L’amour -Charité -Père Serge Chévitch (1903-1987)

 Devant les autres, il faut avoir un esprit de pénitence et d’humilité, avoir conscience non seulement de ce que nous faisons ou avons fait de mal, mais aussi de tout ce que nous ne faisons pas. Saint Séraphim de Sarov recevait tous ses visiteurs avec une grande humilité.
 Pour approfondir nos rapports avec les autres, il faut prier pour eux. Il faut prier pour les autres avant de leur dire quoi que ce soit, et c’est dans la prière que nous trouverons ce qu’il faut leur dire ou ne pas leur dire. C’est la prière qui nous rend en permanence attentifs aux autres et à leurs besoins ; c’est la principale aide que les autres peuvent recevoir de nous.
 Il faut faire très attention de ne pas juger autrui. Le jugement du prochain est lié à l’orgueil, or l’orgueil c’est notre principal ennemi ; tout notre malheur vient de lui.

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», μέρος α΄

ΟΜΙΛΙΑ ΚΕ΄

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ὅπως καί ἄλλοτε, ἔτσι καί σήμερα θά σᾶς πῶ ὡρισμένα πράγματα ἀπό τήν ζωή τοῦ μακαριστοῦ Γέροντός μου καί κυρίως γιά τήν πρακτική μέθοδο τῆς προσευχῆς, κατά τόν τρόπο πού τήν ἐβίωνε ὁ Γέοντας καί μᾶς τήν ἐδίδαξε.

Τό τυπικό μας τότε, ὅταν ἤμασταν στήν ἔρημο, ἦταν τό βασίλευμα τοῦ ἡλίου νά σηκωνόμαστε ἀπό τόν ὕπνο καί νά μπαίνουμε στήν προσευχή, ἀφοῦ προηγουμένως παίρναμε ἕνα καφέ, μόνο καί μόνο γιά νά μᾶς βοηθήση στήν ἀγρυπνία. Μετά ἀπό τόν καφέ πηγαίναμε ὁ καθένας στό κελί του, καί ἐκεῖ, κατά τόν τρόπο καί τήν μέθοδο τοῦ Γέροντος, μπαίναμε στήν προσευχή καί στήν ἀγρυπνία.

Μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας: Ἀφοῦ σηκωθῆς ἀπό τόν ὕπνο, ὁ νοῦς εἶναι ξεκούραστος, καθαρός καί ἐφ᾿ ὅσον εἶναι σέ μιά τέτοια κατάστασι καθαρότητος καί ἡσυχίας, εἶναι ὅ,τι πρέπει, γιά νά τοῦ δώσης σάν πρώτη πνευματική ὕλη, τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Κάθισε στό σκαμνάκι σου καί πρίν ξεκινήσης νά πῆς τήν προσευχή· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», γιά λίγα λεπτά προηγουμένως, σκέψου, συλλογίσου τόν θάνατο, ὅτι εἶναι ἡ τελευταία σου νύχτα, ὅτι μετά ἀπό τίς ὧρες τῆς προσευχῆς θά φύγης γιά τόν ἄλλον κόσμο, ὅτι στήν ὥρα ἐκείνη τῆς ἐξόδου θά ἔλθουν καί οἱ ἄγγελοι καί οἱ δαίμονες.

Ἱερά Μονή Ἁγίου Δημητρίου Κυψέλης Φαναρίου Πρέβεζας

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Κυψέλη Φαναρίου Πρέβεζας, από τα σημαντικότερα μνημεία της υστεροβυζαντινής περιόδου. Στην εγκάρσια καμάρα του κυρίως ναούσχηματίζεται με πλίνθους η επιγραφή του ονόματος Μιχαήλ (φαίνεται στη φωτογραφία) που πιθανότατα αναφέρεται στον κτήτορα του μνημείου Μιχαήλ Β' Κομνηνό - Δούκα, ηγεμόνα του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Μία άλλη άποψη προτείνει ως κτήτορα του ναού τον Μιχαήλ Ζωριανό, αξιωματούχο του Μιχαήλ Β΄.

Στην δεξιά όχθη του Κωκυτού ποταμού,2.5 χλμ ΒΑ του χωριού Τουρκοπάλκου 

(σ.σ Κυψέλη ),βρίσκεται το μοναδικό Βυζαντινό μοναστήρι της περιοχής Φαναρίου του Νομού Πρέβεζας , αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο 

Από το μοναστήρι σώζονται το Καθολικό, η Τράπεζα , τα ερείπια των κελιών και των βοηθητικών χώρων που πιθανότατα χρονολογούνται τον 17ο ή 18ο αιώνα , και ο Περιβολότοιχος .

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Τό ΟΧΙ τοῦ κλήρου στό ἔπος τοῦ 1940

Τό ΟΧΙ τοῦ κλήρου στό ἔπος τοῦ 1940

 

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 

 

Ἀναμφισβήτητα τό ἔπος τοῦ 1940 ἀνήκει σέ ὅλους τους Ἕλληνες. Ὅλος ὁ λαός μας τότε ἑνωμένος μέ μία ψυχή, χωρίς κανένα δισταγμό, ὄρθωσε τό ἀνάστημά του στόν ὁρμητικό χείμαρρο τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ. Ἔτσι, ἀπό αὐτήν τήν τιτάνια μάχη, πού ξεκίνησε τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940, δέν θά ἦταν δυνατό νά ἀπουσιάζει ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ ρόλος τῆς ὁποίας σήμερα μονίμως ἀγνοεῖται ἤ συστηματικά ἀποσιωπᾶται. Καί, ὅπως πάντοτε, ἔτσι καί τό 1940 ἔσπευσε νά καταγράψει μέ πράξεις ἡρωισμοῦ καί ἀντίστασης τήν ἀπροσκύνητη θέλησή της καί νά φανεῖ ἄλλη μία φορά ὁ φύλακας ἄγγελος τοῦ πονεμένου λαοῦ καί ὁ θύλακας τῆς σωτηρίας του.

 Μέ τήν κήρυξη τοῦ πολέμου ἡ ἱερά Σύνοδος ὑπό τήν προεδρία τοῦ Ἀθηνῶν Χρυσάνθου ἐξέδωσε διάγγελμα πρός τόν λαό: «Ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τά ὅπλα τά ἱερά καί πέποιθεν ὅτι τά τέκνα τῆς Πατρίδος εὐπειθῆ εἰς τό κέλευσμα Αὐτῆς καί τοῦ Θεοῦ, θά σπεύσωσιν ἐν μιᾷ ψυχῇ καί καρδίᾳ νά ἀγωνισθῶσιν ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν καί τῆς ἐλευθερίας καί τιμῆς, καί... θά προτιμήσωσι τόν ὡραῖον θάνατον ἀπό τήν ἄσχημον ζωήν τῆς δουλείας... Ἐπιρρίψωμεν ἐπί Κύριον τήν μέριμναν ἡμῶν...».

Τότε, χωρίς χρονοτριβή, ὀγδόντα τέσσερις κληρικοί ὅλων τῶν βαθμίδων ἐγκαταλείποντας τίς ἄλλες ἐπείγουσες ὑποχρεώσεις καί διακονίες τους σκαρφάλωσαν χωρίς ποτέ κάποιοι νά ἐπιστρέψουν στά βουνά τῆς Βορείου Ἠ πείρου, γιά νά ἐνισχύσουν τόν ἕλληνα στρατιώτη μέ τά πύρινα κηρύγματά τους, τήν ἐξομολόγηση, τή θεία Λειτουργία.

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζόμενου τῶν Γαδαρηνῶν_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

Π. Σάββας 2012-10-21_Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονιζόμενου τῶν Γαδαρηνῶν_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-10-2012 (Σύναξη στό ἀρχονταρίκι). 

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ - Τί δίδασκε ὁ ἅγιος Δημήτριος (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Αγίου Δημητρίου τοῦ μυροβλήτου

Τί δίδασκε ὁ ἅγιος Δημήτριος

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Ὅπως, ἀγαπητοί μου, στὸν οὐρανὸ ὑπάρχουν ἄστρα, ποὺ καθένα διαλαλεῖ τὴ δόξα τοῦ Δημιουργοῦ, ἔτσι καὶ στὴ γῆ ὑπάρχουν κάποια ἄλλα ἀνώτερα ἄστρα, ποὺ λάμπουν στὸ σκοτάδι τοῦ κόσμου καὶ δοξάζουν τὸν οὐράνιο Πατέρα· εἶναι οἱ ἅγιοι. 

Κι ὅπως τὰ φυσικὰ ἄστρα δὲν εἶναι ὅμοια, ἀλλὰ διαφέρουν ὡς πρὸς τὴ λάμψι, τὸ χρῶμα, τὸ μέγεθος, τὴν τροχιά, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι· ἄλλος εἶναι ἄνδρας, ἄλλος παιδί, ἄλλη γυναίκα· ἄλλος εἶναι μάρτυρας, ἄλλος ὅσιος, ἄλλος ὁμολογητής· ἄλλος εἶναι ἱερεύς, ἄλλος ἀρχιερεύς· ἄλλος εἶναι γεωργός, ἄλλος δάσκαλος, ἄλλος ἀξιωματικὸς κ.λπ.. Καὶ ὅπως στὸν οὐρανὸ ὑπάρχουν ἄστρα πρώτου μεγέθους, ἔτσι καὶ στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν ἅγιοι ποὺ διακρίνονται. Λάμπουν μὲ τὸν βίο, μὲ τὴ διδασκαλία, μὲ τὰ θαύματα, μὲ τὸ μαρτυρικὸ τέλος, μὲ ὅλη τὴ ζωή τους.

Ἕνα ἀπὸ τὰ ἄστρα αὐτὰ τῆς Ἐκκλησίας μας, ἅγιος μεγάλος καὶ ξακουστός, εἶναι ὁ ἅγιος Δημήτριος ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα.

Γέροντας Τιμόθεος Τζαννής, ὁ πνευματικός. Ὁ πόνος τῆς φτώχειας καί ὁ πόθος τῶν γραμμάτων

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ. Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΘΟΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ.

Ο πόνος της φτώχειας και ο πόθος των γραμμάτων.

Ως στρατιώτης ο Κωνσταντίνος Τζαννής, υπηρετεί στις διαβιβάσεις με την ειδικότητα του ασυρματιστή. Διακρίνεται για την ευσυνειδησία και το ήθος του.

Μετά από ενδεκάμηνο θητεία σπάει σέ κάποιες ασκήσεις το χέρι του και με μεσολάβηση του στρατιωτικού ιερέως, ο οποίος πολύ τον είχε εκτιμήσει, παίρνει διετή αναβολή. Βρίσκει Λοιπόν ευκαιρία και γυρίζει στα θρανία. Επιτέλους, μετά από τόσες περιπέτειες καταφέρνει το 1954 και τελειώνει το Γυμνάσιο. Πήρε και το απολυτήριό του από το στρατό, εξαγοράζοντας την υπόλοιπη εννιάμηνη θητεία, «η δε διαγωγή αυτού άμεμπτος».

Βρίσκεται πια στα 26 του χρόνια. Κι όμως δεν καταβάλλεται, δεν απογοητεύεται, θέλει να σπουδάσει. Όμως ο πατέρας του είναι ανυποχώρητος: «Δεν μπορώ να σέ βοηθήσω...» Η οικονομική κατάστασης της οικογένειας, εκείνον τον καιρό είναι τραγική. Οι αδελφές του ανύπανδρες, φτώχεια, και οι σπουδές ήθελαν πολλά λεφτά.

Μεταθανάτια ἐμπειρία ἑνός νέου στή Ρωσία

                 

 

Τις ημέρες εκείνες έτυχε να συναντήσω στο ναό έναν εκπληκτικό, νεαρό άνδρα.
Πλησίασε τον αδερφό μου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και του απεκάλυψε την ασυνήθιστη ιστορία της μεταστροφής του στο Χριστό.

Στεναχωριόταν πολύ από τις ατελείωτες μετακινήσεις και συζητήσεις που γίνονταν τη στιγμή που οι ιερείς μεταλάμβαναν στο ιερό και ετοιμάζονταν για την έξοδο στην Ωραία Πύλη με το Άγιο Ποτήριο, για να κοινωνήσουν οι πιστοί.
“Γιατί όλοι αρχίζουν να πηγαινοέρχονται αυτή την ιδιαίτερη, γεμάτη αδημονία, στιγμή, όταν ο Κύριος βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα;” ρώτησε τον αδελφό μου. “Θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία μου”.
Ζούσα όπως η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων της εποχής μας, μακριά από το Θεό, μέσα στη διαφθορά, διάγοντας έκλυτη ζωή με οινοποσία και άλλες αμαρτίες. Όσο κι αν με νουθετούσε και με ικέτευε η μητέρα μου, πιστή γυναίκα, ν’ αφήσω την αμαρτωλή ζωή, εγώ την αγνοούσα και μόνο γελούσα.

MΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ: Ἄν δέν ἀντιδράσουμε ὧστε νά παύση αὐτή ἡ ἀσέβεια σᾶς προειδοποιῶ· θά γίνη κακό μεγάλο. Ὁ Θεός νά γίνη ἵλεως.

Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)
Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΕΠΟΧΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ

Ενας ἅγιος, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τοὺς πιὸ με­γάλους διδασκάλους τῆς ἁγίας μας Ἐκκλη­σίας, ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου ἀναξίως φέρω τὸ ὄνομα, εἶπε ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε πνευματικὸς καθρέφτης. Ὅπως στὸν καθρέφτη βλέπουμε τὴ μορφή μας καὶ εὐπρεπιζόμαστε, ἔτσι στὸ Εὐαγγέλιο βλέπουμε ὄχι τὸν ὁρατὸ ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν ἀόρατο ἑαυτό μας, τὶς κα­κίες καὶ τὰ πάθη μας, γιὰ νὰ τὰ δι­ορθώνου­με. Κι ὅπως δὲν ὑπάρχει σπίτι, ἀκόμα καὶ τὸ πιὸ φτωχό, χωρὶς καθρέφτη, ἔτσι δὲν πρέ­πει νὰ ὑπάρχῃ οἰκογένεια χωρὶς Εὐ­αγγέλιο.
Σήμερα λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία ἔβαλε μπρο­στά μας πάλι τὸν πνευματικὸ καθρέφτη καὶ μέσα σ᾽ αὐτὸν βλέπουμε τὸν ἑαυτό μας. –Τὸν ἑαυτό μας; θὰ πῆτε· μὰ δὲ μιλάει γιὰ μᾶς τὸ εὐ­αγγέλιο. Καὶ ὅμως. Ἐλᾶτε νὰ δοῦμε μὲ συν­τομία τί μᾶς λέει ἡ περικοπὴ καὶ πῶς σ᾽ αὐτὴν καθρεφτίζεται ὁ ἑαυτός μας.

* * *

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου, στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος ἦταν χτισμένο ἕνα χωριὸ ποὺ τὸ ἔλεγαν Γάδαρα. Στὸ χωριὸ αὐτὸ ζοῦ­σε ἥσυχα ἕνας νέος. Ἐνῷ ὅμως ἦταν ἡ χαρὰ καὶ τὸ καμά­ρι τῶν γονέων του, ξαφνικὰ ὁ ἄνθρω­πος αὐτὸς ἄλλαξε.

Πῶς ἡ παπική ἐκκλησία ξεφορτωνόταν τούς ἐχθρούς της

Ένας απο τους αγαπημενους τροπους

ξεφορτώματος της παπικής εκκλησίας ήταν το δηλητήριο!

Αυτό έχει γίνει συνήθεια και χόμπι για την παπική εκκλησία που διατηρείται μεχρι σήμερα, με εξαιρετικα αποτελεσματα. Χαριν παραδείγματος, αναφέρω τον παπα-Ιωαννη-Παυλο Α (Αλμπινο Λουτσιανι), που πέθανε «ξαφνικά» στις 28 Αυγούστου 1978, 33 μόνο μέρες μετά την εκλογή του, καθώς και τον Σοβιετικό επίσκοπο του Λενινγκραντ Νικοδημο που πεθανε επισης «μυστηριωδως» στο Βατικανό. Οι έρευνες που έγιναν στις περιπτώσεις αυτές, οδήγησαν αργότερα σε μια και μοναδική αφετηρία: στον αρχιεπίσκοπο του Βατικανού Παύλο Μαρκίνο ο οποίος, παρά την εμπλοκή του στο μεγαλύτερο οικονομίκο σκάνδαλο της ιστορίας του Βατικανού (ενός δις διακοσιών εκατομμυρίων δολαρίων) εξακολουθεί να διατηρεί το πόστο του αρχιεπίσκοπου του Βατικανού. Τέτοια είναι η δύναμη του παγκόσμιου σιωνισμού και των σκοτεινών δυνάμεων που ελέγχονται από αυτόν, όπως C.I.A., η μασονία, η μαφία.

Ἐγκωμιαστικός λόγος στόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

Π. Σάββας 2013-10-26_Ἐγκωμιαστικός λόγος στόν Ἅγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο_Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ_mp3

 Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-10-13 (Σύναξη στό ἀρχονταρίκι). 

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Οἱ Ἀχειροποίητες εἰκόνες τῆς Θεοτόκου

Η παράδοση που αφορά στις αχειροποίητες εικόνες της Παναγίας ξεκινά να αναπτύσσεται μετά την Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου. Στα πλαίσια της καταπολέμησης του Νεστοριανισμού αναγνωρίζεται πλέον η Παναγία ως Θεοτόκος ενώ απορρίπτεται ο όρος Χριστοτόκος που της απέδιδε ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νεστόριος (428‐431).Η εικόνα της Θεοτόκου έχει κατά κύριο λόγο δογματική σημασία διότι υποδεικνύει και βεβαιώνει την Ενανθρώπηση του Λόγου. Αποτελεί σιωπηλό κήρυγμα που μορφώνει τους πιστούς για την πραγματικότητα της Θείας Ενσάρκωσης.
Μετά την παράδοση που θέλει τον Λουκά ως τον πρώτο αγιογράφο της χριστιανοσύνης, υπάρχουν και σχετικές παραδόσεις που αναφέρονται στις αχειροποίητες εικόνες της Παναγίας

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας, Τά τέσσερα χαρακτηριστικά τοῦ Ἁγίου Δημητρίου

           ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 26 Ὀκτωβρίου 2014

 

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

 

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σήμερα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, 26 τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη ἑνός ἁγίου, ἰδιαίτερα ἀγαπητοῦ στήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου. Πραγματικά, εἶναι πολύ ἀγαπητός ὁ ἅγιος Δημήτριος, ἀφοῦ ἀπό παλαιά ὑπῆρχαν χριστιανοί πού τόν εὐλαβοῦντο καί τόν ἐπεκαλοῦντο ἰδιαίτερα, «Δημητριανοί» καλούμενοι.

1. Ὁ ἅγιος κατά πρῶτον ἦταν παρθένος, καί σχετίζεται γι᾿ αὐτό τό ὄνομά του μέ τήν Παρθένο Παναγία μας. Θά τό ἐξηγήσω αὐτό, γιατί ἔχει μιά ὡραία ἑρμηνεία. Τό ὄνομα «Δημήτριος» εἶναι παλαιό. Οἱ παλαιοί τήν γῆ τήν θεωροῦσαν ὡς μητέρα. Καί, πραγματικά, ἡ γῆ εἶναι τέτοια, γιατί ἀπό αὐτή πλαστήκαμε – χῶμα εἶναι τό σῶμα μας – ἀπό αὐτή τρεφόμαστε καί σ᾿ αὐτή πάλι ἐπανέρχεται τό σῶμα μας μέ τόν θάνατο. Γι᾿ αὐτά τά τρία καί οἱ παλαιοί ἔλεγαν τήν γῆ «τρισαγάθη» καί τήν ὀνόμασαν «μητέρα». Καί στήν Λατρεία μας, ἕνας ἀναβαθμός τοῦ πλ. δ΄ ἤχου ὀνομάζει ἔτσι τήν γῆ, τήν λέγει «μητέρα»,¹ «Γῆ-μῆτερ», ἔλεγαν·καί κατά παραφθορά τοῦ «Γ» ἔγινε «Δη-μῆτερ». Ἔτσι ἔχουμε τό ὄνομα «Δημήτριος». Καί οἱ εἰδωλολάτρες τήν θεά γεωργίας τήν ὀνόμαζαν «Δήμητρα».

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας, Ἐνδείξεις περί τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη

         † Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

                 ΙΕΡΕΜΙΑΣ

ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ

(Γιά τόν λαό)

Μάθημα 11ον

Ἐνδείξεις περί τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη

1. Ἡ διδασκαλία αὐτή τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν Ἁγία Τριάδα βρίσκεται στήν Ἁγία Γραφή, τήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη. Στήν Παλαιά Διαθήκη ὅμως ἡ διδασκαλία αὐτή δέν εἶναι καθαρά ἀνεπτυγμένη, γιατί ὑπῆρχε κίνδυνος οἱ Ἰουδαῖοι ἀκούγοντας γιά τρία θεῖα Πρόσωπα νά πέσουν στήν πολυθεΐα, ἡ ὁποία ἦταν πολύ διαδεδομένη τότε.¹ Oἱ μαρτυρίες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιά τήν Τριάδα ἀποκαλύπτονται καί ἐξηγοῦνται μόνο στό φῶς τῆς χριστιανικῆς πίστης, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιά τούς Ἰουδαίους: «Ἀλλ᾽ ἕως σήμερον, ἡνίκα ἀναγινώσκεται Μωυσῆς, κάλυμμα ἐπί τήν καρδίαν αὐτῶν κεῖται· ἡνίκα δ᾽ ἄν ἐπιστρέψῃ πρός Κύριον, περιαιρεῖται τό κάλυμμα... ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται» (Β´ Κορ. 3,15-16.14). Παρ᾽ ὅλο ὅμως αὐτό, στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπάρχουν πολλοί ὑπαινιγμοί πού μᾶς μιλοῦν γιά περισσότερα ἀπό ἕνα Πρόσωπα στήν θεότητα.

LA ORTODOXIA ES LA ÚNICA FE VERDADERA, SANADORA Y SALVADORA

LA ORTODOXIA ES LA ÚNICA FE VERDADERA, SANADORA Y SALVADORA, por la Santa Metrópolis de Pireo, 16/oct/2014.

11-28 de octubre semana de lucha antiherética

La Santa Sínodo de la Iglesia de Grecia con su circular 2958 consolidó la fecha de 11 hasta 18 de octubre de cada año, como semana de lucha anti-herética. Aprovechado la ocasión, queremos comunicarnos con el pueblo creyente y amante de Cristo, para recalcar el máximo peligro que existe actualmente por la diversidad de herejías con múltiples nombres, que aparecen como lobos con piel de cordero, corriendo y combatiendo con ímpetu para devorar las psiques-almas humanas, “por las que el Cristo murió” (Rom 16,26). Señalar la importancia que tiene para nosotros los Ortodoxos Cristianos preservar la enseñanza patrística y hagiográfica de nuestra Iglesia.

En los esjatos-últimos tiempos actuales que vivimos, ya domina la demoníaca doxasía (doctrina, veneración y alabanza) de que supuestamente en ninguna fe religiosa existe la verdad absoluta y la falsedad absoluta. Que supuestamente todas las creencias religiosas contienen verdades y mentiras y que realmente la verdad se encuentra en la combinación y unión de las creencias religiosas.