Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 29-03-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. θ΄ 11 - 14 

θ΄ 11 - 14



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ι΄ 32 - 45

Ι΄ 32 - 45

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Λόγος εἰς τήν Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Μαρκ. ι´ 32-45)

Η ταπείνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι ένα γεγονός τόσο αξιοθαύμαστο, όσο είναι τα θαύματα κι η Ανάστασή Του. Είναι το θαύμα των θαυμάτων. Φόρεσε το στενόχωρο ανθρώπι­νο σώμα σαν σκλάβος κι έγινε Δούλος των δούλων Του.

Γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν να φαίνονται πιο σπου­δαίοι και πιο καλοί απ’ ό,τι πραγματικά είναι; Τα χόρ­τα του αγρού δεν το επιδιώκουν αυτό, ούτε τα ψάρια στο νερό ή τα πουλιά στον αέρα. Γιατί τότε οι άνθρω­ποι το θέλουν τόσο πολύ και το προσπαθούν; Επειδή έναν καιρό ήταν πραγματικά πιο σπουδαίοι και πιο κα­λοί απ’ ό,τι είναι σήμερα κι η σκιά της μνήμης αυτής τους πιέζει να υπερβάλουν σε μεγαλοσύνη και καλοσύ­νη. Κινούνται πάνω σ’ ένα νήμα που πότε τεντώνουν και πότε χαλαρώνουν οι δαίμονες.

Απ’ όλα τα πράγματα που έχουν να μάθουν οι άνθρω­ποι, η ταπείνωση είναι το πιο δύσκολο. Ο Κύριος Ιησούς επομένως διατύπωσε τη διδασκαλία Του για την ταπείνωση με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο, τόσο με το λόγο όσο και με το έργο, με το παράδειγμά Του.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Ἀκολουθοῦντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ

Ἀκολουθοῦντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ 

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ μας οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί μιλοῦν μόνο γιά δικαιώματα. Πιστεύουν ὅτι οἱ ἐντολές δυσκολεύουν τή ζωή καί ἐμποδίζουν τή δημιουργικότητα. Τίς ἐκλαμβάνουν ὡς ἐμπόδια πού πρέπει νά ἐκλείψουν, γιατί καταργοῦν τήν ἐλευθερία τους! Αὐτό, ὡστόσο, συμβαίνει μόνο στήν περίπτωση πού οἱ ἄνθρωποι ἐπιλέγουν τό κακό, τό ἄδικο, τό ἰδιοτελές καί κάθε ἐγωιστική καί προκλητική ἐνέργεια. Ἀντίθετα, οἱ δίκαιοι, οἱ ταπεινοί, οἱ ἐργατικοί καί ἀγαθοεργοί δέχονται ὅτι οἱ ἐντολές, ὄχι μόνο δέν ἐμποδίζουν, ἀλλά ἀνοίγουν τό δρόμο, γιά νά προχωρήσουν ἐλεύθερα, δραστηριοποιούμενοι μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις στά ἔργα πού ἐπιλέγουν καί ἀποφασίζουν νά πραγματοποιήσουν.

Τήν ἀλήθεια αὐτή οἱ κοσμικοί καί ἀδιάφοροι περί τήν πίστη προσπαθοῦν νά τήν ξεχάσουν, γιατί ἔχουν χάσει κάθε πνευματικό προσανατολισμό.

Διάλογος στό μοναστήρι μέ τόν μακαριστό γέροντα Ἀμβρόσιο Λάζαρη

ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Πρώτος Διάλογος

-       Γέροντα, πώς είναι ο Παράδεισος;

-       Είναι ένα ευλογημένο μέρος, χαρούμενο, έχει ποτάμια με νερά μέσα. Τόπος απέραντος, χωρίς κόπο, χωρίς στενοχώρια. Ανάπαυση ψυχής, ελευθερία πνεύματος. Καί θα χαίρεσαι εκεί, δεν θα κλαις, δεν θα πονάς. Χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη ψυχών. Εκεί μέσα μπαίνουν όσοι φύλαξαν εδώ τη ζωή τους στην καθαρότητα.

-       Καί τί είναι η Χάρις του Θεού;

-       Δύναμις! Απέραντος δύναμις! Είναι εδώ στη γη καί καλύπτει τον Ουρανό. Η Χάρις του θεού μπορεί να χτίσει τη γη καί εν ριπή οφθαλμού να τήν γκρεμίσει, να χαθεί. Γιατί η Χάρις είναι δύναμις καί αλλάζει το Σύμπαν.

-       Γι' αυτό βλέπουμε τις μεγάλες καταστροφές από τη μία στιγμή στην άλλη;

-       Αυτά να τά προσέχετε, γιατί, όταν ο Κύριος τραβήξει το βλέμμα Του από μία περιοχή, αλλάζει λειτουργία.

-       Καί θα γίνουν καί άλλα κακά;

Συνομιλίες-μνῆμες προσκυνητῶν μέ τόν Ἅγιο Παΐσιο, τόν π. Γ. Καψάνη κ. ἄ. (Ἅγιο Ὄρος 1986)

Σύν Θεῷ, γιά πρώτη φορά στό διαδίκτυο, δημοσιεύουμε τό γεμάτο Χάρη ἡμερολόγιο προσκυνητῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στό ὁποῖο περιέχονται συνομιλίες-μνῆμες αὐτῶν μέ τόν Ἅγιο Παΐσιο, μέ τόν π. Γ. Καψάνη κ. ἄ.. Ἡ δημοσίευση γίνεται μέ τήν ἄδεια τοῦ συντάκτου τοῦ ἡμερολογίου κ. Μαρίνου Βενιέρη.

Μνῆμες ἀπό τήν ἐπίσκεψή μας στό Ἅγιον Ὄρος τῆς Παναγίας ἀπό 19/8 ἕως 25/8/86 

Συνοδεύαμε τούς πατέρες Βαρνάβα καί Σάββα

Συμπροσκυνητές : Γεώργιος καί Ἰωάννης Β. , Βασίλειος Ζ.,

                               Κωνσταντῖνος , Γεώργιος καί Μαρίνος Β.

Τρίτη 19/8/86 ὥρα 11.45 ἀπό Οὐρανούπολη στό Πλοιάριο γιά Δάφνη,

                            ‘’       1.40 στόν Λιμένα τῆς Δάφνης,

                            ‘’       1.45 ἀπό Δάφνη μέ αὐτοκίνητο γιά Καρυές,

                            ‘’       3 μ.μ. εἰς Καρυές – Διαμονητήριο.

                            Ἡ πορεία διαμονῆς μας, κατά σειρά ἡμερῶν :

1η ἡμέρα , Τρίτη , 19/8/86 :  Εἰς Ἱ.Ν. Καρυῶν ὅπου προσκυνήσαμε τήν μοναδική καί θαυματουργό  Ἱερά Εἰκόνα τῆς Παναγίας  « Ἄξιoν  Ἐστί »

 Εἰς Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου : Σπουδαία γνώση καί ἐντύπωση ἀπό τό ρητό πού διαβάσαμε ἐκεῖ  «Πρέπει νά πεθάνεις πρίν πεθάνης, γιά νά μή πεθάνης  ὅταν θά πεθάνης».

Ἑσπερινός 4-7 μ.μ. , φαγητό σέ κοινή Τράπεζα καί μετά ὕπνος.

2η ἡμέρα, Τετάρτη , 20/8/86 :  Πρωινό ἐγερτήριο καί Θεία Λειτουργία 6-8 π.μ.

Εἰς  π. Παΐσιον 9.40 - 10.45  π.μ.( Μετά ἀπό ἐπιμονή τῶν Πατέρων Βαρνάβα-Σάββα καί ὅλων μας, ἱκανοποιήσαμε τήν σφοδρά μας ἐπιθυμία νά γνωρίσουμε τήν σεμνή καί φωτισμένη αὐτή μορφή τοῦ μοναχισμοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπό τήν Διδασκαλία τοῦ ὁποίου πάρα πολύ καί συνεχῶς ὠφελούμεθα ὅλοι.)

Πῶς βλέπετε τά πράγματα Πάτερ;

Ὁ τελωνισμός τῶν ψυχῶν. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Κάποτε, τήν ὥρα πού προσευχόταν μέ τά μάτια προσηλωμένα στούς οὐρανούς, ἔλαμψε ξάφουν γύρω του θεῖο καί οὐράνιο φῶς. Συνάμα παρουσιάστηκε κι ἕνας λευκοντυμένος ἄγγελος μέ στολή διακόνου, πού κρατοῦσε χρυσό θυμιατό.  Θύμιασε πρῶτα πρός τόν οὐρανό κι ἔπειτα τό Νήφωνα.  Μετά στάθηκε δίπλα του καί σιγόψαλλε...

Σέ λίγο βλέπει ὁ ἅγιος τίς πύλες τ’ οὐρανοῦ ν’ ἀνοίγουν καί τούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ν’ ἀνεβαίνουν καί νά κατεβαίνουν σάν μέλισσες, μεταφέροντας τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού πέθαιναν.  Βλέπει καί ἀρκετούς μαύρους –τά ἐναέρια τελώνια- πού πάσχιζαν ν’ ἁρπάξουν καί νά γκρεμίσουν κάτω τίς ψυχές . Οἱ ἄγγελοι ὅμως ἀντιστέκονταν δυναμικά στά πονηρά πνεύματα τοῦ αἰθέρα, μαστιγώνοντάς τα καί σώζοντας τίς ψυχές.

 Κάποια στιγμή βλέπει δυό ἀγγέλους ν’ ἀνεβάζουν μιά ψυχή στόν οὐρανό.  Μόλις ὅμως πλησίασαν στό τελώνιο τῆς πορνείας, ὁ ἄρχοντας τοῦ τελωνίου ἄρχισε νά ταράζεται καί ν’ ἀγανακτεῖ.

-Μέ ποιό δικαίωμα, κραύγασε, παίρνετε τήν ψυχή αὐτή, πού ἀνήκει σ’ ἐμᾶς;

Ἰωάννης Τάτσης, Ἡ πόρνη αἵρεση τοῦ Οικουμενισμοῦ

Η πόρνη αίρεση του Οικουμενισμού

 

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

 

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης στο λόγο του «Εις την εαυτού χειροτονίαν προς Ευάγριον περί θεότητος» επισημαίνει τα λανθασμένα στοιχεία της διδασκαλίας των αιρετικών Πνευματομάχων. Προχωρεί όμως και σε μία περιγραφή του τρόπου με τον οποίο πολιτεύονται οι αιρετικοί αυτοί περιγράφοντας τη στάση τους απέναντι στα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. Παραλληλίζει τους αιρετικούς με τον άσωτο υιό της παραβολής και τους ελέγχει γιατί καταβίβασαν το υψηλό δόγμα της Αγίας Τριάδος στα ταπεινά νοήματα των χοίρων και ξόδεψαν τον δογματικό πλούτο της Εκκλησίας στις πόρνες της αίρεσης. Και ολοκληρώνει τον παραλληλισμό λέγοντας ότι «πόρνη εστίν η αίρεσις ταις ηπατημέναις ηδοναίς γοητεύουσα».

Αξιοσημείωτη είναι η περιγραφή του αγίου για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι αιρετικοί, πολέμιοι της θεότητος του Αγίου Πνεύματος.

Τα χαρακτηριστικά τους προσιδιάζουν πλήρως σε εκείνα των σύγχρονων εκπροσώπων της παναίρεσης του οικουμενισμού.

Nά εὐχαριστιέσαι περισσότερο μέ κεῖνον πού σέ περιγελᾶ, παρά μέ κεῖνον πού σέ ἐπαινεῖ· ὁ δεύτερος δέν διαφέρει διόλου ἀπό κεῖνον πού σέ καταριέται

 Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος 

100 παρηγορητικά κεφάλαια προς τους μοναχούς της Ινδίας

11.   Nα ευχαριστείσαι περισσότερο από εκείνον που σε περιγελά, παρά από εκείνον που σε επαινεί· αυτός δεν διαφέρει διόλου από εκείνον που σε καταριέται, όπως λέει η Γραφή (Παροιμ. 27,14).

16.  Όταν, ενώ αντιμετωπίζομε με αγανάκτηση τα πάθη, μας πολεμούν δυνατότερα οι δαίμονες με αισχρές ενθυμήσεις, τότε περισσότερο στηριζόμαστε στην πίστη του Κυρίου και κάνομε βεβαιότερη την ελπίδα μας προς τα αγαθά που μας έχει υποσχεθεί ο Θεός, από τα οποία οι εχθροί σπεύδουν από φθόνο να μας αποξενώσουν. 

Γιατί αν δεν ήταν πολύ μεγάλα τα μέλλοντα αγαθά, δεν θα έκαναν πυκνές επιθέσεις οι δαίμονες με τόσο φθόνο εναντίον μας με ακάθαρτους λογισμούς, νομίζοντας ότι έτσι ικανοποιούν τη μανία τους και ότι μας οδηγούν στην απελπισία, με τη μεγάλη και αβάσταχτη ενόχλησή τους.

19.  Οι εχθροί δαίμονες πολεμούν το ήθος και την προθυμία, ραπίζοντας την ψυχή με ποικίλους και ανείπωτους πειρασμούς. 

Θαῦμα καί μαγεία

( † Μητροπ. Αντωνίου Μπλούμ)

Τί σημαίνει, θαύμα; Ποιά διαφορά υπάρχει ανάμεσα στο θαύμα και τη μαγγανεία ή τη μαγεία; Μπορούμε να την αποτυπώσουμε πολύ περιληπτικά ως εξής: η μαγεία, στο μέτρο που πιστεύουμε ότι υπάρχει, συνιστά μία πράξη βίας που ασκείται εκούσια από έναν άνθρωπο στη φύση ή σε κάποιο άλλο ανθρώπινο ον. Πρόκειται για υποδούλωση. Το θαύμα είναι θεϊκή ενέργεια, που γίνεται με τη μεσιτεία ενός πιστού με αγνή ψυχή, ολοκληρωτικά αφιερωμένη στον Θεό, και αποτελεί μία πράξη ελευθερίας. Είναι η απελευθέρωση από τα δεσμά της αμαρτίας, από το βάρος της φρίκης που εμείς οι άνθρωποι έχουμε σκορπίσει σ’ όλη τη γη.

Ἀπό τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ ἕως τόν Ὅσιο Παΐσιο. Ἀνταύγιες αἱωνιότητος ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος», Ὁσιολογιώτατος Γέρων Πατάπιος Καυσοκαλυβίτης (Καυσοκαλύβια Ἁγίου Ὄρους)

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/03/blog-post_967.html

Νά συμβουλεύουμε μέ δάκρυα!

Θέλεις να διορθώσεις τον αδερφό σου; Δάκρυσε, προσευχήσου στο Θεό γι΄ αυτόν, αφού τον πάρεις ιδιαιτέρως, παρακίνησε τον στο καλό, συμβούλεψε τον, παρακάλεσε τον.
Πολλοί πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια.
Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς.
Πόνεσε εσύ, ίσως έτσι συνέλθει και πονέσει κι εκείνος. Όπως ακριβώς ο άρρωστος που δεν έχει όρεξη, όταν δει τον γιατρό του να τρώει φαγητό, παρακινείται κι αυτός να φάει, έτσι θα συμβεί κι εδώ, αν ο κακός σε δει να θρηνείς για την κατάσταση του, θα μαλακώσει, θα γίνει καλός και πράος άνθρωπος.

Πάντα νά ζεῖτε σεμνά καί ταπεινά (Ὅσιος Γεώργιος Καρσλίδης )

 Πάντα να ζείτε σεμνά και ταπεινά, δίχως εγωισμό… Πάντα να φροντίζετε ν’ αγαπάτε τους γέρους, τα ορφανά, τους αρρώστους.
Να συναναστρέφεστε με φτωχούς και με ανθρώπους που οι άλλοι τους ταπεινώνουν.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Πηγή: dakriametanoias.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr/2015/03/19/%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%83%CE%B5%CE%BC%CE%BD%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82/

28 Μαρτίου Συναξαριστής. Ἰλαρίωνος τοῦ Νέου, Ἠρωδίωνος Ἀποστόλου, Ἠσυχίου Ἱεροσολυμίτου, Μποϋᾶν πρίγκιπα, Εὐστρατίου Νηστευτοῦ, Στεφάνου Θαυματουργοῦ, Φαύστου Θαυματουργοῦ, Μστισλάβου πρίγκιπα, Ἰλαρίωνος Ὁσίου, Ἰωνὰ Ὁσίου, Διονυσίου Ἐλεήμονος, Ἰωάννου ἐκ Γεωργίας.

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων ὁ Νέος

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς στὴν Τριγλὶα καὶ διακρίθηκε γιὰ τὸ ἀσκητικό του ἦθος, τὸ φιλόθεο ζῆλο του, τὸ χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης καὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ προορατικὸ χάρισμα. Ὁ Ὅσιος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 754 μ.Χ.


Ἀπολυτίκιο. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰλαρότητι τρόπων καλλωπιζόμενος, ὡς καθαρώτατον σκεῦος τῆς ἐπιπνοίας Χριστοῦ, τῆς ἐνθέου βιοτῆς ἐδείχθης ἔσοπτρον ὅθεν ἀστράπτεις νοητῶς, ἀρετῶν μαρμαρυγᾶς, Πατὴρ ἠμῶν Ἰλαρίων, πρὸς ἀπλανῆ ὁδηγίαν, καὶ σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Ἕτερο Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἐν σοῖ Πάτερ ἀκριβῶς, διεσώθη τὸ κατ' εἰκόνα, λαβῶν γὰρ τὸν Σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπεραρᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελείσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου, διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἰλαρίων τὸ πνεῦμα σου.