Ἡ ψυχή πρέπει νά ἀποφεύγει τήν τιμή καί νά ἀγαπᾶ τήν ταπείνωση.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΨΥΧΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ,ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ.ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΣΤΙΣ 25/10/2009

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Συνομιλία τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ μέ τόν ἀββᾶ Ἰσαάκ γιά τήν προσευχή

 Πρέπει να τηρείται μια τάξη στα διάφορα είδη της προσευχής;Άς δούμε αρχικά τί ακριβώς σημαίνουν αυτοί οι όροι. 
Ποιά δηλαδή είναι ή διαφορά, ανάμεσα στις προσευχές στις παρακλήσεις και στις δεήσεις;
 Έπειτα, πρέπει να ασκούνται αυτοί οι τρόποι προσευχής ένας- ένας χωριστά, ή όλοι μαζί; Έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα για τους πιστούς ή σειρά με την οποία ο Απόστολος Παύλος έχει παραθέσει καθέναν από αυτούς τούς τρόπους προσευχής;Η απλώς αυτός ο διαχωρισμός δεν έχει και τόση σημασία και μπορούμε να υποθέσουμε ότι ό Απόστολος τα παρέθεσε έτσι χωρίς ιδιαίτερη σκοπιμότητα; Αυτή η δεύτερη υπόθεση είναι, κατά την γνώμη μου, τελείως παράλογη. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να έβαλε το Άγιο Πνεύμα στο στόμα τού Αποστόλου κάτι πού δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Θα ξαναπάρουμε λοιπόν αυτά τα είδη προσευχής ένα-ένα, με την σειρά πού δόθηκαν, ώστε με την Χάρη τού Θεού να τα αναλύσουμε διεξοδικά.

Τί είναι δέηση

Εἶναι πραγματικά ἐλεύθερος ὁ ἄνθρωπος;

Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, και το καλό και το κακό.

Το εύρος της ελεύθερης ενέργειάς του περιορίζεται και από τις φυσικές δυνατότητές του και από τις κοινωνικές συνθήκες στο περιβάλλον του. Ένας π.χ. αδύναμος σωματικά άνθρωπος, και να θέλει να γίνει αθλητής ολυμπιονικών προδιαγραφών ή δύτης για κλοπές θαλάσσιων αρχαίων θησαυρών, δεν μπορεί. Κάποιος, που μεγαλώνει σε κοινωνία χωρίς σχολείο, και να θέλει να γίνει επιστήμονας ή απατεώνας του διαδικτύου, δεν το κατορθώνει.

Τον άνθρωπο επίσης τον περιορίζουν τα όρια που θέτει η φύση και τα δικαιώματα των συνανθρώπων του. Δεν μπορεί π.χ. να πετάξει σαν πουλί, ούτε μπορεί να καταπατά τα δικαιώματα των άλλων χωρίς συνέπειες. Όπως το τρένο, όταν ξεφεύγει από τις ράγες, καταστρέφεται, έτσι και ο άνθρωπος, όταν ξεφεύγει από τα όρια των δυνατοτήτων του, αχρηστεύεται.

Συγκλονιστικές φωτογραφίες ἀπό τόν ἐσταυρωμένο πού δακρύζει στήν Κόρινθο!!!

Είχαμε αναφερθεί ξανά στο θέμα εδώ. Όπως βλέπουμε ξεκάθαρα στις φωτογραφίες, ο Εσταυρωμένος ΔΑΚΡΥΖΕΙ ΠΑΝΤΟΥ!

Πρόκειται για ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ και ίσως ένα «μήνυμα» για τα όσα συμβαίνουν ή θα συμβούν στη χώρα μας…!

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος επισκέφθηκε σήμερα την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον Ασπρόκαμπο Κορινθίας, για να δει από κοντά την εικόνα του Εσταυρωμένου που «δακρύζει» στο ιερό της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Να αναφερθεί ότι ο Εσταυρωμένος βρίσκεται εντός του ιερού της εκκλησίας, και όλες αυτές τις ημέρες δακρύζει! Ο Μητροπολίτης Κορίνθου αφού εξέτασε και ο ίδιος το θαυμαστό γεγονός αποφάσισε να έρθουν ειδικοί για να εξετάσουν την εικόνα για να αποφασίσουν.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὁ ἐν Χίω ὁ λύων τά στειρωτικά δεσμά

Ο κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνος εγεννήθη την 1η Ιουλίου 1869 στην ενορία του Αγίου Λουκά Λιβαδίων Χίου. Υπήρξεν ο μικρότερος από τα τρία τέκνα των πτωχών μα εναρέτων Κωνσταντίνου καί Αγγεριώς. Από παιδί διεκρίθη για τον ένθεο ζήλο, την ευλάβεια, την αγάπη για τον Χριστό καί την Εκκλησία. Λόγω της δυσχερούς οικονομικής καταστάσεως της οικογενείας του, έλαβε γνώσεις μόνο του δημοτικού σχολείου και μετήρχετο το επάγγελμα του υποδηματοποιού διά να εξασφαλίζη τον επιούσιο.

Στις 23 Αυγούστου του 1889 επεσκέφθη την Ιεράν Σκήτην των Αγίων Πατέρων Νικήτα, Ιωάννου και Ιωσήφ στό Προβάτειον Όρος προκειμένου οι εκεί ασκούμενοι αγιογράφοι μοναχοί να του επιδιορθώσουν την οικογενειακή εικόνα της Παναγίας της Βοηθείας πού κληρονόμησε από τη μητέρα του. «Είδα εκεί τη ζωή τών μακαρίων εκείνων πατέρων καί ετρώθηκεν η καρδία μου από τήν καλογερικήν», διηγείτο ο ίδιος αναφερόμενος εις την επιθυμίαν του να μονάση. Ποδηγέτης του πνευματικός εγένετο ο Γέρων της Σκήτης, Παχώμιος μοναχός, διατελέσας ποδηγέτης και του Αγίου Νεκταρίου. Το 1898 έλαβε εντολή για να εγκατασταθή μόνιμα στην Σκήτη όπου και έκαρη μικρόσχημος μοναχός, λαβών το όνομα Άνθιμος.

Περί ἐκτρώσεων (Μέρος 3ο)

Πριν από πολλά χρόνια τον επισκέφθηκε στο εξομολογητήριο μια κυρία με τη μοναχοκόρη της, η οποία μνηστευμένη ούσα με κάποιον νέο είχε καταστεί έγκυος.

Ο μοναδικός λόγος της επισκέψεως ήταν να πείσουν τον Γέροντα (Επιφάνιο) να συγκατατεθεί στην πρόθεσή τους να προβούν σε διακοπή κυήσεως, διότι ανυπέρβλητοι λόγοι εμπόδιζαν τη σύντομη τέλεση του γάμου. Επειδή δε, αντιδρούσε σφοδρότατα σ’ αυτό η μητέρα του γαμπρού, η οποία ήταν πιστή γυναίκα, νόμιζαν ότι μέσω του Γέροντος θα ξεπερνούσαν και το εμπόδιο της μελλούσης πεθεράς.

- Κυρία μου, τόνισε ο Γέροντας, ξέρετε ότι αυτό το οποίο σχεδιάζετε είναι φόνος και μάλιστα εκ προμελέτης;

- Μα, πάτερ, τι να κάνουμε, αφού δεν μπορεί να γίνει τώρα ο γάμος;

- Και ήλθατε σε μένα να σας δώσω ευλογία να κάνετε φόνο;

- Ε, πάτερ, τι να γίνει τώρα; Καταλαβαίνετε ότι αν γεννηθεί το παιδί χωρίς να έχει προηγηθεί ο γάμος, θα διασυρθεί η υπόληψη της οικογενείας μας.

- Κυρία μου, κτυπήσατε λάθος πόρτα.

Τότε συνέβη κάτι το απροσδόκητο.

Ὅλες οἱ Κεντρικές Τράπεζες ἀνήκουν στήν οἰκογένεια Rothschild ἐκτός ἀπό τρεῖς!

  Πολλοί αναρωτιούνται μέχρι που φτάνει και που σταματάει η δύναμη της οικογένειας Ρόθτσιλντ.

Το έτος 2000 υπήρχαν 7 χώρες στις οποίες η κεντρική τράπεζα δεν ελέγχοταν απο τους Ρόθτσιλντ. Αυτές ήταν:

Afghanistan
Iraq
Sudan
Libya
Cuba
North Korea
Iran

Στην συνέχεια είχαμε το «τρομοκρατικό» χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους και αμέσως μετά… τον πόλεμο στις χώρες αυτές. Ο πόλεμος είχε σαν αποτέλεσμα οι κεντρικές τράπεζες των χωρών αυτών να ελέγχονται πλήρως απο την οικογένεια Ρόθτσιλντ και το Παγκόσμιο Τραπεζικό τους σύστημα. Το ίδιο έγινε και στην Γιουγκοσλαβία όπου η Κεντρική Τράπεζα της χώρας δεν ελέγχοταν απο τους Ρόθτσιλντ και τους υπόλοιπους Εβραίους Διεθνείς Τραπεζίτες και έτσι εισέβαλλαν οι «δημοκράτες» κατ’εντολή των Ρόθτσιλντ. Μετά τους δυο αυτούς πολέμους έμειναν μόνο 5 χώρες που δεν ελέγχοταν απο τους Ρόθτσιλντ:

Ἅγιος Θεόδωρος (ὁ Βυζάντιος)-Πολιοῦχος Μυτιλήνης

ΛΕΣΒΙΑΚΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ Γ. Π. ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ,

τ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (Ο ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ) - ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Ο άγιος Θεόδωρος γεννήθηκε το έτος 1774 στο Νεοχώριο του Βυζαντίου. Είχε καλούς χριστιανούς γονείς, που φρόντισαν για τη χριστιανική ανατροφή των παιδιών τους, αφού μάλιστα ξέρομε θετικά ότι ο ένας αδελφός του αγίου Θεοδώρου, ο Γρηγόριος, έγινε επίσκοπος Αδριανουπόλεως.

Μικρός ο Θεόδωρος θέλησε να γίνει ζωγράφος και γι’ αυτό ήλθε σαν μαθητής κοντά σε ξακουσμένο ζωγράφο, που δούλευε στο παλάτι του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά εκεί ποιος ξέρει τι πιέσεις δέχτηκε, ώστε λύγισε η ψυχική του αντοχή στην ηλικία που βρισκότανε, κι έτσι αλλαξοπίστησε. Δεν πέρασαν όμως πολλά χρόνια και συνήλθε. Κατάλαβε το βαρύ αμάρτημα, στο οποίο έπεσε. Αφορμή έγινε μια βαρειά επιδημία, που έπεσε στην Πόλη και τον έκαμε να σκεφθεί το θάνατο, το Θεό, την ψυχή του, την άλλη ζωή. Έτσι το χαμένο πρόβατο ζήτησε το δρόμο της επιστροφής. Δραπέτευσε από τα ανάκτορα, με ξένα ρούχα. για να μη τον γνωρίσουν, με μια στάμνα στον ώμο, με μουτζουρωμένο το πρόσωπο, βγήκε από το παλάτι, κατέβηκε στη θάλασσα, εκεί βρήκε ένα χιώτικο καράβι και ήρθε, κατά θέλημα Θεού, στη Χίο, που στάθηκε γι’ αυτόν ο τόπος της ψυχικής αναγέννησης, του πνευματικού του καταρτισμού, της μεγάλης μετανοίας του και της αποφάσεως του να δώσει και τη ζωή του για το Χριστό, που άθελα κατά την παιδική του ηλικία αρνήθηκε.

Τίς πταίει;

HΘΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;

«ΧΡΙΣΤΙΣΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» , Φεβρουάριος 1957, αρ. φ. 192 Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Σημεῖα τῶν καιρῶν

Μία εἴδησις ἐκ τοῦ Μετώπου, ἐκ τῆς πρωτευούσης τῆς Πελοπονήσου, ἐκ τῆς ἱστορικῆς, τῆς ἀποστολικῆς πόλεως τῶν Πατρῶν, ἔνθα κατὰ τὴν περίοδον τῶν Ἀποκρέω ὁ Σατανᾶς, ὁ κοσμοκράτωρ τοῦ κόσμου τούτου, ἔχει στήσει τὸ Στρατηγεῖον του νικῶν καὶ θριαμβεύων. Ἡ εἴδησις χαρακτηρίζει τὴν ἠθικὴν ἐξαθλίωσιν τῆς συγχρόνου κοινωνίας. Ἡ εἴδησις λέγει, ὅτι ἡ Ἀστυνομία Πατρῶν ἔχουσα πληροφορίας, ὄτι εἰς τὰς διαφόρους χορευτικὰς συγκεντρώσεις τῆς περιόδου ταύτης συμβαίνουν ἀταξίαι τινές, διέταξεν ὅπως εἰς τοιούτου εἴδους συγκεντρώσεις παρίστανται ἀπαραιτήτως ἀστυφύλακες, ὡς φρουροὶ τῆς ἠθικῆς τάξεως. Ἀλλʼ ἡ διαταγὴ αὐτὴ τῆς Ἀστυνομίας ἐτάραξε τοὺς λάτρεις τῶν Βακχικῶν ἑορτῶν. Καὶ ἧτο ἐπόμενον νὰ ταραχθοῦν. Διότι – ἵνα ἐν παραβολικῶ λόγω ὁμιλήσωμεν – θέλουν οἱ ποντικοὶ κατὰ τὴν ὥραν τῆς ἡρωϊκῆς ἐξορμήσεώς των εἰς ἀποθήκην τροφίμων νὰ είδοποιῆται ἐγκαίρως καὶ νὰ παρευρίσκεται ἡ γάτα; Θέλουν οἱ λύκοι κατὰ τὴν ὥραν τῆς ἀγρίας ἐπιθέσεώς των κατὰ τοῦ ἀθώου ποιμνίου νὰ παρευρίσκωνται τὰ τσομπανόσκυλα;

Ὁ Ἅγιος γέροντας Παΐσιος ψέλνει

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΨΕΛΝΕΙ

https://www.youtube.com/watch?v=UFyTVTI6P7Y

Ψυχοσάββατα

Υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων τελούνται κάθε χρόνο από την Εκκλησία και δύο γενικά Μνημόσυνα. Το πρώτο τελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Κρίσεως (της Απόκρεω) και το δεύτερο τελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής.

Στο πρώτο Ψυχοσάββατο το Μνημόσυνο τελείται γι’ αυτούς που πνίγηκαν στη θάλασσα, σκοτώθηκαν στον πόλεμο, χάθηκαν στη χιονοθύελλα, κάηκαν στη φωτιά, πέθαναν από θεομηνίες και δεν τους έκανε κανείς Μνημόσυνο. Αλλά τελείται και για όλους τους κεκοιμημένους, τους οποίους «εκάλυψε τάφος εν πάση χώρα». Μπρούμε κι εμείς εκείνο το Ψυχοσάββατο να ετοιμάζουμε ένα πιάτο με κόλλυβα και να δίνουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων μας, για να μνημονευθούν.

Ἄς ἑτοιμαστοῦμε γιά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Ας αρχίσουμε κι εμείς να ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Θα δώσουμε «εξετάσεις» τότε. Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, το «πρόγραμμα» των «μαθημάτων» και ας μελετήσουμε όσα παραμελήσαμε, ας συμπληρώσουμε όσα δεν καλοξέρουμε, ας ξαναδιαβάσουμε όσα ξεχάσαμε.

Πρέπει να βιαστούμε, γιατί η ώρα του θανάτου μας είναι άγνωστη.

19 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Ἀρχίππου, Φιλήμονος καὶ Ἀπφίας Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Μαξίμου, Θεοδότου, Ἠσυχίου καὶ Ἀσκληπιοδότης Μαρτύρων, Εὐγενίου καὶ Μακαρίου Ὁσίων, Ραβουλᾶ Ὁσίου, Κόνωνος Ὁσίου, Σωφρονίου Ὁσίου, Ἰαροσλάβου τοῦ Σοφοῦ, Νικήτα Ἱερομάρτυρα, Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, Μαρίας τοῦ Ὅλονετς.

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυρας ἡ Ἀθηναία

Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθῆνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχῆ προσευχή.
Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρα γιὰ λίγο ὁ ὕπνος. Τότε ἀκριβῶς εἶδε ἕνα θαυμαστὸ ὅραμα. Ἕνα φῶς ἰσχυρὸ καὶ λαμπρὸ βγῆκε ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος
καὶ εἰσῆλθε στὴν κοιλιά της. Ἔτσι ξύπνησε ἀμέσως καὶ ἔκρινε ὅτι τὸ ὅραμα αὐτὸ σήμαινε στὴν ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός της. Ἔτσι κι ἔγινε. Ὕστερα ἀπὸ λίγο καιρὸ ἡ Συρίγα ἔμεινε ἔγκυος καὶ ἔφερε στὸν κόσμο τὴ μονάκριβη θυγατέρα της.