THE CANDLES

The candles burning on the altar represent the noncreated Light of the Trinity, for the Lord dwells in an unapproachable light. They also represent the fire of Divinity which destroys our ungodliness and sins.

The candles lit before the icons of the Saviour signify that He is the True Light which lighteth every man that cometh into the world (Jn 1:9); at the same time, He is a Fire which engulfs and revives our souls and bodies.

The candles lit before the icons of the Theotokos are a symbol of the fact that She is the Mother of the Unapproachable Light, and also of Her most pure and burning love for God and Her love for mankind.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 07-05-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ι΄ 34 - 43  

ι΄ 34 - 43



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Η΄ 12 - 20

Η΄ 12 - 20
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Γ. Ο ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ

Τακτική καί καλή ἐξομολόγηση

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος συνιστοῦσε συχνή καί ἐπιμελημένη ἐξομολόγηση.

Διηγεῖται πνευματικό παιδί τοῦ Ὁσίου Γέροντα: «Μοῦ ἔλεγε ὁ Παππούλης: “Ὅσο πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιὸ πολὺ στενοχωριέται καὶ ταλαιπωρεῖται ἀπὸ διάφορα πράγματα.

Ἡ μετάνοια εἶναι ἀτέλεστος …Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης (Ἀριζόνα )

Η μετάνοια είναι ατέλεστος, όλαι αι αρεταί δύνανται με την χάριν του Θεού, να τελειοποιηθούν από τον άνθρωπον. Την μετάνοιαν ουδείς δύναται να την τελειοποιήση, διότι μέχρι και της τελευταίας ημών αναπνοής έχομεν ανάγκην της μετανοίας, διότι σφάλλομεν εν ριπή οφθαλμού, οπότε η μετάνοια είναι ακατάκτητος.

Ω, πόσον αγαθός ο Θεός! Δικαίως λοιπόν θα κολασθούν οι συναμαρτωλοί μου, διότι παρεγνώρισαν την άπειρον ευσπλαγχνίαν του ουρανίου Πατρός. Ενώ λοιπόν ως άνθρωποι σφάλλομεν, μας έρχεται οκνηρόν το να είπωμεν το « ήμαρτον »! Και πως θα το είπωμεν, εφ’ όσον έχομεν, εγώ πρώτος, την λήθην και την ραθυμίαν με συμβοηθόν την υπερηφάνειαν, ισχυρά εμπόδια προς τον δρόμον της ταπεινώσεως! Μας τον έδειξεν ο Χριστός δια του Σταυρού Του, αλλά δυστυχώς θεληματικώς κωφεύομεν προς μεγίστην μεταμέλειάν μας.

Ἅγιος Παΐσιος, Διάλογος μέ ἕναν Προτεστάντη

(Η κατωτέρω συνομιλία του π. Παϊσίου μ’ έναν ευλαβή νέο, πού είχε πλανηθεί από τις κακοδοξίες προτεσταντικής αιρέσεως, δημοσιεύτηκε στην ετησία έκδοση «Ο Όσιος Γρηγόριος» της Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους του έτους 1995. Ο μακαριστός γέροντας με τις φαινομενικά απλοϊκές απαντήσεις του στις υπαρξιακές ανησυχίες ενός νέου, έσωσε κι αυτή την ψυχή από την απώλεια και τον επανέφερε στην αγκαλιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος μας έδωσε την ευλογία του για την αναδημοσίευση του κειμένου της συνομιλίας αυτής).

Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισα να πάω στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εξομολογήθηκα και άρχισα να μεταλαβαίνω τακτικά. Είχα όμως πολλά και σοβαρά ερωτηματικά και δεν εύρισκα απάντηση. Επεδίωξα και είχα συναντήσεις με Θεολόγους κληρικούς, και πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα.

Πρόγραμμα Ραδιοφώνου - Τετάρτη 6-5-15

ΤΕΤΑΡΤΗ 6-5-15, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

Εκπομπές  Ημερήσιου Προγράμματος του Ραδιοφώνου

 «ΑΓΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ»  8:00 - 24:00

8:00       Έναρξη

          Χριστός Ανέστη – Εθνικός Ύμνος

          Θεία Λειτουργία

 9:07     Μεσοπεντηκοστη_Ομιλία π. Ανανία Κουστένη-Πειραϊκή Εκκλησία

10:10       Ομιλία Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου:

          Οι περιπέτειες ενός   προσκυνητού_Μέρος ΚΒ΄

11:07      Έκφρασις Μοναχικής Εμπειρίας__

          Επιστολές Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστού_ Μέρος 16ο

11:40      Ηχητικό Αγιολόγιο 

11:55      Ομιλία π. Αθαν. Μυτιληναίου: Δέκα Εντολές.10 

12:30      Ομιλία Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου: Περί μνησικακίας_ Αγ. Ιωάννη  της    Κλίμακος

Πῶς εἶναι ὁ Θεός;

Ένας νέος πήγε σ' έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:
- Με απασχολεί το ερώτημα: Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;
- Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.
 - Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;
 - Και βέβαια, το πιστεύω.
- Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;
 - Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας. Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.
Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:

Τό κίνημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ . Ἑρμηνεία τοῦ Ψαλτηρίου. Ὁ 1ος Ψαλμός (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 3 Μαΐου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΨΑΛΤΗΡΙΟΥ

Ὁ 1ος Ψαλμός

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

1. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί χριστιανοί, θά σᾶς ἑρμηνεύσω τόν 1ο ψαλμό. Ὁ ψαλμός αὐτός γράφτηκε στά χρόνια μετά τήν βαβυλώνια αἰχμαλωσία, μετά δηλαδή τό 586 π.Χ. Τότε πολλοί Ἰουδαῖοι, ἐπηρεαζόμενοι ἀπό τό ἑλληνικό πνεῦμα, ἄρχιζαν νά φιλελευθεριάζουν καί νά θέλουν νά ἀναμείξουν τόν Μωσαϊκό Νόμο καί τήν προφητική διδασκαλία μέ τήν ἑλληνική φιλοσοφία.

 Αὐτοί οἱ μοντέρνοι Ἰουδαῖοι, ὅπως φαίνεται ἀπό τόν ψαλμό μας, συγκροτοῦσαν ἰδιαίτερες ὁμάδες καί ἔκαναν διαλέξεις γιά τό κίνημά τους σέ ἰδιαίτερους χώρους. Ἐναντίον αὐτῶν τῶν Ἰουδαίων γράφεται ὁ 1ος ψαλμός καί τούς ἀποκαλεῖ μέ τρεῖς βαρειές ἐκφράσεις. Τούς λέγει «ἀσεβεῖς», «ἁμαρτωλούς» καί, ἀκόμη περισσότερο, τούς ἀποκαλεῖ «λοιμούς», δηλαδή διεφθαρμένους (στίχ. 1). Καί βεβαίως ἦταν μεγάλη ἡ ἁμαρτία τῶν Ἰουδαίων αὐτῶν, γιατί ἤθελαν νά ἀλλοιώσουν τήν πίστη τῶν πατέρων τους, τήν παράδοσή τους, καί νά τήν ἀναμείξουν μέ τήν διδασκαλία τῆς νέας ἐποχῆς τῶν ἑλληνιστικῶν χρόνων.

Περί τῶν ὀκτώ λογισμῶν τῆς κακίας.Περί τῆς φιλαργυρίας

 ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
 τόμος Α'

ΑΓΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ Ο ΡΩΜΑΙΟΣ
  περί των οκτώ λογισμών της κακίας 

Δεῖτε ἐδῶ:Περί τῶν ὀκτώ λογισμῶν τῆς κακίας.Περί τοῦ πνεύματος τῆς πορνείας καί τῆς σαρκικῆς ἐπιθυμίας
 

3. Περί της φιλαργυρίας
     Τρίτος είναι ο αγώνας εναντίον του πνεύματος της φιλαργυρίας, αγώνας ξένος και έξω από την ανθρώπινη φύση, που βρίσκει αφορμή την απιστία του μοναχού. Γιατί οι ερεθισμοί των άλλων παθών, εννοώ του θυμού και της επιθυμίας, έχουν τις αφορμές από το σώμα, και κατά κάποιο τρόπο είναι έμφυτα και έχουν την αρχή από τη γέννηση. Γι' αυτό και χρειάζεται πολύς καιρός για να νικηθούν. Η αρρώστια όμως της φιλαργυρίας έρχεται από έξω και μπορεί ευκολότερα να κοπεί αν καταβάλει κανείς επιμέλεια και προσοχή. Αν όμως παραμεληθεί, γίνεται πιο καταστρεπτική από τα άλλα πάθη και δύσκολα φεύγει- γιατί είναι ρίζα όλων των κακών, κατά τον Απόστολο.
Ας σκεφτούμε ως εξής: οι φυσικές κινήσεις του σώματος υπάρχουν όχι μόνο στα παιδιά, στα οποία κρίση του καλού και του κακού δεν υπάρχει ακόμα, αλλά και σ' αυτά τα νήπια που τρώνε γάλα, που δεν έχουν ούτε ίχνος ηδονής, δίνουν όμως σημάδι ότι έχουν εκ φύσεως κίνηση στη σάρκα τους.

Ἰδοὺ ὁ δαιμονικὸς χαρακτήρ τῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου!

ΔΕΝ ΘΑ πάψουμε νὰ ἀναφερόμαστε στὰ διάφορα σύγχρονα θρησκεύματα καὶ στὰ ἀρνητικά τους σημεῖα, γιὰ νὰ καταδείξουμε τὴν δαιμονικὴ προέλευσή τους καὶ ἰδιαίτερα τὸν κίνδυνο ποὺ παραμονεύει ἀπὸ τὰ οἰκουμενιστικὰ «ἀνοίγματα» πρὸς αὐτές. Κι αὐτὸ διότι ὁ οἰκουμενισμὸς θεωρεῖ ὅλες τὶς θρησκεῖες ὡς τοὺς «διαφορετικοὺς δρόμους» ποὺ μπορεῖ νὰ ἀκολουθήσει ὁ καθένας νὰ φτάσει στὸ Θεό!
Ἀλλὰ εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα; Δεῖτε ἕνα δεῖγμα ἑνὸς τέτοιου «θεϊκοῦ δρόμου»:
«Συμπλοκὲς καὶ ξιφομαχίες ξέσπασαν στὸν «Χρυσὸ Ναὸ» τῶν Σὶχ στὴν πόλη Ἀμριτσὰρ τῆς βόρειας Ἰνδίας, ὅπου ἐκτυλίχθηκαν σκηνὲς ἀπὸ ἄλλη πραγματικὰ ἐποχή. Ἀφορμὴ γιὰ τὴ σύγκρουση ἦταν τὸ ποιὸς θὰ πάρει πρῶτος τὸ λόγο στὴν τελετὴ γιὰ τὴν 30ὴ ἐπέτειο τῆς ἐπιδρομῆς τοῦ στρατοῦ τῆς Ἰνδίας στὸν ἱερὸ αὐτὸ χῶρο.

Εἰκόνα τοῦ σύγχρονου Ρουμάνου Ἁγίου,Ὁσίου Ἀρσενίου Boca,δακρύζει.

O άγιος Αρσένιος Μπόκα υπήρξε ο πιο χαρισματικός oρθόδοξος αγιογράφος στη σύγχρονη εποχή. (1910- 1989)ήταν ορθόδοξος μοναχός ρουμάνος θεολόγος και αγιογράφος.
Το 1939 έζησε για 3 μήνες στη ρουμάνικη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου στο Άγιον όρος. Χειροτονήθηκε μοναχός το 1940.Ηγούμενος της μονής Brâncoveanu το 1942.Αρκετές φορές υπέφερε από το καθεστώς.Δεν έχει επίσημα αγιοκαταχθεί αλλά σε όλη τη Ρουμανία και όχι μόνο διάχυτη είναι η βεβαιότητα ότι πρόκειται για μεγάλο σύγχρονο άγιο.

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Ἁγία Ἀργυρή:Ἡ ἔνδοξος Νεομάρτυς τοῦ Χριστοῦ

ΑΓΙΑ ΑΡΓΥΡΗ: Η ΕΝΔΟΞΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγος – Καθηγητής 

 

      Στην ένδοξη χορεία των Νεομαρτύρων ξεχωριστή θέση κατέχουν οι γυναίκες Νεομάρτυρες, οι οποίες συναγωνίστηκαν επάξια τους άνδρες σε πίστη ηρωισμό και παρρησία. Μια από τις ηρωικότερες Νεομάρτυρες είναι και η αγία Νεομάρτυς Αργυρή.

       Γεννήθηκε στην Προύσα της Βιθυνίας της Μ. Ασίας το 1688. Οι γονείς της Γεώργιος και Σωσάνα, ήταν ευσεβείς και φρόντισαν να μεταδώσουν και στην κόρη τους την ευσέβεια και τη βαθειά πίστη στο Θεό. Η μικρή Αργυρή είχε εκδηλώσει νωρίς ασυνήθιστες αρετές και ήταν πρότυπο για όλα τα παιδιά της περιοχής. Μεγάλωνε με παιδεία νουθεσία Κυρίου και ο Θεός την είχε προικίσει επίσης και με θαυμαστή σωματική ομορφιά.

      Όλοι την αγαπούσαν και την υπολήπτονταν. Εκτός όμως από το διάβολο, ο οποίος μισεί θανάσιμα τους πιστούς και ενάρετους ανθρώπους. Ενέβαλε ερωτικό πάθος σε κάποιον μουσουλμάνο προύχοντα της πόλεως, ο οποίος την πολιορκούσε με τις ανήθικες προτάσεις του. Της ζητούσε να την παντρευτεί, αφού ασπασθεί το Ισλάμ. Η χριστιανή νέα απέκρουε με επιμονή και υπομονή τις προτάσεις του αλλόθρησκου. Τον διαβεβαίωνε ότι ήταν αδιανόητο να προδώσει την πίστη της στο Χριστό και να ασπασθεί άλλη θρησκεία.

Ἡ ὥρα τῆς ἀνταμοιβῆς

Ο δρόμος της σωτηρίας μας είναι σπαρμένος με αγκάθια και πονάμε και ματώνουμε· αλλά υπομονή και θα έλθη η ευλογημένη ώρα, που οι πόνοι και τα αίματα θα γράψουν τα ονόματά μας στο βιβλίο της ζωής!

6 Μαΐου Συναξαριστής. Ἰὼβ Προφήτου, Βαρβάρου Μάρτυρα, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Δάνακτος, Μεσίρου καὶ Θερίνου, Δημητρίωνος Μάρτυρα, Δονάτου Μάρτυρα, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἠλιοδώρου, Βενούστου καὶ τῶν σὺν αὐτῶν, Βενδίκτης Ὁσίας, Ἐαντβέρτου Σκωτίας, τῶν Ὁσίων Ἰλαρίωνος, Μάμαντος καὶ Παχωμίου, ἐγκαίνια ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ἐν Ψαμαθίᾳ, Σεραφεὶμ Ὁσίου, Ἰὼβ Ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Ἰὼβ ὁ Δίκαιος ὁ Προφήτης
 

Ὁ Δίκαιος Ἰὼβ καταγόταν ἀπὸ τὴ χώρα Αὐσίτιδα ποὺ βρισκόταν μεταξὺ τῆς Ἰουδαίας καὶ τῆς Ἀραβίας καὶ ἦταν υἱὸς τοῦ Ζαρὲθ καὶ τῆς Βασώρας. Προφήτης ἐπὶ σαράντα χρόνια, ἄκμασε περὶ τὸ 1900 π.Χ. (κατ’ ἄλλους τὸ 1400 π.Χ.). Παρὰ τὰ μυθώδη πλούτη του ἦταν θεοσεβής, δίκαιος, εὐθὺς καὶ ἄμεμπτος.
Κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, γιὰ νὰ τὸν δοκιμάσει, πειράχθηκε ἀπὸ τὸν σατανᾶ καὶ ἀπώλεσε πλοῦτο καὶ κάθε ἀγαπημένο του πρόσωπο, πλὴν τῆς συζύγου του, αὐτὸς δὲ ὁ ἴδιος προσβλήθηκε ἀπὸ βαρύτατη μορφὴ λέπρας. Λόγω αὐτοῦ ἐξῆλθε τῆς πόλεως καὶ διερχόταν τὸ ὑπόλοιπο τοῦ βίου του μέσα σὲ σπήλαιο, προσευχόμενος καὶ ξύνοντας τὶς πληγές του γιὰ
ἀνακούφιση.
Οὔτε οἱ παροτρύνσεις τῆς συζύγου καὶ τῶν φίλων του στάθηκαν ἱκανὲς νὰ τὸν ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν δὲ τὸν ἐπισκέφθηκε ἡ σύζυγός του καὶ πλήρης θυμοῦ τοῦ εἶπε: «Μέχρι πότε θὰ ὑπομένεις λέγοντας: ἰδού, θὰ περιμένω λίγο ἀκόμη χρόνο καὶ ἐλπίζω, ὅτι θὰ ἀπαλλαγῶ τῆς καταστάσεώς μου;

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 06-05-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιδ΄ 6 - 18

ιδ΄ 6 - 18



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ζ΄ 14 - 30

Ζ΄ 14 - 30
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.