ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014
Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 28-09-2014
Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.
Ζ΄ 36 - 50
Ἰωάννης Τάτσης, Σύμπλευση ἤ ἀντίσταση στόν οἰκουμενισμό καί τήν ἐκκοσμίκευση;
Σύμπλευσις ή αντίστασις εις τον οικουμενισμόν και την εκκοσμίκευσιν;
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Ιεράρχες τινές της Εκκλησίας της
Ελλάδος, ευτυχώς ολιγιστοί σε αριθμό αλλά ικανοποιητικώς θορυβούντες,
πέραν των οικουμενιστικών τους απόψεων και δράσεων, πέραν των
αλληλοασπασμών με ετεροδόξους και των συμπροσευχών με αυτούς,
εναλλάσσουν ευκαίρως ακαίρως το χρώμα του ράσου τους από μαύρο σε
γαλάζιο, κόκκινο, λευκό ή μώβ. Και δεν είναι παράδοξη η εκκοσμικευμένη
αμφίεση των εν λόγω Ιεραρχών καθότι ως γνωστόν το ήθος, η συμπεριφορά
και η βιωτή καθενός ακολουθεί την πίστη και τα πιστεύω του. Αλλοιωμένη
οικουμενιστική νοοτροπία και πίστη αναπόδραστα οδηγεί σε εκκοσμικευμένη
συμπεριφορά και τρόπους.
Το παράδοξον έγκειται στο γεγονός
ότι οι προαναφερθέντες απολαμβάνουν της εκτιμήσεως μεγάλου αριθμού άλλων
Ιεραρχών και κληρικών.
Περί τῆς ἔννοιας τοῦ Δόγματος καί περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ_Πατερική Θεολογία_ Δ΄_ Μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3
Π. Σάββας 2014-09-14_Περί τῆς ἔννοιας τοῦ Δόγματος καί περί τῆς πτώσεως τοῦ Ἀδάμ_Πατερική Θεολογία_ Δ΄_ Μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-09-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
Παπα-Γιάννης Καλαΐδης. Ὁ ἔγγαμος ἱερέας πού θαυματουργεῖ μετά τήν κοίμησή του
Ο ΠΑΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΙΔΗΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
"ΡΑΦΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ" ΣΤΟ ΝΕΟΧΩΡΙ ΣΕΡΡΩΝ, ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΣΤΙΣ
4-8-2009.
ΑΝ ΚΑΙ ΕΝ ΖΩΗ Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΟΠΩΣ ΟΙ
ΣΥΧΝΕΣ "ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ" ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΡΑΦΑΗΛ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ,ΜΕΤΑ ΤΗΝ
ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΙΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ.
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗ
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΓΙΑΝΝΗ
Διηγήσεις ἐκ τοῦ Λειμωναρίου: Συμβολικό ὄνειρο ἑνός Σύρου τραπεζίτη γιά τήν Πνευματική πορνεία τοῦ ἀδελφοῦ του.
Διηγήσεις εκ του Λειμωναρίου
Συμβολικό όνειρο ενός Σύρου τραπεζίτη για την
Πνευματική πορνεία του αδελφού του.
Πνευματική πορνεία του αδελφού του.
Ο
αββάς Θεόδωρος, ο ηγούμενος της παλαιάς Λαύρας, μας διηγήθηκε ότι ήσαν
στην Κωνσταντινούπολη δυο αδελφοί τραπεζίτες Σύροι. Και λέει ο μεγάλος
στο μικρό: «Ας κατεβούμε στη Συρία, να πάρουμε το γονικό μας σπίτι». Του
λέει ο μικρότερος: «Και γιατί να αφήσουμε και οι δυο την τράπεζα;
Λοιπόν ή κατέβα εσύ και θα μείνω εδώ, ή κατεβαίνω και μείνε εσύ».
Συμφώνησαν λοιπόν να κατεβεί ο μικρός. Και μόλις κατέβηκε ο μικρότερος,
μετά από λίγο καιρό βλέπει ένα όνειρο αυτός που έμεινε στην
Κωνσταντινούπολη, δηλαδή ένα γέροντα ιεροπρεπή που του έλεγε: «Ξέρεις
ότι ο αδελφός σου πόρνευσε με τη γυναίκα του καπήλου;» Αυτός, όταν
σηκώθηκε, λυπήθηκε και είπε μέσα του: «Εγώ είμαι ο αίτιος. Γιατί λοιπόν
τον άφησα μόνο;» Και μετά από λίγο καιρό ξαναβλέπει τον ίδιο να του
λέει:
Οἰκουμενισμός στήν Ἱ. Μ. Θεσσαλονίκης! Ὁ αἱρετικός Πατριάρχης τῶν Ἀρμενίων ἀσπάζεται τήν Ἁγ. Τράπεζα καθοδηγούμενος ὑπό τοῦ Θεσ/νίκης κ. Ἀνθίμου!
Οικουμενισμός στην Ι. Μ. Θεσσαλονίκης! Ο αιρετικός Πατριάρχης
των Αρμενίων ασπάζεται την Αγ. Τράπεζα καθοδηγούμενος υπό του Θεσ/νίκης κ.
Ανθίμου!
Ως
γνωστόν, την Αγία Τράπεζα ενός Ορθοδόξου Ναού την ασπάζονται μετά προσκυνήσεως
οι χειροτονημένοι ορθόδοξοι ιεροδιάκονοι, ιερείς και επίσκοποι της Εκκλησίας
μας. Μοναχοί και λαϊκοί δεν έχουν αυτό το δικαίωμα.
Πόσο μάλλον οι αιρετικοί!
Και όμως, ο παναγιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, οδήγησε προς
προσκύνηση τον μονοφυσίτη πατριάρχη των Αρμενίων διά της Ωραίας Πύλης στο ιερό
του μητροπολιτικού Ναού Αγ. Γρηγορίου Παλαμά (ίσως και στα ιερά των άλλων Ναών
που επισκέφτηκαν από κοινού). Με αυτήν την κίνηση όμως αναγνωρίζει ιεροσύνη
στον αιρετικό Πατριάρχη! Δίχως άλλο, η πράξη αυτή σε συνδυασμό με την παντελή
απουσία καταδίκης του Οικουμενισμού υπό της παναγιώτητάς του (έστω μίας),
αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες!
Αφήνουμε
σε σας τις υπόλοιπες σκηνές (π.χ. τον χαιρετισμό - χειροφίλημα(;) στον
μονοφυσίτη πατριάρχη)!
Παραθέτουμε
το ανακοινωθέν εκ της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης καθώς και ορισμένες χαρακτηριστικές
φωτογραφίες
Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι σύνοδος καί θυσία πραγματική_mp3 + κείμενα
Π. Σάββας 2010-11-25_Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι σύνοδος καί θυσία πραγματική_mp3
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
Παραθέτουμε τά 3 κείμενα πού ἀναλύονται στήν ὁμιλία:
1ο κείμενο:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ
ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
ΕΤΟΣ 2010-2011
Βιβλίο πρός μελέτην: ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ,
Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, PG 150, 368-492.
ΣΥΝΑΞΙΣ Δ΄: Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝ-ΟΔΟΣ (β΄μέρος).
Πάνω στό Ἅγιο Δισκάριο εἴμαστε ὅλοι.
Πάνω στό Ἅγιο Δισκάριο στήν Ἁγία Πρόθεση βγαίνουν μερίδες γιά ὅλη τήν Ἐκκλησία. Στό κέντρο ὁ Ἀμνός, τό Ἀρνίον, ὁ Χριστός. Δεξιά Του ἡ μερίδα τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀριστερά οἱ μερίδες τῶν ἀγγέλων καί πάντων τῶν ἁγίων. Κάτω ἀπό τόν Κύριο οἱ μερίδες ὅλων μας, ζώντων καί κεκοιμημένων.
Πρίν ἀκόμη ὁ Χριστός παραθέσει τό Δεῖπνο Του, μέσα στήν Παναγία ἱερουργήθηκε -τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος- τό μυστήριο τῆς σωτηρίας μας: «Ἔγινε ἡ κοιλία σου Ἁγία Τράπεζα, ἔχουσα τόν οὐράνιο Ἄρτο», λέει ἕνα τροπάριο τοῦ ὄρθρου τῆς Μεσοπεντηκοστῆς. Στή Θεία Λειτουργία, ἡ Βασίλισσα τῶν οὐρανῶν βρίσκεται στά δεξιά τοῦ Βασιλέως. «Διότι ὅπου ὁ Χριστός... ἐκεῖ στέκεται καί αὐτή... διότι ἀληθινά εἶναι θρόνος Του· ὅπου κάθεται ὁ βασιλεύς, ἐκεῖ στέκεται καί ὁ θρόνος», σημειώνει καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς[1].
Ὁ ἀγγελικός κόσμος εἶναι ἡ δορυφορία τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος προχωρεῖ πρός τό Γολγοθᾶ καί οἱ ἅγιοι ἄγγελοι παρατηροῦν μέ δέος καί συνοδεύουν. Ὁ Κύριος «ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δορυφορούμενος τάξεσιν», πορεύεται γιά νά θυσιαστεῖ. Καί τήν ὥρα τῆς προσφορᾶς οἱ ἄγγελοι συλλειτουργοῦν μέ μᾶς καί συνδοξολογοῦν τή Θεία Ἀγαθότητα.
Αὐτός εἶναι ὁ μεγάλος καρπός τῆς Θείας Λειτουργίας: «Ὤ τά δῶρα τοῦ Χριστοῦ. Στόν Οὐρανό οἱ στρατιές τῶν ἀγγέλων δοξολογοῦν· κάτω, στίς ἐκκλησίες οἱ ἄνθρωποι χοροστατοῦν καί μιμοῦνται τήν ἴδια μέ ἐκείνους (τούς ἀγγέλους) δοξολογία. Ἄνω τά Σεραφείμ ἀναβοοῦν τόν τρισάγιο ὕμνο· κάτω τόν ἴδιο ὕμνο ἀναπέμπει τό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων. Μία κοινή πανήγυρις συγκροτεῖται ἀπό τά ἐπίγεια καί τά ἐπουράνια· μία εὐχαριστία, ἕνα ἀγαλλίαμα, μία εὐφρόσυνη χοροστασία. Αὐτήν τήν συγκρότησε ἡ ἄφατη συγκατάβαση τοῦ Δεσπότη, αὐτήν τήν συνέπλεξε τό Ἅγιο Πνεῦμα· τήν ἁρμονία τῶν φθόγγων της τήν συνήρμοσε ἡ Πατρική εὐδοκία, ἔτσι ὥστε ἀπό ἄνω νά ἔχει τήν εὐρυθμία τῶν μελῶν καί ἀπό τήν Ἁγία Τριάδα, σάν ἀπό κάποιο πλῆκτρο κινούμενη νά ἀντηχεῖ τό εὐχάριστο καί μακάριο μέλος, τό ἀγγελικό ἆσμα, τήν χωρίς τέλος συμφωνία. Αὐτό εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐδῶ προθυμίας, αὐτός εἶναι ὁ καρπός τῆς συνέλευσής μας». Ἡ λειτουργική σύναξἱς μας, ἡ προσέλευσις ἐπί «τό αὐτό» τῶν πιστῶν, μᾶς φέρνει σέ κοινωνία καί ἑνότητα μέ τόν οὐράνιο κόσμο. Ἀξιωνόμαστε νά συλλειτουργοῦμε, νά εἰσ-οδεύουμε, νά συν-ευχαριστοῦμε, νά συμψάλλουμε μέ τίς ἀγαθότατες Οὐράνιες ἀγγελικές δυνάμεις. Τί ὑπέροχη δωρεά! Σύν-οδος Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ἡ κάθε Θεία Λειτουργία...
Αἰσιοδοξία - Ἀπαισιοδοξία
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ - ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Όλα
όσα ακούμε σήμερα, ζητούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος.
Προσπαθούν να μας αφαιρέσουν την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, να
φέρουν στις ψυχές απόγνωση. Η μεγάλη επιτυχία, η νίκη του κακού είναι το
ότι έχει φέρει σε πολλές ψυχές την απαισιοδοξία. Αν η πατρίδα μας
βρίσκεται σε μία δυσχερή θέση, το επέτρεψε ο Θεός όχι για να
απελπισθούμε αλλά για να εργασθούμε σωστά. Αν έχει επικρατήσει ένα
πνεύμα απαισιοδοξίας σε πολλούς είναι διότι η διαπαιδαγώγηση που
ασκείται σήμερα με όλους τους τρόπους και κυρίως την τηλεόραση αφαιρεί
από τις ψυχές, ιδίως των νέων, τις τρεις αυτές αρετές, την πίστη, την
ελπίδα, και την αγάπη. Και εκεί ακόμη που έχουν βλαστήσει, οι ρίζες τους
είναι τόσο επιφανειακές ώστε, με όσα ακούει κανείς, εύκολα
ξερριζώνονται.
Και η ίδια η οικονομική κρίση στην Ελλάδα
πρώτα εμπεδώθηκε σε ψυχολογικό επίπεδο απελπισίας και έπειτα εκδηλώθηκε
σε οικονομικά μεγέθη. Πρώτα έγινε η επέλαση του φόβου ότι επέρχεται
οικονομική κρίση και ύστερα αρχίσαμε να την ζούμε σαν μια ανεξέλεγκτη
κατάσταση. Πρώτα κατέρρευσε το ηθικό και έπειτα ακολούθησαν όλες εκείνες
οι διεργασίες οι οποίες όχι μόνο δεν ανέστειλαν την κρίση αλλά και
έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα, την έκαναν να μοιάζει σαν ένα καταρράκτη
που ήταν προετοιμασμένος για να οδηγήσει την Ελλάδα στην άβυσσο.
Ἡ τρομερά ἀσυνέπεια
Η τρομερά ασυνέπεια
«ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ» βιβλιο Μητροπολίτου
Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελίδα 145-147
- «Στὴ στεριὰ καὶ τὰ πελάγη νὰ λάμψη ὁ Σταυρός,
νἄλθη δικαιοσύνη, νὰ λείψη ὁ ἐχθρός.
Ὁ κόσμος νὰ γλυτώση ἀπὸ φρικτὴν πληγὴν
κιʼ ἐλεύθεροι νὰ ζοῦμεν, ἀδέλφια εἰς τὴν γῆν»
(Ρήγας Φεραίος)
Ο
Ελληνικός Στρατός πιστεύει. Πιστεύει εις την Θρησκείαν του Σταυρού.
Σταυρός εις τας πολεμικάς μας σημαίας, Σταυρός εις τα μνήματα των νεκρών
μας, Σταυρός εις τα παράσημα των ανδρειών μας, Σταυρός εις την κορυφήν
των πηληκίων των αξιωματικών και στρατιωτών μας, Σταυρός παντού.
Ευσεβείς στρατηγοί διοικούντες μεγάλας μονάδας εις τας ημερησίας
διαταγάς των, τας οποίας εξαπέλυον κατά την περίοδον των πολεμικών
επιχειρήσεων, υπενθύμιζον εις τους στρατιώτας ότι ηγωνίζοντο δια την «πίστιν του Χριστού την αγίαν». Ο ένας έγραφε χαρακτηριστικώς˙ «Ἡ
Παναγία, ὅπως πρὸ ὁκτὼ ἐτῶν ἐβοήθησε τὰ ὅπλα τῶν Ἑλλήνων πολεμούντων
δια τὴν ἐλευθερίαν των, θὰ μᾶς βοηθήση καὶ αὐτὴν τὴν φοράν». Ο δεύτερος˙ «Ἡ Παναγία ἀρχηγεύει κατὰ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων». Ο τρίτος˙ «Ἡ Παναγία ηὐλόγησε σήμερον τὰ ὅπλα μας καὶ ἔδωκε πτερὰ εἰς τοὺς στρατιώτας μας. Εὐλογημένη ἡ Παναγία!». Και τέλος το βαρυσήμαντον˙ «Ὁ Σταυρὸς ὁδηγεῖ τὰ βήματά σας, Ἕλληνες στρατιῶται».
Ποιος νεώτερος Χριστιανός Ἐλλην βλέπων και ακούων ταύτα δεν χαίρει και δεν αγάλλεται;
* * *
Αλλά
δυστυχώς εις τον Ελληνικόν Στρατόν, ο οποίος δια της πίστεως νικά και
θριαμβεύει, συμβαίνει κάτι που προκαλεί την λύπην, την αγανάκτησιν και
τα δάκρυα παντός πατριώτου.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς ΙΣΤ': Ὁμιλία περί τοῦ, ὅτι καί οἱ εὐτυχίες, καί οἱ δυστυχίες γίνονται ὄργανα ἀρετῆς (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)
(Β' Κορ. στ' 1-10)
- Οι σχολαστικοί φιλόσοφοι λένε ότι τα ενάντια πράγματα, ουδέποτε ποιούν το ίδιο αποτέλεσμα. Ο δε επουράνιος φιλόσοφος Παύλος, διά της σημερινής επιστολής διδάσκει μάθημα εναντίον της σχολαστικής διδασκαλίας. Αυτός λέει ότι δύο πράγματα ενάντια, τα δεξιά και τα αριστερά, δηλαδή οι ευτυχίες και οι δυστυχίες, είναι όπλα της δικαιοσύνης, δηλαδή ποιούν ένα και το αυτό αποτέλεσμα, αυτό της αρετής. Ποιό άραγε από αυτά τα δύο μαθήματα είναι το αληθές; Το υπό των σχολαστικών διδασκόμενον ή το υπό του Παύλου κηρυττόμενον;
- Οι σχολαστικοί φιλόσοφοι λένε ότι τα ενάντια πράγματα, ουδέποτε ποιούν το ίδιο αποτέλεσμα. Ο δε επουράνιος φιλόσοφος Παύλος, διά της σημερινής επιστολής διδάσκει μάθημα εναντίον της σχολαστικής διδασκαλίας. Αυτός λέει ότι δύο πράγματα ενάντια, τα δεξιά και τα αριστερά, δηλαδή οι ευτυχίες και οι δυστυχίες, είναι όπλα της δικαιοσύνης, δηλαδή ποιούν ένα και το αυτό αποτέλεσμα, αυτό της αρετής. Ποιό άραγε από αυτά τα δύο μαθήματα είναι το αληθές; Το υπό των σχολαστικών διδασκόμενον ή το υπό του Παύλου κηρυττόμενον;
Ἀπό τό Συναξάρι - Ἅγ. Εὐστάθιος ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
(20 Σεπτεμβρίου)
Ο άγιος Ευστάθιος γεννήθηκε στην
Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών
1115 και 1135. Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχθηκε στην σχολή, η οποία
λειτουργούσε στην μονή της αγίας Ευφημίας, όπου και νωρίς εκάρη μοναχός.
Εν συνεχεία ολοκλήρωσε τις φιλοσοφικές και θεολογικές του γνώσεις στην
περιβόητη πατριαρχική σχολή. Το 1150 χειροτονήθηκε διάκονος της Μεγάλης
Εκκλησίας (Αγίας Σοφίας) στην μονή του αγίου Φλώρου, από όπου έλαβε και
την προσωνυμία Κατάφλωρος. Ήδη γνωστός όμως για την μεγάλη του μόρφωσι
και την ρητορική του δεινότητα, αναγορεύθηκε δημόσιος διδάσκαλος της
πατριαρχικής σχολής με τον τίτλο του μαγίστορος των ρητόρων. Στην
διδασκαλία του απεδείκνυε ότι η ελληνική φιλοσοφία έγινε θεραπαινίς της
χριστιανικής αληθείας. Λέγεται ότι τόσο εξαιρετικό ήταν το διδασκαλικό
του χάρισμα, ώστε «πάσα η φιλόλογος νεολαία της Πόλεως» συνωστιζόταν με
ακόρεστη επιθυμία στην ακρόασι των μαθημάτων του, όταν δε έφευγε έμοιαζε
με σμήνη μελισσών που βγαίνουν μέσα από το κοίλωμα του βράχου.
27 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Καλλιστράτους και των συν αυτώ, Επίχαρις, Ιγνατίου, των Αγίων Μάρκου, Αρίσταρχου και Ζήνωνος, Φιλήμωνα και Φουρτουνιανού, Γαϊανής, των Αγίων 15 Μαρτύρων, Ακυλίνας, Σαββατίου.
Ὁ Ἅγιος Καλλίστρατος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ 49 Μαρτυρήσαντες
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καρχηδόνα. Οἱ γονεῖς του, καθὼς καὶ οἱ πρόγονοί του, ἦταν εὐσεβέστατοι χριστιανοί.
Ὅταν μεγάλωσε ὁ Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στὸ στρατὸ σὰν νεοσύλλεκτος. Ἡ «ὁμίχλη» τῆς σαρκολατρείας ποὺ ἐπικρατοῦσε στὸ στράτευμα δὲν ἐπηρέασε καθόλου τὸν Καλλίστρατο. Ἀντίθετα μάλιστα, καλλιέργησε ἀκόμα περισσότερο τὶς εὐσεβεῖς συνήθειές του. Μιὰ ἀπ’ αὐτὲς ἦταν νὰ προσεύχεται κατὰ τὴ νύκτα.
Αὐτὸ ὅταν τὸ εἶδαν οἱ συνάδελφοί του, τὸν κατήγγειλαν στὸ στρατηγὸ Περσεντῖνο (287 μ.Χ.). Αὐτὸς ἀμέσως τὸν κάλεσε, καὶ ὅταν ἄκουσε καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο ὅτι εἶναι χριστιανός, διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν, σκληρά. Κατόπιν, ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν μέσα σ’ ἕναν σάκο, τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα. Ἀλλὰ μὲ θαῦμα ὁ σάκος σχίστηκε, καὶ δυὸ δελφίνια ἔφεραν σῶο καὶ ἄβλαβη τὸν Καλλίστρατο, στὴν στεριά. Τότε, 49 στρατιῶτες ποὺ εἶδαν τὸ γεγονὸς πίστεψαν στὸ Χριστό, καὶ ἀφοῦ ἔτρεξαν στὸν Καλλίστρατο, τοῦ εἶπαν: «Πράγματι, εἴδαμε ὅτι ὑπάρχει στ’ ἀλήθεια καὶ εἶναι μεγάλος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπὸ τὸν βυθὸ τῆς θάλασσας ὑπερφυσικὰ σὲ ἔβγαλε. Θὰ μποροῦσε, ἄραγε, νὰ δεχθεῖ καὶ ἐμᾶς τοὺς εἰδωλολάτρες;».
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Καρχηδόνα. Οἱ γονεῖς του, καθὼς καὶ οἱ πρόγονοί του, ἦταν εὐσεβέστατοι χριστιανοί.
Ὅταν μεγάλωσε ὁ Καλλίστρατος, κατατάχθηκε στὸ στρατὸ σὰν νεοσύλλεκτος. Ἡ «ὁμίχλη» τῆς σαρκολατρείας ποὺ ἐπικρατοῦσε στὸ στράτευμα δὲν ἐπηρέασε καθόλου τὸν Καλλίστρατο. Ἀντίθετα μάλιστα, καλλιέργησε ἀκόμα περισσότερο τὶς εὐσεβεῖς συνήθειές του. Μιὰ ἀπ’ αὐτὲς ἦταν νὰ προσεύχεται κατὰ τὴ νύκτα.
Αὐτὸ ὅταν τὸ εἶδαν οἱ συνάδελφοί του, τὸν κατήγγειλαν στὸ στρατηγὸ Περσεντῖνο (287 μ.Χ.). Αὐτὸς ἀμέσως τὸν κάλεσε, καὶ ὅταν ἄκουσε καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο ὅτι εἶναι χριστιανός, διέταξε καὶ τὸν βασάνισαν, σκληρά. Κατόπιν, ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν μέσα σ’ ἕναν σάκο, τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα. Ἀλλὰ μὲ θαῦμα ὁ σάκος σχίστηκε, καὶ δυὸ δελφίνια ἔφεραν σῶο καὶ ἄβλαβη τὸν Καλλίστρατο, στὴν στεριά. Τότε, 49 στρατιῶτες ποὺ εἶδαν τὸ γεγονὸς πίστεψαν στὸ Χριστό, καὶ ἀφοῦ ἔτρεξαν στὸν Καλλίστρατο, τοῦ εἶπαν: «Πράγματι, εἴδαμε ὅτι ὑπάρχει στ’ ἀλήθεια καὶ εἶναι μεγάλος ὁ Θεός σου, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπὸ τὸν βυθὸ τῆς θάλασσας ὑπερφυσικὰ σὲ ἔβγαλε. Θὰ μποροῦσε, ἄραγε, νὰ δεχθεῖ καὶ ἐμᾶς τοὺς εἰδωλολάτρες;».