Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 23-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιε΄ 1 - 11

ι
ε΄ 1 - 11



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιθ΄ 16 - 26

Ιθ΄ 16 - 26



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita PRIMERA PARTE Capítulo 25

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

PRIMERA PARTE

Capítulo 25

Cómo debemos corregir nuestra la fantasía y nuestro recuerdo.

He creído conveniente poner al principio el término tan importante Φαντασία Fantasía imaginación, que está en nuestro léxico Alfa y Omega. Φαντασία Fantasía imaginación: Se trata quizás de la palabra más importante del léxico hisijasta ortodoxo. El término se refiere a la parte de la psique que tiene la capacidad de crear iconas- imágenes. Ya desde Aristóteles, se refiere a la capacidad psíquica para crear imágenes o la misma imagen de lo creado por esta capacidad. (Icona, imagen, en este caso, es una representación de la psique, o la reproducción de una representación como libre creación real que se introdujo en la psique por los sentidos del cuerpo).

Κυριακή ΙΒ' Ματθαίου: Ἑρμηνεία τοῦ Εὐαγγελίου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. ιθ' 16-26)

- Από πού συμπεραίνουμε ότι ο νεανίσκος προσήλθε προς τον Ιησού από ευλάβεια και όχι υποκριτικά και με δόλο;

- Ο νεανίσκος πίστευε ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Θεός;

- Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την σωτηρία του ανθρώπου;

- Ευκολότερη η φυγή από την αμαρτία, από την κατόρθωση του αγαθού.

Ὅταν ἡ "Παναγία Σουμελά" μεταφέρθηκε στή Βέροια

Χαρακτηρίστηκε “Παναγιά της προσφυγιάς”. Πιο γνωστή όμως είναι σαν “Παναγιά του Πόντου”. Πώς και πότε έφτασε στη Βέροια και εγκαταστάθηκε στις πλαγιές του Βερμίου η Παναγία Σουμελά; 

Ἅγιος Πορφύριος: «Ὁ Θεός σέβεται τό θέλημά μας»

 Είναι συγκινητική η διακριτικότητα της αγάπης του Θεού, όπως μας την απεκάλυψε ο Γέροντας. Ήμασταν μια φιλική συντροφιά, στα Καλλίσια, δίπλα στους βράχους του Μοναστηριού, έχοντας ανάμεσά μας το Γέροντα. Ήταν νύχτα, παραμονή του Αγίου Πνεύματος.

Ο Γέροντας μας έκανε μια κατανυκτική, εξωτερική και εσωτερική, περιγραφή των Αγιορείτικων αγρυπνιών στα Καυσοκαλύβια, τότε πού, όπως έλεγε, «το Άγιο Πνεύμα ερχόταν και πλημμύριζε με ουράνια χαρά τις ψυχές των μοναχών». Και λέγοντας αυτά, μας άφησε ένα αφυπνιστικό μήνυμα:

Ταπεινός εἶναι αὐτός πού χαίρεται ὅταν τόν περιφρονοῦν

Από το Ευεργετινό

Κάποιος Κωνσταντίνος, άνθρωπος πάρα πολύ ευλαβής, κατοικούσε στην πόλη Αγκώνα της Ιταλίας και υπηρετούσε στο ναό του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Κάποτε που τελείωσε το λάδι και επειδή δεν είχε με τι να ανάψει τα κανδήλια, τα γέμισε με νερό, έβαλε το συνηθισμένο φυτίλι στο καθένα απ’ αυτά και τα άναψε σαν να είχαν λάδι.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ενώ έκανε τέτοια θαύματα, ακούστε τι ταπείνωση είχε.
Επειδή η φήμη του είχε διαδοθεί σε όλες τις γύρω περιοχές από πολλά θαύματα που έκανε μέσω αυτού ο Άγιος Θεός, πήγαιναν πολλοί για να τον δουν και να πάρουν κάτι από τη Χάρη που είχε η παρουσία του. Κάποια φορά πήγε και ένας γεωργός από μέρος μακρινό για να τον δει.

«Ἡ ἡσυχαστική παράδοση δέν ἐφευρέθηκε ἀπό τοῦς πατέρες»

Μητροπολ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου Ἐμπειρικὴ Δογματικὴ Τόμος Α’ (π. Ἰω. Ρωμανίδου)

Περιεχόμενα

Εἰσαγωγὴ

Βιογραφικὰ καὶ αὐτοβιογραφικὰ στοιχεῖα τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη

Α´
Δόγμα καὶ ἠθικὴ

1. Τὸ δόγμα

α) Ὁρισμὸς τοῦ δόγματος
β) Δόγμα καὶ μυστήριο
γ) Τὸ δόγμα ὡς ἔκφραση τῆς ἐμπειρίας καὶ ὡς ὁδηγὸς στὴν ἐμπειρία
δ) Ὁ ἀντιαιρετικὸς καὶ θεραπευτικὸς σκοπὸς τοῦ δόγματος
ε) Δόγμα καὶ ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ
ϛ) Ἐξέλιξη τῶν δογμάτων
ζ) Δόγματα καὶ φιλοσοφία
η) Ὁ θεραπευτικὸς χαρακτήρας τοῦ δόγματος ὡς βάση τοῦ διαλόγου μὲ ἄλλες Ὁμολογίες
θ) Σύνδεση τοῦ δόγματος μὲ τὴν ἠθικὴ – ἀσκητικὴ

2. Ἡ ἠθικὴ

α) Φιλοσοφική, θρησκευτικὴ καὶ κοινωνικὴ ἠθικὴ
β) Χριστιανικὴ ἠθικὴ
γ) Ἡ ὀρθόδοξη ἠθικὴ ὡς ἀσκητικὴ

Τί ὡραιότερον νά μαρτυρῆ κανείς διά τόν Χριστόν!

Θα μεταχειρισθή ο σατανάς ποικίλας παγίδας, όπως σας παραλύση, δια να εξασθενήσετε και να χάσετε το ηθικόν σας, πλην όμως και εσείς εννοήσατε την πονηράν τέχνην και λάβετε μέτρα αντιστάσεως. Το ότι δοκιμάζεσθε, τούτο είναι από τον Θεόν, διότι σας προγυμνάζει δια την μάχην, σας ψήνει, σας παιδαγωγεί.

Όπως οι στρατιώται που γυμνάζονται εις τους κόπους της ασκήσεως εις τα γυμνάσια, εκεί πρώτα κάμνουν την θεωρίαν της μάχης και κατόπιν, όταν σαλπίση ή σάλπιγγα του πραγματικού πολέμου, γυμνασμένοι όντες ορμούν εις την μάχην με την εσωτερικήν συναίσθησιν, ότι γνωρίζουν πώς να πολεμήσουν, και είναι έτοιμοι να θυσιασθούν δια τον σκοπόν και την ιδεολογίαν των. Κατά παρόμοιον τρόπον και υμείς τώρα.

Ἡ ἀρχή τῆς Σοφίας

«Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου»(Παροιμ. 1, 7)

Αν κάποιος γνώριζε τον αριθμό των άστρων του ουρανού και τα ονόματα των ιχθύων της θαλάσσης και τα ειδή των φυτών, που βλαστάνουν στους αγρούς και τις συνήθειες των ζώων, που ζουν στα δάση, πλην όμως ο άνθρωπος αυτός δεν είχε φόβο Θεού, η γνώση του θα ήταν σαν το νερό μέσα σε σουρωτήρι. Επιπλέον η γνώση του αυτή θα τον έκανε πιο δειλό μπροστά στον θάνατο, απ’ ότι κάποιον άλλον παντελώς άμοιρο γνώσεως.

Αν κάποιος μπορούσε να μαντέψει όλες τις σκέψεις των ανθρώπων και να προφητεύσει το πεπρωμένο της ανθρω­πότητας και να αποκαλύψει κάθε μυστικό, που κρύβει στα σπλάχνα της η γη, εντούτοις όμως αυτός δεν είχε φόβο Θεού, η γνώση του θα ήταν σαν το γάλα, που χύνεται σ’ ένα ακάθαρτο σκεύος, απ’ το οποίο μπορεί να χαλάσει όλο το περιεχόμενο. Ιδίως κατά την ώρα του θανάτου ενός τέτοιου ανθρώπου, η «σοφία» του δεν θα είχε ούτε τη λάμψη ενός πυρακτωμένου κάρβουνου, αλλά θα έκανε ακόμη πιο ζοφερή τη νύχτα του θανάτου του.

Εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 1998.

Ακούστε την ομιλία πατώντας εδώ (Διάρκεια: 16'06" , Μέγεθος: 15,10 ΜΒ)



http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=3631

Ποῦ βρίσκεται καί τί κάνει ἡ ψυχή μετά τό θάνατο;

Ο Χριστός ανασταίνοντας το Λάζαρο, την κόρη του Ιαείρου και το γιο της χήρας της Ναΐν, έδωσε εντολή να επιστρέψει η ψυχή από τον πνευματικό κόσμο στον υλικό και συγκεκριμένα στο σώμα της.

Με το θάνατο του σώματος η ψυχή φεύγει και έχοντας αυτοσυνειδησία οδηγείται στον πνευματικό κόσμο.

Οι ψυχές, ενθυμούνται όλη τη ζωή τους και μόνες τους κατατάσσουν τον εαυτό τους στον παράδεισο ή στην κόλαση. Γίνεται δηλαδή μια μερική κρίση. Αυτή η πρώτη κρίση δε σημαίνει και την τελεσίδικη δικαίωση ή καταδίκη. Η ολική και τελεσίδικη κρίση θα γίνει κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

ρήματα Ζωῆς: Αὐτόν τόν διώχνουμε μακριά μας

Ο νους μας πρέπει να μνημονεύει ακατάπαυστα την τελική κρίση του Δικαιοκρίτου Κυρίου μας. Έτσι μόνο τα πάθη μας καταπραΰνονται και αφανίζονται. Η μνήμη του θανάτου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον φόβο του Θεού. Αυτόν τον διώχνουμε μακριά μας, όταν δεν μνημονεύουμε τον θάνατο και τις τιμωρίες που μας περιμένουν.