Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 07-03-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. γ΄ 12 - 16  

γ΄ 12 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Α΄ 35 - 44

Α΄ 35 - 44

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀπάτη τῶν ὁνείρων. Μικρός Εὐεργετινός. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ.ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ.ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Π.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΣΤΙΣ 11/09/2010

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Μετανοῶ σημαίνει γίνομαι ἀγοραστής ταπείνωσης

Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου

ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ

«Περί  μετανοίας»

Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,

Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου

πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ

Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.

ΙΙΙ. Μετανοῶ σημαίνει γίνομαι ἀγοραστής ταπείνωσης

Ἄλλο σπουδαῖο κεφάλαιο. Μπορεῖς νά εἶσαι μετανοῶν καί νά εἶσαι ὑπερήφανος; Ὅχι δέν γίνεται νά εἶσαι ὑπερήφανος καί νά εἶσαι καί μετανοῶν. Καί πῶς θά γίνουμε ταπεινοί; Οἱ Πατέρες μᾶς λένε τρία πράγματα. Γιά νά γίνεις ταπεινός πρέπει:

1.      Νά βάλεις τόν ἑαυτό σου κάτω ἀπ’ ὅλους. Νά τοποθετεῖς τόν ἑαυτό σου ἐσύ, ἀπό μόνος σου κάτω ἀπό τούς ἄλλους. Νά λές: «Εἶμαι χειρότερος ἀπό τούς ἄλλους».

2.      Δεύτερον νά ἀγαπήσεις τόν σωματικό κόπο. Γιατί ὁ σωματικός κόπος ταπεινώνει τόν ἄνθρωπο. Ταπεινώνει τό σῶμα κατ’ ἀρχάς. Ὅταν νηστεύεις, ὅταν κάνεις μετάνοιες, γονυκλισίες, ὅταν κοιμάσαι στό πάτωμα (αὐτό οἱ πατέρες τό λένε χαμαικοιτία), ὅταν κάνεις ἕνα διακόνημα, μία ἐξυπηρέτηση στόν ἀδελφό καί χρειάζεται νά τρέξεις, νά βγεῖς ἀπό τό βόλεμά σου, νά βγεῖς ἀπό τό χουζούρι σου.

8ήμερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους – Σινά ἀπό 22/07/2015 ἔως 29/07/2015

1η ημ. 22/07/2015 Τετάρτη: ΘΕΣ/ΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ – ΤΕΛ ΑΒΙΒ
Συνάντηση  το απόγευμα στο  Αεροδρόμιο Μακεδονία  στις 19:00 και πτήση μέσω Αθηνών  με την Aegean air για Τελ Αβίβ.  Άφιξη ξημερώματα της Πέμπτης (23/07/2015), επιβίβαση στο λεωφορείο και προσκύνημα στον Άγιο Γεώργιο στη Λύδα. Μεταφορά στο ξενοδοχείο, τακτοποίηση και ξεκούραση.
1η διανυκτέρευση στην Ιερουσαλήμ
2η ημ. 23/07/2015 Πέμπτη: ΦΡΕΑΡ ΙΑΚΩΒ - ΕΝΤΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ
Μετά το πρωινό αναχώρηση για προσκύνημα στο Φρέαρ Ιακώβ στην Σαμάρεια όπου φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγ. Φιλούμενου. Στη συνέχεια προσκύνημα στην Γεθσημανή στον Τάφο της Παναγίας  και στον Βράχο της Αγωνίας. Επίσκεψη στη Σιών όπου βρίσκονται το υπερώο και στο σπίτι του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου. Με τα πόδια προσκύνημα στο Ναό της Αναστάσεως (Πανάγιο Τάφο, Γολγοθά, Αποκαθήλωση, Εύρεση Τιμίου Σταυρού). Βαδίζοντας στην οδό του Μαρτυρίου (Via Dolorosa) θα προσκυνήσουμε στο Πραιτώριο (φυλακή του Χριστού) και στο σπίτι των Αγ. Ιωακείμ και Άννης.

Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος

Ο Ακάθιστος ύμνος

από τον Κωνστανίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο

ΓΕΝΙΚΑ: Ακάθιστος ύμνος ονομάζεται ένας ύμνος, για την ακρίβεια ένα Κοντάκιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, προς τιμήν της Θεοτόκου, ο οποίος ψάλλεται στους ναούς τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος. Είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους σε αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω. Δηλαδή κάθε «οίκος», ή στροφή, ξεκινά με το αντίστοιχο κατά σειρά ελληνικό γράμμα).

Θεωρείται δίκαια ως αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας. Είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας. Η γλώσσα του είναι ποιητική, εμπλουτισμένη από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου. Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου. Ο ύμνος αυτός ονομάζεται «Ακάθιστος» από την όρθια στάση, που τηρούν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας της1. Οι πιστοί έψαλαν παλαιότερα τον Ακάθιστο ύμνο όρθιοι, υπό τις συνθήκες που θεωρείται ότι εψάλη για πρώτη φορά. Σύμφωνα με αναφορές Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ακάθιστος Ύμνος ήταν στενά συνδεδεμένος με την εορτή του Ευαγγελισμού.

«Πῶς νά πάω μέ ἄδεια χέρια νά Τήν παρακαλέσω;» (Ὁσίου Παΐσιου Ἁγιορείτου)

 Ο Όσιος Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της.

 «Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;», έλεγε.Ήθελε, ο άγιος Γέροντας, να πηγαίνουμε αφιερώματα στην Παναγία, ό,τι έχει ο καθένας. 

Ἡ ἀποκοπή τῶν Παπικῶν ἀπό τή Μία Ἁγία Ἐκκλησία, σήμανε καί ἐκτροπή ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἁγιογραφία

Η ΑΠΟΚΟΠΗ  ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΣΉΜΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

 

   Κατά την πρώτη Κυριακή των νηστειών, «ανάμνησιν ποιούμεθα της αναστηλώσεως των αγίων και σεπτών Εικόνων».  Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, εορτάζομε την «των σεπτών Εικόνων ανόρθωσιν».  «Ιερογραφίαις Εικόνων, κεκοσμημένην καθορώντες, πάλιν την σεπτήν Εκκλησίαν», ψάλλομε στην Εκκλησία μας.

  Ένα ακόμα θέμα που πιστεύω έπρεπε να συζητείται στους διαλόγους με τους Παπικούς, είναι και η εκτροπή τους από την Αγιογραφία της Μίας Αγίας Εκκλησίας. «Η λειτουργική Εικών έχει θεολογικήν έννοιαν» λέγει ο Φώτης Κόντογλου. «Προς το πρωτότυπον φέρει, φησί Βασίλειος, τιμή η της εικόνος», ψάλλομε στην Ακουλουθία της Εορτής της Κυριακής της Ορθοδοξίας.

   Τόσες συναντήσεις άτυπες, τυπικές και…άτοπες, Ορθοδόξων και Παπικών έγιναν, και έχουν αρκεστεί δυστυχώς στα ελάσσονα.  Αντί να συζητούν περί οικολογικών ανέμων και υδάτων, ας συζητούν την ουσία των διαφορών και των αιτίων που είναι αποκομμένοι οι Παπικοί από την Εκκλησία.  Γιατί όχι μαζί με τις δογματικές και άλλες διαφορές, να συζητούν και  τις ‘’εικαστικές’’ εκτροπές των Παπικών;  Οι εκτροπές της θρησκευτικής τέχνης των Παπικών, γίνονται αντιληπτές και από Παπικούς ακόμα.  

Ἡ Θεία Κοινωνία. Ἡ τροφή τῆς ἀθανασίας! Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου (ΣΤ΄)

  Το θαύμα των μυστηρίων

Είναι απαραίτητο να γίνει γνωστό, τι σημαίνει το θαύμα των μυστηρίων, γιατί έγινε και ποιά είναι η ωφέλεια που προέρχεται από αυτό. Λέγειν ο Απόστολος, "Ένα σώμα γινόμαστε και είμαστε μέλη του σώματός Του και από την σάρκα Του και από τα οστά Του" (Εφεσ. 5,30). Και οι μεμυημένοι ας παρακολουθήσουν τα λεγόμενά μου.

Για να μην γίνουμε λοιπόν ένα σώμα μόνο από αγάπη, αλλά και ουσιαστικά, ας αναμειχθούμε με εκείνη την σάρκα. Και αυτό επιτυγχαίνεται με την τροφή που μας χάρισε, επειδή ήθελε να μας δείξει την μεγάλη αγάπη που τρέφει για μας. Για αυτό ανέμειξε τον Εαυτό Του με μας και απετέλεσε με μας ένα σώμα, για να είμαστε ένα, όπως το σώμα είναι ενωμένο με τη κεφαλή. Γιατί αυτή είναι η απόδειξης εκείνων που αγαπώνται πολύ. Και ο Ιώβ υπονοώντας αυτό, έλεγε για τους υπηρέτες του, ότι τόσο πολύ τον αγαπούσαν, ώστε επιθυμούσαν να αναμειχθούν με τη σάρκα του.

Ὁ ἀσκητισμὸς τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τῆς γλώσσης

Ὁ ἀσκητισμὸς τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τῆς γλώσσης*

 

 Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη

 

Τὸ μεσημέρι στὴν τράπεζα τῆς ἐνορίας μας εἴχαμε τὴν εὐκαιρία νὰ ἀκούσουμε γιὰ τὸ ἀληθινὸ μυστήριο τῆς ἐνορίας καθὼς καὶ γιὰ τὸ νόημα τῶν τραπεζῶν τῆς ἀγάπης. Ἀπόψε στὴν εἴσοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, στὸ μέγα πέλαγος τῆς νηστείας, ἂς ἐπιτραπῆ καὶ ἂς συγχωρεθῆ νὰ μιλήσουμε διὰ τὸν ἀσκητισμὸ τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τῆς γλώσσης κατὰ τὴν διδασκαλία, ὅπως μᾶς ἔχει διδάξει ὁ Μέγας Βασίλειος, ποὺ λέγει: «ἀληθὴς νηστεία ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσις».

Αὐτὸ τὸ θέμα εἶναι μιὰ σπουδαία καὶ πνευματικὴ προσπάθεια, ποὺ ἴσως δὲν τὸ προσέχουμε ἀκριβῶς ὅσο πρέπει καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀγωνισθοῦμε πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ τὴν περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Συχνὰ ξεχνοῦμε ὅτι ἡ λέξη ἀσκητισμός, σημαίνει ἄσκηση, ὅπως εἶναι ἡ στρατιωτικὴ ἄσκηση. Μερικὲς φορὲς οἱ ἄνθρωποι νομίζουν ὅτι ὁ ἀσκητισμὸς εἶναι ἕνα εἶδος καταπίεσης καὶ αὐτὸ εἶναι λυπηρὸ ἢ σὰν νὰ ἦταν κάτι ποὺ δὲν ἔχει σχέση μὲ τοὺς ἐγγάμους, παρὰ μόνο μὲ τὴν ζωὴ τῶν μοναχῶν. 

Π. Ἰωάννης Σ. Ρωμανίδης, ὁ κορυφαῖος θεολόγος τῆς Ὀρθοδοξίας

 "π. Ἰωάννης Σ. Ρωμανίδης, ὁ κορυφαῖος θεολόγος τῆς Ὀρθοδοξίας." Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος στὴν τηλεοπτική ἐκπομπὴ τοῦ σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, "Λύχνος", "ἐν λόγω ἀληθείας" τοῦ Νικολάου Μεσσαλᾶ.
https://www.youtube.com/watch?v=3uK2l9lont8

Στήν ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμών στό Μετόχι τῆς Ἱ. Μονῆς Γρηγορίου (Ὅταν ἦταν Ἡγούμενος ὁ Γέροντας Γεώργιος Καψάνης)

ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

 

(Όταν ήταν Ηγούμενος ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης)

 

Του Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

 

  Το Μετόχι της Μονής Γρηγορίου ή απλά  για τους περίοικους ‘’Μετόχι’’, βρίσκεται στους Ανθόκηπους της Πολίχνης, στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης.   Ο Ναός του Μετοχίου είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου.  Βρίσκεται σ’ ένα περίκλειστο χώρο, όπως αρμόζει σ΄ ένα μοναστηριακό μετόχι.    Ο Ναός αυτός κτίστηκε το έτος 1978, αλλά κατόπιν δωρήθηκε το έτος 1980 στην Ιερά Μονή του Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους για να χρησιμοποιηθεί ως Μετόχι.  Παρενθετικά να αναφέρομε ότι στην πόλη της Θεσσαλονίκης η Μονή Γρηγορίου διαθέτει  Κονάκι (στην περιοχή Αγιου Γεωργίου-Ροτόντα), στο οποίο διαμένουν  οι μοναχοί της Μονής όταν έρχονται για κάποιο λόγο στη Θεσσαλονίκη.  

   Να αναφέρομε ότι το Μετόχι ακολουθεί το Αγιορείτικο τυπικό.  Ο Γέροντας Γεώργιος Καψάνης, με διάκριση κατάφερε να επανέλθουν στην Εκκλησία οι αποσχισθέντες αδελφοί μας, λόγω του παλαιού ημερολογίου.  Με διάκριση και πολλή αγάπη κατάφερε να επανέλθουν οι αδελφοί μας, που λόγω του αδόκιμου ημερολογιακού ζήλου, αποσχίστηκαν από την Εκκλησία. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους τήρησης του Αγιορείτικου τυπικού, όταν έγινε Μετόχι της Μονής Γρηγορίου. 

Σύγχρονοι Γέροντες γιά τόν Παπισμό - Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: «Τήν στάσιν αὐτήν ἐτήρησεν ἡ Ἐκκλησία ἀνέκαθεν καί ἔναντι τοῦ παπισμοῦ. Ἠσθάνετο ἡ Ἐκκλησία ὅτι ἡ παρέκλισις τοῦ παπισμοῦ δέν συνίσταται μόνον εἰς τήν χρῆσιν διαφόρου διοικητικοῦ συστήματος ἤ διαφόρων ἐκκλησιαστικῶν ἐθίμων, ἀλλ’ ὅτι ἐπρόκειτο περί μιᾶς βαθυτέρας ἀλλοιώσεως τοῦ εὐαγγελικοῦ πνεύματος. Οἱ βυζαντινοί θεολόγοι δέν ἦσαν ἀφελείς οὔτε φανατικοί καί ἐξτρεμισταί, ὅταν ἔγραφον ἀξιολόγους πραγματείας διά νά ἀποδείξουν τήν αἵρεσιν τοῦ Filioque.

6 Μαρτίου Συναξαριστής. Εὕρεση Τιμίου Σταυροῦ μετὰ τῶν Τιμίων Ἥλων, Τῶν Ἁγίων 42 Μαρτύρων, Θεοδώρου Κρατεροῦ, Μελισσηνοῦ Μάρτυρος, Εὐφροσύνου Μάρτυρος, Ἀρκαδίου Ὁσίου, Ἰουλιανοῦ καὶ Εὐβούλου Μαρτύρων, Μαξίμου Ὁσιομάρτυρα, Ἀρκαδίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἠσυχίου Θαυματουργοῦ, Ἀνακομιδὴ Λειψάνων Νεομάρτυρος Ἀβραμίου, Ἰὼβ τοῦ Ἐρημίτου, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τσζεστόκοβα, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Καρδίας, Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Οὐρανίου Χαρᾶς.

Μνήμη Εὑρέσεως Τιμίου Σταυροῦ μετὰ τῶν Τιμίων Ἥλων ὑπὸ τῆς Ἁγίας Ἑλένης

Ἡ Ἁγία Ἑλένη (247-328 μ.Χ.), μητέρα τοῦ πρώτου Χριστινανοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ τοῦ Μεγάλου (280/288-337 μ.Χ.), τὸ ἔτος 326 μ.Χ. πῆγε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν ἔξοδον καὶ φοβερίσματα ηὖρεν τὸν τίμιον σταυρὸν καὶ τοὺς ἄλλους δυὸ σταυροὺς τῶν λῃστῶν», ὅπως γράφει ὁ Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιρᾶς.
Κατὰ τὴν παράδοση, ὕστερα ἀπὸ τὴν πληροφορία κάποιου Ἑβραίου, μὲ τὸ ὄνομα Ἰούδας, ὑποδείχθηκε ἡ θέση ὅπου ἔγινε ἡ ἀνασκαφή, κατὰ τὴν ὁποία βρέθηκαν τρεῖς σταυροί, ἤτοι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν δυὸ λῃστῶν.
Ἐπειδή, ὅμως, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἀναγνωρισθεῖ ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς σταυροὺς ἦταν τοῦ Κυρίου, ἡ Ἁγία Ἑλένη παρακάλεσε νὰ τεθεῖ διαδοχικὰ ἐπάνω στοὺς σταυροὺς ἕνας νεκρὸς ποὺ τὸν πήγαιναν γιὰ ἐνταφιασμό. Μόλις λοιπὸν ὁ νεκρὸς ἐτέθη ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἀναστήθηκε. Ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔθεσε τότε τὰ θεμέλια τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ἀνέγερση τοῦ ὁποίου διέταξε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὅταν πληροφορήθηκε τὴν εὕρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.