Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 01-12-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. ε΄ 11 - 21

ε΄ 11 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιθ΄ 45 - 48

Ιθ΄ 45 - 48



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Silence should be kept secretly and in your heart

 “Silence should be kept secretly and in your heart. Make sure that is not obvious to others that you maintain silence. As soon as you have said two or three words, continue immediately inside of you to send prayers for everybody to the Lord. Embrace secretly in your heart, with love, the entire world. All the Church … Make holy your silence by praying so is not sterile and barren.”

(Saint Porphyrius Kafsokalyvitis, Anthology of Advices, p. 281)

http://www.orthodoxpath.org/spiritual-life/silence-should-be-kept-secretly-and-in-your-heart/

«Οἱ λογισμοί καθορίζουν τή ζωή μας»

Ο π. Θαδδαίος δίδασκε ακούραστα σε όλους τους χριστιανούς που κατέφευγαν σε αυτόν, την αλήθεια της απ' αιώνων εμπειρίας της Εκκλησίας (που τόσο εύκολα ξεχνιέται και αγνοείται στη σημερινή εποχή): ότι ο άνθρωπος είναι πλάσμα που ενεργεί και νοεί, μια ύπαρξη νοητικών ενεργειών. Δίδασκε ότι οι περισσότεροι απ΄ τους λογισμούς που μας βασανίζουν εσωτερικά, δεν είναι καθόλου δικοί μας, αλλά προέρχονται από τους δαίμονες, ότι ο καθένας από εμάς διαθέτει την θεόσδοτη δύναμη και ελευθερία να αρνηθεί αυτούς τους λογισμούς, και πως οι ζωές μας εξαρτώνται από την ποιότητα των λογισμών που καλλιεργούμε στον νου και την καρδιά μας.
«Όλα τα πράγματα εδώ σ' αυτό τον κόσμο», λέει ο π. Θαδδαίος, «κάθε καλό και κάθε κακό – όλα – προέρχονται απ' τους λογισμούς μας. Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας.

Ὁ μακαριστός γέρων Σίμωνας Ἀρβανίτης γιά τόν μακαριστό πατέρα Εὐσέβιο Γιαννακάκη

Πνευματικός του για πολλά χρόνια ήταν ό μακαριστός π. Ευθύμιος Μπούκης, εφημέριος τού Ιερού Ναού Υψώσεως τού Τίμιου Σταυρού, στην Κυψέλη. Τον είχε γνωρίσει το 1937 στην Ιερά Μονή Πεντέλης ως «ολιγόλογο, συνετό, χαριτωμένο μοναχό», όπως έλεγε. «Άγια ψυχή. Ψάχνουμε πολύ, ακόμη και στο Άγιο Όρος, για να βρούμε τέτοιες ψυχές, διαποτισμένες με τη χάρη τού θεού και με τη ζωή τη μοναχική και άγια».

Απομαγνητοφωνημένη αφήγηση, 30 Μαΐου 1994.

Μετά από την Εξομολόγηση, ό π. Ευθύμιος έβγαζε το πετραχήλι του και το φορούσε στον π. Ευσέβιο, για να εξομολογηθεί και ό ίδιος. Κατά τη διάρκεια της ασθένειας του κοινώνησε πολλές φορές από τά χέρια του, πριν φύγει για τον ουρανό.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. ΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΗ. «Τά κόκαλά μου καί ὅλα τά σωθικά μου τά τρώει ἡ φλόγα τῆς κολάσεως».

«Τά κόκαλά μου και όλα τά σωθικά μου τά τρώει ή φλόγα της κολάσεως».

Συνεχίζω την διήγησή μου. Προς το τέλος του τρίτου εικοσιτετραώρου αυτή ή φλόγα της γέεννας πού φλεγόταν μέσα μου χωρίς να καίγομαι έγινε τόσο ισχυρή πού τά κόκαλά μου άρχισαν να τρίζουν. Εγώ αλαφιασμένος έτρεξα στον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο. 

«Θα χαθώ για πάντα, του είπα, αν δεν μου δώσετε λίγη ανακούφιση, χάνω τά λογικά μου και φοβάμαι να μην αυτοκτονήσω. Ά ν δεν με βοηθήσετε, θα πεθάνω εδώ κάτω στα πόδια σας, γιατί τά κόκαλά μου και όλα τά σωθικά μου τά τρώει ή φλόγα της κολάσεως».

Π.Θεόκλητος Διονυσιάτης:περί Νεοορθοδόξων,Πορνοβοσκῶν καί Νεονικολαϊτῶν

π.ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ:

ΠΕΡΙ ΝΕΟΡΘΟΔΟΞΩΝ,

ΠΟΡΝΟΒΟΣΚΩΝ & ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΪΤΩΝ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ

ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Ιστορικής σημασίας, ανέκδοτη μέχρι τώρα, ομιλία του Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου, στο Δ΄ Αμφιθέατρο της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στις 6 Νοεμβρίου του 1997. Ο Γέρων Θεόκλητος, προσκεκλημένος στο μάθημα του Καθηγητού Αντωνίου Παπαδοπούλου, και έπειτα από σύντομη εισαγωγή του Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού π. Θεοδώρου Ζήση, ομιλεί περί πνευματικής ζωής, περί Θεολογίας, περί των νεο-νικολαϊτικών απόψεων των νεο-ορθοδόξων και απαντά σε ερωτήσεις φοιτητών και φοιτητριών.

Αρχείο mp3 - Μέγεθος 83,1 MB - Διάρκεια: 01:30:52

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ  ΑΠΟ ΕΔΩ:

http://storage.impantokratoros.gr/storage/dat/E92BFD97/geron_theoklitos2.mp3

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον    www.egolpion.com

2  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2011 

Read more: http://www.egolpion.com/pornopoimenes.el.aspx#ixzz3stofPvmR

«Περί λύπης»

Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ

(Ε΄ ἑκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων)

93. Ὁ Κύριος μᾶς διδάσκει νά προσευχόμαστε νά ἀποφύγουμε τούς θεληματικούς πειρασμούς, γιατί προκαλοῦν ἡδονή στή σάρκα καί ὀδύνη στήν ψυχή. Ὁ μέγας Ἰάκωβος μᾶς συμβουλεύει νά χαιρόμαστε στούς ἀθέλητους πειρασμούς, γιατί ἀφαιροῦν τήν ἡδονή τῆς σάρκας καί τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς.

94. Τέλειος εἶναι ἐκεῖνος πού πολεμᾶ μέ τήν ἐγκράτεια τούς θεληματικούς πειρασμούς καί ἐγκαρτερεῖ μέ ὑπομονή στούς ἀθέλητους. Ὁλοκληρωμένος εἶναι ἐκεῖνος πού καί τήν πράξη κατορθώνει μέ γνώση, ἀλλά καί τή θεωρία ὄχι ἀποκομμένη ἀπό τήν πράξη.

Ἀφοῦ ἡ λύπη καί ἡ ἡδονή μοιράζονται στήν ψυχή καί στήν αἴσθηση, ἐκεῖνος πού φροντίζει γιά τήν ἡδονή τῆς ψυχῆς καί ὑποφέρει μέ ὑπομονή τή λύπη τῆς αἰσθήσεως, γίνεται δόκιμος καί τέλειος καί ὁλοκληρωμένος.

«Ὁ μοναχός πρέπει νά εἶναι μακρόθυμος πρός ὅσους τοῦ φταῖνε καί νά μήν πηγαίνει στό δικαστήριο ὅσους τόν ἀδικοῦν» μέρος β΄

ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΖ΄ (37)

Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ

Ὅποιος λέει ὅτι ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί μάχεται μέ τούς ἀνθρώπους γιά κάτι, γιά νά μήν τοῦ λείψει τίποτε ἀπό ἐκεῖνα πού τόν εὐχαριστοῦν, αὐτός εἶναι ἐντελῶς τυφλός· γιατί ἐγκατέλειψε θεληματικά ὁλόκληρο τό σῶμα καί πολεμᾶ καί μάχεται γιά ἕνα μέλος του. Νά ξέρεις ὅτι τό νά χαρίζεις τά χρέη στούς ὀφειλέτες¹ εἶναι ἕνα ἔργο ἀρετῆς, καί τότε θά δεῖς τή γαλήνη νά λάμπει στόν νοῦ σου. Ὅταν ἀνεβεῖς πιό ψηλά ἀπό ἐκεῖ πού ὁδηγεῖ ἡ δικαιοσύνη, τότε θά προσκολληθεῖς στήν ἐλευθερία ὡς πρός κάθε πράγμα.

Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;

Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε;
Όσους μια φορά, όσους πολλές η όσους λίγες φορές μεταλαμβάνουν;
Ούτε τους μία ούτε τους πολλούς ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο Άγιο Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο. Αυτοί ας κοινωνούν πάντα.
Οι άλλοι, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, ας μένουν μακριά από τα Άχραντα Μυστήρια, γιατί αλλιώς κρίμα και καταδίκη ετοιμάζουν για τον εαυτό τους.

Ο Άγιος Απόστολος λέει: «Όποιος τρώει τον άρτο και πίνει το ποτήριο του Κυρίου με τρόπο ανάξιο, γίνεται ένοχος αμαρτήματος απέναντι στο σώμα και στο αίμα του Κυρίου, προκαλώντας την καταδίκη του» (Α΄ Κορ. 11:27, 29). Θα τιμωρηθεί, δηλαδή, τόσο αυστηρά, όσο και οι σταυρωτές του Χριστού, αφού κι εκείνοι έγιναν ένοχοι αμαρτήματος απέναντι στο σώμα Του.

Πρόσκαιρο καί αἰώνιο

Με το πικρό ποτήρι των πρόσκαιρων θλίψεων ο πανάγαθος προσφέρει στον άνθρωπο το απέραντο και αιώνιο έλεός του.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/proskero-ke-eonio/

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 30-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α κεφ. δ΄ 9 - 16

δ΄ 9 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 35 - 52

Α΄ 35 - 52




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Turn the wheel

 For everybody that lives in the world, do not despair when you are possessed by many passions, the weight of your sins is extremely heavy, and you feel you are driving really fast “downhill”. Put your hope in Christ’s hands and turn suddenly and abruptly the steering wheel in the way of God, uphill. Soon you will even bypass other slowly moving cars that were running ahead for many years on the road of God.

St. Paisios the Hagiorite

Translated by Dr. Nick Stergiou

http://www.orthodoxpath.org/spiritual-life/turn-the-wheel/

Τά αἴτια δημιουργίας τῆς λύπης.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία

Σκέφθηκα σήμερα, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, νά ποῦμε κάτι διαφορετικό από τό φόβο τοῦ Θεοῦ , γιά νά ὑπάρχει μία ἐναλλαγή, μία ποικιλία καί μιά ξεκούραση. Εἶναι βέβαια πολύ καλή ἡ πνευματική τροφή, ἀλλά ὅταν εἶναι συνεχῶς ἡ ἴδια, ἴσως κανείς κουράζεται. Ὁπότε, σήμερα σκέφθηκα νά μιλήσουμε γιά ἕνα πρόβλημα, τό ὁποῖο στήν ἐποχή μας ἔχει μία ἔξαρση, θά ἔλεγα. Οἱ ἄνθρωποι πολύ ὑποφέρουν (πολλοί ποσοτικά καί πολλοί ἀριθμητικά). Πολλοί πάσχουν σήμερα ἀπό αὐτό πού λέμε ὑπερβολική λύπη ἤ ἀλλιῶς οἱ γιατροί τό λένε κατάθλιψη ἤ τό λένε - τέλος πάντων - μελαγχολία. Ἄς μελετήσουμε λίγο αὐτό τό θέμα τῆς λύπης, τό ὁποῖο οἱ Πατέρες θά δεῖτε τό κατατάσσουν στά θανάσιμα ἁμαρτήματα.

Κατ’ ἀρχάς τό ἔχουν βάλει στά ἁμαρτήματα.

Εἶναι ἁμάρτημα δηλαδή ἡ λύπη καί μάλιστα πολύ βαρύ.

Βέβαια ὅταν λέμε θανάσιμα καί μή θανάσιμα δέν ἐννοοῦμε ὅτι εἶναι πραγματική αὐτή ἡ διάκριση. Γιά νά εἴμαστε σωστοί, θά πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅλα τά ἁμαρτήματα εἶναι θανάσιμα. Καί γίνονται πραγματικά νεκροποιά, δηλαδή νεκρώνουν τήν ψυχή μας, ὅταν κανείς δέν μετανοεῖ. Ἔστω καί γιά κάτι πολύ μικρό, ὅπως τό νά πεῖς τόν ἄλλον ‘βλάκα’ - ἐμεῖς τό θεωροῦμε μικρό-, ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι σέ πάει στήν κόλαση, ἄν δέν μετανοήσεις. Διότι εἶναι μία περιφρόνηση στό πρόσωπο τοῦ ἄλλου, στό Χριστό δηλαδή. Γιατί τό πρόσωπο, ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Ὁπότε, κάθε ἁμάρτημα, ὅταν εἶναι χωρίς ἐξομολόγηση, χωρίς μετάνοια, ὅταν τό ἀφήσουμε ἀνεπιμέλητο, γίνεται θανάσιμο. Εἶναι θανάσιμο.

Ὁ μακαριστός Φιλόθεος Ζερβάκος μαζί μέ τόν πατέρα Εὐσέβιο

Το μακαριστό π. Φιλόθεο Ζερβάκο , «το μεγάλο αυτό ανάστημα της Εκκλησίας», όπως έλεγε ο Γέροντας, συνάντησε για πρώτη φορά, το έτος 1953, στον Εσπερινό της εορτής των Αγίων Αναργύρων στο «Λαϊκό» νοσοκομείο. Ο π. Φιλόθεος παρότρυνε τον π. Ευσέβιο -τριτοετή της Θεολογικής Σχολής τότε- να μιλήσει στο εκκλησίασμα. Τελικά το λόγο κήρυξε ο ίδιος. «Την άλλη μέρα όμως, στη Θεία Λειτουργία, δεν μπόρεσα να ξεφύγω» διηγήθηκε κάποτε- «μου επέμεινε πολύ. Μίλησα, αλλά τί είπα; “Πολύ ωραία!” παρατήρησε στο τέλος ο π. Φιλόθεος. Ήταν πολύ επιεικής».

Η τελευταία συνάντησή τους έγινε στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας στα Θαψανά της Πάρου, οκτώ μήνες πριν από την κοίμηση του π. Φιλοθέου.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. ΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΗ.«Μέσα μου φλεγόταν ἡ φλόγα τῆς κολάσεως ἀλλά ἐγώ δέν καιγόμουν». «Ὅλα αὐτά σᾶς τά ἔδωσε ὁ Θεός γιά νά τά κάνετε φανερά σ’ ὅλο τόν κόσμο».

«Μέσα μου φλεγόταν ή φλόγα της κολάσεως αλλά εγώ δεν καιγόμουν». «Όλα αυτά σας τά έδωσε ό Θεός για να τά κάνετε φανερά σ’ όλο τον κόσμο».

Ψέμα λένε οι νέοι θεολόγοι ότι δεν θα αναστηθούμε με την ίδια σάρκα, και μ’ αυτά πού λένε καταστρέφουν τούς ανθρώπους πού δεν είναι σταθεροί στην πίστη. Και αν αυτοί οι θεολόγοι δεν μετανοήσουν δημόσια για να διορθωθούν και να επιστρέφουν στην αληθινή πίστη και οι άνθρωποι τούς οποίους αυτοί έχουν αποπλανήσει, τότε, οι ίδιοι αυτοί οι θεολόγοι θα δοκιμάσουν ίδια με τά δικά μου ή και χειρότερα βάσανα. Μέσα μου φλεγόταν η φλόγα της κολάσεως αλλά εγώ δεν καιγόμουν. Όμως για να είναι φανερά τά σημεία, έκανε ο Θεός, για να καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι η φλόγα αυτή είναι πραγματική, να βγάζει το σώμα μου καπνιά....

Όλα αυτά τά διηγήθηκα λεπτομερώς στον Αρχιεπίσκοπο Αντώνιο και αυτός μου έδωσε την εξής εντολή: να τά φυλάξω αυτά στην καρδιά μου και να τά αποκαλύπτω μόνο σ’ εκείνους πού φοβούνται τον Κύριο έως ότου έλθει ο καιρός να γίνουν αυτά γνωστά σ’ όλο τον κόσμο.

Πορίσματα ΚΖ' Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί Παραθρησκείας (Ὄψεις τοῦ συγχρόνου Ἀποκρυφισμοῦ)

Ἡ ΚΖ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλη­σιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγμα­τοποιήθηκε, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριω­τά­του Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, στό Συνεδριακό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κορίνθου, ἀπό 2 ἕως 4.11.2015, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου καί ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, Μέλους τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων, μέ θέμα: «Ὄψεις τοῦ συγχρόνου Ἀποκρυφισμοῦ», μετά ἀπό ἐκτενῆ συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐνέκρινε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα:

1. Ἡ Συνδιάσκεψη διαπίστωσε τή μεγάλη ἔξαρση τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ φαινομένου στήν ἐποχή μας. Ἀποκρυφισμός εἶναι ἡ πίστη σέ ἀπόκρυφες πραγματικότητες, ὀντότητες καί δυνάμεις, οἱ ὁποῖες προσεγγίζονται μέ ἀπόκρυφες τεχνικές. Πρόκειται γιά ἀρχαῖο καί διαχρονικό, πολύμορφο καί μέ ἀπόλυτα ἀνθρωποκεντρικό χαρακτήρα δαιμονοκίνητο σύστημα, τό ὁποῖο ἀπομακρύνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν πραγματικό προορισμό του, πού εἶναι ἡ κατά Χάριν θέωσή του, δίνοντάς του τήν ψευδαίσθηση τῆς αὐτοθέωσης.

Ὑπερηφάνεια

«ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Θυμήσου ὅτι ἀπό μόνη τήν ὑπερηφάνεια ἕνας ἂγγελος ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό. Καί ἀπό ἄγγελος ἒγινε διάβολος.

Μήν εἶσαι κι ἐσύ ὑπερήφανος καί ὑψηλόφρων, γιά νά μή γίνῃς ὅμοιος μέ τούς δαίμονες. Νά εἶσαι ταπεινός καί πρᾶος, καί θά γίνῃς ὅμοιος μέ τούς ἀγγέλους. Τότε θά εὐλογηθεῖς ἀπό τόν Κύριο: «Ἐπί τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ΄ ἤ ἐπί τόν ταπεινόν καί ἡσύχιον καί τρέμοντά μου τούς λόγους;» (Ήσ. 66. 2).

Δέν ὑπάρχει τίποτε πιό βδελυκτό στόν Θεό, ἀλλά καί στούς ἀνθρώπους, ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί τήν οἴησι. Καί δέν ὑπάρχει τίποτε πιό προσφιλές καί εὐχάριστο ἀπό τήν πραότητα καί τήν ταπεινοφροσύνη.

Ἡ ὑπερηφάνεια, εἶναι θυγατέρα τῆς ἀλογίας, τῆς ἀγνωσίας καί τῆς πνευματικῆς τυφλώσεως. Ἐνῶ ἀπό τήν ἀληθινή γνῶσι προέρχεται ἡ ταπείνωσις. Ἄν γνώριζες πραγματικά τόν ἑαυτό σου δέν θά ἤσουν ὑπερήφανος.