Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (32ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Ἡ πολιορκία καί ἡ διάσωση τῆς Ἱερουσαλήμ (29,1-8)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

1. Ἡ περικοπή μας ὁμιλεῖ γιά τήν πόλη Ἀριήλ. Ἡ πόλη αὐτή εἰς Ἰεζ. 43,15 ἑξ. χαρακτηρίζεται ὡς ἑστία τῶν θυσιῶν, δηλαδή, ὁ τόπος φωτιᾶς τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοκαυτωμάτων. Μέ αὐτή τήν σημασία μεταχειρίζεται πιθανῶς καί ὁ Ἡσαΐας τήν λέξη αὐτή. Ἐδῶ ὁ λόγος εἶναι γιά τήν Ἱερουσαλήμ, στήν ὁποία εὑρίσκετο τό θυσιαστήριο αὐτό. Ἡ περικοπή μας λέγει ὅτι, ὅπως ὁ Δαυΐδ κάποτε εἶχε πολιορκήσει τήν πόλη αὐτή (στίχ. 1· βλ. Β´ Βασ. 5,6-9. Τό «κυκλώσω», στίχ. 3, ἔχει αὐτή τήν ἔννοια), ἔτσι τώρα καί ὁ Ἴδιος ὁ Θεός θέλει νά τήν πολιορκήσει καί νά τήν κάνει πραγματικά «Ἀριήλ», μία, δηλαδή, «ἑστία θυσιαστηρίου» (στίχ. 2 κατά τό Ἑβρ.). Τό σχέδιο αὐτό τοῦ Θεοῦ δέν μπορεῖ νά τό ἀλλάξουν οἱ πολλές προσφορές τῶν θυσιῶν, πού γίνονται Ἱερουσαλήμ κατά τήν διάρκεια τοῦ ἔτους (στίχ. 1). Ἡ Ἱερουσαλήμ πολιορκουμένη θά ὁμοιάσει μέ ἕνα νεκρό, ὁ ὁποῖος μόνον ἀπό τόν Ἅδη μέ βαρειά καί ἀσθενική φωνή μπορεῖ νά ἀκουστεῖ (στίχ. 4).

2. Ἀλλά, μετά τήν προφητεία περί τιμωρίας τῆς Ἱερουσαλήμ ἔχουμε στήν συνέχεια (στίχ. 5 ἑξ.) καί προφητεία περί λυτρώσεώς της. Γι᾽ αὐτό καί μερικοί θεωροῦν τήν περικοπή τῶν στίχ. 5-8 ὡς μεταγενεστέρα. Ἀλλά εἶναι γνωστό ὅτι οἱ προφῆτες, μετά ἀπό μία ἀπειλή τιμωρίας γιά τόν λαό τοῦ Θεοῦ, ἀναγγέλλουν καί εὐχάριστη προφητεία περί αὐτοῦ, γιατί ὁ Θεός δέν θέλει νά τόν καταστρέψει, ἀλλά νά τόν ἐξαγνίσει διά τῆς παιδαγωγικῆς τιμωρίας. Λέγει λοιπόν τώρα ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὅτι οἱ ἐχθροί τῆς Ἱερουσαλήμ θά ἐξαφανιστοῦν γρήγορα, τόσο γρήγορα, ὅπως ἕνα ὄνειρο τό ὁποῖο ἔχει φοβήσει τόν κοιμώμενο (στίχ. 7). Οἱ ἐχθροί ἔχουν ὀνειρευθεῖ νά «καταπιοῦν» τήν Ἱερουσαλήμ («ὡς οἱ ἐν τῷ ὕπνῳ πίνοντες καί ἔσθοντες...», στίχ. 8), ἀλλά αὐτό δέν θά γίνει.

3. Πραγματικά, ἀπό τό 37,36 ἑξ. γνωρίζουμε, ὅτι ἡ Ἱερουσαλήμ ἔζησε μία γρήγορη φυγή τῶν πολιορκητῶν της τό ἔτος 701 π.Χ. Ἀλλά ἡ ἔκφραση ἐδῶ τῶν στίχ. 5-8 εἶναι τοιαύτη, ὥστε ἀφήνει ἐλπίδα καί γιά ἄλλη παρόμοια σωτηρία τῆς Ἱερουσαλήμ. 

(Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς περικοπῆς,

τό ὁποῖο παραλείπουμε ἐδῶ πρός ἐξοικονόμηση χώρου)

29,1 Ἀλλοίμονο στήν πόλη Ἀριήλ,

τήν ὁποία ἐπολέμησε ὁ Δαυΐδ·

συγκεντρῶστε τά γεννήματα τῆς μιᾶς χρονιᾶς

 στά γεννήματα τῆς ἄλλης χρονιᾶς,

θά τά φᾶτε, ναί θά τά φᾶτε μέ τούς Μωαβῖτες.

2 Θά τήν ἐκθλίψω τήν Ἀριήλ,

καί ἡ δύναμή της καί ὁ πλοῦτος θά περιέλθει σέ μένα. α

3 Θά σέ πολιορκήσω, ὅπως (κάποτε ἔκανε) ὁ Δαυΐδ,

καί θά βάλω τριγύρω σου χαράκωμα

καί θά θέσω γύρω σου πύργους.

4 Οἱ λόγοι σου θά ταπεινωθοῦν στήν γῆ

καί στό χῶμα θά βυθιστοῦν οἱ λόγοι σου.

Καί ἡ φωνή σου θά εἶναι

 ὅπως ἐκείνων πού φωνάζουν ἀπό τήν γῆ

καί πρός τό ἔδαφος θά ἀδυνατήσει ἡ φωνή σου. β

(Ἀλλά ἔπειτα θά ἔλθει σωτηρία στήν πόλη)

5 Ἀλλά, ὁ πλοῦτος τῶν ἀσεβῶν (ἐχθρῶν σου)

 θά εἶναι σάν κονιορτός ἑνός τροχοῦ

καί (θά εἶναι) σάν χνοῦδι πού τό σηκώνει ὁ ἄνεμος

(ὅλο) τό πλῆθος αὐτῶν πού σέ καταδυναστεύουν·

θά καταστραφοῦν ἀμέσως, γ 6α ἀπό τόν Κύριο Σαβαώθ.

6β γιατί θά ἔλθει μιά τιμωρία

μέ βροντή καί σεισμό καί μέγα θόρυβο,

καί μιά καταιγίδα ἀνέμου

καί μιά κατατρώγουσα φλόγα φωτιᾶς.

7 Ὁ πλοῦτος ὅλων τῶν ἐθνῶν,

ὅσων ἐπολέμησαν ἐναντίον τῆς Ἀριήλ,

καί ὅλων ὅσων ἐξεστράτευσαν κατά τῆς Ἱερουσαλήμ,

ὅλων ὅσων εἶναι συναγμένοι ἐναντίον της καί καταπιέζουν αὐτήν,

θά εἶναι σάν ὄνειρο ἑνός πού κοιμᾶται.

8 Αὐτοί θά εἶναι σάν ἐκείνους,

 πού τρώγουν καί πίνουν στό ὄνειρό τους,

ἀλλά, ὅταν ξυπνοῦν εἶναι ἀνωφελές τό ὄνειρό τους·

καί (θά εἶναι) ὅπως ὀνειρεύεται ὁ διψασμένος ὅτι πίνει

ἀλλά ὅταν ξυπνᾶ, ἀκόμη εἶναι διψασμένος

καί ἑπομένως ἡ ψυχή του ἔλπισε μάταια.

῎Ετσι θά εἶναι καί ὁ πλοῦτος ὅλων τῶν ἐθνῶν,

ὅσων ἐξεστράτευσαν ἐναντίον τοῦ ὄρους τῆς Σιών.

α. Ὁ στίχ. στό Ἑβρ.:

«Προσθέσετε ἔτος εἰς ἔτος,

ἄς περιστρέφεται ὁ κύκλος τῶν ἑορτῶν.

Τότε ἐγώ θά φέρω στενοχωρία στήν Ἀριήλ

καί θά εἶναι ἐκεῖ βαρύς στεναγμός καί θρῆνος

καί θά εἶναι γιά μένα ἡ ἑστία τοῦ θυσιαστηρίου».

β. Ὁ στίχ. στό Ἑβρ.:

«Τότε θά ὁμιλήσεις ἀπό κάτω ἀπό τό ἔδαφος,

οἱ λόγοι σου θά ἔρχονται βαθειά ἀπό τό χῶμα,

ἡ φωνή σου θά εἶναι σάν τήν φωνή τοῦ φαντάσματος ἀπό τήν γῆ·

ἀπό τό χῶμα θά ἐγείρωνται τετερίζοντες οἱ λόγοι σου». 

γ. Ὁ στίχ. στό Ἑβρ.:

«Ἀλλά οἱ ὀρδές τῶν ἐχθρῶν σου θά γίνουν σάν τήν λεπτή σκόνη,

θά γίνει σάν κονιορτός τό πλῆθος τῶν ἀνηλεῶν,

σάν τό ἄχυρο πού διέρχεται αἰφνίδια σέ μία στιγμή».

(Σύντομα ἑρμηνευτικά σχόλια τῆς περικοπῆς)

29,1-8. Ὁ Θεός κατά πρῶτον θά ταπεινώσει τήν Ἱερουσαλήμ, προτοῦ τήν διασώσει (βλ. 1,21-28). Αὐτή ἡ προφητεία φαίνεται νά χρονολογεῖται ἀπό τήν προηγούμενη περίοδο τῆς πολιορκίας τῆς Ἱερουσαλήμ τό 701. Τό συμβολικό ὄνομα «Ἀριήλ» (μιά παλαιά ἑστία), τό ὁποῖο σημαίνει τήν Ἱερουσαλήμ, ἐδῶ καί στό 33,7 (διορθωμένο Ἑβρ.), ἐξηγεῖται διαφόρως. Συχνά συγκρίνουν αὐτό μέ τό ὄνομα har’el ἤ ’ari ’eyer, τό ὁποῖο δόθηκε ἀπό τόν Ἐζεκία (43,15) στό πάνω μέρος τοῦ θυσιαστηρίου, στόν τόπο ὅπου ἔκαιγαν τά σφάγια. Αὐτό θά ἐξηγοῦσε τόν ἱερό χαρακτῆρα τῆς πόλης. Αὐτή ἡ ἑρμηνεία φαίνεται νά ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τό τέλος τοῦ στίχ. 1, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν κανονική λατρεία τοῦ Ναοῦ τῆς Ἱερουσαλήμ. 29,4. Ἡ Ἱερουσαλήμ θά φερθεῖ στόν ἅδη (5,14-15). – Οἱ λόγοι σου δύσονται. Πρόκειται γιά μία ἀναφορά στά μουρμουρίσματα καί τιτιβίσματα πού ἔκαναν κατά τήν ἐξάσκηση τῆς νεκρομαντείας, ἐπικαλούμενοι τά πνεύματα τῶν νεκρῶν (8,19). 29,5-8. Μετά, ἀφοῦ ὁ Θεός θά ἔχει τιμωρήσει τήν Ἱερουσαλήμ, θά ἐπέμβει αἰφνίδια καί θά ἀποδιώξει ὅλα τά ἔθνη, τά ὁποῖα εἶχε χρησιμοποιήσει ὡς ὄργανά του γιά νά πολεμήσουν ἐναντίον της (10,12). 29,5. Ὡς κονιορτός ἀπό τροχοῦ... ὡς χνοῦς... Βλ. 17,13. 29,6. Βλ. 30,30. 29,7-8. Ὁ ἐχθρός θά ἐξαφανισθεῖ κατά τήν διάρκεια τῆς νύκτας. 

http://aktines.blogspot.gr/2015/09/32.html