Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 27-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ζ΄ 26 -ι΄ 2 

ζ΄ 26 - ι΄ 2



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 9 - 16

Ι΄ 9 - 16

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

we grasp at our kinship with the righteous rather …St John Chrysostom

Translation of the relics of St John Chrysostom the Archbishop of Constantinople

Commemorated on January 27

St John Chrysostom

O Lord Jesus Christ, open Thou the eyes of my heart, that I may hear Thy word and understand and do Thy will, for I am a sojourner upon the earth. Hide not Thy commandments from me, but open mine eyes, that I may perceive the wonders of Thy law. Speak unto me the hidden and secret things of Thy wisdom. On Thee do I set my hope, O my God, that Thou shalt enlighten my mind and understanding with the light of Thy knowledge, not only to cherish those things which are written, but to do them; that in reading the lives and sayings of the saints I may not sin, but that such may serve for my restoration, enlightenment and sanctification, for the salvation of my soul, and the inheritance of life everlasting. For Thou art the enlightenment of those who lie in darkness, and from Thee cometh every good deed and every gift. Amen.

Ἡ ἐπίγνωση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας, Ἁγίου Παϊσίου,1ο καί 2ο μέρος. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Πέρασε ἡ ἐποχή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ;

Υπάρχει όμως και άλλη δικαιολογία. Ότι η εποχή μας δεν τα σηκώνει. «Τι θέλετε, σας λένε, δεν λέω ότι δεν είναι καλά αυτά που ο Θεός θέλει από τον άνθρωπο, αλλά πέρασε πλέον η εποχή τους! Σήμερα ο κόσμος είναι διαφορετικός. Έγινε πονηρός. Είναι κατεργάρης! Αν θέλεις να πας με το Ευαγγέλιο, προκοπή δεν βλέπεις». «Άκουσε εμένα. Είσαι έξυπνος; Είσαι καπάτσος; Μπορείς να γελάς τους άλλους; Μόνο τότε θα προκόψεις»!

Δικαιολογημένη και εύλογη η θέση των ανθρώπων αυτών που κατ’ αυτόν τον τρόπο σκέπτονται. Δεν είναι όμως και πρωτάκουστη. Είχε έλθει και σε αγίους και θεόπνευστους ανθρώπους. Ο μεγάλος προφήτης Ιερεμίας, έκπληκτος και αυτός μπροστά στο παράδοξο αυτό φαινόμενο έλεγε στον Θεό:

«Ομολογώ και διακηρύττω ότι δίκαιος είσαι, Κύριε. Για τον λόγο αυτόν τολμώ να συζητήσω μαζί σου και να θέσω σε Σένα μερικά ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με τη δικαιοσύνη και στα οποία αδυνατώ να απαντήσω:

Πλῆθος πιστῶν καί ἐπισήμων στήν Ἱ.Μ.Ἀγάθωνος. Παραμένει ἄφθαρτος ὁ γέροντας Βησσαρίωνας

Πλήθος πιστών βρέθηκε χθες στην Ιερά Μονή Αγαθώνος στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την… συμπλήρωση 24 χρόνων από την κοίμηση του γέροντος Βησσαρίωνα. Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας μαζί με τους πατέρες της Μονής και άλλους ιερείς τέλεσαν τη θεία λειτουργία παρουσία των πιστών και αρκετών επισήμων του τόπου και υποψηφίων βουλευτών. Ο κος Νικόλαος στην ομιλία του μίλησε για άλλη μια φορά για το σημείο της αφθαρσίας που ο Θεός θέλησε να φανερώσει στην εποχή μας και να δοξάσει μέσα από αυτόν τον τρόπο τον γέροντα Βησσαρίωνα.

Ὁ δεσπότης πάνω στήν καρότσα!

 Ενας άγιος Αρχιερεύς

Στέλιο, αγαπητέ φίλε και αδελφέ, Καλημέρα,

Άργησα να σου γράψω. Απουσίαζα. Σου οφείλω τα βιογραφικά που τα φωτοτύπησα από τον τόμο που εκδόθηκε για τα τριάντα χρόνια της επισκοπικής του διακονίας.

Εκείνο που θάθελα να σε βεβαιώσω είναι ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν Άγιος. Ζούσε άγια. Είκοσι χρόνια που τον έζησα από κοντά το έβλεπα, το ένοιωθα. Ακτινοβολούσε φως, γέλιο, ήρεμο. Απλός σ’ όλα του. Φτωχός μέχρι τρέλας. Λιτός απερίγραπτα.

Ντρέπομαι όταν αναλογίζομαι το πόσες φορές λειτούργησα μαζί του κι εγώ φορούσα στολές πλούσιες κι αυτός ήταν πλάι μας φτωχότατος.

Θα σου πω κάτι για να θαυμάσεις πάνω σ’ αυτό.

Μιά πρωτότυπη γνωριμία μέ τόν ὅσιο γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο

Ήταν 6 Αυγούστου 1998 όταν έφθασαν στο Ησυχαστήριο δύο νέοι άνθρωποι, θείος με ανηψιό. Ο κ. Παναγιώτης Τσάκωνας, ο μεγαλύτερος που ήταν και ο θείος του άλλου νέου μας αφηγήθηκε τα εξής:

Τους δεχθήκαμε όπως όλους τους προσκυνητές της Παναγίας ή του π. Φιλοθέου. Αφού προσκύνησαν συγκινημένοι μας διηγήθηκαν την ευλογημένη γνωριμία τους με τον άγιο ιδρυτή του Ησυχαστηρίου μας.

Έχω τη συνήθεια όταν οδηγώ να τρέχω πολύ. Ένα βράδυ είδα το εξής συγκλονιστικό όνειρο:

Μοναχοῦ Νικολάου, Βλασφημία ὑπὸ τῶν φιλοπαπικῶν καὶ φιλοοικουμενιστῶν

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ

Βλασφημία ὑπὸ τῶν φιλοπαπικῶν καὶ φιλοοικουμενιστῶν

 

Τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Νικολάου

 

ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ἐποχὴ τῆς ἀποστασίας, ποὺ σχεδὸν καθημερινὰ ψηφίζονται ἀντιχριστιανικὰ νομοσχέδια, καὶ ἔχουμε βαφτίση τὸ πικρὸ σὲ γλυκό, καὶ τὸ σκότος σὲ φῶς, καὶ τὸ παράνομο σὲ νόμιμο, σὲ αὐτὴ τὴν ἀποστασία ἐντάσσεται καὶ ἡ πρόσφατη συμπροσευχὴ τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα, καὶ αὐτὴ ὀνομάζεται δογματικὴ ἀποστασία. Ὡς πρὸς τὴν ἠθικὴ ἀποστασία ἔχουμε νὰ ποῦμε τὰ ἑξῆς: 

Ὅταν οἱ φύλακες, ποὺ πρέπει νὰ γρηγοροῦν καὶ νὰ κάνουν τὸ καθῆκον τους, προλαβαίνοντας καὶ καυτηριάζοντας κάθε παρανομία, ποὺ εἰσβάλλει μέσα στὸ ποίμνιό τους, δὲν τὸ κάνουν ἢ τὸ κάνουν μὲ δηλώσεις γενικὰ καὶ ἀόριστα, καὶ ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου ἢ κατόπιν ἑορτῆς, τότε βιώνουμε τὰ σημερινὰ δεινὰ τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Ὡς πρὸς τὴν δογματικὴ ἀποστασία ἔχουμε νὰ ποῦμε τὰ ἑξῆς:

Ἡ πανορθόδοξος σύναξη ἔδωσε ἐντολὴ γιὰ θεολογικὸ διάλογο ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ὄχι γιὰ συμπροσευχές, μὲ λειτουργικοὺς ἀσπασμούς, μὲ ἀπαγγελία τοῦ πάτερ ἡμῶν καὶ μνημόνευση στὰ εἰρηνικὰ τοῦ αἱρεσιάρχου πάπα. Πότε ἔπαψε στὴν ὀρθόδοξη ἀνατολὴ τὸ συνοδικὸ σύστημα διοίκησης στὴν ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Καὶ τώρα διοικεῖται ἀπὸ Πάπα;!

Ἡ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν

 

Ὀσο τὰ παιδιὰ εἶναι μικρά, ἡ διαφορὰ τοῦ φύλου δὲν προκαλεῖ αἴσθηση. Ἀναπτύσσονται παράλληλα, συν­α­ναστρέφονται ἐλεύθερα, παίζουν μαζί, χωρὶς νὰ δημιουργεῖ κάτι ἰδιαίτερο ἡ διαφορά τους.

Καθὼς ὅμως μεγαλώνουν, ὅταν προχωρήσουν στὴν προεφηβικὴ καὶ ­μάλιστα στὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, τότε τὰ ­πράγματα ἀλλάζουν ριζικά. Ἀναπτύσσεται ­ἀπότο­μα τὸ σῶμα, ἐμπλουτίζεται ὁ ψυχικὸς κόσμος, φανερώνονται ἔντονα τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ φύλου, τὸ ἀγόρι γίνεται ἄνδρας, τὸ κορίτσι γίνεται γυναίκα, ἀνακαλύπτουν κάτι διαφορετικὸ στὸν ἑαυτό τους καὶ στὸν ἄλλο. Ἡ διαφορὰ αὐτὴ ἐπηρεάζει ὅλο τὸν ψυχοσωματικὸ ὀργανισμό, φανερώνει νέες, ἄγνωστες μέχρι τότε δυνάμεις στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχή, συγκινεῖ καὶ ἀναστατώνει τὸν ὅλο ἄνθρωπο, ποὺ ἀνοίγει τὰ μάτια του μὲ ἔκπληξη, μὲ ἀγωνία καὶ χαρὰ σὲ μιὰ νέα πρα­γματικότητα, ποὺ τὴν αἰσθάνεται ἰδιαίτε­ρα ἑλκυστική: τὸ πρόσωπο τοῦ ἄλλου φύλου. Καὶ ἐπειδὴ ἡ κατάσταση αὐτὴ τοῦ εἶναι καινούργια καὶ ἄγνωστη, δὲν γνωρίζει πῶς νὰ τὴ διαχειρισθεῖ. Ἐδῶ προκύπτει ἡ ἀνάγκη τῆς σχετικῆς ἀγωγῆς, ποὺ ἀφενὸς θὰ προφυλάξει τὰ παιδιά μας ἀπὸ λάθη, τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ τὰ πληρώνουν σ’ ὅλη τους τὴ ζωή, ἀφετέρου θὰ τὰ βοηθήσει νὰ κτίσουν σωστὰ τὸ οἰκοδόμημα τῆς μελλοντικῆς τους εὐτυχίας.

Ἐναποθέτω τόν ἐαυτό μου, τήν ἀδελφότητα καί καθετί ἄλλο στόν Κύριο…Γέροντας Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. 29 άρατε τον ζυγόν μου εφ᾿ υμάς και μάθετε απ᾿ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών· 30 ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστιν. (Ματθ. ια’  28-30)

«Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα»

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Ο Κύριος πήρε πάνω του όλες μας τις οδύνες και τις μέριμνες, και είπε ότι θα μας παράσχει καθετί που χρειαζόμαστε. Και παρόλα αυτά εμείς κρατιόμαστε τόσο σφιχτά από τις μέριμνές μας, που δεν αφήνουμε το νου και την καρδιά μας, τις οικογένειες και καθένα τριγύρω μας, να βρει ανάπαυση.

Όποτε τα προβλήματα πέφτουν πάνω μου σαν άχθος δυσβάσταχτο κι εγώ προσπαθώ να σηκώσω όλες τις μέριμνες του μοναστηριού και της αδελφότητας μόνος μου, συσσωρεύω μπελάδες σε μένα και την αδελφότητα. Ακόμα και το ευκολότερο έργο επιτελείται με τεράστια δυσκολία. Όταν όμως εναποθέτω τον εαυτό μου, την αδελφότητα και καθετί άλλο στον Κύριο, τότε ακόμα και τα δυσκολότερα έργα επιτελούνται με ευκολία. Δεν υπάρχει πίεση και βασιλεύει ειρήνη στην αδελφότητα…

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Καίει ἡ καύση τῶν νεκρῶν

Καίει ἡ καύση τῶν νεκρῶν

   Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος 

     Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μέ τήν ὑπ᾽ ἀρ. 2959 ἐγκύκλιό της ἐνημέρωσε ὅτι «δέν δέχεται γιά τά μέλη της τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος, διότι τοῦ­το εἶναι ναός τοῦ ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κο 6,19)». Ὅποιος ἀποδεδειγμένα καί οἰκειοθελῶς ἐκφράζει τήν ἐπιθυμία «πε­ρί καύσεως τοῦ σώματός του, δηλώνει τήν αὐτονόμησή του καί ὡς ἐκ τούτου δέν τελεῖται Νεκρώσιμος Ἀκολουθία καί Ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ αὐ­τοῦ».

    Ἔπρεπε νά γίνει ἕνα ξεκαθάρισμα  πάνω στό «καυτό» αὐτό θέμα, ἄν καί ἡ παράδοση εἴκοσι χριστιανικῶν αἰώ­νων καί πολλῶν ἄλλων προχριστιανι­κῶν ἐπιτάσσει χωρίς περιστροφές τόν ἐν­­ταφιασμό. Ὅλοι οἱ πολιτισμένοι λαοί τῆς ἀρχαιότητας φρόντιζαν (=κήδευ­αν) τούς νεκρούς τους, καθώς ἡ κηδεία ἀνήκει στά «ἄγραπτα κ᾽ ἀσφαλῆ θεῶν νόμιμα» (Σοφοκλέους Ἀντιγόνη, 454).

     Στήν Παλαιά Διαθήκη ἡ καύση τῶν νεκρῶν ἀντιμετωπίζεται ὡς εἰδωλολατρική συνήθεια, ἐνῶ ὁ διά πυρᾶς θάνατος συνδέεται μέ εἰδεχθῆ ἐγκλήματα.

Μία ἁμαρτία, σπάνια παραμένει… μία.Τοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτου

• Το να άρχης είναι η μεγαλύτερη τιμωρία!

• Η προσευχή είναι το ευγενέστερο γνώρισμα του ανθρώπου.

• Μία αμαρτία, σπάνια παραμένει… μία.

Τήν τροφήν αὐτῶν

στον γέροντα Παΐσιο

Μέρα γεμάτη γλυκασμό αγιορείτικο
κι αδρή αφή σε κομποσχοίνι μάλλινο
Όλ΄η πλαγιά ησύχαζε κάτω απ ΄τον ήλιο.
Μπορούσες να διακρίνεις με κλειστά μάτια
ακόμη κι ένα φύλλο τής λεφτοκαρυάς αν έπεφτε,
ή του φιδιού το πέρασμα επάνω στη φρυγμένη
πέτρα ή ανάμεσα στα κίτρινα χορτάρια.
Ο Γέροντας μάς είδε πριν να φτάσουμε
κ΄είπε τα ονόματα μας δίχως να μάς ξέρει.
Καθήσαμε στον ήσκιο ενός δέντρου
και θαμπωμένοι τον κοιτούσαμε.
Μιλούσε ήρεμα κι απλά.Η αγιότητα
γλύκαινε κάθε λόγο του πριν έρθει
να κατοικήσει μέσα μας. Και όταν
άρχισαν να έρχονται στα πόδια και στα χέρια του
ζητώντας του τροφή ένας αητός, μια γάτα , ένα φίδι,
τούς είπε ήσυχα:

26 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξενοφώντος και της συμβίας αυτού Μαρίας και των τέκνων αυτού Αρκαδίου και Ιωάννου, Συμεών Παλαιού, των Αγίων Ανανίου Πρεσβυτέρου, Πέτρου δεσμοφύλακος και επτά στρατιωτών, των Αγίων δύο Μαρτύρων, Αμμωνά Οσίου, Μνήμη του μεγάλου σεισμού, Γαβριήλ Οσίου, μνήμη ανακομειδής λειψάνων Οσίου Θεοδώρου Στουδίτου, Κλήμεντος Οσίου, Δαυίδ Βασιλέως, Αρκαδίου Οσίου, Γαβριήλ Μητροπολίτου, Κυρίλλου Μητροπολίτου.

Ο Όσιος Ξενοφών μετά της συμβίου του Μαρίας και των τέκνων Αρκαδίου και Ιωάννου (Εορτή Ξενοφών)

Ο Όσιος Ξενοφών κατοικούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Ιουστίνου Α’ (518-527 μ.Χ.) και Ιουστινιανού (527-565 μ.Χ.). Ήταν πλούσιος συγκλητικός και διακρινόταν για την βαθιά ευσέβειά του προς τον Θεό.
Είχε δύο παιδιά, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Μόλις αυτά τελείωσαν τα εγκύκλια γράμματα, τα έστειλε στη Βηρυτό της Φοινίκης, για να μελετήσουν και να σπουδάσουν τη νομική επιστήμη. Καθ’ οδόν το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν ναυάγησε.
Διασώθηκαν όμως και μετέβησαν στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν μοναχοί. Οι γονείς τους, Ξενοφών και Μαρία, τους αναζήτησαν και πληροφορήθηκαν ότι διάγουν στην έρημο ασκητικό βίο, δόξασαν τον Θεό και αποταξάμενοι τον κόσμο, ακολούθησαν και αυτοί το μοναχικό βίο.
Ο Ξενοφών, η γυναίκα του και τα παιδιά τους πρόκοψαν τόσο πολύ στην αρετή και στη φιλανθρωπία, ώστε τους αξίωσε ο Θεός να επιτελούν και θαύματα.
Έτσι η θεία αυτή οικογένεια έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε με ειρήνη.