Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 20-09-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. β΄ 16 - 20

β΄ 16 - 20



Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Η΄ 34 - Θ΄ 1

Η΄ 1 - Θ΄ 1





Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

From pride to repentance (Saint Maximos the Confessor)

People who are proud of the gifts they’ve received and boast as if they hadn’t received them from God (I Cor. 4, 7) rightly call down upon themselves the wrath of God, Who allows the devil to wage mental warfare against them, to disturb them in the manner of practicing the virtues and to muddy their transparent knowledge in contemplation.

In this way, they’ll learn about their sickness and recognize the only force within us that fights against the passions.

Κυριακή μετά τήν Ὕψωση: Ὄχι ἐπανάσταση​, ἀλλά ἀνάσταση († Μητροπ. Σερβίων καί Κοζάνης Διονύσιος)

Η περασμένη Κυριακή ήταν η Κυριακή «προ της Υψώσεως», η χθεσινή είναι η Κυριακή «μετά την Ύψωσιν». Εκείνη ήταν το προανάκρουσμα της μεγάλης εορτής του Σταυρού, η χθεσινή είναι ο απόηχος της εορτής που πέρασε. Η εορτή του Σταυρού πέρασε κι η Εκκλησία εξακολουθεί να κάνει λόγο για το Σταυρό· ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο και πολλά τροπάρια υπόθεση έχουν το Σταυρό του Κυρίου. Αλλά όλη η Εκκλησία κι η θεία λατρεία κι η πίστη μας κι η ζωή μας είναι ο Σταυρός του Κυρίου· ο Σταυρός κι η Ανάσταση, που είναι οι δύο όψεις του ίδιου πράγματος, καθώς το ψάλλομε το Μέγα Σάββατο· «Δόξα, Κύριε, τω Σταυρώ σου και τη Αναστάσει σου». Είναι μεγάλη μας τιμή που είμαστε χριστιανοί· μεγάλη μας τιμή και μεγάλη μας ευθύνη. Γιατί ο χριστιανός δεν είναι μόνο ένα όνομα κι ένας τίτλος, αλλά είναι κι ένας σταυρός κι ένα χρέος. Όχι κάθε σταυρός, αλλά ο Σταυρός του Κυρίου.

Προσοχή στόν ἑαυτό μας , ὄχι στίς πράξεις τῶν ἄλλων

Σε κάθε ψυχή ανάβει η σπίθα της θείας αγάπης, σε κάθε ψυχή μπορείς να βρεις το καλό και το αγαθό, αλλά εμείς έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους άλλους μόνο ελαττώματα. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν προσέχουμε τον εαυτό μας. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας, την εσωτερική μας ζωή,  τότε ποτέ δεν θα προσέχουμε τις ξένες αμαρτίες. Οι υπόνοιες για τους άλλους δεν είναι χριστιανικό ιδίωμα. Γι’ αυτό μη εξοικειώνεστε μ’ αυτές. Η κατάκριση προσέρχεται βασικά από την υπερηφάνεια. Τον εαυτό σας να κοιτάτε περισσότερο και για τον εαυτό σας να διαβάζετε πνευματικά βιβλία και όλα να τα εφαρμόζετε στον εαυτό σας.

Νά ἀγωνίζεσαι καί νά κάνεις ὑπομονή ἐάν θέλεις νά φᾶς πνευματικούς καρπούς (Ἁγίου Παϊσίου)

• Γέροντα, βλέπω ὅτι δὲν προχωράω πνευματικὰ καὶ στενοχωριέμαι.
  
  – Μιὰ φορὰ κάποιος εἶχε φυτέψει ἕνα κλῆμα καί, ἐνῶ δὲν εἶχε πιάσει ἀκόμη ρίζες, εἶχε τὴν ἀπαίτηση νὰ βγάλη σταφύλια, νὰ κάνη ἄφθονο κρασί, γιὰ νὰ πίνη, νὰ εὐφραίνεται καὶ νὰ μεθάη.
  Ἔτσι κάνεις κι ἐσύ. Φύτεψες μιὰ κληματσίδα καὶ θέλεις ἀμέσως νὰ πιῆς κρασί. Αὐτὸ δὲν γίνεται.

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἠσαΐας (29ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

 

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Κατά τῶν ψευδοπροφητῶν τῆς Ἰουδαίας (28,7-13)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

1. Ἡ περικοπή μας περιέχει ἕνα ἔλεγχο τοῦ προφήτου Ἡσαΐου πρός τούς ἱερεῖς καί τούς προφῆτες τῆς Ἰουδαίας, τούς προφητεύοντας ὄχι κατά τήν βουλή τοῦ Γιαχβέ, ἀλλά κατά τό θέλημα τοῦ βασιλέως καί παραπλανοῦντας ἔτσι τόν λαό. Σέ κάποιο εὔθυμο δεῖπνο, στήν αὐλή τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος ἤ σέ κάποιο ἄλλο ἱερό, ὅπου, μετά ἀπό προσφερθεῖσα θυσία, συνέτρωγαν οἱ ἱερεῖς καί οἱ προφῆτες, ἐμφανίζεται ὁ Ἡσαΐας καί τούς ἐλέγχει ὡς μεθυσμένους ἀπό τό κρασί (στίχ.7) καί ἀρνήθηκε, λοιπόν, σ᾽ αὐτούς τό δικαίωμα τῆς ὀρθῆς κρίσεως. «Σκοτισμένοι – λέγει γι᾽ αὐτούς – εἶναι κατά τάς ὁράσεις, ζαλισμένοι εἶναι ὅταν πρόκειται νά κρίνουν» (στίχ. 7β· βλ. Ἑβρ.).

«Οἱ Χριστιανοί μέσα στόν κόσμο» μέρος β΄

ΟΜΙΛΙΑ 2η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

«Οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τοῦτο ὡς μή καταχρώμενοι·

παράγει γάρ τό σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου.»

Α΄ Πρός Κορ. ζ΄ : 31

 

 Τί εἶναι κόσμος.

Ὅπως λέγει ὡραιότατα ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος, «κόσμος ἐστίν ὄνομα περιεκτικόν ἐπιπίπτον ἐπί τά εἰρημένα πάθη»¹. Τό λέει ἐξ ἄλλου καί ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης αὐτό· στόν ὁποῖο κόσμο λέει ὅτι ὑπάρχει ἡ ἐπιθυμία ἡ κακή, ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου καί λοιπά². Τί εἶναι λοιπόν κόσμος; Τό περιεκτικόν ὄνομα τῶν παθῶν. Δηλαδή ἄν ἔπρεπε νά ὀνομάσουμε ὅλα τά πάθη πού μαστίζουν τόν ἄνθρωπο μέ ἕνα ὄνομα, αὐτά θά τά λέγαμε: κόσμος· καί ἄν θά ἔπρεπε νά κάνουμε μία ἀνάλυση τῆς ἐννοίας κόσμος, θά ἀναφέραμε τά ἐπιμέρους ὀνόματα τῶν παθῶν.

Συναντήσεις δύο συγχρόνων Ἁγίων (Γέροντας Ἰάκωβος Βαλoδῆμος καὶ Ὅσιος Παΐσιος Ἁγιορείτης)

Γράφει ὁ Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,

Ἡ ἁγιότης δὲν κρύβεται. Εἶναι μαγνήτης, ποὺ ἑλκύει. Εἶναι τὸ λαμπερὸ ἀστέρι, ποὺ φωτίζει ὅλους μας στὸ σκοτάδι τῆς χίμαιρας καὶ τῶν προβλημάτων τῆς καθημερινότητος.
Εἶναι ἡ ὄαση τῶν κουρασμένων ὁδοιπόρων στὴν ἔρημο τῶν θλίψεων καὶ τῶν κρίσεων.
Εἶναι ἡ πηγὴ μὲ τὸ γάργαρο νερό, ποὺ ξεδιψάει κάθε διψασμένο. Εἶναι τὸ εὐωδιαστὸ λουλούδι στὴ δυσώδη κοπριὰ τῶν ὀρθολογιστῶν καὶ ἀθέων.
Εἶναι ἡ πραγμάτωση τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εἰρήνης σὲ ἕναν κόσμο ἄστοργο, ἀφιλάδελφο, ταραγμένο καὶ πολεμούμενο ἀπὸ πλῆθος ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν.

«Σέ μία ἀποκάλυψη ὁ Ἅγιος Νεκτάριος εἶπε, ὅτι οὔτε 5 τοῖς χιλίοις δέν περνοῦνε γιά τόν παράδεισο...! ὅλοι οἱ ἄλλοι πᾶνε γιά τήν κόλαση»

Μέ ἔλεγε μιά ψυχή: Εἶδα στόν ὕπνο μου, ὅτι βρισκόμουν στό Κοιμητήριο τῆς Ἀναστάσεως στόν Πειραιᾶ. Χιλιάδες σταυροί... Σέ κάθε δέ τάφο πάνω, ἦταν καί μία σημαία μαύρη.

Καλά δέν εἶδες καμμία λευκή σημαία; τόν ρώτησα.

Εἶδα μερικές λευκές, μέ ἀπάντησε. Καί ἀπό περιέργια πῆγα νά δῶ, σέ ποιούς ἀνῆκουν αὐτές οἱ λευκές σημαῖες. Καί διαπίστωσα, ὅτι ἐπί τό πλεῖστον ἀνῆκαν σέ μικρά παιδιά. Ὑπῆρχαν καί μερικές, πού ἀνῆκαν σέ μεγάλους. Ὅλες οἱ ἄλλες σημαῖες ἦταν μαῦρες, σέ ἐκεῖνο τό ἀπέραντο κοιμητήριο... Αὐτά μέ εἶπε.

''Γιατί δέν ἔδωσα περισσότερη προσοχή στούς συνανθρώπους μου'';(Γέροντας Ἀρσένιος)

Γέροντας Αρσένιος Παπατσιόκ

 

 Ελεημοσύνη δεν είναι μόνο να δίνης από το σακουλάκι σου. Ελεημοσύνη είναι να δέχεσαι τον άνθρωπο να καθίσει δίπλα σου, χωρίς να τον απομακρύνεις με τον λογισμό σου. 
Έχεις κάποιο συνάδελφο, ο οποίος διέρχεται μια συμφορά στην ζωή του. Πρέπει να ξέρης πώς να τον παρηγόρησης, πώς να καταπραΰνεις το πρόσωπό του. Για τους φτωχούς μπορείς να κάνης μια σύντομη προσευχή: