DIVINE PROVIDENCE - From the Conversations and Homilies of Elder Paisios.

DIVINE PROVIDENCE

From the Conversations and Homilies of Elder Paisios.

Our duty and concern must be how to please God and our fellow men; we should not be preoccupied with our needs, as God will take care of them. There is a silent spiritual agreement between God and man. He will look after us, while we will concentrate on how to live our lives according to His will. Cast all your anxieties on Him, for He cares about you. (1 Pet 5:7).

One day, Mr. I.F. visited me from Germany. He had just completed a study for the construction of a fish pound in Komotini (a city in Northern Greece), and asked me to pray that he get the state’s approval for it. I asked him out of curiosity to tell me about the method of the fishes’ reproduction and their growth in the fish pound. He replied:

Πίστη και ζωή.Τί συμβαίνει ὅταν κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδολογικό ἤ στό Χριστολογικό δόγμα

Ἡ ὑπέρβαση τῶν ὁρίων, πού θέτουν τά δόγματα ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ἀπώλεια. Ἄν λ.χ. κάποιος δέν πιστεύει σωστά στό Τριαδικό δόγμα, καί σφάλλει ἐν γνώσει του, ἔστω καί ἐλάχιστα, ὡς πρός αὐτό, μᾶς διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι αὐτό τό  «ἐλάχιστα», τόν βγάζει ἔξω ἀπό αὐτό τό πλαίσιο τῆς ζωῆς, δηλαδή ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Κι αὐτό διότι ἡ ζωή τοῦ πιστοῦ πρέπει νά εἶναι ζωή κατά τό πρότυπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, δηλαδή ζωή ἑνότητος ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρός, πού εἶναι ταυτή μέ τήν δόξα τοῦ Υἱοῦ καί τήν δόξα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἡ μετοχή μας σ’ αὐτήν τήν ἄκτιστη Θεία δόξα, τήν ὁποία προσφέρει ὁ Χριστός στούς γνήσιους μαθητές Του, μᾶς κάνει «ἕνα» μεταξύ μας, στήν οἰκογένεια, στήν ἐνορία, στό μοναστήρι, στήν Μητρόπολη, σ’ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Ἀνήκουμε στήν Ἐκκλησία, ὅταν γινόμαστε «ἕνα» μεταξύ μας[33], καθώς καί μέ τόν Κύριο, διά τῆς μετοχῆς μας στήν ἄκτιστη θεοποιό Θεία ἐνέργεια.

Εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ζοῦμε Ἁγιοτριαδικά, δηλ. ὅταν ἔχουμε: α) μία ψυχή, μία καρδιά[34], β) ἕνα   φρόνημα (γιά τήν ἀκρίβεια: ταὐτό φρόνημα), καί γ) μία ἐνέργεια (γιά τήν ἀκρίβεια: ταὐτή ἐνέργεια).

Ἡ φροντίδα γιά τήν ψυχή. (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου).

ΟΣΟΙ υπερηφανεύονται για τα καλά τους έργα και δεν έχουν πίστη στο Θεό, μοιάζουν με λείψανα νεκρών, που είναι ντυμένα με ωραία ρούχα, αλλά δεν αισθάνονται την ωραιότητά τους. Σε τι ωφελείται, δηλαδή, ο άνθρωπος , όταν έχει ψυχή ντυμένη με καλά έργα αλλά νεκρή; Τα έργα γίνονται για τον Κύριο και με την ελπίδα των επουράνιων βραβείων. Αν , λοιπόν, αγνοείς Εκείνον που προκηρύσσει τα βραβεία , τότε για ποιόν αγωνίζεσαι;

Για να φάει κανείς, πρέπει να είναι ζωντανός. Όποιος δεν έχει ζωή, δεν είναι δυνατό να δεχθεί τροφή. Για να ζήσει κανείς αιώνια, πρέπει να έχη πίστη στο Χριστό, πίστη που τρέφεται και με τα καλά έργα. Όποιος δεν έχει πίστη στο Χριστό, ακόμα κι αν κάνει καλά έργα, δεν είναι δυνατό να κερδίσει την ουράνια βασιλεία, αν έχει ζωντανή πίστη. Και θα σας το αποδείξω στη συνέχεια.

Ο ληστής, που σταυρώθηκε μαζί με τον Κύριο, κέρδισε τον παράδεισο μόνο και μόνο με την πίστη του.

Ο εκατόνταρχος Κορνήλιος έκανε πολλές ελεημοσύνες και προσευχές, αλλά δεν γνώριζε το Χριστό.

Τό «Κύριε Ἐλέησον» ἔχει 100 δραχμές, τό «Δόξα σοι ὁ Θεός» 1.000! (Ὅσιος Γέροντας παπα Τύχων· γέροντας Ὁσίου Παϊσίου Ἁγιορείτου)

Γέροντα, τι σημαίνει το «δόξα σοι ο Θεός»;
– «Δόξα σοι ο Θεός» θα πη «να γίνη γνωστός ο Θεός στους ανθρώπους». Βλέπεις και εκείνο που είπε ο Χριστός: «Εγώ σε εδόξασα επί της γης …και νυν δόξασόν με σύ, Πάτερ», μερικοί το παρεξηγούν και λένε: «Εγώ Πατέρα, Σε έκανα γνωστό επί της γης, κάνε με γνωστό κι Εσύ, για να πιστέψουν οι άνθρωποι».
– Γέροντα, αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το «δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό;

Ἔχουμε ἀγάπη;Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_930.html

Τό ἀληθινό πρωτεῖο

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Μ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ

«Ουχ ούτως έσται εν υμίν»
Γεμίζει απογοήτευση η ψυχή του ανθρώπου, όταν βλέπη τους δύο Μαθητάς την στιγμή, που ο Χριστός τους εισάγει στο Πάθος Του που πλησιάζει, να του ζητούν δόξες και μεγαλεία. Είναι γνώρισμα της νοσηρής φιλοδοξίας μας να κλείνωμε τα μάτια και να σφραγίζωμε τ’ αυτιά μας στο πάθος του άλλου. Αυτό έπαθαν και οι δύο μαθηταί. «Πατά επί πτωμάτων», θα πη με την υπερβολή της αλήθειας για τον φιλόδοξο ο Λαός μας. Γιατί τα πρωτεία αποκτώνται με θυσίες, τις περισσότερες όμως φορές των άλλων. Το τραγικό δε είναι πως οι δύο μαθηταί ζητούν από τον ίδιο τον Χριστό να ικαναποιήση τον ανόητο πόθο των. Γι’ αυτό ο Χριστός τους λέγει….
Ουκ οίδατε τι αιτείσθε!
Δεν ξέρετε τί ζητάτε! Πόσο δύσκολο είναι, αλήθεια, να γνωρίζη ο άνθρωπος, τι πρέπει να ζητά από τον Θεό! Όχι σπάνια δεν εισακούονται οι προσευχές μας. Δεν οφείλεται τούτο φυσικά στην ασπλαχνία και αδιαφορία του Θεού, αλλά στο ότι «ζητάμε κακά» (Ιακ. δ’ 3).

«Περί πνευματικῆς ἀναισθησίας» μέρος γ΄

ΟΜΙΛΙΑ 1η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Ἀναισθησία: μία βαρύτατη νόσος.

Τί εἶναι αὐτή ἡ πνευματική ἀναισθησία; Κατ᾿ ἀρχάς εἶναι νόσος, εἶναι ἀρρώστια· ὅπως ἀκριβῶς θά λέγαμε ὅτι αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν βλέπει, συνεπῶς κάτι ἔχουν τά μάτια του, εἶναι ἄρρωστα· ἤ δέν ἀκούει· κάτι ἔχουν τά αὐτιά του, δέν ἀκούει. Νόσος ὅμως βαρύτατη. Βαρύτατη!

Ὁ Διάβολος ἐπιδιώκει τή βλάβη τῶν αἰσθήσεών μας,

ἐνῶ ὁ Χριστός τή θεραπεία τους.

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ μία παρέκβαση· ἀνοίγω μιά παρένθεση. Ξέρετε γιατί οἱ δαίμονες κυριαρχοῦσαν πάνω στούς ἀνθρώπους καί τούς ἔκαναν δαιμονισμένους ἤ κουφούς ἤ τυφλούς ἤ παραλυτικούς; Γιά νά μή μποροῦν νά πᾶνε νά ἀκούσουν, νά περπατήσουν καί νά ἀκούσουν τά λόγια τοῦ Θεοῦ ἤ νά δοῦν μέ τά μάτια τους τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ.

Μήν πηγαίνετε πολύ μακρυά. Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος λέει «ὅταν θά γεράσω θά μετανοήσω», ὅταν ἔρχεται τό γῆρας –πού εἶναι γνωστό ὅτι δέν ἔρχεται μόνο του, ἀλλά συνοδεύεται μέ τήν καταστροφή τῶν αἰσθήσεων– ὁ ἄνθρωπος δέν ἀκούει πιά πολλές φορές ἤ δέν βλέπει. Πάει ὁ πνευματικός στό κρεββάτι τοῦ θανάτου καί προσπαθεῖ νά ἐπικοινωνήσει μέ τόν ἄνθρωπο αὐτό, πού κάποτε ἔλεγε «ὅταν θά γεράσω θά μετανοήσω»· ἀλλά ματαίως, ἡ ἐπικοινωνία εἶναι ἀδύνατη.

Αὐτός πού σέ ἔπλασε ἐνδιαφέρεται γιά τή σωτηρία σου (Μ. Βασιλείου).

Υπάρχουν, αγαπητέ, δύο τρόποι προσευχής: ο ένας είναι της με ταπεινοφροσύνη δοξολογίας και ο δεύτερος, που ακολουθεί, της αιτήσεως. Όταν λοιπόν προσεύχεσαι, μην αρχίζεις αμέσως με αίτηση αλλιώς γίνεται ύποπτη η προαίρεσή σου, ότι δηλαδή προσεύχεσαι στο Θεό πιεζόμενος από ανάγκη.

Όταν λοιπόν αρχίσεις την προσευχή, άφησε τον εαυτό σου κατά μέρος, τη γυναίκα, τα παιδιά σου· άφησε τη γη, πέρασε πάνω από τον ουρανό, άφησε όλη την κτίση, ορατή και αόρατη, και άρχισε από τη δοξολογία του Ποιητή των όλων. Και όταν τον δοξολογείς, να μην περιπλανάται ο νους σου εδώ κι εκεί, ούτε να μυθολογείς όπως οι εθνικοί, αλλά διαλέγοντας από τις άγιες Γραφές να λέγεις: «Σε ευλογώ, Κύριε, τον μακρόθυμο, τον ανεξίκακο που μακροθυμείς κάθε μέρα για τα πλημμελήματά μου και που έδωσες σε όλους μας το δικαίωμα της μετανοίας.

Κυριακή ΙΔ' Ματθαίου: Ἀπόστολος-Εὐαγγέλιο-Ὁμιλία γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

 ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΙΣ ΧΩΝΑΙΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Α´ 21 - 24

²¹ ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ²² ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. ²³ Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. ²⁴ οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε.

ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Β´ 1 - 4

¹ Ἔπειτα διὰ δεκατεσσάρων ἐτῶν πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ Τίτον· ² ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ ἀνεθέμην αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον ὃ κηρύσσω ἐν τοῖς ἔθνεσι, κατ’ ἰδίαν δὲ τοῖς δοκοῦσι, μήπως εἰς κενὸν τρέχω ἢ ἔδραμον. ³ Ἀλλ’ οὐδὲ Τίτος ὁ σὺν ἐμοί, Ἕλλην ὤν, ἠναγκάσθη περιτμηθῆναι, ⁴ διὰ δὲ τοὺς παρεισάκτους ψευδαδέλφους, οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσωνται· 

Ἡ φωτογραφία πού ἔδωσε ὁ Μητροπολίτης Γλυφάδας στήν ἐπιστροφή ἀπό τό Ἅγιο Φῶς καί δείχνει τόν Χριστό!