MANY MUSLIMS WERE BAPTIZED AFTER THE DEATH OF FR. DANIEL SISOYEV

The reason for the murder of the priest Daniel Sysoev was the success of his mission among the Muslims, says his friend the famous missionary Father Oleg Stenyaev, according to the news agency Interfax-Religion.

"A man gets killed when he is feared, when his spiritual superiority is feared. Father Daniel was threatened 14 times. And even on the day of his murder, he received athreatening call demanding that he must stop preaching among the Muslims. After his assassination many Muslims were baptized, as priests of other Churches have told me. The murder produced the opposite effect," says Father Oleg in an article published by the Orthodox newspaper Krestovsky bridge.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 05-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Προς Κολασσαείς κεφ. γ΄ 17 - 25 & δ΄ 1  

γ΄ 17 - 25 & δ΄ 1



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 42 - 46

Ια΄ 42 - 46 
 

 Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐρώτηση Ἁγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ: Ἐάν συναντούσατε στό δρόμο ἕνα παπά καί ἕνα Ἄγγελο, ποιόν θά φιλούσατε πρῶτα το χέρι;

 «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Ιουλίου 1957, φ.196
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

(Ύψος της Ιερωσύνης και κατάπτωση κάποιων κληρικών, που φιλούν στις μέρες μας τα χέρια και τις ποδιές των μασόνων, για να μπουν άπο τους φράχτες στην μάνδρα του ανωτέρου κλήρου και να αλώσουν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ).

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΕΥΣ ΤΙ;

Ἐκκλησιαστικὰ θέματα

Ἡ εἰκών, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, ἡ εἰκών, τὴν ὁποίαν βλέπετε εἰς τὴν σελίδα αὐτὴν τοῦ παρόντος φύλλου, εἶναι δίπτυχος, ὡς ἀποτελούμενη ἐκ δύο εἰκόνων. Ἡ μία εἰκὼν Νο 1 δεικνύει τὸ ὕψος τῆς ἱερωσύνης, ἡ δὲ ἄλλη Νο 2 φέρει ἐπικεφαλῆς ἕνα ἐρωτηματικὸν καὶ ἀφήνει τοὺς φίλους ἀναγνώστας, ἀφοῦ μελετήσουν καὶ ὅλον τὸ ἄρθρον, νὰ ἐξαγάγουν τὰς κρίσεις, τὰ συμπεράσματά των καὶ νὰ ἀπαντήσουν ποίαν ἐκ τῶν δύο εἰκόνων προτιμοῦν νὰ βλέπουν κυριαρχοῦσαν ἐν τῶ ἔθνει ἡμῶν.

Ἡ πρώτη εἰκών, ὡς θὰ ἐνθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι ἀναγνῶσται διὰ πρώτην φορὰν ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ ὑπʼ ἀριθμ. 98)1949 φύλλον τῆς Σπίθας, εἶναι δʼ ἐμπνευσμένη ἀπὸ μίαν ὁμιλίαν τοῦ ἀποστολικοῦ ἱεροκήρυκος, τοῦ νεομάρτυρος, τοῦ μεγάλου τοῦ Ἑλληνικοῦ Γένους Διδασκάλου καὶ Εὐεργέτου, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (1714-1779). Ὁ Ἅγιος οὗτος, βλέπων ὅτι εἰς τινα μέρη ἐξ ἐπιρροῆς ἑτεροδιδασκαλιῶν τῆς Δύσεως ὑπῆρχε τάσις περιφρονήσεως καὶ ἐξευτελισμοῦ τοῦ ἱερέως ὡς παράγοντος τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ, ἐστηλίτευε τὴν τάσιν ταύτην καὶ ἐκήρυττε μεγαλοφώνως, ὅτι δὲν βλέπει οὐδεμίαν ἄλλην ἐξουσίαν ἀνωτέραν ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν ἐκείνην, τὴν ὁποίαν θεόθεν ἔχει διὰ τὴν διαποίμανσιν τῶν ψυχῶν ὁ ἱερεύς. Μὲ ἀπλᾶ λόγια, ποὺ ἐφυτεύοντο εὐθὺς ἀμέσως εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀκροατῶν του ὁ Ἅγιος ἐξύψωνε τὴν ἱερωσύνην. Ἰδοὺ μία θαυμασία περικοπὴ ὁμιλίας του:

«Ἡ συνάντηση μέ ἕνα ἀληθινό ἀσκητή καί ἡ συνομιλία μαζί του»

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΣΤΗΝ εποχή μας οι άνθρωποι αρέσκονται νά ακούν καί νά διαβάζουν ασκητικές ιστορίες, παλαιές καί νεώτερες, καί μέ ιδιαίτερη ευχαρίστηση νά τίς διηγούνται καί αυτοί σέ άλλους αδελφούς, προκειμένου νά ωφεληθούν πνευματικά κι εκείνοι. Αυτή τή δίψα τών ανθρώπων κανένας δέν μπορεί νά καταργήσει. Μάλιστα θά έλεγα ότι όσοι γράφουν καί μιλούν πρέπει νά προσφέρουν τή στέρεη τροφή τού ασκητικού βιώματος.
Υπάρχει όμως ένα λεπτό σημείο, τό οποίο πρέπει νά προσέξουμε, γιατί διαφορετικά θά αδειάζουμε τό γάλα σέ δοχείο, πού δέν έχει πυθμένα! Δηλαδή, η διδασκαλία μας θά είναι μιά ματαιοπονία…Ποιό είναι λοιπόν αυτό τό σημείο;

Διδακτικό Ρωσικό ανέκδοτο από τον γέροντα Σωφρόνιο Σαχάρωφ

Για το κτίσιμο των Ναών

Ο σύγχρονος Γέροντας και ιδρυτής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας, Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ρωσικής καταγωγής, είπε σε ένα κληρικό πνευματικό του παιδί καθώς κοίταζαν ένα ναό, που είχε αρχίσει να κτίζεται στους χώρους της Μονής:
«Είναι δύσκολο να κτίζεις ναό σήμερα. Θα ξεσηκωθούν όλα τα δαιμόνια», και συνέχισε με ένα ανέκδοτο που είχε ακούσει στη Ρωσία:

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ «Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ψυχή, δέν ἔχει ψυχή»

Μάρτυρες του Ιεχωβά

«Ο άνθρωπος είναι ψυχή, δεν έχει ψυχή»

 

Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

 Είναι γνωστό ότι η αίρεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν υπάρχει πεδίο ή κεφάλαιο της χριστιανικής διδασκαλίας, που να μη το έχει αλλοιώσει ή διαστρεβλώσει. Το ίδιο έχει γίνει και στο χώρο της χριστιανικής ανθρωπολογίας.

Σύμφωνα με τις κακοδοξίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά ο άνθρωπος δεν πλάστηκε από τον Θεό ως ψυχοσωματική οντότητα και τούτο γιατί η εταιρεία Σκοπιά: α) Όχι μόνο δεν δέχεται την διακριτή ύπαρξη της ψυχής, του πνευματικού δηλαδή στοιχείου στον άνθρωπο και β) γιατί ταυτίζει την έννοια της ψυχής με τη βιολογική ζωή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά να ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος εκμηδενίζεται μετά τον θάνατο.

Ἐπιστήμη, εὐτυχία καί ἰσοθεΐα

Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

 Ἐπιστήμη καὶ εὐτυχία

- Γέροντα, ἔχει διατυπωθῆ ἡ ἄποψις, ὅτι μὲ τὴν τεχνολογικὴ ἀνάπτυξι καὶ ἐξέλιξι θὰ λυθοῦν ὅλα τὰ προβλήματα. Τί λέτε;

- Τὸ ἀντίθετο συμβαίνει. Ἐπειδὴ βγάλαμε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴν ζωή μας, ὅσο ἀναπτυσσόμεθα καὶ ἐξελισσόμεθα τεχνολογικῶς, τόσο κατερχόμεθα καὶ ὀπισθοχωροῦμε ἠθικῶς. Καὶ σήμερα ἡ τεχνολογία καὶ ἡ ἐπιστήμη ἔχουν θεοποιηθῆ. Καὶ ἴσως ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν κατάπτωσι, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ὑπερηφάνειά μας. «Πέπτωκεν ὁ ἄνθρωπος ἰσοθεΐα φαντασθείς», λέγει ἕνα τροπάριο τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπειδὴ φαντάσθηκε ὁ ἄνθρωπος, ὅτι μπορεῖ νὰ γίνη ἴσος μὲ τὸν Θεό, ἔφαγε τὸ ράπισμα καὶ σωριάστηκε κάτω. Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει καὶ σήμερα αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ ἴσως ἀλλὰ χειρότερα αὔριο, ὡς τίμημα τοῦ μεγάλου τολμήματος, τὸ ὁποῖο κάνουμε. Θέλουμε νὰ θεοποιήσουμε τὶς ἱκανότητές μας, τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν τεχνολογία, νὰ θεοποιήσουμε τὴν διάνοιά μας. Σὰν νὰ λεμε στὸν Θεό: «Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ σένα, μποροῦμε μόνοι μας νὰ φτιάξουμε τὴν ζωή μας».

Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης:….συγχώρεσέ με, ἄνθρωπος εἶμαι

Ε, ας υποθέσουμε ότι αύριο θα μεταλάβουμε.
Θα ‘ρθει ουσιωδώς ο Παράκλητος ν’ αγιάσει τα Δώρα· πως θα Τον υποδεχθείς;
«Στο έλεος Σου, στην ευσπλαγχνία Σου, συγχώρεσέ με, άνθρωπος είμαι, συγχώρεσέ με».

Ἐκκλησιαστικοί ἑορτασμοί (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου & Ἁγ. Βλασίου Ἱερόθεος)

Τό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας διαιρεῖ τό ἐκκλησιαστικό ἔτος σέ διάφορους σταθμούς πού σηματοδοτοῦν τό σωτήριο ἔτος, πού εἶναι σωτηριώδης χρόνος, καί τό προσδιορίζουν. Ἔτσι ἔχουμε τίς Δεσποτικές καί Θεομητορικές ἑορτές καί τίς ἑορτές τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, καθώς ἐπίσης τίς ἑορτές διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν γεγονότων.
Τό ἐκκλησιαστικό ἔτος (ἔναρξη 1η Σεπτεμβρίου) καί τό ἑορτολόγιο ἀρχίζουν ἀπό τήν Γέννηση τῆς Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου), μέ τήν ὁποία ἀρχίζει ἡ ἀντίστροφη μέτρηση γιά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, καί τελειώνει τόν Αὔγουστο μέ τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τήν ἑορτή τῆς Ἁγίας Ζώνης τῆς Παναγίας. Μέσα σέ αὐτό τό διάστημα ἐκτίθεται τό ἔργο τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλαδή ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ τῆς ὁποίας ἡ συνέπεια εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτά ἀποτελοῦν τήν ἱερά ἱστορία.
Οἱ ἅγιοι εἶναι «μιμήματα τῆς θείας ἀγάπης», εἶναι μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, γι' αὐτό καί οἱ ἑορτές τους εἶναι σημαντικά γεγονότα γιά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ἅγιοι δέν εἶναι ἁπλῶς οἱ καλοί ἄνθρωποι καί εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ἀλλά οἱ θεούμενοι, ἐπειδή μετέχουν τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καί ὁδηγοῦνται πρός τήν θέωση.

Tό νά νομίζει κανείς ότι εἶναι κάτι, δέν ἐπιτρέπει νά γίνει αὐτό που νομίζει

Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός

Ὅλα στή ζωή αυτή εἶναι διπλά: πράξη καί γνώση, προαίρεση καί χάρη, φόβος καί ἐλπίδα, αγώνες καί βραβεῖα. Τά δεύτερα όμως δέ γίνονται, πρίν γίνουν τά πρῶτα. Μπορεῖ ἴσως νά φαίνεται, ἀλλά αὐτό εἶναι πλάνη.

4 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ιωαννικίου του Μεγάλου, Νικάνδρου και Ερμαίου, Πορφυρίου του Μίμου, Ιωάννου Βατατζή, Βιταλίου του Δούλου, Αβιμέλεχ Δικαίου, Γεωργίου Καρσλίδη Ὁσίου.

Ὁ Ὅσιος Ἰωαννίκιος ὁ Μέγας ὁ ἐν Ὀλύμπῳ 

Γεννήθηκε στὴ Βιθυνία τὸ 740 μ.Χ. Τὸν πατέρα του ἔλεγαν Μυριτρίκη καὶ τὴν μητέρα του Ἀναστασῶ. Καὶ οἱ δυὸ ἦταν εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ παιδαγώγησαν τὸν γιό τους σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὅταν ὁ Ἰωαννίκιος στρατεύτηκε, αὐτοκράτορας ἦταν ὁ τραχὺς εἰκονομάχος Κωνσταντῖνος ὁ Ε’.
Αὐτὸς διέπρεψε στοὺς ἀγῶνες του κατὰ τῶν Βουλγάρων καὶ εἶχε μεγάλη ἐκτίμηση ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες του. Ἡ ψυχολογία ποὺ καλλιεργήθηκε στὰ πεδία τῶν μαχῶν, παρέσυρε τὸν Ἰωαννίκιο καὶ στὸ θρησκευτικὸ ἔδαφος, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνει εἰκονομάχος, σὰν τὸν αὐτοκράτορα.
Ὅταν, ὅμως, ἀπολύθηκε ἀπὸ τὶς τάξεις τοῦ στρατοῦ, δὲν ἄργησε νὰ καταλάβει τὴν πλάνη του καὶ σὲ τί μεγάλα σφάλματα τὸν εἶχε ὁδηγήσει αὐτή. Τί νὰ κάνει ὅμως; Μὰ τί ἄλλο. Νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ἐπανέλθει στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία ποὺ τοῦ πρόσφεραν οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του.
Ἀμέσως, μάλιστα, ᾖλθε στὴ σκέψη τοῦ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Μνημόνευε οὒν πόθεν πέπτωκας, καὶ μετανόησαν καὶ τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον». Θυμήσου, δηλαδή, ἀπὸ ποιὸ ἠθικὸ ὕψος ἔχεις πέσει καὶ μετανόησε καὶ κᾶμε πάλι τὰ ἔργα τῆς πρώτης ἀγάπης σου.