕνας δοῦλος πού χρεωστοῦσε στόν κύριό του, τόν βασιλέα, μύρια τάλαντα – ἕνα ἀμύθητο ποσό. Ὁ δοῦλος φυσικά δέν εἶχε νά ἐξοφλήση αὐτό τό τεράστιο ποσό. Τότε ὁ κύριος του, τό ἀφεντικό του, διέταξε νά πουληθῆ ὅ,τι εἶχε καί δέν εἶχε, ἀκόμα καί ἡ γυναίκα του καί τά παιδιά του, γιά νά ἐξοφληθῆ τό χρέος. Ὁ δοῦλος βλέποντας ὅτι καταστρέφεται πλέον διά παντός, χωρίς καμμιά ἐλπίδα ἐξοφλήσεως τοῦ χρέους, ἔπεσε στά πόδια τοῦ κυρίου του. Τόν παρακαλοῦσε νά μακροθυμήση, νά τόν συγχωρήση, καί ὑποσχόταν ὅτι θά προσπαθήση νά ἀποδώση τό ὀφειλόμενο ποσό. Ἔτσι κάνουμε ὅλοι, ὅταν χρεωστοῦμε καί δέν ἔχουμε νά τά δώσουμε.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 13-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. γ΄ 1 - 4 

γ΄ 1 - 4

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. ΙΣτ΄ 13 - 19

ΙΣτ΄ 13 - 19 
 


Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ὁ συγγράψας τήν ἀρχαιότερη ἀπολογία διαπρεπής Ἀθηναῖος φιλόσοφος καί πανεύφημος μάρτυς Χριστοῦ



Μέσα στο πνευματικό στερέωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και στη μακρόχρονη πορεία της ενδόξου εκκλησιαστικής ιστορίας της περιωνύμου και αγιοτόκου πόλεως των Αθηνών προβάλλει ως φωταυγής αστέρας ένας ένθεος και ευκλεής Αθηναίος φιλόσοφος, ένας διαπρύσιος κήρυκας του λόγου του Θεού, ένας θαρραλέος ομολογητής της χριστιανικής πίστεως, ένας εύψυχος και καρτερότατος μάρτυς Χριστού, ο οποίος ήθλησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στο « κλεινόν άστυ» των Αθηνών με το ένδοξο αρχαίο παρελθόν, όπου όμως μετά την άφιξη του θεηγόρου Αποστόλου των Εθνών Παύλου το 51 μ.Χ. πραγματοποιήθηκε η κοσμοϊστορική συνάντηση της ειδωλολατρίας με τη χριστιανική αλήθεια. Ο λόγος για τον τιμώμενο από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στις 13 Σεπτεμβρίου Άγιο Αριστείδη, ο οποίος αναδείχθηκε μετά από τη μεταστροφή του στον χριστιανισμό σε γενναίο κήρυκα της πίστεως και σε ένθερμο υπερασπιστή των διωκομένων χριστιανών, συγγράφοντας την περίφημη απολογία «Περί θεοσεβείας».

Γιά τήν ὁμόνοια τῶν ἀδελφῶν

Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου

«Οφείλουν λοιπόν οι αδελφοί ο,τιδήποτε και αν κάνουν να συναναστρέφονται μεταξύ τους με αγάπη και χαρά. 
Και αυτός που ασχολείται με κάποιο έργο να λέγει αυτά τα λόγια για εκείνον που προσεύχεται ότι, ‘’Το θησαυρό που θα αποκτήσει ο αδελφός μου, επειδή είναι κοινός, τον κατέχω και εγώ’’· και αυτός που προσεύχεται να λέγει αυτά τα λόγια για τον αδελφό που διαβάζει· ‘’η ωφέλεια που αποκομίζει εκείνος από την ανάγνωση είναι κέρδος και για μένα’’· και εκείνος πάλι που προσφέρει κάποια εργασία ας λέγει αυτό· ‘’την διακονία που προσφέρω, την προσφέρω για κοινή ωφέλεια’’. 

Ἡ κυρα- Σταυρούλα ἀπό τήν Ἀττάλη τῆς Εὐβοίας.


Η κυρα- Σταυρούλα από την Άτταλη της Εύβοιας
Διακρινόταν για την βαθειά της ευλάβεια στα πράγματα της εκκλησίας , την υπομονή και το φίλεργο. Προερχόταν από έναν άγιο πατέρα, τον οποίο οι συμμορίτες έπνιξαν στο Αιγαίο, κρεμώντας στον λαιμό του μεγάλη πέτρα, γιατί είχε γιο στον στρατό. Μετά από μέρες βρέθηκε το λείψανό του όρθιο στην θάλασσα, όπως του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Ήτανε μάννα πέντε παιδιών. Δεν κάθισε ποτέ στο τραπέζι να πιάση ψωμί, χωρίς κόπους και ιδρώτες. «Γέροντά μου» και «Θεόκτιστέ μου» ήταν οι προσφωνήσεις της. 
Το αγαπητικό αυτό «μου» ήταν πάντα κάτω από την γλώσσα της. Ο σύζυγος, κομμάτι σκληρός και μεμψίμοιρος , δεν άφηνε περιθώρια για πολλές χαρές.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἡ θεοπειθὴς προσευχή

Ἡ θεοπειθὴς προσευχή
 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
 
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ χριστιανοί δέν αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά προσευχηθοῦν. Τούς ἀπορροφοῦν οἱ βιοτικές μέριμνες καί ὁ ἐλεύθερος χρόνος, ὅταν ὑπάρχει, δέν ἀφιερώνεται στό Θεό.
Τά πράγματα ἀλλάζουν, ὅταν ἀντιμετωπίζουν προβλήματα, τά ὁποῖα δέν μποροῦν νά λύσουν μόνοι τους. Τότε θυμοῦνται τό Θεό καί προσπαθοῦν νά πετύχουν τή λύση τους μέσῳ τῆς προσευχῆς. Μέ φόβο καί ἀγωνία καταφεύγουν στό Θεό, χωρίς ὡστόσο νά εἶναι προετοιμασμένοι πνευματικά.
Ἡ ἀποτελεσματικότητα τῆς προσευχῆς δέν εἶναι πάντα δεδομένη. Τίς περισσότερες φορές οἱ ἄνθρωποι προσεύχονται πιεζόμενοι καί κυριευμένοι ἀπό ἄγχος. Πίεση ἀπό τά δύσκολα προβλήματα καί ἄγχος ἀπό τήν ἔκβασή τους.

« Ὅ,τι ἐπιτρέπει ὁ Θεός δέν εἶναι ἀτυχία εἶναι δῶρο»

Φωτο: του Κώστα Μπαλάφα
Η μοναχή Μαρία Μυρτιδιώτισσα (1912-2005) (κατά κόσμο Αικατερίνη ή Κατίγκω) στις Οινούσσες της Χίου, γόνος της εφοπλιστικής οικογενείας Δημητρίου Λαιμού και νυμφευμένη, πριν γίνει μοναχή, με τον εφοπλιστή και σπουδαίο άνθρωπο Πανάγο Πατέρα, ήταν άνθρωπος πίστεως, αγάπης, υπομονής και συνεχούς ευχαριστίας και δοξολογίας προς τον Θεόν. Έχασε και τα τρία παιδιά της σε νεαρά ηλικία. Την Ειρήνη, η οποία είχε γίνει νωρίτερα και αυτή μοναχή, την έχασε πρώτη σε ηλικία 21 ετών. Μετά έχασε τον άνδρα της και μετά τ’ άλλα δύο παιδιά της, την Καλλιόπη και τον Διαμαντή, που φύγανε από τη ζωή το ένα μετά το άλλο, στα 47 τους χρόνια.
Κάποτε, σε κάποιο δικαστήριο, ο δικηγόρος της εν τη ρύμη του λόγου, για να διαθέσει ευμενώς τον πρόεδρο του δικαστηρίου του είπε· «Η γυναίκα αυτή είχε την ατυχία να χάσει το μικρότερο παιδί της σε νεαρή ηλικία».

Νά μήν μισήσετε ἄνθρωπο!


Γέρων Ἀμβρόσιος Λάζαρης

Να μην μισήσετε άνθρωπο! Και να μην τον κατηγορήσετε, γιατί η κατηγόρια είναι ένα είδος μίσους. Κατηγορούμε τους άλλους: “Α, αυτός ο παλιάνθρωπος, ο παλιόγερος”.
Έτσι λέμε για τους ανθρώπους, για τις εικόνες, για τα δημιουργήματα του Θεού. Και οι νέοι θέλει να προσέχουν τη ζωή τους, γιατί τα πάθη στον άνθρωπο τον ταράσσουν μέσα στη ζωή, όσο θα υπάρχνουν γήινες δυνάμεις της. Μας τραβάνε μέσα στη σάρκα, να φάμε όλη τη γη, όλη τη γη με τα δόντια μας. Τόσο πολύ ο άνθρωπος ξεφεύγει από την αλήθεια. Ψάχνουμε εδώ να βρούμε την ευτυχία.

Εὐχή εἰς τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

ΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ
ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

 Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, τόν Θεόν Λόγον κατά σάρκα γεννήσασα, οἶδα μέν οἶδα, ὅτι οὐκ ἔστιν εὐπρεπές, οὐδέ ἄξιον ἐμέ τόν οὕτω πανάσωτον, εἰκόνα καθορᾶν σου τῆς ἁγνῆς, σοῦ τῆς ἀειπαρθένου, σου τῆς σῶμα καί ψυχήν ἐχούσης καθαρά καί ἀμόλυντα, ὀφθαλμοῖς μεμολυσμένοις ὁρᾶν καί χείλεσιν ἀκαθάρτοις καί βεβήλοις περιπτύσσεσθαι παρακαλεῖν. Δίκαιον γάρ ἐστιν ἐμέ τόν ἄσωτον μισεῖσθαι καί στυγεῖσθαι ὑπό τῆς σῆς καθαρότητος. Πλήν ἐπειδή περ γέγονεν Θεός, ὅν ἐγέννησας, ἄνθρωπος, ὅπως καλέσῃ τούς ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν, θαρρῶν κἀγώ προσέρχομαί σοι, μετά δακρύων δεόμενος.
Δέξαι μου τήν παροῦσαν τῶν πολλῶν καί χαλεπῶν πταισμάτων ἐξαγόρευσιν καί προσάγαγε τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ καί Θεῷ, ἱκετηρίαν ποιοῦσα, ὅπως γένηται ἵλεως τῇ ἀθλίᾳ μου καί ταλαιπώρῳ ψυχῇ.

Στό δρόμο γιά τήν ἐξομολόγηση

Από τους ανθρώπους μπορείς να κρύβεσαι, όχι όμως και από τον Θεό…
Πηγαίνοντας, αδελφέ μου στον Πνευματικό – έξομολόγο, πρέπει νά γνωρίζεις:
1. Η Κόλαση δεν είναι για τους αμαρτωλούς αλλά για τούς αμετανόητους, για τούς σκληρόψυχους πού δεν έχουν καλωσύνη, που δεν γνωρίζουν την ομορφιά της συγνώμης.
2. Η Εκκλησία, δεν είναι λέσχη «κυρίων» και «κυριών», αλλά καταφύγιο αμαρτωλών.

Ἀπό πότε ἐπηρεάζονται τά παιδιά;-Γέροντα Παΐσιου Ἁγιορείτη, Χαριτωμένες διδαχές

Φωτο:robert doisneau -Getty Images α Keystone-clinsdyeux.tumblr.com
— Από ποιά ηλικία, Γέροντα, τα παιδιά επηρεάζονται από το περιβάλλον;
— Τα παιδιά από την κούνια ακόμη αντιγράφουν τους γονείς.
Ξεσηκώνουν ό,τι βλέπουν να κάνουν οι μεγάλοι και τα γράφουν όλα στην άδεια κασέτα τους.
Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να αγωνισθούν να κόψουν τα πάθη τους.

 Φωτο:robert doisneau -Getty Images α Keystone-clinsdyeux.tumblr.com
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου «Χαριτωμένες Διδαχές, με παραβολές και παραδείγματα», εκδόσεις «Βρυέννιος», Θεσσαλονίκη 2003

http://www.diakonima.gr/2014/08/06/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%B5%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CE%AC%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD/