Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 14-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. δ΄ 13 - 18

δ΄ 13 - 18



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51

Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Do you know how much help the departed seek!

Do you know how much help the departed seek! Since there is no repentance after death, and as humans they also departed with stains and blemishes, and since they see that the help of the living greatly assists them to be perfected and find rest, they yearn, seek, and long for someone to commemorate them. They also long for one of their descendants to become a priest or a virtuous Christian who will care for them.  Let me tell you about a vision of a certain bishop which he himself told me while we were serving together years ego. He told us that there was a priest who had a drinking problem and often got drunk; this was going on for many years. Other than this, though, the priest was virtuous and pious. 

Ἡ πρόφασις: Ὄχι τά λόγια ἀλλά τά ἔργα σώζουν

 Ίσως όμως κάποιος από τους πιο ράθυμους και από αυτούς που δεν θέλουν να προσεύχωνται με θέρμη και ζήλο, θα μπορούσε να ισχυρισθή ότι ο Θεός είπε αυτά τα λόγια ,δηλαδή∙ “Δεν θα εισέλθη στη βασιλεία εκείνος που με αποκαλεί Κύριε, Κύριε, αλλά εκείνος που εφαρμόζει το θέλημα του Ουράνιου Πατέρα μου” ( Ματθ. 7,21 ).

 Εάν όμως εγώ έκρινα σωστό ότι για τη σωτηρία μας θα ήταν αρκετή μόνον η προσευχή, εύλογα θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήση τα παραπάνω λόγια∙ επειδή όμως πιστεύω ότι η προσευχή είναι το κεφάλαιο των αγαθών και το θεμέλιο και η ρίζα της πνευματικής ζωής, κανείς ας μη χρησιμοποιήση τα λόγια εκείνα ως πρόφασι της ραθυμίας. 

«Στόν Πέτρο Σ. , πού ρωτᾶ τί εἶναι ἡ βλασφημία κατά τοῦ ἁγίου Πνεύματος»

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Διάβασες στό Εὐαγγέλιο τούς λόγους τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶσα ἁμαρτία καί βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δέ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις... οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι»¹. Καί ρωτᾶς τί σημαίνει βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Εἶναι ἡ βλασφημία κατά τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς, πού προέρχονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄπιστος πού μισεῖ καί διώκει τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, βλασφημεῖ κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ αὐτόχειρας πού μισεῖ καί ἀφαιρεῖ τή ζωή του, βλασφημεῖ κατά τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

Ὁ ἀγώνας κατά τῆς λαιμαργίας (Ἁγίου Πορφυρίου)

Άγιος Πορφύριος

 

 Ὁ Γέρων Πορφύριος συνέδεε τὸ θέμα τῶν πνευματικῶν ἀγώνων μὲ τὴ γαστριμαργία καὶ τὴ λαιμαργία.  Ἔλεγε δὲ πώς, ἂν ὁ ἄνθρωπος καταφέρει νὰ τρώει μὲ πρόγραμμα καὶ μὲ λογική, τότε ὁ Θεὸς ἀναλαμβάνει νὰ τοῦ συμπληρώσει ὅλες τὶς ἄλλες ἀτέλειες.
 Ἐξαιτίας τῆς λαιμαργίας τοῦ ἀνθρώπου, ἔλεγε, ὁ διάβολος τοῦ πῆρε τὴν ἐξουσία καὶ τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὸν παράδεισο. Κι ὁ Θεὸς καλεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνει ἀγώνα, γιὰ νὰ πάρει πίσω αὐτὴ τὴ χαμένη ἐξουσία.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἡσαΐας (19ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

     IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Παρασκευή 3 Αὐγούστου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΗΣΑΪΑ (24,1-27,13)

(Προλογικό σημείωμα κεφαλαίων)

Ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ στά ἔθνη διά τῶν ἀσσυριακῶν ἐπιδρομῶν (βλ. κεφ. 13-23), σχηματίζουν ἕνα «φόντο» γιά τήν τελική κρίση τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο (βλ. 24,1.4). Τά κεφ. 24-27 εἶναι γνωστά ὡς «Ἀποκάλυψη τοῦ Ἡσαΐου» καί περιγράφουν τήν ἐρήμωση τῆς γῆς καί τήν ἔντονη θλίψη τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἐρχόμενη συμφορά, ἀλλά ὁμιλοῦν καί γιά τήν σωτηρία καί τά ἀγαθά πού θά ἀπολαύσουν οἱ εὐσεβεῖς. Τά κεφάλαια αὐτά εἶναι ἄσχετα πρός τά συμφραζόμενα καί καλοῦνται «Ἀποκάλυψη», ἐπειδή χρησιμοποιοῦν ἐχατολογικά θέματα εὑρισκόμενα εἰς μετέπειτα ἀποκαλυπτικά γραπτά (παγκόσμια κρίση, ἐσχατολογικό συμπόσιο, οὐράνια σημεῖα καί ἄλλα παρόμοια).

Ἐπικίνδυνες πόρτες· Μάγοι καί μαγεία: Τά εἴδη τῆς μαγείας

Με τον όρο μαγεία, εννοούνται πολλές πράξεις. Δεν εξαντλείται η μαγεία μόνο σε μία ενέργεια, το να καταφύγει, δηλαδή, κανείς σε μάγους και μάγισσες. Η ανάλυση που θα ακολουθήσει, την οποία δανειζόμαστε από τον άγιο Νικόδημο, θα δείξει την ευρύτητα της μαγείας και των μάγων.

Κατ’ αρχήν πρέπει να σημειωθεί ότι η μαγεία δεν είναι ανεξάρτητη από τις σατανικές και διαβολικές ενέργειες. Αφού ο διάβολος χωρίστηκε από τον ένα Θεό, έγινε «νούς ποικίλος και πολυμέριστος». Έτσι και τα είδη της κακίας και των μαγικών που επινόησε και έσπειρε στους ταλαίπωρους ανθρώπους, είναι ποικίλα, σχεδόν αναρίθμητα. Ας δούμε τα βασικότερα είδη, όπως τα περιγράφει ο άγιος Νικόδημος.

Πρώτο είδος είναι «η κυρίως και καθαυτό λεγάμενη μαγεία», που είναι η μέθοδος εκείνη διά της οποίας οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τους δαίμονες, για να τους ρωτήσουν διάφορα θέματα που τους απασχολούν. Όσοι ασκούνται σ’ αυτή την τέχνη λέγονται μάγοι.

Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου - «Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

«Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» (Ματθ. 17,17)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

  

Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;», ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχωμαι, ὣς πότε θὰ σᾶς ὑποφέρω; Τίνος, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ φωνὴ αὐτή; εἶναι τοῦ δυστυχισμένου πατέρα, ποὺ βλέπει τὰ παιδιά του νὰ βαδίζουν σὲ ἄσχημο δρόμο καὶ στενοχωριέται; εἶναι τὸ παράπονο μιᾶς μάνας, ποὺ κοπίασε γιὰ ν᾿ ἀναθρέψῃ τὰ παιδιά της, κ᾿ ἔπειτα τὰ βλέπει νὰ βαδίζουν ἕνα δρόμο τρισάθλιο καὶ καταριέται τὴν ὥρα ποὺ τὰ γέννησε; εἶναι τὸ παράπονο τοῦ ποιμένος, ποὺ βλέπει τὰ πνευματικά του παιδιὰ νὰ μὴ βαδίζουν τὸ δρόμο τῆς τιμῆς καὶ τῆς πίστεως; εἶναι τὸ παράπονο τοῦ ἱεροκήρυκος, ποὺ ἀναστενάζει γιὰ τὴν ἀσέβεια τῶν χρόνων του; εἶναι φωνὴ προφήτου, ἀγγέλου, ἀρχαγγέλου;

Θεολογικές ἐπισημάνσεις στήν Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου_mp3

Π. Σάββας 2009-06-24_ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-06-2009 (Θερινές Συνάξεις 2009).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος, Δέν εἶναι ὁ Θεός αἰτία τοῦ κακοῦ

http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/08/blog-post_88.html

Παναγία ἡ Ἱεροσολυμίτισσα

Περίφημη αχειροποίητος εικόνα της Παναγίας των νεώτερων χρόνων είναι και η Ιεροσολυμίτισσα (1870). Η παράδοση που συνοδεύει την εικόνα έγινε ευρέως γνωστή από διηγήσεις γερόντων όπως εκείνη του γέροντα Παΐσιου του αγιορείτη. Η δημιουργία της εικόνας συνδέεται με τη μοναχή αγιογράφο Τατιανή, η οποία μόνασε στη ρώσικη Ιερά μονή της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας  της Μαγδαληνής στην Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με την παράδοση, η Τατιανή βλέπει σε όραμα ότι την επισκέπτεται στο κελί της μία άγνωστη μοναχή, η οποία της ζητά να την ζωγραφίσει. Η Τατιανή απαντά ότι δεν είναι ζωγράφος αλλά αγιογράφος. Τότε η άγνωστη μοναχή της λέει να την αγιογραφήσει.

«Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου...»

Τροπάριον

Δόξα καί νῦν. Ἦχος πλ. α΄.

Δεῦτε ἀναβῶμεν εἰς τό ὄρος Κυρίου, καί

εἰς τόν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, καί θεασώμεθα τήν δόξαν τῆς Μεταμορφώσεως αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά Πατρός·

φωτί προσλάβωμεν φῶς· καί μετάρσιοι γενόμενοι τῷ πνεύματι,

Τριάδα ὁμοούσιον ὑμνήσωμεν εἰς τούς αἰῶνας.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.