Ἡ ἐκκλησιαστική «οἰκονομία» εἰς τήν τεκνογονίαν εἶναι θανάσιμον ἁμάρτημα

 

Κάποιοι ἰσχυρίζονται, ὅτι εἰς τό θέμα τῆς τεκνογονίας θά πρέπῃ νά ἐφαρμόζεται ἡ ἐκκλησιαστική «οἰκονομία» ἀπό τούς ποιμένας, διότι εἰς τήν ἐποχήν μας εἶναι ἀδύνατον νά ἐφαρμοσθῇ ἡ ἐκκλησιαστική «ἀκρίβεια».

Εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλουν τά πάντα νά ἐναρμονίζωνται μέ τούς Ἱερούς Κανόνας, ὅπως μᾶς τούς παρέδωσαν οἱ Πατέρες, καί ὄχι σύμφωνα μέ νεωτεριστικές-νικολαϊτικές διδασκαλίες καί ἑρμηνεῖες.

Δυστυχῶς, κάποιοι κληρικοί καί ὡρισμένοι λαϊκοί εἶναι ὑπέρ τῆς «οἰκονομίας». Οἱ κληρικοί αὐτοί, ἐνδεχομένως, ἤ δέν ἔχουν μελετήσει σωστά καί ἀπό Ὀρθοδόξου σκοπιᾶς τό ζήτημα τῆς τεκνογονίας, ἤ δέν ἔχουν ἀποβάλει ἀπό τήν καρδιά των τό δέλεαρ καί τό φόβητρον τοῦ κόσμου καί ἔτσι διστάζουν νά ὀρθοτομήσουν.

Οἱ δέ λαϊκοί «θεολόγοι», κοινωνιολόγοι καί τοῦ κόσμου φιλόσοφοι, πού οὐσιαστικῶς οὐδέποτε ἐγνώρισαν τήν ζωντανήν πίστιν καί τήν ἀγωνιστικήν Ὀρθοδοξίαν, μέ τίς ποικίλες θεωρίες των συσχετίζουν τήν σαρκικήν πτῶσιν μέ τόν ὑψηλόν καί ἀγγελικόν θεῖον ἔρωτα. Τούς λείπει ἡ ἐμπειρία τῆς θείας ἀγάπης-ἔρωτος καί ἔχουν ὡς ὑποκατάστατα αὐτές τίς νοοτροπίες. Ἀντί νά χορταίνουν ἀπό τόν ἀκόρεστον κορεσμόν τοῦ Θεοῦ, ἔχουν ὑπαρξιακήν ἀνεπάρκειαν. Μέ τήν πεπλανημένην διδασκαλίαν των, ἔχουν καταστῆ νεωτεριστές-νικολαΐτες-παρερμηνευτές, «φάροι ἐσβεσμένοι ἀντί τηλαυγεῖς», χλιαροί ἀντί θερμοί, ὄντες «φιλήδονοι μᾶλλον, ἤ φιλόθεοι» (Β´ Τιμόθ. γ´, 4).

Ὅλοι αὐτοί, ἀντί νά οἰκοδομοῦν τούς πιστούς βάσει τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Παραδόσεως, παρερμηνεύουν καί ἀποδομοῦν τό μυστήριον τοῦ γάμου. Μέ τίς «εὐλογίες» αὐτῶν τά ζευγάρια σταματοῦν εἰς τό ἕνα ἤ τό πολύ εἰς τά δύο παιδιά καί ἔχουν καί συχνήν Θείαν Κοινωνίαν. Τό πνευματικόν ἐπίπεδον μεταπίπτει, ἀπό ὑψηλόν καί ἀγωνιστικόν, σέ χλιαρόν-χαλαρόν, εὔκολον, ὡσάν εἰς ἕνα ἄγευστον καί ἄκοπον Προτεσταντισμόν, ὁ ὁποῖος δέν ὁδηγεῖ εἰς νομάς σωτηρίους.

Οἱ πνευματικοί πού ἀμνηστεύουν θανάσιμες ἁμαρτίες, εἰς θέματα ἀποφυγῆς τεκνογονίας, αὐτοί εἶναι πνευματικοί τῆς «Διεθνοῦς Ἀμνηστίας». Ἁμαρτάνουν καί πίπτουν εἰς θανάσιμα ἁμαρτήματα, τόσον οἱ ἴδιοι, ὅσον καί οἱ ψυχές τίς ὁποῖες ἔχουν χρεωθῆ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, κατά τό «τυφλός τυφλόν ἐάν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθρον πεσοῦνται». 
ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΣ 

ΠΗΓΗ:http://hristoifantos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_20.html