La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita PRIMERA PARTE,Capítulo 26,Capítulo 27

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

La guerra invisible, san Nicodemo el Aghiorita

PRIMERA PARTE

Capítulo 26: El soldado de Cristo debe evitar con toda su fuerza las perturbaciones y molestias, si quiere luchar bien contra sus enemigos.

Capítulo 27: Qué debemos hacer cuando estamos heridos.

Capítulo 26

El soldado de Cristo debe evitar con toda su fuerza las perturbaciones y molestias, si quiere luchar bien contra sus enemigos.

Así como cada cristiano, cuando pierde la paz de su corazón tiene una inevitable obligación hacer lo que sea y pueda para volver adquirirla y de nuevo debe conocer que ningún acontecimiento que ocurre en el mundo, si le sucede a él, no es correcto ni sensato que le prive y perturbe esta paz similar. Efectivamente, debemos entristecernos por nuestros pecados, pero con un dolor y sufrimiento pacífico de la manera que antes os he mostrado en muchos puntos; así, sin molestias al corazón y la disposición con la agapi (amor desinteresado) piadosa del corazón, compadecer cualquier otro pecador y llorar menos interiormente; es decir, que tengamos luto y pena por sus pecados.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 30-08-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιστ΄ 13 - 24

ιστ΄ 13 - 24



Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κα΄ 33 - 42

Κα΄ 33 - 42




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

By the same standard Saint – Nicholas Velimirovich

God will behave towards us in the same way as we behave to our brothers and sisters.

We’ll be measured by the same standard we use to measure others.

» Saint Nicholas Velimirovich

Source: pemptousia.com

 http://www.diakonima.gr/2015/06/18/by-the-same-standard-saint-nicholas-velimirovich/

Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου: Ὁμιλία περί τῆς θείας μακροθυμίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. κα' 33–42)

- Γιατί πολλές φορές αργούν της θείας δικαιοσύνης τα αποτελέσματα; Μήπως γιατί ο Θεός δεν έχει καμία πρόνοια περί των πράξεων των ανθρώπων; Ή μήπως γιατί δεν τιμωρεί τους αμαρτωλούς;
- Ποια είναι τα λάθος συμπεράσματα που βγάζουν οι άνθρωποι λόγω της μακροθυμίας του Θεού;

Τί μεταθανάτια ὠφέλεια ἔχει μία ψυχή ἀπό τίς προσευχές, τά μνημόσυνα, τίς θεῖες Λειτουργίες καί τίς φιλανθρωπίες, πού γίνονται ἀπό τούς συγγενεῖς της;

Ωφελείται και αυτός που μετανόησε και αυτός που δε μετανόησε. Ο μεν μετανοημένος βελτιώνεται στη χαρούμενη κατάστασή του, ο δε αμετανόητος ανακουφίζεται από την αγωνία και τη θλίψη. Η αγάπη των ζώντων για τους νεκρούς, η μετάνοιά τους και οι φιλανθρωπίες γι’ αυτούς ενεργούν ευεργετικά, όπως συμβαίνει με τις προσευχές για τους συνανθρώπους μας. Τον τρόπο τον γνωρίζει ο Θεός.

Τα μνημόσυνα συνδέονται αναπόσπαστα με τη θεία Λειτουργία. Δε γίνονται μόνα τους.

Το τριήμερο μνημόσυνο γίνεται σε τρεις μέρες από την ταφή του νεκρού, σ’ ανάμνηση της τριήμερης Ανάστασης του Χριστού και της δικής του Ανάστασης στα έσχατα.

Τό μαντήλι τῆς μετάνοιας. «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

ΟΤΑΝ βασίλευε ὁ εὐσεβής αὐτοκράτορας Μαυρίκιος (6ος αἰ.), ζοῦσε στήν περιοχή τῆς Θράκης ἕνας ἀρχιληστής.  Αὐτός εἶχε τρομοκρατήσει τόσο πολύ τούς κατοίκους, ὥστε οἱ δρόμοι κατάντησαν ἀδιάβατοι.  Πολλοί στρατιῶτες καί ληστοδιῶκτες προσπάθησαν νά τόν συλλάβουν, ἀλλά χωρίς ἀποτέλεσμα. Τό ἔμαθε ὁ Μαυρίκιος, καί ἀποφάσισε νά στείλει στόν ἀρχιληστή τά προσωπικά του φυλαχτά.  Αὐτή ἡ βασιλική χειρονομία, μαζί μέ ὅσα καλά τοῦ μήνησε, ἔφεραν τό ληστή, μέ τή συνέργεια καί τοῦ Θεοῦ, σέ ντροπή καί μετάνοια. Ἄφησε τήν παλιά του ζωή, κατέβηκε ἀπό τά βουνά καί πρόσπεσε στά πόδια τοῦ βασιλιά μετανοημένος.

Ἀντίδραση τοῦ ἑλληνικού ΥΠΕΞ στήν κατεδάφιση τοῦ Ἱ.Ναοῦ τοῦ Ἀθανασίου στήν Χειμάρα

Αντέδρασε το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών με την έκδοση αυστηρότατης ανακοίνωσης . Αλλά οι Αλβανοί προφανώς « δεν ιδρώνουν» από κάτι τέτοια...

Αντέδρασε το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών με την έκδοση αυστηρότατης ανακοίνωσης . Αλλά οι Αλβανοί προφανώς « δεν ιδρώνουν» από κάτι τέτοια διότι θεωρούμε ότι η κίνηση  κατεδάφισης του   Ι.Ναού του Αγίου Αθανασίου στην Χειμάρα  ήταν προμελετημένη μέχρι τέλους. Ο Έντι Ράμα εκτελεί «εντολές» από την Άγκυρα και θέλει να δείξει « καλό πρόσωπο» στον Σουλτάνο Ρ.Ερντογάν. Αλλιώς για ποιόν λόγο να στοχοποιήσουν ένα ναό 1000 ετών. Ετοιμάζονται  και για  άλλες προβοκάτσιες οι Αλβανοί  , ειδικά όσο αφορά παραλιακές εκτάσεις Ελλήνων σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες.

Φώτης Μιχαήλ, Τούς Ποιμένες μας, τούς θέλουμε καθαρόαιμους Ὀρθοδόξους καί ὄχι προτεσταντίζοντες καί κρυπτοπαπικούς

Τους Ποιμένες μας, τους θέλουμε καθαρόαιμους Ορθοδόξους και όχι προτεσταντίζοντες και κρυπτοπαπικούς

 

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

 

Αναρωτιέμαι πολλές φορές, ποια είναι η στάση, που οφείλει να κρατήσει ένας Ρωμηός, σε περιπτώσεις,  που η ουσία της Πίστεώς μας προσβάλλεται από κάποιους ανθρώπους, και μάλιστα από ’’έγκριτους’’ καθηγητές των λεγόμενων θεολογικών μας σχολών ή ακόμα και από γνωστούς ’’προβεβλημένους’’ Ιεράρχες;

Ή αλλιώς, μέχρι ποιο σημείο έχει το δικαίωμα ένας Ορθόδοξος Χριστιανός, εν ονόματι τάχα του δυτικόφερτου κώδικα καλής συμπεριφοράς, να σιωπά και να μην υπερασπίζεται-ομολογεί την Πίστη των Πατέρων του, όταν αυτή η Πίστις περιφρονείται από κάποιους επιτήδειους και -το χειρότερο- παραχαράσσεται και αλλοιώνεται;

Μερικοί θα σπεύσουν να πουν, ότι σ’ εμάς τους Χριστιανούς δεν πρέπουν οι αντεγκλήσεις και ότι, πάνω απ’ όλα, μπαίνει η αγάπη.

Ναι, όντως, η αγάπη είναι ο πυρήνας της Διδασκαλίας του Κυρίου μας, αλλά για ποια αγάπη μιλάμε; Εκείνη που συμβιβάζεται με το ψεύδος ή εκείνη που αληθεύει; Εκείνη που διολισθαίνει προς την αίρεση ή εκείνη που διδάσκει ανόθευτη την Αλήθεια; 

Ἡ σύνδεση κλήρου καί λαοῦ κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο

Στον τέταρτο λόγο, ο Χρυσόστομος κάνει αναφορά στις χειροτονίες. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι δε θα πρέπει να γίνονται με ανθρώπινη εισήγηση αλλά με έμπνευση της Θείας Χάριτος. Οι ανάξιοι εκλέγονται και χειροτονούνται από ανθρώπους αλλά όχι από το Θεό. Αυτός που θέλει να επιμεληθεί ψυχές άλλων, για να τα καταφέρει,  θα πρέπει πρώτα να επιμεληθει τη δική του ψυχή. Έτσι, οι χειροτονίες  δε θα πρέπει να γίνονται εσπευσμένα, για να μη γίνονται οι χειροτονούντες μέτοχοι ξένων αμαρτιών. Ο υποψήφιος θα πρέπει να εξετάζεται από τους εκλέκτορές του αλλά πρώτα και καλύτερα από τον ίδιο του τον εαυτό. Αν νιώσει λοιπόν ανάξιος, δεν θα πρέπει να δεχθεί ακόμη κι αν πιέζεται και ό,τι νιώσει έτοιμος να το πράξει.

Επιπροσθέτως, τονίζει με θέρμη ότι η μοναδική θεραπεία για το λαό είναι η διδασκαλία δια λόγου. Ιεροσύνη άνευ διδασκαλίας δε νοείται. 

Ἡ εἰκόνα τοῦ φίλου.(Ἁγίου Νεκταρίου)

Η εικόνα του φίλου

Ο φίλος είναι άνθρωπος αγαθός, υγιής στην ψυχή, σκέπτεται σωστά, αγαπάει την αρετή, είναι ακέραιος στο ήθος, πιστός στην αγάπη, ειλικρινής στον λόγο, σταθερός στην ψυχή, έντιμος σύμβουλος, θαρραλέος, αγαπάει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

  Ο φίλος ο αληθινός, είναι όμοιος σε όλα με τον φίλο του. Η χαρά του φίλου του προηγείται από τη δική του και η θλίψη του φίλου είναι και δική του θλίψη. Είναι βαθιά ευαίσθητος και διαισθάνεται την ψυχική διάθεση του φίλου πάσχει δε σε ότι πάσχει και ο φίλος του. Προλαβαίνει την εξομολόγηση του φίλου του και τρέχει να τον βοηθήσει πριν του το ζητήσει.

Τὸ ψεῦδος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΤΟ ΠΡΩΤΙΣΤΟ καθῆκον κάθε ὀρθόδοξου εἶναι νά ὑπερασπίζεται τήν πίστη του δηµοσίως καί νά εἶναι προετοιµασµένος νά δεχτεῖ ἀπειλές, διωγµούς, χλευασµούς, περιφρόνηση κ.λπ. Ἰδιαίτερα εὐαίσθητος πρέπει νά εἶναι ἀπέναντι στόν οἰκουµενισµό, ὁ ὁποῖος ἀνατρέπει τήν µόνη καί ἀκριβῆ πίστη στόν ἀληθινό Θεό.

Ὁ λόγιος ἁγιορείτης µοναχός Θεόκλητος ∆ιονυσιάτης χρησιµοποιοῦσε πολλές παροµοιώσεις, γιά νά ἀποκαλύψει τόν ὀλέθριο γιά τήν Ὀρθοδοξία οἰκουµενισµό. ∆υστυχῶς ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουµενισµοῦ ἐνθαρρύνεται καί διατηρεῖται ἀπό τό Οἰκουµενικό Πατριαρχεῖο, µέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά ἀποτελέσει τήν σωσίβιο λέµβο στήν κρίσιµη καί πολλαπλῶς ἐπικίνδυνη ἐποχή µας. Προφανῶς πρόκειται γιά πλάνη, τήν ὁποία δέν µποροῦν νά ἐγκαταλείψουν πολλοί κληρικοί καί θεολόγοι. 

Ὁ οἰκουµενισµός εἶναι κοκτέϊλ διαφόρων παράξενων θρησκευτικῶν δοξασιῶν καί ἐκκεντρικῶν φιλοσοφιῶν.

Λόγοι Γέροντος Εὐσεβίου Γιαννακάκη

 Είτε πέντε χρόνια ζήσει κανείς, είτε εκατόν πέντε δεν έχει σημασία. Αξία έχει η υγεία της ψυχής. Χαρά σ’ αυτούς που αντιμετωπίζουν την περίπτωση της ασθένειας με μετάνοια. Και είτε ζήσουν είτε όχι, θα είναι έτοιμοι. Ο Κύριος περιμένει.