Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 15-04-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. β΄ 22 - 38 β΄ 22 - 38 Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 35 - 52

Α΄ 35 - 52

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

-Γέροντα, ἀπ΄τήν εὐχή πονάει τό στόμα μου κι ἡ καρδιά μου! "Δέν παθαίνεις τίποτα, ὑπομονή!"

Ἀναμνήσεις ἀπὸ τὸν Γέροντά μου, Ἰωσὴφ

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης,
Προηγούμενος Ἱ. Μ. Φιλοθέου

Μοῦ ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι στοὺς μεγάλους πειρασμοὺς γνώρισε χειροπιαστὰ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Γιατί ἀνάλογα μὲ τὸν πειρασμὸ ποὺ ὑπομένει κάποιος γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὁ Θεὸς ἀποκρίνεται. Κι ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐργάζεται διὰ τὸν Θεὸν μὲ πολὺ καλὴ προαίρεση, δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἀφήσει νὰ πειρασθεῖ ὑπεράνω τῶν δυνάμεών του. Ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνταπόδοση ἀπὸ τὸν Θεὸ θὰ εἶναι ἀνάλογη. 

Μᾶς τὸ λέει αὐτὸ κι ὁ ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος: «Ὅταν κανεὶς περνάει μεγάλο πειρασμὸ καὶ παρακάλεσει τὸν Θεὸ νὰ τὸν ἀπαλλάξει καὶ εἰσακουσθεῖ, ὁ ἄνθρωπος στερεῖται ἀνάλογης χάρης, ὅσο ἦταν τὸ μέγεθος τοῦ πειρασμοῦ τὸν ὁποῖον τοῦ ἀφαίρεσε». Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὅποιος θέλει νὰ γνωρίσει τὴν χάρη τὸ πολύ, νὰ κάνει ὑπομονὴ στοὺς πειρασμούς. Μὲ πίστη κι ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ νὰ κράτηση τὸ μέτωπο, κι ὁ Θεὸς εἶναι παρών.

Κάποτε ὁ Γέροντας περνοῦσε κάποιο μεγάλο πειρασμὸ ἐξωτερικά ἀλλὰ κοπίαζε πάρα πολὺ καὶ ψυχικά. Κατέφυγε λοιπὸν στὴν Εκκλησία καὶ ἔχυσε ὅλο τὸν πόνο τῆς καρδιᾶς του μπροστὰ στὴν Παναγία, τὴν ὁποία λάτρευε κυριολεκτικά. Τότε, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβει, ἔκλεισαν τὰ σωματικά του μάτια κι ἄνοιξαν τὰ ψυχικά.

«Ἐποίησε καί ἔπλασε ὁ Θεός»

(Αγ. Γρηγορίου Νύσσης)
 «Και επήρε ο Θεός». Αλλά πώς εξηγείται αυτό; Εκεί στη συνέχεια λέγεται· «Κι δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο», ενώ εδώ παρουσιάζεται η δημιουργία του ανθρώ­που να γίνεται άνωθεν. Και σαν να μην έχουμε ακούσει τί­ποτε για τον άνθρωπο, η διήγηση αναφέρει: «Κι επήρε ο Θεός χώμα από τη γη, κι έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο».
Γι’ αυτό το ζήτημα μερικοί ερμηνευτές έχουν ήδη παρατηρήσει, πως το μεν ρήμα «έπλασε», αναφέρεται στην κατασκευή του σώματος, ενώ το «εποίησε» στη δη­μιουργία της ψυχής. Και δεν αποκλείεται να είναι αληθι­νός ο λόγος. Γιατί όπου αναφέρεται: «Και δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, σύμφωνα με την εικόνα του Θεού τον δημιούργησε», χρησιμοποιείται το ρήμα «εποίησεν». Ε­κεί όμως όπου γίνεται λόγος για τη σωματική υπόσταση του ανθρώπου, θέτει το ρήμα «έπλασε». Άλλωστε αυτή τη διαφορά των όρων ποιώ και πλάθω, τη διδάσκει ο Ψαλμωδός, λέγοντας: «Τα χέρια σου με εποίησαν και με έπλασαν» (Ψαλ. 118, 73).

Ἀπό τὸν Ναὸ νά πᾶς στόν Οὐρανὸ καί πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη,στόν Θεό.

    Ὅταν ξεκινάς για τον Ναό, να λες με τον λογισμό σου:

«Ποῦ πηγαίνω;Τώρα μπαίνω στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Τί κάνω; Προσκυνῶ τὶς εἰκόνες, τὸν Θεό». 
  Ἀπὸ τὸ κελλί σου ἢ ἀπὸ τὸ διακόνημά σου πηγαίνεις στὸν Ναό. Ἀπὸ τὸν Ναὸ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανὸ καὶ πιὸ ἐκεῖ ἀκόμη, στὸν Θεό. – Πῶς γίνεται αὐτό;
 – Ὁ Ναὸς εἶναι τὸ «σπίτι» τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸ δικό μας πραγματικὸ σπίτι εἶναι στὸν Παράδεισο. Ἐδῶ ψάλλουν οἱ ἀδελφές. Ἐκεῖ οἱ Ἄγγελοι, οἱ Ἅγιοι... 
  Ἄν, ὅταν πηγαίνουμε σὲ ἕνα κοσμικὸ σπίτι, χτυπᾶμε τὴν πόρτα, σκουπίζουμε τὰ πόδια, καθώμαστε συνεσταλμένα, τότε μέσα στὸν Οἶκο τοῦ Θεοῦ, ὅπου θυσιάζεται ὁ Χριστός, τί πρέπει νὰ κάνουμε; 

Θαυματουργικές θεραπεῖες. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Mιά

 μέρα ἔρχεται κάποιος καί τοῦ λέει:

-Τά ’μαθες , πάτερ; Ἡ τάδε ψυχοκόρη τῆς γυναίκας τοῦ Σαββάτιου, αὐτῆς πού σ’ ἀνέθρεψε, κείτεται βαριά ἄρρωστη. Ἄν μπορεῖς, τρέξε νά τήν ἐλεήσεις, γιατί εἶναι στά τελευταῖα της...

-Τί λές, παιδί μου, διαμαρτυρήθηκε ὁ ὅσιος. Ἐγώ θά τήν ἐλεήσω; Δέν εἶναι δική μου δουλειά αὐτό. Ὁ Θεός μόνο ἔχει τό ἔλεος.  «Μήτι δύναται τυφλὸς τυφλὸν ὁδηγεῖν;»¹²¹.  Δέ θά πέσουν κι οἱ δυό στόν γκρεμνό; Ὅμως... ἄς πᾶμε, γιά νά μήν ἀκούσουμε ἀπο τόν Κύρο τό «ἀσθενὴς ἤμην, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με»¹²².

Ὅταν βρέθηκε πλάι στήν ἑτοιμοθάνατη, ἄρχισε νά προσεύχεται μυστικά, μή μπορώντας νά συγκρατήσει τά δάκρυά του....

Πῶς χαιρόμαστε τήν Ἀνάσταση μαζί μέ τήν Παναγία_Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα_mp3

Π. Σάββας 2011-05-01_ΠΩΣ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ _ ΑΓ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ_ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 01-05-2011 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Δῶρα Θεοῦ. Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης.

Ἡ ζωή μας

        Νὰ περνᾶς τὴ ζωή σου ἐδῶ ἔτσι, ὥστε κάθε στιγμὴ νὰ εἶσαι ἕτοιμος νὰ τὴν ἀφήσεις. Ποτέ σου νὰ μὴν ἐπιτρέψεις οἱ ἀπολαύσεις νὰ σὲ κάνουν νὰ ξεχάσεις τὸν ἑαυτό σου καὶ τὸ Θεό. Νὰ θυμᾶσαι πάντα ὅτι ἡ ζωή σου καὶ ἡ εὐτυχία εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ, δῶρα ποὺ δέ σοῦ ἀξίζουν. Ἁμαρτία εἶναι ὅταν δὲν ἀπολαμβάνουμε σωστὰ αὐτὰ τὰ δῶρα, ὅπως καὶ ὅταν ξεχνᾶμε ὅτι ὅλα ὅσα ἔχουμε στὴ ζωή μας εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ.
       Πάτερ Ἐπουράνιε! Ἂς μὴν ξεχνάω ποτὲ ὅτι ὅλα αὐτὰ ποὺ ἔχω εἶναι δικά Σου. Καὶ αὐτὰ τὰ δῶρα ποὺ συνεχῶς μοῦ χαρίζεις, ἂς μὲ κάνουν νὰ Σὲ ἀγαπήσω περισσότερο καὶ ὄχι νὰ ἀπομακρυνθῶ ἀπὸ Σένα. Ἂν κάποτε θὰ μὲ ἐπισκεφθεῖ ἡ δυστυχία δῶσε μου νὰ στραφῶ πάλι σὲ Σένα μὲ μετάνοια καὶ ἀγάπη.

* * *

        Οἱ ἄνθρωποι κάνουν λάθος ὅταν νομίζουν ὅτι ἡ ζωὴ ποὺ ἔχουν ἀνήκει σ’ αὐτοὺς καὶ ὅτι μποροῦν νὰ κάνουν μ’ αὐτὴ ὅ,τι θέλουν. Ἡ ζωὴ εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος τὴν παίρνει ὅταν Ἐκεῖνος θέλει. Καὶ αὐτὸ τὸ βλέπουμε σχεδὸν σὲ κάθε βῆμα.

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι: 1)Ὁ Χριστός Μας, 2)Ἡ φανέρωση ὅλης τῆς Θείας Οἰκονομίας_mp3+κείμενο

Π. Σάββας 2010-11-18_1)Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι: α)Ὁ Χριστός Μας, β) Ἡ φανέρωση ὅλης τῆς Θείας Οἰκονομίας_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-11-2010 (Β΄Σύναξη Κυκλαρχισσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

2)Κείμενο τῆς σύναξης πού ἀναλύεται στήν ὁμιλία:

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ 
ΕΤΟΣ 2010-2011

Βιβλίο πρός μελέτην: ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ,

Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, PG 150, 368-492.

ΣΥΝΑΞΙΣ β΄

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ὁ Χριστός^[1].

Ἡ Θεία  Λειτουργία εἶναι ἡ ἁπτή καί ὁρατή ὁμολογία ὅτι  ὁ Ἰησοῦς  Χριστός  εἶναι ὁ Λυτρωτής τοῦ ἀνθρώπου, πού μέ τόν Σταυ­ρό Του, τόν Θάνατο καί τήν Ἀνάστασή Του νίκησε τό διάβολο καί τό θάνατο καί δημιούργησε τό νέο λαό τοῦ Θεοῦ.

Μιλώντας γιά τή Θεία Εὐχαριστία ὁ Κύριος εἶπε: «Ἐγώ εἰμι, ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς... ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ κατα­βαί­νων... Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τόν αἰῶνα. Καί ὁ ἄρτος δέ ὅν ἐγώ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἥν ἐγώ δώσω ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς»^[2].

Κυριακή τοῦ Πάσχα – Εἰς τὸ «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος» (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Εἰς τὸ «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος»

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸν ἦν ὁ Λόγος» (Ἰω. 1,1)

Ἑορτὴ ἑορτῶν καὶ πανήγυρις πανηγύρεων ἡ σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοί μου. Ἀνάλογο δὲ πρὸς τὸ ὕψος τῆς ἑορτῆς εἶναι καὶ τὸ εὐαγγέλιο. Εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ τετάρτου Εὐαγγελίου , τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ ἔγραψε ὁ Ἰωάννης , ὁ ἠγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου.

Αὐτὸς τὸ βράδι τῆς Μεγάλης Πέμπτης ἀκούμπησε τὸ κεφάλι του στὸ στῆθος τοῦ Κυρίου,ἄκουσε τοὺς κτύπους τῆς καρδίας του, καὶ ἀπὸ ᾿κεῖ ὡς ἀπὸ ὠκεανὸν ἤντλησε τὰ μεγάλα ῥεῖθρα τῆς διδασκαλίας.

Ἡ προσευχή πρέπει νά εἶναι καρδιακή ( Ἅγιος Παΐσιος )

Είτε προσευχόμαστε για τον εαυτό μας είτε για τους άλλους η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή. Το πρόβλημα των άλλων να γίνεται και δικό μας πρόβλημα. Πρέπει να κάνετε προετοιμασία για την προσευχή.
Να διαβάζετε ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό και μετά να προσεύχεσθε.

ρήματα Ζωῆς: Χάνει ὅ,τι κέρδισε

 Αν δεχθεί τον λογισμό ότι με τις δικές το δυνάμεις τα καταφέρνει καλά και προχωρεί, τότε εισέρχεται μέσα του η υπερηφάνεια. Χάνει ό,τι κέρδισε και χρειάζεται να αρχίσει πάλι από την αρχή, να ταπεινωθεί, να δει την αδυναμία του, την ανθρώπινη ασθένειά του και να μη βασίζεται στον εαυτό του. Χρειάζεται να βασίζεται στην Χάρι του Θεού, για να μπορεί να βρίσκεται συνεχώς στην πορεία της θεώσεως.

Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης (Καψάνης)     
http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-chani-oti-kerdise/

LA RESURRECCIÓN DE LOS MUERTOS † YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS

^† π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Ὁμιλία 2^η

LA RESURRECCIÓN DE LOS MUERTOS

† YÉRONTAS ATANASIO MITILINEOS

Homilía 2ª.El Antiguo Testamento sobre la resurrección universal de los muertos,

2.1 La historia de las hazañas del heroico Job

2.2 La profecía de Oseas

2.3 Profecía de Isaías

2.4 La historia de los siete Macabeos

2.5 La historia de Judas el Macabeo

2.6 La profecía de Daniel

2.7 La profecía de Ezequiel.

Ἡ Παλαιά Διαθήκη γιά τήν καθολική ἀνάσταση τῶν νεκρῶν.

Ὁμιλία 2η

Ἡ Παλαιά Διαθήκη γιά τήν κα θο λι κή ἀ νάστα ση

τῶν νεκρῶν. ................................................................ 45

Ἡ ἱστορία τοῦ πολύαθλου Ἰώβ. ............................... 46

Ἡ προφητεία τοῦ Ὠ ση έ. ........................................... 47

Ἡ προφητεία τοῦ Ἡ σα ΐ α. ......................................... 48

Ἡ ἱστορία τῶν ἑ πτά Μακ κα βαίων. .......................... 48

Ἡ ἱστορία τοῦ Ἰ ού δα τοῦ Μακ κα βαίου. ................. 58

Ἡ προφητεία τοῦ Δα νι ήλ. ......................................... 60

Ἡ προφητεία τοῦ Ἰ ε ζε κι ήλ. ...................................... 64

La verdad sobre la resurrección de los muertos es dogma de Fe exclusivamente cristiano, que nunca el pensamiento filosófico lo ha captado; es decir, pertenece exclusivamente en el espacio de la sabiduría, la fuerza, la energía y la agapi increadas de Dios.

H ἀ λή θεια γιά τήν ἀ νά στα ση τῶν νε κρῶν εἶ ναι ἕ να δόγ μα Πί στε ως ἀ πο κλει στι κά χρι στι α νι κό, πού οὐ δέ πο τε τό συ νέ λα βε ἡ φι λο σο φι κή σκέ ψη· ἀ νή κει δηλαδή ἀ πο κλει στι κά στόν χῶ ρο τῆς σο φί ας, τῆς δυ νά με ως καί τῆς ἀ γά πης τοῦ Θε οῦ.