Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 23-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. δ΄ 22 - 27  

δ΄ 22 - 27

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Α΄ 5 - 25  

Α΄ 5 - 25 
 

 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀγάπη τοῡ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους. Κείμενο και Ομιλία π.Σάββα Αγιορείτη.

Ολόκληρη η ομιλία , σε mp3, σε pdf, και word (μορφή .doc) έτσι ώστε να συνυπάρχει ολόκληρη και σε κείμενο για εύκολη εκτύπωση ή ταξινόμηση, αλλά και η πρωτότυπη ομιλία σε mp3.

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-09-2009 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).



Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ  (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Η ομιλία σε μορφή pdf  ΕΔΩ     και σε μορφή word (.doc)  ΕΔΩ

Πότε ἡ ὑπηρεσία μας πρός τούς ἄλλους εἶναι εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Θεό.

Γράφει ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος:

   «Εκείνοι που από ανωριμότητα δεν μπορούν ακόμη να επιδοθούν τελείως στο έργο της προσευχής, αυτοί πρέπει να αναλάβουν την υπηρεσία των αδελφών με ευλάβεια και πίστη και φόβο Θεού, σαν να υπηρετούν εντολή του Θεού και πνευματική υπόθεση, και όχι σαν να περιμένουν μισθό και δόξα ή ευχαριστία από ανθρώπους. Επίσης να μη γογγύζουν διόλου, ούτε να υψηλοφρονούν ή να αμελούν και να χαλαρώνουν. Έτσι δε θα σπιλώνεται και δε θα διαφθείρεται το αγαθό αυτό έργο, αλλά μάλλον με την ευλάβεια, το φόβο και τη χαρά, θα γίνεται ευπρόσδεκτο από το Θεό»[1].

Σάν παραμύθι

ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Mιά φορά κι ἕναν καιρό ἦταν ἕνας καλός βασιλιάς, πού κυβερνοῦσε τήν πιό ὄμορφη χώρα τοῦ κόσμου. Ὁ καλός αὐτός βασιλιάς εἶχε καί φίλους καί συνεργάτες, βοηθούς καί ὑπουργούς, φύλακες καί βιγλάτορες, γιά να ἀγρυπνοῦν πάνω στίς σκοπιές τους και νά βλέπουν ἀπό μακριά τόν ἐχθρό, τους λύκους καί τούς κλέφτες.

Μιά μέρα, κάποιοι ἀπό τούς κλέφτες καί τούς λύκους, πού παρουσιάζονταν τώρα μέ ἀρνίσιες προβιές καί πρότειναν ὡραῖα «μέτρα γιά τήν εἰρηνική συμβίωση λύκων καί προβάτων», εἶπαν σέ μερικούς ἀπό τούς φύλακες: Δέν εἶναι καλύτερα για ὅλους μας νά ζοῦμε εἰρηνικά καί σεῖς να μήν κουράζεστε ἐπί σκοπόν ἀγραυλοῦντες;

Μερικοί φύλακες πίστεψαν στίς διαβεβαιώσεις αὐτές. Τί θά γινόταν ὅμως μ᾽ αὐτούς ἀπό τούς τσομπάνηδες-φύλακες, τά σκυλιά καί τά πρόβατα, πού θά διατηροῦσαν σοβαρές ἐπιφυλάξεις γιά την εἰλικρίνεια τῶν χαμογελαστῶν καί κουστουμαρισμένων λύκων; Ἡ πρόταση τῶν εἰρηνικῶν λύκων πρός τούς εὔπιστους βιγλάτορες ἦταν νά ἀπομονωθοῦν οἱ ἀπόψεις αὐτές ὡς «ἀκραῖες» καί «ρατσιστικές».

Ἡ ἱστορία τοῦ Χασάν ἤ Χατζηχαραλάμπου…

Ένα συγκλονιστικόν και συνταρακτικόν συμβάν, που έλαβε χώραν στο χωριό περί τα μέσα του 19ου αιώνος, επροκάλεσε κάπως μια έντονη εκδήλωση φανατισμού εκ μέρους των Τούρκων. Ωστόσο το συμβάν αυτό δεν είχε άμεση σχέση με τους Χριστιανούς. “Ήταν καθαρώς οικογενειακή υπόθεση των Τούρκων.Ήρως του συμβάντος ο Τούρκος Χασάν, γυιός Δερβίση. Και αίτια η βίαιη σύγκρουση υποσυνειδήτου και συνειδήσεως, που την προκάλεσε ένα θαύμα του Αγίου Γεωργίου.

Ο Χασάν έκαμε τον αγωγιάτη. Μια φορά στην επιστροφή του από τη Μεσοποταμία, όπου οι Χριστιανοί συγχωριανοί του αρχιμεταλλουργοί βρισκότανε στις δόξες των, ενώ ανέβαινε στο χωριό από μια φοβερή κακοτοπιά με τα τρία του άλογα, (ένα άλογο) έπεσε και άρχισε να κατρακύλα προς το βάραθρο. Μη μπορώντας ο Χασάν να του παράσχη άμεση βοήθεια και επηρεασμένος από την πατροπαράδοτη συνήθεια των Χριστιανών, να επικαλούνται εν ώρα κινδύνου τους αγίους των, επεκαλέσθη και αυτός, σύμφωνα άλλωστε με τη συνείδησή του, το τζαμί, φωνάζοντας.

Γιῶργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Ὅταν ἡ γέννηση τοῦ ἀνθρώπου καταντᾶ ἀγοραῖο εἶδος…

Όταν η γέννηση του ανθρώπου καταντά αγοραίο είδος…

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Ένα  από τα τεκμήρια της ηθικής και κοινωνικής παρακμής που βιώνουμε ως Έλληνες είναι πως η χώρα μας κατάντησε «προνομιακός προορισμός»  στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ). Αυτό γιατί  πολλές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται  παραβαίνουν κάθε κανόνα Ηθικής και Βιοηθικής και απαγορεύονται στις περισσότερες χώρες του κόσμου – ακόμη και σ’ αυτές που κυριαρχεί ο ωφελιμισμός, ο υλισμός και ο ηδονισμός. Αποκτήσαμε θλιβερά πρωτεία.

Η από χρόνια έλλειψη κάθε ελέγχου στην αγορά της «ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής» έχει οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Σε Ερώτηση των βουλευτών Γιάννη Δημαρά και Γαβριήλ Αβραμίδη, στις 25 Απριλίου 2014,  προς τον Υπουργό Υγείας αναφέρεται μεταξύ των άλλων: « Τα κυκλώματα που λυμαίνονται τον χώρο της εξωσωματικής γονιμοποίησης ξεκινούν από τα  φάρμακα και φθάνουν μέχρι το εμπόριο ωαρίων και εμβρύων…

«Τό νά κάθεται κανείς στό κελλί εἶναι μισή ἐπιτυχία καί τό νά συναντάει Γέροντες εἶναι ἐπίσης ἄλλη μισή»

ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ

Α΄

ΣΤΑΛΜΕΝΗ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ «ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ»

ΠΟΥ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΝ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ

Ν᾿ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Λένε οἱ Πατέρες:

«Τό νά κάθεται κανείς στό κελλί εἶναι μισή ἐπιτυχία καί τό νά συναντάει Γέροντες εἶναι ἐπίσης ἄλλη μισή».

Ὁ λόγος αὐτός σημαίνει ὅτι καί μέσα στό κελλί καί ἔξω ἀπ᾿ αὐτό ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό πνευματική ἀγρυπνία καί πρέπει νά συναντᾶμε πνευματικούς Πατέρες καί ἀδελφούς. Γιατί, ἄν ζεῖ κανείς αὐτό τό σκοπό μέ πνευματική ἀγρυπνία, τότε φροντίζει νά κάνει ὅπως εἶπαν οἱ Πατέρες¹. Καί ὅταν μέν κάθεται στό κελλί του προσεύχεται, μελετάει, κάνει λίγο ἐργόχειρο, φροντίζει ἀνάλογα μέ τή δύναμή του νά ἐλέγχει τούς λογισμούς του. Ὅταν πάλι κάποτε συναντιέται μέ κάποιον, παρατηρεῖ καί ἀντιλαμβάνεται τήν πνευματική κατάστασή του. Ἄν δηλαδή ὠφελεῖται ἀπό τίς συναντήσεις μέ τούς ἀδελφούς ἤ ὄχι καί ἄν μπορεῖ νά γυρίσει στό κελλί του, χωρίς νά ἔχει ὑποστεῖ κάποια πνευματική βλάβη. Καί ἄν συνειδητοποιήσει ὅτι σέ κάτι ἔχει ζημιωθεῖ, τότε ἀντιλαμβάνεται τήν ἀσθένιά του καί τότε καταλαβαίνει ὅτι ἀκόμα δέν κέρδισε τίποτα ἀπό τή ζωή τῆς ἡσυχίας.

Ἅγιος Ἰωάννης Κροστάνδης (ἀποφθέγματα)

Η καρδιά που δεν πιστεύει, είναι ανήσυχος, αγχώδης, αδημονούσαν. Η καρδιά που πιστεύει, είναι το αντίθετο: ειρηνική, χαρωπή, στερεά σαν το διαμάντι.

 ****************

Όταν προσεύχεσαι στον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, μην έχεις την εντύπωσι ότι βρίσκεται έξω σου.

Να Του μιλάς μέσα σου, σαν σε ένοικο της καρδιάς σου. Εκεί βρίσκεται ο Θεός για τους αληθινά πιστούς. «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστέ και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;» (Α’ Κορ. Γ’ 16).

  ****************

Να είσαι ζηλωτής της αγάπης. Όλα θα παρέλθουν, η αγάπη όμως θα μείνη στον αιώνα, όπως και ο Θεός, που είναι Αγάπη.

Τό ράσο. Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός καί π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος γιά τό ράσο τῶν ἱερέων

Δείτε το βιντεο εδώ:https://www.youtube.com/watch?v=nxqtu6ZMndk

Αρχιμ. π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος

 ΜΕΡΟΣ Ε'

Ο Π. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ  ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΣΟ ΤΩΝ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ(Μιχάλης Τσώλης - Εκδόσεις Ορθόδοξος Τύπος)

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΣΟ

Ένας νεαρός ιερωμένος επισκέφθηκε μια μέρα τον π. Χαράλαμπο στο Μοναστήρι και του άνοιξε συζήτηση για την αμφίεση των κληρικών, για το ράσο:

Ὑποβάθμιση τῆς Θεοπνευστίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ»

«Ἡ βαβυλώνεια αἰχμαλωσία τῆς θεολογίας στὴν “νεοορθοδοξία”, στὴν “μεταπατερικὴ” θεολογία, στὸν σύγχρονο νικολαϊτισμὸ καὶ στὸν ἀριστερόστροφο θεολογικὸ στοχασμὸ τῶν τελευταίων χρόνων».

Ὅλα ἔχουν σημασία μέσα στὴν Ἁγ. Γραφή. Ἀσφαλῶς τὸ περιεχόμενο, σαφῶς καὶ ἡ διατύπωση καὶ κανένας δὲν δικαιοῦται νὰ αὐθαιρετεῖ οὔτε στὸ ἕνα οὔτε στὸ ἄλλο νομίζοντας ὅτι ἔτσι καλύτερα θὰ φανεῖ ἡ θεία ἀλήθεια.

.  Δυστυχῶς ὅμως ἡ νεοορθοδοξία καὶ μεταπατερικὸς θεολογικὸς λόγος συνεχίζουν νὰ φυτεύουν προσωπικὲς ἀπόψεις στὸ γεγονὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σὲ συνέδρια καὶ δημοσιεύσεις τους. «Ἡ Ἐκκλησία, λέγουν, εἶναι ἕνας μεγάλος ποταμὸς ζωῆς καὶ δυνάμεως. Νὰ χαροῦμε τὴν ἐλευθερία καὶ τὴ ζωὴ καὶ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο…» Χαίρω πολύ! «Τάδε ἔφη» πρόσφατα εἰσηγητὴς Συνεδρίου. Ἄλλο ποταμὸς ὅμως κι ἄλλο χείμαρρος.

Ἐνθυμήσου τες ὑποσχέσεις σου….Ὅσιος Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής (2/11/1897 – 28/8/1959)

  Ενθυμήσου τες υποσχέσεις σου, όταν ανεχώρεις του κόσμου και όταν εφόρεις το άγιον Σχήμα.
Τες εξεπλήρωσες ή τες χρεωστείς;
Τες ενθυμείσαι η τες ελησμόνησες;
Τι λέγει η συνείδησίς σου;

22 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Φωκά Θαυματουργού, Φωκά Κηπουρού, Ισαάκ και Μαρτίνου, Κοσμά Οσίου, των Αγίων 26 Οσιομαρτύρων, Παρασκευής του Σάρωφ.

Ὁ Ἅγιος Φωκᾶς ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Θαυματουργὸς

Πατρίδα του ἦταν ἡ Σινώπη τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Οἱ γονεῖς του Πάμφυλος καὶ Μαρία μεταλαμπάδευσαν στὸν Φωκᾶ ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὴν φλόγα τῆς ἁγνῆς πίστης τους καὶ τὴν θερμὴ εὐσέβειά τους.
Ὁ Φωκᾶς ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἐντρυφοῦσε στὴν ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, καὶ ἐκεῖνο ποὺ ἰδιαίτερα τὸν διέκρινε ἦταν ἡ θερμὴ καὶ εἰλικρινὴς ἀγάπη ποὺ εἶχε πρὸς τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς συνανθρώπους του.
Διότι ὁδηγὸ στὴν ἀγάπη του αὐτὴ εἶχε πάντα τὰ θεόπνευστα λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτία ἐστι». Ἐκεῖνος, δηλαδή, ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ φῶς. Ἐνῶ ἀντίθετα, ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τὸν ἀδελφό του, μένει μέσα στὸ πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ σκοτάδι.
Ὁ Φωκᾶς, λοιπόν, μὲ τὴν ἀγάπη ποὺ τὸν διέκρινε, ἔγινε ἐπίσκοπος Σινώπης καὶ κήρυττε ἄφοβα τὸ Εὐαγγέλιο. Μὲ τὰ θαύματα δέ, ποὺ τὸν ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ πράττει, κατόρθωσε νὰ φέρει πολλοὺς εἰδωλολάτρες στὴν ἀληθινὴ πίστη.
Τελικὰ μαρτύρησε ἐπὶ Τραϊανοῦ, ἀφοῦ τὸν ἔριξαν μέσα σὲ καυτὸ λουτρό.