Σελίδες

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 31-05-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. β΄ 1 - 11

β΄ 1 - 11



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ζ΄ 37 - 52 & Η΄ 12

Ζ΄ 37 - 52 & Η΄ 12
 




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σ' ἕναν τακτικό ἀναγνώστη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού ρωτᾶ γιατί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐμφανίσθηκε μέ τή μορφή πύρινης γλώσσας.Ἅγιος Νικόλαος ἐπίσκοπος Ἀχρίδος

Σ’ έναν τακτικό αναγνώστη της Αγίας Γραφής,
που ρωτά γιατί το Άγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινης γλώσσας
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

από το βιβλίο του «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται», Εκδ. Εν πλω, σ. 104

Όταν ο Κύριος βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη το Άγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε εν είδει περιστεράς. Εμφανίσθηκε όχι για να προσθέσει κάτι στον Χριστό, αλλά συμβολικά, έτσι ώστε να δείξει αυτό που υπάρχει μέσα στον Χριστό: την ακακία, την καθαρότητα και την ταπεινότητα. Αυτό συμβολίζει το περιστέρι. Όταν οι απόστολοι συγκεντρώθηκαν την πεντηκοστή ημέρα από την ήμερα της Ανάστασης, το Άγιο Πνεύμα εμφανίσθηκε με τη μορφή πύρινων γλωσσών. Εμφανίσθηκε ως πύρινη γλώσσα για να τους αφαιρέσει κάτι και να τους προσθέσει κάτι. Δηλαδή, να αφαιρέσει από αυτούς κάθε αμαρτία, κάθε αδυναμία, φόβο και ακαθαρσία της ψυχής και να τους δωρίσει τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά. Οι πύρινες γλώσσες επισημαίνουν συμβολικά αυτά τα τρία: τη δύναμη, το φως και τη ζεστασιά.

Εὐρωπαϊκός ρατσισμός καί οἱ Νεογραικοί

Κωστής Παλαμᾶς καί Ρωμηοσύνη 

Οι Γερμανοί ειδικώς και οι Ευρωπαίοι γενικώς έχουν μίαν φυλετικήν και ρατσιστικήν αντίληψιν περί εθνών η οποία κατά τον μεσαίωνα επήρε την μορφήν των ταξικών διακρίσεων μεταξύ των εκ γενετής και κατά φύσιν ευγενών Φράγκων και Νορμανδών κατακτητών και των κατά φύσιν και εκ γενετής κατακτηθέντων δουλοπαροίκων.  Μετά την γαλλικήν επανάστασιν η αντίληψις αυτή περί εθνών επήρε την μορφήν του φυλετικού εθνικισμού που ταυτίζει κάθε έθνος με μίαν γλώσσαν.
Έτσι φαντάζονται τους αρχαίους Ρωμαίους ως μίαν λατινόφωνον φυλήν που έγινεν η τάξις των ευγενών διοικητών και τους Γραικούς ως μίαν γραικόφωνον φυλήν που έγινεν η τάξις των δουλοπαροίκων ή κατακτηθέντων.

Βιβλιογραφία, Χαράλαμπου Βασιλόπουλου Ἀρχιμανδρίτου.Πατήρ Ἰάκωβος Βαλοδῆμος. Ἕνας σύγχρονος Ἅγιος 1870-1960


Ευεργέτης του εχθρού του

Αξίζει να παραθέσουμε σχετική περικοπή τοΰ περιοδικού «ΖΩΗ» πού διηγείται, πώς ο πατήρ Ιάκωβος προστάτευε στην εποχή εκείνη τής Κατοχής τον εχθρό του Καπετάν - Φωτιά καί τον αδελφό του, όταν κινδύνευε ή ζωή τους από τούς ομοϊδεάτες τους έλασίτας. Ιδού τί γράφει:
-Αυτοί θα μάς κυνηγήσουν- μου είπε ό Ηλίας καί κοντοστάθηκε. - θα βγάλουν διαταγή. Γι’ αυτό είναι ζήτημα ποδιών. Πιστεύω να μάς βοηθήσει ό καλόγερος.
-Ποιός καλόγερος;
Τώρα θα τον γνωρίσεις. Δεν έκαμα άσκοπα τόσες ώρες ορειβασία. Είναι άνθρωπος του Θεού. Εγώ τουχω απόλυτη εμπιστοσύνη... Σέ λίγο βρεθήκαμε σέ ανοιχτό μέρος. Δεξιά μας είδα ένα κάτασπρο Εκκλησάκι. Πλάι ένα αγροτόσπιτο. Ήταν το πρώτο σπίτι, πού συναντούσαμε. Ένας γέρος χωριάτης με γένια έσερνε το βόδι του, ένα κανελί αδύνατο βόδι. Κάτι τουλεγε του ζώου καί προχωρούσαν προς το σπίτι.
-Αυτός είναι ό καλόγηρος, μου λέει.
Κάπως επήρα θάρρος. Όμως δεν έβλεπα, τί μπορούσε να μάς προσφέρει ό φτωχός αυτός ερημίτης. Πλησιάσαμε.
-Ώρα καλή, γέροντα.
-Πολλά τά έτη σας, γιοί μου.
Τί κάνεις, γέροντα; Με γνωρίζεις εμένα;
-Σέ γνωρίζω. Ό Ηλίας δεν είσαι;

Ὁ πλούσιος ἀπό τό Ντητρόιτ κι ἕνα ὅραμα τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ (π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος )

O π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος διηγείται…
Όταν τον Φεβρουάριο, πήγα στην Αμερική στην Αριζόνα, και είδα το γέροντά μου, μου έκανε μια ερώτηση, μου είπε «προσφέρεις πενήντα χρόνια τον λόγο του Θεού, και από ότι ξέρω από την πρώτη μέρα που έγινες διάκονος, άρχισες να κάνεις κηρύγματα εις την Νέα Μηχανιώνα. Και τα συνεχίζεις μέχρι σήμερα, πενήντα ολόκληρα χρόνια. Έγραψες και βιβλία πολύ ωφέλιμα. Μπορεί να έσωσες και εκατό χιλιάδες ψυχές και διακόσιες. Συ όμως, θα σωθείς ή θα κολασθείς;» Θέλετε να το επαναλάβω; Τον κοίταξα με βουβό το στόμα και το επαναλαμβάνει «παπά μου, συ θα σωθείς ή θα κολασθείς;»
Πριν από χρόνια, μου είπε, πήγα στο Ντητρόιτ, και κει με κάλεσαν σ’ ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε. Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση. Και είπε, και είπε, και είπε αυτός ο ογδοντάχρονος άνθρωπος, πολλές και φοβερές αμαρτίες, ακατανόμαστες, που δεν μπορούμε ούτε καν να τις ονομάσουμε, στις εξωτερικές μας συζητήσεις, λέει, όχι μέσ’ την εκκλησία, ούτε έξω καν. Τόσο φοβερές ήταν αυτές οι αμαρτίες. Προσπάθησα λοιπόν να του βάλω μέσα, τη συναίσθηση της βαρύτητος της αμαρτίας, και ότι αύριο μεθαύριο, είτε του αρέσει είτε δεν του αρέσει, είτε το θέλει είτε δεν το θέλει θα βρεθεί μπροστά στην Κρίσιν του Αγίου Θεού.

Νέα ὁμολογία πίστεως κατά τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ


Η "Σύναξη Κληρικών και Μοναχών" υιοθετεί τη ρουμανική Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού.
Ἡ «Σύναξη Κληρικῶν καί Μοναχῶν» υἱοθετεῖ τή ρουμανική Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
Προσφάτως, πρό ὀλίγων μηνῶν, ἡ Ρουμανική Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐξέδωσε καί κυκλοφόρησε δικό της ἐξαίρετο ὁμολογιακό κείμενο κατά τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπογεγραμμένο ἀπό τό σύνολο τῶν Μοναχῶν τῆς Σκήτης μαζί μέ τούς Προεστῶτες καί Πνευματικούς τους· τό κείμενο αὐτό εἶχε λαμπρή ἀπήχηση στό ὀρθόδοξο πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας καί εὐρύτερα. 
Μέ τό εἰσαγωγικό κείμενο πού ἀκολουθεῖ, ἡ ἄτυπη «Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί Μοναχῶν» ἐπαινεῖ, υἱοθετεῖ, προσυπογράφει καί προβάλλει τήν Ὁμολογία Πίστεως τῆς Ρουμανικῆς Σκήτης, πού ἤδη κυκλοφορεῖται καί στά ἑλληνικά.
ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ 


ΝΕΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ 

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Ὡς γνωστὸν ἡ «Σύναξις Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε τὸ 2009 τὴν ἱστορικὴ πλέον γιὰ τὴν ἀπήχηση ποὺ εἶχε «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἡ ὁποία ὑπεγράφη ἀπὸ μεγάλο ἀριθμὸ ἀρχιερέων, λοιπῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν, καὶ ἀπὸ χιλιάδες Ὀρθοδόξων πιστῶν ἀνὰ τὴν οἰκουμένη. 
Ἡ ἀφύπνιση ποὺ προεκάλεσε εἶναι ἐντυπωσιακή. Ἐνῶ σκεπτόμασταν ὅτι μετὰ παρέλευση τόσων ἐτῶν ἐχρειάζετο μία ἀνανέωση καὶ ἐνίσχυση ἐκείνου τοῦ κειμένου, ὡς ἀπὸ Θεοῦ ἀπάντηση καὶ δωρεὰ μᾶς ἦλθε ἕνα ἐξαιρετικὸ κείμενο «Ὁμολογίας», ποὺ συνέταξε καὶ ἐκυκλοφόρησε ἡ Ρουμανικὴ Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἡ ὁποία ἀνήκει στὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας. 

«Ἡ Ὑπακοή» μέρος α΄


                         Geron-Iosif-Isihasthis

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:

Γέροντάς μου Ἰωσήφ ἡσυχαστής καί σπηλαιώτης

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Αὐτός ὁ μεγάλος ἀσκητής περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἄσκησι μᾶς τόνιζε τήν ὑπακοή. Καί ἐνῶ ὁ ἴδιος ἦταν ἄκρως ἡσυχαστής καί ἀκριβής ἐργάτης τῆς Νοερᾶς προσευχῆς, ὡς πρῶτο βάθρο δέν μᾶς παρέδωσε τήν ἡσυχία καί τήν Νοερά προσευχή, ἀλλά τό κοινόβιο καί τήν ὑπακοή. Συνεχῶς μᾶς ἔλεγε:
«Ἡ προσευχή πηγάζει ἀπό τήν ὑπακοή, ὄχι ἡ ὑπακοή ἀπό τήν προσευχή. Κάνε ὑπακοή τώρα καί στήν συνέχεια θά᾿ ρθῃ ἡ Χάρις».
Καί πάλι: «ὅση περισσότερη εὐλάβεια καί πίστι ἔχεις στόν Γέροντά σου, τόση Χάρι δικαιοῦσαι!»
Μᾶς ἐξηγοῦσε ὁ Γέροντας τήν πραγματική ἔννοια τῆς ὑποταγῆς, λέγοντας:
«Οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπου μᾶς διδάσκουν νά εἴμεθα εἰς τήν ὑψηλοτάτην τῶν ἀρετῶν ὑπακοήν, γενόμενοι μιμηταί τοῦ Ἰησοῦ, αὐτός εἶναι σκοπός των. Ἤγουν δι᾿ αὐτῆς νά μᾶς καθαρίσουν ἀπό τά διάφορα πάθη φρονήσεως καί αὐταρεσκείας ἰδίου θελήματος, διά νά λάβωμεν τήν θείαν Χάριν. κύριος σκοπός, ὅπου πάει μαθητής πλησίον Γέροντος ἀπό ἀγάπην Χριστοῦ νά μεταδώσῃ τό τάλαντον τοῦ πλούτου τῆς αὐτοῦ ἀρετῆς, δέ μαθητής νά κληρονομήσῃ τήν χάρι τοῦ Γέροντος».1

Πρόταση νόμου πού θά νομιμοποιεῖ τίς ἐκτρώσεις

Επείγουσα έκκληση συλλογής υπογραφών και αποστολής email διαμαρτυρίας.
Στην Κύπρο μας, προωθείται από ομάδα βουλευτών πρόταση νόμου, που θα επιτρέπει τις ελεύθερες και δωρεάν εκτρώσεις στα δημόσια νοσηλευτήρια χωρίς αιτιολόγηση μέχρι και τη 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Η έκτρωση είναι φόνος εκ προμελέτης ανυπεράσπιστων παιδιών και οφείλουμε να αντιδράσουμε έντονα σε αυτόν τον δολοφονικό νόμο.  Επείγει να αντιδράσουμε άμεσα.
Σε πρώτη φάση :
(α) Υπογράφουμε στον ιστοτόπο
http://chn.ge/19cix56?recruiter=230201106 . Ενημερώστε όσους περισσότερους φίλους, συγγενείς και γνωστούς σας μπορείτε, για να υπογράψουν και εκείνοι.

«Τό χάρισμα τῆς ὑπομονῆς»


Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης

Τό χάρισμα τῆς ὑπομονῆς δίνεται ἀνάλογα μέ τό μέτρο τῆς ταπεινώσεως. Γιατί, αὐτός πού εἶναι πολύ ταπεινός, εἶναι καί πολύ ὑπομονετικός σέ ὅλους τούς κόπους καί τίς θλίψεις.

«Ὅποιος προσεύχεται γιά τόν ἄλλον, προσεύχεται καί γιά τόν ἑαυτό του...»

«Ὅποιος προσεύχεται γιά τόν ἄλλον, προσεύχεται καί γιά τόν ἑαυτό του πιό πολύ· καί ὅποιος συμπονεῖ τούς ἄλλους, συμπονεῖ τόν ἑαυτό του».
Μέγας Βασίλειος


Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.

30 Μαΐου Συναξαριστής. Ἰσαακίου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Ἐμμελείας Ὁσίας, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀφροδισίου, Ἀγαπίου, Εὐσεβίου, Ρωμανοῦ, Τελετίου, Χαραλάμπους καὶ Χριστίνης, Εὔπλου Μάρτυρος, Εὐτυχοῦς Ἱερομάρτυρος, Ναταλίου Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ρωμανοῦ, Τελετίου καὶ τοῦ πλήθους καέντων, Κυπριανοῦ ἐξ Ἀντιοχείας, Βαρλαὰμ Μάρτυρος, Βενανδίου Ὁσίου, Ἡσαΐου καὶ Νικάνορος Ὁσίων, Ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Εὐφημίας ἐν Δεξιοκρατιαναῖς.

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος ὁ Ὁμολογητής
 

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ αὐτοκράτορα Οὐάλεντος (364-378 μ.Χ.). Μοναχὸς στὴν πατρίδα του, μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ κάποια ἀπὸ τὶς μονὲς αὐτῆς. Διακρινόταν γιὰ τὴ φλογερὴ πίστη καὶ τὴ μαχητικότητά του ἐναντίον καθενὸς ποὺ ἐπιβουλευόταν αὐτήν, ἰδιαίτερα δὲ κατὰ τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν.
Μιλώντας πρὸς τοὺς μοναχοὺς καὶ τὰ πλήθη, δὲν δίσταζε νὰ ἐλέγχει καὶ αὐτὸν τὸν αὐτοκράτορα γιὰ τὶς ὑπὲρ τῶν αἱρετικῶν ἀπροκάλυπτες ἐνέργειές του.
Τὸ 378 μ.Χ. συνάντησε τὸν Οὐάλεντα, ἐνῶ ἀναχωροῦσε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Γότθων ποὺ εἰσέβαλαν στὸ Βυζάντιο, καὶ τοῦ εἶπε: «Ἀπόδος ταῖς ποίμναις τοὺς ἀρίστους νομέας καὶ λήψει τὴν νίκην ἀπονητί· εἰ δὲ τούτων μηδὲν δεδρακὼς παρατάξαιο, μαθήσει τῇ πείρᾳ, πῶς σκληρὸν τὸ πρὸς κέντρα λακτίζειν, οὕτω γὰρ ἐπανήξεις καὶ προσαπολέσεις τὴν στρατιάν».
Τοῦ ζήτησε δηλαδή, ἐάν ἤθελε νὰ ἐπιστρέψει νικητής, νὰ ἐπαναφέρει ἀπὸ τὴν ἐξορία τοὺς Ἐπισκόπους καὶ νὰ τοὺς ἀποδώσει τὸ ποίμνιό τους, εἰδάλλως θὰ καταστρεφόταν καὶ αὐτὸς καὶ τὸ στράτευμά του. Ὁ Οὐάλης, ὄχι μόνο ἐκώφευσε στοὺς λόγους αὐτοὺς τοῦ Ἰσαακίου, ἀλλὰ ἀπείλησε αὐτὸν ὅτι, ὅταν θὰ ἐπέστρεφε ἀπὸ τὴν ἐκστρατεία, θὰ τὸν θανάτωνε.