Les capacités spirituelles-Père Serge Chévitch (1903-1987)

Tout a un sens religieux. Dieu est le créateur de tout. On ne peut pas dire que quelque chose soit sans rapport avec Dieu.
 L’esprit est quelque chose de différent de l’âme et du corps, et en même temps il n’en est pas séparé. Il ne faut pas avoir une vision de l’esprit, de l’âme et du corps comme de facultés séparées. Il ne faut pas voir cela de manière scolastique, comme Aristote ou Thomas d’Aquin. Les trois sont distincts et en même temps unis, à l’image de la Trinité.
 On peut distinguer trois grandes facultés dans l’homme : l’intelligence, la volonté et l’affectivité ou les sentiments.
Ces trois facultés doivent s’aider, se contrôler et se soutenir l’une l’autre.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 28-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 1 - 7 

θ΄ 1 - 7



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 27-10-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. β΄ 12 - 16  

β΄ 12 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 22 - 24

Ι΄ 22 - 24 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» μέρος β΄ (τελευταῖο)

ΟΜΙΛΙΑ ΚΕ΄

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σῦρος ὅτι, ὅταν ἐμεῖς προετοιμασθοῦμε κατά πάντα, ὑποχρεοῦται ὁ Θεός νά στείλη τήν Χάρι Του. Ἀλλά λέει καί τό ἄλλο:

«Ἐσύ, ὦ ἄνθρωπε, πρέπει νά ἑτοιμασθῆς· ἀλλά τοῦ Θεοῦ εἶναι, ἐάν θά σοῦ δώση, ἐάν θά ἐπιβλέψη νά σοῦ δώση τήν Χάρι Του. Πλήν ὅμως πρέπει ἐσύ ἀνθρωπίνως νά προετοιμασθῆς».

Γι᾿ αὐτό πολλές φορές προετοιμάζεται κατά πάντα ὁ ἄνθρωπος καί δέν βρίσκει στήν προσευχή ἰδιαίτερη χάρι. Συμβαίνει αὐτό, ὅπως εἴπαμε προηγουμένως, γιά νά τοῦ δώση τήν πεῖρα, ὅτι ὅταν θέλη ὁ Θεός θά τόν ἐπισκεφθῆ. Αὐτός πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος, τό δοχεῖο του νά εἶναι ἄδειο, καθαρό, ἀνοιχτό καί νά περιμένη τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά τοῦ δοθῆ.
Ὅταν ὅμως τό δοχεῖο εἶναι ἀκάθαρτο κι ἀπό πάνω εἶναι κλειστό, καί νά θέλη ὁ Θεός νά στείλη ποῦ νά τήν βάλη τήν Χάρι Του; Αὐτό τό ἀμόλυντο πρᾶγμα σέ ποιό δοχεῖο μέσα νά τό βάλη;

Περί Λύπης-Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ

 

  Όταν το πονηρό πνεύμα της λύπης κατακυριεύει την ψυχή, την γεμίζει με οδύνη και στενοχώρια και δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να προσευχηθεί με την απαραίτητη ηρεμία, εμποδίζει την ανάγνωση των Γραφών με τη δέουσα προσοχή, τον στερεί από την μετριοπάθεια και το σεβασμό στις σχέσεις του με τους άλλους αδελφούς και του προκαλεί μια αποστροφή για κάθε είδος συζήτησης.
  Γιατί εκείνος που έχει κατακυριευθεί από τη λύπη γίνεται ένας άνθρωπος τρελλός και έξαλλος, που δεν μπορεί να δεχτεί με ειρήνη μια καλή συμβουλή ούτε ν' απαντήσει ήρεμα σε ερωτήσεις που του απευθύνονται. Αποφεύγει τους ανθρώπους σαν να ήταν εκείνοι η αιτία της λύπης του και δεν μπορεί να καταλάβει ότι η αιτία της δοκιμασίας αυτής βρίσκεται μέσα του.

Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζαννής, ὁ πνευματικός. Ἡ μεγάλη ἀπόφαση

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ.Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.

Η μεγάλη απόφαση

Για εκείνον, που δέχτηκε το «αγκάλιασμα» της Θείας Χάριτος, η μεγάλη απόφαση της ολοκληρωτικής αφιερώσεως στον Θεό, η εγκατάλειψη κι αποταγή πάντων των του κόσμου τερπνών, δεν είναι μια θυσία, πού τον πονάει. Δεν υπάρχει πια τίποτε, πού να τού δίδη χαρά κι ευτυχία παρά μόνο η Αγάπη του Θεού.

Η μεγάλη απόφασης τού μελλοντικού πατρός Τιμοθέου, ξεσήκωσε και μεγάλη θύελλα αντιδράσεων ολόγυρά του αντιδράσεων, πού τον έθλιψαν, τον πόνεσαν, τον απογοήτευσαν, γιατί ακριβώς ήθελαν να τον εμποδίσουν απ' αυτό, πού γι' αυτόν ήταν πια η μόνη επιθυμία, η μόνη χαρά του. Ήθελε να γίνει ιερέας, για να αφιερωθεί μόνο στη δούλεψη του Χριστού, το ποθούσε με όλη την δύναμη της υπάρξεώς του. Και να, που όλοι, μια όλοι ξεσηκώθηκαν εναντίον του και προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν.

Κι αυτή ακόμα, η τόσο συνετή, αφοσιωμένη και σωφρονέστατη σύζυγός του, δεν θέλησε με κανένα τρόπο να δεχτή να ιερωθή ο σύζυγός της! Είναι | αλήθεια βέβαια, ότι την εποχή εκείνη ο αγρονόμος είχε μέσα στην κοινωνία  μεγαλύτερη, τρόπον τινά, «αξία» απ' ότι ένας παπάς.

Ἔβγαινε ἔξω ἀπό τό σῶμα της…(Γερόντισσα Λαμπρινή)

Η κυρία Βασιλική Τζουρμανά από το Κομμένο Άρτας μαρτυρεί:
«Άκουσα σε μια Εκκλησία της Άρτας για πρώτη φορά να συζητούν για την Λαμπρινή και τα πνευματικά της χαρίσματα και ένιωσα μεγάλη επιθυμία να την γνωρίσω.

Με μια συγγένισσά μου που την ήξερε πήγαμε στο φτωχικό σπιτάκι της. Από τότε για σαράντα περίπου χρόνια μέχρι πού έφυγε από την ζωή την ακολουθούσα σχεδόν πάντοτε σε προσκυνήματα, σε αγρυπνίες, σε λειτουργίες που έκανε σε Εκκλησίες και κοιμόμασταν μέσα σ’ αυτές τις νύχτες.
Η θεία Λαμπρινή προσευχόταν και διάβαζε πολλές ώρες και κοιμόταν ελάχιστα.

Κάποτε ζήτησα την βοήθειά της. Ο άνδρας μου χαρτόπαιζε και παραμελούσε το σπίτι. Είχαμε φθάσει σε αδιέξοδο. «Μη φοβάσαι», μου είπε, «όλα θα τα τακτοποιήσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αρκεί να δείξεις πίστη στον Κύριο».

Ἡ παπική ἐμμονή τοῦ ἐξουσιαστικοῦ πρωτείου, καθιστᾶ τόν θεολογικό διάλογο Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν (παπικῶν), ἀτέρμονη συζήτηση.

 Η ΠΑΠΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΩΤΕΙΟΥ, ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩΝ (ΠΑΠΙΚΩΝ), ΑΤΕΡΜΟΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Μακραίνει ο χρόνος του διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών (παπικών) ή κατά τη φράση του Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος «Ο Οικουμενισμός παίρνει χρόνο»  (ʽʼLʼ ecumenismo si prende tempoʼʼ, αναφέρει το σχετικό άρθρο του  Gianni Valente στη Vatican insider 26/9/2014).   Σύμφωνα με το άρθρο, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, αναφέρθηκε στις διαιρέσεις μεταξύ των Ορθοδόξων, λόγω του θεολογικού διαλόγου στο Αμμάν, των Ορθοδόξων με τους Ρωμαιοκαθολικούς (παπικούς) για το πρωτείο. 

 Η αναφορά του Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος για το πρωτείο καταδεικνύει σαφέστατα, ότι όλη η συζήτηση αφορά το εξουσιαστικό πρωτείο, γιατί η Συνοδικότητα δεν μπορεί να συνυπάρξει με το εξουσιαστικό πρωτείο οποιασδήποτε μορφής.  Οι βατικάνειοι το γνωρίζουν, γι αυτό και δεν υπάρχουν μεταξύ τους ουσιαστικές θεολογικές ενστάσεις.  «Η πρόθεση ήταν να υπογραφεί ένα κοινό έγγραφο, που υποτίθεται ότι θα αντιπροσωπεύει ένα βήμα προς τα εμπρός, των όσων έχουν διαπραχθεί από το 2006» αναφέρει ο αρθρογράφος GianniValente, για να ομολογήσει στη συνέχεια την έγνοια του να εξευρεθεί τρόπος να ασκηθεί το εξουσιαστικό «πρωτείο του Επισκόπου Ρώμης» και να γίνει αποδεκτό από τους Ορθοδόξους.  

«Νά βλέπω τήν ἁμαρτία μου»

 

Ἁγίου Μπριαντσανίνωφ

Θά ἔρθει ἡ φοβερή ἐκείνη ἡμέρα, θά ἔρθει ἡ φοβερή ἐκείνη ὥρα, κατά τήν ὁποία ὅλες μου οἱ ἁμαρτίες θά σταθοῦν γυμνές μπροστά στον Θεό-Κριτή, μπροστά στούς ἀγγέλους Του, μπροστά στήν ἀνθρωπότητα. Καθώς προαισθάνομαι ποιά θά εἶναι τότε ἡ κατάσταση τῆς ψυχῆς μου, κυριεύομαι ἀπό φρίκη. Κάτω ἀπό τήν ἐπίδραση τοῦ ἰσχυροῦ αὐτοῦ προαισθήματος, μέ τρόμο σπεύδω νά ἐξετάσω τόν ἑαυτό μου, σκύβοντας πάνω ἀπό τό βιβλίο τῆς συνειδήσεώς μου. Ἐκεῖ εἶναι γραμμένες οἱ ἁμαρτίες πού ἔκανα μέ τά ἔργα, μέ τά λόγια καί μέ τή διάνοια.  Τά βιβλία πού μένουν γιά πολύν καιρό ἀδιάβαστα στίς βιβλιοθῆκες, σκεπάζονται ἀπό σκόνη καί καταστρέφονται ἀπό τόν σκόρο. Ὅταν παίρνω στά χέρια μου ἕνα τέτοιο βιβλίο, δυσκολεύομαι πολύ νά τό διαβάσω. Σέ παρόμοια κατάσταση βρίσκεται καί ἡ συνείδησή μου.

Ἄγνωστοι Νεομάρτυρες: Μαρτύριο εἰκοσιτριῶν Τούρκων στά Θυάτειρα

Θυάτειρα τέλη 19ου αιώνα. Γενική άποψη

 Αφορά το ευκλεές μαρτύριο είκοσι τριών Τούρκων στα Θυάτειρα, πόλη περίφημη και η οποία μνημονεύεται από τον Απόστολο Ιωάννη στην Αποκάλυψη του, είναι ακόμη απ’ τις πιο πολυάνθρωπες τη Μ. Ασίας, δεδομένου ότι είχε περισσότερους από 200.000 κατοίκους, παρόλο που η πανώλη, το έτος 1656, θανάτωσε πάνω από 50.000.
Ο Θεός, στην εποχή μας, διάλεξε αυτήν την πόλη να γίνει το στάδιο 23 αθλητών του Ιησού Χριστού, που θέλησε να τους στεφανώσει με αθάνατη δόξα, έπειτα από πολύ περισσότερους αγώνες, που ήταν φυσιολογικό να το περιμένουμε από τέτοιους ανθρώπους.
Και να το θέμα:

Νά φοβᾶσαι τήν κακία σάν τή φωτιά (Ἅγ.Ἰωάννης Κροστάνδης)

Να φοβάσαι την κακία σαν φωτιά. Μη τη δέχεσαι στην καρδιά σου, όποια και αν είναι τα προσχήματά της. Η κακία είναι πάντοτε του Σατανά, θυγατέρα του Άδου. Κάποτε εισέρχεται στην καρδιά με το πρόσχημα του ζήλου για τον Θεό ή της ωφελείας του πλησίον. Είναι μία απάτη, μία μωρία.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης,Ἔργον ταπεινὸν καὶ ἀθόρυβον

Ἔργον ταπεινὸν καὶ ἀθόρυβον

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

 

ΟΛΟΙ οἱ κοσμικοί ἄνθρωποι θέλουν νά ἔχουν καλό ὄνομα στήν κοινωνία. Αἰσθάνονται ἰδιαίτερη εὐχαρίστηση, ὅταν οἱ ἄλλοι μιλοῦν ἐπαινετικά γι᾿ αὐτούς. Μένουν ἀδιάφοροι ἄν οἱ ἔπαινοι δέν ἀνταποκρίνονται στήν πραγματικότητα ἤ ἄν οἱ ἐπαινοῦντες εἶναι παραπλανημένοι ἀπό τή δική τους ὑποκρισία. Ἡ φήμη τούς ἐνδιαφέρει καί πάνω σέ αὐτή ἐπενδύουν, προκειμένου νά πετύχουν στά ὅποια σχέδια τους, τά ὁποῖα συνήθως δέν ἔχουν πνευματικό περιεχόμενο, ἀλλ᾿ ἀντίθετα ἀποβλέπουν στήν ἐκμετάλλευση τῶν συνανθρώπων τους.

Τό θέμα εἶναι κοινωνικό ἀλλά καί ἠθικό. Ὁ λαός δυστυχῶς παρασύρεται ἀπό τίς φῆμες πού κυκλοφοροῦν, γιατί δέν ἔχει ὀρθή ἐνημέρωση καί συνήθως κινεῖται μέ βάση τό συναίσθημα καί ὄχι τή λογική. Γι᾿ αὐτό καί εὔκολα γίνεται θύμα «χαρισματικῶν» ἡγετῶν. Τό βλέπουμε αὐτό στίς ἐκλογές, ὅπου ἄσχετα καί ἀνίκανα πρόσωπα ἐκλέγονται, γιά νά λύσουν τά προβλήματά του, τά ὁποῖα ὡστόσο παραμένουν πάντα ἄλυτα.

Ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος - Στὸν κάθε πλησίον ὑπάρχει ὁ Χριστός

Ὅλοι οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νά σκεπτόμαστε ὅτι στὸν κάθε ἄλλο πιστό ὑπάρχει ὁ Χριστὸς καὶ πρέπει νά ἔχουμε τόσην ἀγάπη πρός αὐτόν, ὥστε νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά θυσιάσουμε πρός χάρη του τήν ψυχή μας.

Δὲν ἔχουμε δέ δικαίωμα νά ὀνομάζουμε ἤ νά θεωρούμε κάποιον κακό, ἄλλά πρέπει νά τούς βλέπουμε ὅλους σάν καλούς.

27 Οκτωβρίου Συναξαριστής. Νέστορος, Λούππου, Καπετωλίνας και Ερωτηΐδας, Κυριάκου Πατριάρχου, Πρόκλας, Μαβριανού και Βαλεντίνου, Νέστορος Χρονογράφου, Διήγησις για τους Ίβηρες.

Ὁ Ἅγιος Νέστωρ ὁ Μάρτυρας

Ὁ Νέστορας ἦταν πολὺ νέος στὴν ἡλικία, ὡραῖος στὴν ὄψη καὶ γνώριμός του Ἁγίου καὶ ἐνδόξου Δημητρίου.
Ὁ Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ Διοκλητιανὸς χαιρόταν γιὰ τὶς νῖκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ὀνομαζόμενου Λυαίου, μίσησε τὴν ὑπερηφάνειά του. Βλέποντας ὅμως καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πῆρε θάρρος.
Πῆγε λοιπὸν στὴν φυλακή, ὅπου ἦταν κλεισμένος ὁ Μεγαλομάρτυρας, καὶ ἔπεσε στὰ πόδια του. «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ Δημήτριε», εἶπε, «ἐγὼ εἶμαι πρόθυμος νὰ μονομαχήσω μὲ τὸ Λυαῖο, γι’ αὐτὸ προσευχήσου γιὰ μένα στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ».
Ὁ Ἅγιος, ἀφοῦ τὸν σφράγισε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ τιμίου Σταυροῦ, τοῦ εἶπε ὅτι καὶ τὸν Λυαῖο θὰ νικήσει καὶ γιὰ τὸν Χριστὸ θὰ μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ὁ Νέστορας μπῆκε στὸ στάδιο χωρὶς φόβο καὶ ἀνεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοι».
Καὶ ἀφοῦ πολέμησε μὲ τὸν Λυαῖο, τοῦ κατάφερε δυνατὸ χτύπημα μὲ τὸ μαχαῖρι του στὴν καρδιὰ καὶ τὸν θανάτωσε. Ἐξοργισμένος τότε ὁ Διοκλητιανός, διέταξε καὶ σκότωσαν μὲ λόγχη τὸ Νέστορα, ἀλλὰ καὶ τὸν Δημήτριο.

ΑΓΧΟΣ (anjos) ANSIEDAD, ANGUSTIA Y ESTRÉS Y CÓMO SE AFRONTA

ΑΓΧΟΣ (anjos) ANSIEDAD, ANGUSTIA Y ESTRÉS Y CÓMO SE AFRONTA

Por hieromonje Sabas el Aghiorita

Introducción

Junto con la depresión, el ἄγχος (anjos ansiedad, angustia y estrés) es también una “enfermedad psíquica” muy extendida, que tiene consecuencias muy lamentables en todo hombre. Afecta la psique y el cuerpo. Provoca varias enfermedades y sobre todo las llamadas “psicosomáticas”. En nuestro estudio sobre la depresión exponemos complementariamente una pequeña referencia sobre el ἄγχος (anjos, ansiedad, angustia y estrés). La energía demoníaca que provoca ἄγχος (anjos), encuentra un campo apropiado y apto en un hombre con poca o nada de fe, al incrédulo. La solución del problema se encuentra en la plena dejación y entrega del hombre a la voluntad Divina.

ΑΓΧΟΣ (anjos) ANSIEDAD, ANGUSTIA Y ESTRÉS Y COMO SE AFRONTA

Respuesta a una psique: