Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 29-09-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσσίους κεφ. ε΄ 20 - 25

ε΄ 20 - 25





Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ε΄ 12 - 16

Ε΄ 12 - 16




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Everything towards God

Knowledge, sensation, understanding, contemplation, insight and every movement of the intellect, everything in all things, should be directed towards God.
“Blessed Joseph the Hesychast”

http://asceticexperience.com/2015/09/everything-towards-god/

Ὁ πνευματικός δὲν μπορεῖ ἀλλιῶς νὰ δώσει ὠφέλεια στοὺς ἀνθρώπους ἂν δὲν μπεὶ μέσα στὴν διαδικασία τῆς θυσίας, Γέροντας Μάξιμος, Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπω*

             

Γέροντας Μάξιμος , Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω*

Ὁ Πνευματικὸς εἶναι ἕνα ἄλλο πρόσωπο. Δὲν έχει καμία σχέση μὲ τὶς ἐπιστημονικὲς ἐπιδόσεις στὴ ζωὴ αὐτή. Δὲν ἔχει καμία πληροφορία ἀπὸ τὶς θεωρίες τοῦ κόσμου. Ἴσως πολλὲς φορὲς νὰ τὶς ξέρει, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ τὶς ἐμπιστευτεῖ, γιατὶ οἱ θεωρίες τοῦ κόσμου ἔχουν καὶ τὶς μεταλλαγές τους καὶ τὶς ἐπιπτώσεις τους. Σήμερα λένε αὐτό, αὔριο λένε τὸ ἄλλο. Τὸ ἔργο τοῦ Πνευματικοῦ πατρὸς θὰ ἔλεγα τελικὰ εἶναι χάρισμα. Δὲν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Ὅπως αὐτὸς ποὺ δωρίζει ἕνα χάρισμα «οὔκ ἐστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» ὁ Χριστὸς δηλαδή, ποὺ μὲ τὸ Ἅγιό του Πνεῦμα Χριστοποιεῖ τοὺς ἀνθρώπους, ἔτσι καὶ τὸ χάρισμα ποὺ λαβαίνει ὁ Πνευματικὸς δὲν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, δὲν εἶναι ἔργο τῆς ἐπιστήμης καὶ γνώσεως ἐπιστημονικῆς. Γι᾿αὐτὸ καὶ ἀκολουθεῖ καὶ ἄλλες διαδικασίες.

Πολλοὶ Πνευματικοὶ ἔπεσαν σ᾿ αὐτὴν τὴν πλάνη καὶ νόμισαν ὅτι θὰ προσφέρουν ἔργο Πνευματικὸ μὲ τὸ ν᾿ ἀκολουθήσουν γνωστικὲς μεθόδους τοῦ κόσμου. Καὶ σπούδασαν ψυχολογία καὶ σπούδασαν κοσμικὲς ἐπιστῆμες καὶ μπῆκαν μέσα στὴ διαδικασία τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς θεραπείας τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐφήρμοσαν μεθόδους ὄχι παραδοσιακούς-ἐκκλησιαστικούς, ὅπως τὶς παραλάβαμε ἀπὸ τὴν δισχιλιετὴ πεῖρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ ἐφήρμοσαν μεθόδους ἐπιστημονικὲς καὶ στὸ τέλος ἀπέτυχαν.

Ἡ καθημερινότητα ὡς μοχλός σωτηρίας (Ἀρχ. Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσσεξ)

Η πνευματική μας πρόοδος εξαρτάται κυρίως από τη στάση μας 204. Ο σκοπός που θέτουμε στη ζωή μας εμποτίζει όλες τις πράξεις μας. Αν π.χ. επιδιώκουμε πρώτα απ’ όλα να κερδίσουμε χρήματα, όλα όσα θα κάνουμε θα απορρέουν από εκεί. 205. Η εργασία, η κοινωνική θέση δεν έπρεπε να έχουν καμιά σημασία στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Η υπεροχή δεν είναι εξωτερική, αλλά εσωτερική: Όποιος αγαπά περισσότερο τον Θεό, όποιος προσεύχεται περισσότερο, όποιος προσπαθεί περισσότερο να φυλάξει τις εντολές, θα είναι πιο κοντά στον Κύριο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ελευθερώστε το πνεύμα σας από κάθε σκέψη «καριέρας». Δεν υπάρχει καριέρα στην πνευματική ζωή. 206. Αν η εν Χριστώ σωτηρία είναι ο μοναδικός σκοπός της ζωής μας, ό,τι κάνουμε γίνεται πράξη προσευχής, πράξη λειτουργική.

Τό θαῦμα…

Στ’ Άγιον Όρος , υπάρχει το καστρομονάστηρο των Ιβήρων, που στέκει αρχοντικό δίπλα στη θάλασσα, θαρρείς περιμένοντας να ξεκουράσει κάθε ναυαγό της ζωής που θα φτάσει στην πύλη του. Αρχαίο μοναστήρι που το σκεπάζει η θαυματουργός Εικών της Κυράς Πορταίτισσας , που ταξίδεψε και βρέθηκε εκεί με θαυμαστό τρόπο, για να φυλά το Μοναστήρι Της με τους τόσους ανθρώπους να έχουν βρέξει με δάκρυα προσευχής τα πατώματα του. Τα μεγάλα τειχιά κρύβουν πίσω τους την θαυμαστή Εικόνα η οποία κρύβει πάνω Της, δεήσεις και ικεσίες αιώνων, από χείλη ευλαβικά που σιγοψιθύρισαν , μυστικές καρδιακές προσευχές, ίσα- ίσα να τις ακούει μόνον Εκείνη…

Αν σταθείς εμπρός στην Εικόνα Της, θα προσέξεις μερικά αυτοκρατορικά ολόχρυσα φλουριά, αναθήματα ευλαβείας Χριστιανών Βασιλέων, που στάθηκαν με δέος μπροστά Της, αναγνωρίζοντας Την ως την μόνην Βασίλισσα! Ποιος μπορεί να ξεφύγει από το άγρυπνο βλέμμα Της….

Χρόνια δύσκολα ήταν τότε , όταν κάποιος Χριστιανός βρέθηκε στο Όρος της Παναγιάς.

Ἐξουσία καί ἄρχοντες (Σάββας Ἡλιάδης, Δάσκαλος)

 

(Η Αγία Γραφή και οι άγιοι οδηγοί μας στις  εκλογές)

Ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή, στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο γράφει: «Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω· οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν».(Ρωμ. 13,1) Και η μετάφραση: «Ο κάθε ένας ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, διότι δεν υπάρχει εξουσία παρά από το Θεό και οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν ταχθεί από το Θεό».
Το καθεστώς του κράτους, λοιπόν, είναι σύμφωνο προς το σχέδιο του Θεού, ο οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο να ζει κοινωνικά. Άρα η ύπαρξη της εξουσίας ουσιαστικά κάνει πράξη αυτό που σκέφτηκε ο Θεός για τον άνθρωπο, για την κοινωνικότητά του.

Σχολιάζει ο άγιος Χρυσόστομος: «Το να υπάρχουν αρχές και οι μεν να είναι άρχοντες οι δε αρχόμενοι, λέγω, είναι έργο της σοφίας του Θεού, για να μη γίνονται όλα αμελώς και χωρίς φροντίδα, ώστε να βρίσκεται σε ακαταστασία ο κόσμος, όπως τα κύματα που περιφέρονται εδώ κι εκεί».

Τό Μυστήριο τῆς Παιδείας τοῦ Θεοῦ (Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος [Βλάχος] )

Παιδεία του Θεού είναι οι ελεύσεις και οι αποκρύψεις της Χάριτος και όλη η γνώση περί του Θεού και της αιωνίου ζωής πού προσφέρεται στον άνθρωπο ο οποίος δέχεται αυτές τις ελεύσεις και τις αποκρύψεις της Ακτίστου Χάριτος. Αυτή η παιδεία του Θεού, όπως παρατηρήθηκε προηγουμένως, είναι ένα μυστήριο, αφού ό,τι γίνεται και ενεργείται μέσα στην Εκκλησία είναι μυστήριο. Στηριζόμαστε πολύ στην διδασκαλία των αγίων Πατέρων πού είναι «οι πείρα μεμυημένοι» και έχουν δεχθή την αποκάλυψη του Θεού γύρω από αυτές τις πραγματικότητες.

Για την παιδεία του Θεού υπάρχουν πολλά χωρία μέσα στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Δεν έχουμε πρόθεση να τα αναλύσουμε διεξοδικά. Απλώς και μόνον αναφερόμαστε στην προς Εβραίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου. Εισαγωγικά μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι οι εξ Εβραίων Χριστιανοί, προς τους οποίους απευθύνεται ο Απόστολος Παύλος, εδέχθησαν την Χάρη του Χριστού και αμέσως μετά αντιμετώπισαν διωγμούς εκ μέρους των άλλων συμπατριωτών τους. Και επειδή είχαν λίγο κλονισθή, γι’ αυτό συγγράφει την επιστολή αυτή ο Απόστολος τονίζοντας μερικές αλήθειες μεταξύ των οποίων, ότι ο διωγμός και γενικά ο πειρασμός είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με τα παιδιά του Θεού. Σ’ αυτό το μυστήριο της παιδείας αναφέρεται όλο το ΙΒ’ κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής.

Τί προεικονίζει τό «Μέγα σημεῖο», πού εἶδε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στήν Ἀποκάλυψη

Το Μέγα σημείο που είδε ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής, προεικόνιζε την πανεύσπλαχνη Σκέπη μας, το οποίο σημείο θα φανερωθεί κατά τη συντέλεια όλης της κτίσεως.
«Ανοίχτηκε ο Ναός του Θεού, που είναι στον ουρανό, και φανερώθηκε η κιβωτός… και ακολούθησαν αστραπές, φωνές, βροντές, σεισμός και χοντρό χαλάζι. Και φανερώθηκε στον ουρανό μεγάλο σημείο, μια γυναίκα ντυμένη με τον ήλιο» (Αποκ. ια’ 19, ιβ’ 1).
Γιατί άραγε το σημείο που προεικονίζει την Υπεραγία Θεοτόκο δεν φανερώθηκε πριν από τις αστραπές, τις βροντές, τις φωνές, τους σεισμούς και το χαλάζι, οπότε όλα ειρήνευαν, αλλά φανερώθηκε στη διάρκεια αυτής της φοβερής ταραχής του ουρανού και της γης;

Γιατί μερικοί γεννιοῦνται καλόγνωμοι καί μέ καλό χαρακτήρα, ἐνῶ ἄλλοι ἀπό μωρά ταλαιπωροῦν τό περιβάλλον τους;

Ένα μέρος της κληρονομικότητας ανήκει στη φύση γενικώς. Σε όλους υπάρχει ο καλός και ο κακός εαυτός. Ο καλός είναι από το Θεό, ενώ ο κακός οφείλεται στην πτώση, στην απομάκρυνση από το Θεό. Βλέπουμε σε όλα τα παιδιά πως, ενώ υπάρχει η απονήρευτη και άδολη αγάπη, υπάρχει όμως και ο κακός εγωισμός και η ζήλια.

Άλλο μέρος της θετικής ή αρνητικής κληρονομικότητας οφείλεται στους προγόνους. Ο αγιασμός των προγόνων ευλογεί γενιές απογόνων. Η χάρη του Θεού που κατοικεί στα αγιασμένα μέλη της οικογένειας μεταφέρεται από γενεά σε γενεά.

ρήματα Ζωῆς: Ζοῦμε τόν Χριστό, πετᾶμε!

Ζούμε τον Χριστό, πετάμε! Τότε νιώθουμε μεγάλες χαρές κι έχουμε ωραία πνευματικά βιώματα. Τότε σιγά-σιγά γινόμαστε αιχμάλωτοι του αγαθού, αιχμάλωτοι του Χριστού. Κι όταν γίνει κανείς αιχμάλωτος του καλού, τότε δεν μπορεί να κακολογήσει, δεν μπορεί να μισήσει, δεν μπορεί να πει ψέματα. Δεν μπορεί, και να θέλει ακόμη.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης 

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-zoume-ton-christo-petame/