While the light of day still shines (Saint Ephraim the Syrian)

 The times and years of the world are pleasant, but vanish like smoke. They’re like a fleeting dream and our days are like shadows.
The evening passes quickly and the morning doesn’t linger…
Make haste, then, sinner, to receive forgiveness while the light of day still shines upon you.

» Saint Ephraim the Syrian

Source:  pemptousia.com
http://www.diakonima.gr/2015/09/16/ephraim-the-syrian-while-the-light-of-day-still-shines-saint/

Ἀναγκαῖος ὁ χωρισμός ἀπό τόν κόσμο

«Κανείς δέν μπορεῖ νά πλησιάσῃ στόν Θεό, παρά μόνον αὐτός, πού χωρίζεται ἀπό τόν κόσμο· χωρισμό ἀπό τόν κόσμο ἐννοῶ, ὄχι τήν ἀναχώρησι τοῦ σώματος, ἀλλά τήν ἀναχώρησι ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου»¹. Αὐτά μᾶς διδάσκει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός διά τοῦ μεγάλου Ὁσίου Του Ἰσαάκ τοῦ Σύρου. Δέν μᾶς διδάσκει νά φύγουμε ἀπό τόν κόσμο καί νά γίνουμε μοναχοί ἤ ἀναχωρητές. Μᾶς προτρέπει ὅμως νά φύγουμε ἀπό τήν κοσμική νοοτροπία, ἀπό τήν ὑποδούλωσι στά πράγματα τοῦ κόσμου.

Μᾶς καλεῖ σέ μία εἰρηνική ἀλλά καί μεγαλειώδη ἀντίστασι στά τρία «Φ», στήν Φιληδονία, τήν Φιλαργυρία καί τήν Φιλοδοξία. Αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς μεγάλες ἄρρωστες ἀγάπες, οἱ ὁποῖες κυβερνοῦν τόν κόσμο καί τούς ὑποτακτικούς του. Ὁ Κύριος διά τοῦ Ἁγίου Του μᾶς καλεῖ νά πολεμήσουμε, νά ἀρνηθοῦμε, καί νά ἀποβάλλουμε:

Πῶς μετέχουμε στὴ Θεία χάρη_mp3

Π. Σάββας 2015-06-03_Πῶς μετέχουμε στὴ Θεία χάρη_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-06-2015 (Σύναξη στὸ Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Γέρων Γερμανός - Περί Ἀγάπης

ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΠΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΝ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ

Μέρος Β'

ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

* Εκείνος, που αγωνίζεται να αποκτήση τελεία αγάπη, τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τον πλησίον, αυτός μπορεί και ομολογεί τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν «εν Πνεύματι Αγίω» (βλ.. Α’ Κορ. 12, 3).

* * *

* Πρέπει να πιστεύης ότι σε αγαπά ο Θεός, ακόμη κι αν όλοι οι άνθρωποι σε αποστραφούν κι αν όλοι σε εγκαταλείψουν.

* * *

* Όταν σου έλθη λογισμός πως δεν σε αγαπούν και δεν σου συμπαραστέκονται, τότε να θυμάσαι πως, όταν όλοι σ’ εγκαταλείψουν, όμως έχεις τον Θεό για βοηθό. «Ο πατήρ μου», λέγει ο Δαβίδ, «και η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με, ο δε Κύριος προσελάβετό με» (Ψαλμ. 26, 10).

Ὅσιος Παΐσιος: Ἡ Παναγία τρέχει ἀμέσως νά μᾶς βοηθήσει

– Γέροντα, γιατί η Παναγία άλλοτε µου δίνει αµέσως αυτό που της ζητώ και άλλοτε όχι;

– Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αµέσως στην προσευχή µας όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, για να αποκτήσουµε λίγη παλληκαριά.
Όταν ήµουν στην Μονή Φιλοθέου, µια φορά, αµέσως µετά την αγρυπνία της Παναγίας µε έστειλε ένας Προιστάµενος να πάω ένα γραµµα στην Μονή Ιβήρων.

Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της µονής και να περιµένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο µοναστήρι µας – απόσταση µιαµιση ώρα µε τα πόδια.

Ἅγ. Ἀθανάσιος Πάριος, 'Ἀπολογία Χριστιανική'

Κυκλοφόρησε προσφάτως ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Γρηγόρη τὸ βιβλίο τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου «Ἀπολογία Χριστιανική». Τὸ κείμενο παρατίθεται μὲ ἀπόδοση στὴν Νέα Ἑλληνική, ἐνῶ τὰ προλεγόμενα καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ ἐπιμέλεια, ἔγιναν ἀπὸ τὸν πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό.

Πρόλογος του Εκδότη (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΗ)

Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος της Φιλοκαλικής Αναγέννησης περί τα τέλη του 18ου αιώνα, γνωστού ως κινήματος των Κολλυβάδων, αλλά και ένας από τους κορυφαίους διδασκάλους του υποδούλου Γένους. Το έργο του, ωστόσο, είχε παραμείνει στην αφάνεια και την σιωπή για πολλές δεκαετίες.

Και όμως, ο λόγος του είναι και βαθύτατα πατερικός, αλλά και προφητικός για την εποχή του και εν πολλοίς επίκαιρος για την δική μας: Το απολογητικό του έργο είχε στραφεί κυρίως εναντίον των ιδεών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Τελικώς, βέβαια, οι αντιλήψεις των διαφωτιστών επικράτησαν, αλλάζοντας ριζικά τις αντιλήψεις της παλαιάς τάξης πραγμάτων και οδηγώντας την ανθρωπότητα στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, τις Γενοκτονίες και τα φρικτά εγκλήματα που τους συνόδευσαν, στους Ολοκληρωτισμούς του προηγουμένου αιώνα, καθώς και στα τραγικά κοινωνικά, ψυχολογικά και κοινωνικά αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου.

«Οἱ Χριστιανοί μέσα στόν κόσμο» μέρος η΄

ΟΜΙΛΙΑ 2η

π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

“Λόγοι Ἀφυπνίσεως”

Τί εἶναι ὁ γάμος γιά τόν Χριστιανό.

Τέταρτο –προσέξτε τώρα. Οἱ Χριστιανοί, λέει, παντρεύονται ὅπως ὅλοι καί τεκνογονοῦν, «ἀλλ᾿ οὐ ῥίπτουσι τά γεννώμενα»¹. Οἱ Χριστιανοί παντρεύονται καί τεκνογονοῦν ὅπως ὅλοι, ἀλλά δέν πετᾶνε ἤ δέν ἐκθέτουν ἐκεῖνα πού γεννιοῦνται. Δηλαδή οἱ Χριστιανοί ἔρχονται σέ γάμου κοινωνία, δηλαδή παντρεύεται ὁ Χριστιανός, –ἔ, βέβαια– ἀλλά ὁ γάμος τοῦ Χριστιανοῦ εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό.

Εὐλογεῖται ἀπό τόν Θεό ὁ γάμος. Γι᾿ αὐτό γράφει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος πρός τόν ἅγιο Πολύκαρπο: «Πρέπει δέ... μετά γνώμης τοῦ ἐπισκόπου τήν ἕνωσιν ποιεῖσθαι, ἵνα ὁ γάμος ᾖ κατά Κύριον», γιά νά εἶναι κατά Θεόν ὁ γάμος, λέει σύμφωνα μέ τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τοῦ ἐπισκόπου, «καί μή κατ᾿ ἐπιθυμίαν», ὄχι γιατί μ᾿ ἀρέσεις καί σ᾿ ἀρέσω, ἀδιάφορο ἄν δέν πρέπει νά σέ παντρευτῶ, γιατί εἶσαι ἀλλόθρησκος ἄνθρωπος καί λοιπά· «Πάντα εἰς τιμήν Θεοῦ γινέσθω.»².

Ἐπιτρέπεται γιά τούς χριστιανούς τό ρουσφέτι;

Το Γεροντικό είναι συλλογή γεγονότων ή λόγων από τον κόσμο της Μοναχικής πολιτείας. Εκεί βλέπει κανείς τη χριστιανική ζωή στην πράξη. Διακρίνει το ζήλο στο να εφαρμοστεί το Ευαγγέλιο όχι κατά γράμμα αλλά κατά το πνεύμα του Χριστού. Αισθάνεται την ελευθερία μέσα από την ακρίβεια και απολαμβάνει την εφαρμογή της πνευματικής ζωής που βασίζεται στην ταπείνωση και στην αγάπη.

Γι’ αυτό το Γεροντικό είναι διαχρονικό, επίκαιρο, ζωντανό, ακόμα κι αν μιλά για Μοναχούς αιώνων πριν από σήμερα. Αν και υπάρχουν, ασφαλώς, Γεροντικά και στις μέρες μας.

Αναφέρεται, λοιπόν, στο βίο του Αββά Ποιμένος το εξής περιστατικό: Ο διοικητής της περιοχής που βρισκόταν άκουσε για το Γέροντα και ήθελε να τον καλέσει στην πόλη για να τον γνωρίσει. Ο Γέροντας όμως δεν κατέβαινε, όπως ήταν η συνήθειά του.

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς: Ἡ χριστοειδής καρδία τοῦ κόσμου

Καί δω σε μας δουλεύουν σκληρά μα δουλεύουν δίχως προσευχή.

Καί σε μας υπάρχει σκέψη μα σκέψη δίχως προσευχή.

Φαίνεται πως όλοι, συνειδητά και ασυνείδητα, πασχίζουν να αλλάξουν την από Χριστού δοσμένη οικονομία της εκκλησιαστικής ζωής, να την φτιάξουν κατ’ εικόνα και ομοίωση δική τους.

Στην θέση της εικόνος του Χριστού ν’ αποτυπώσουν την δική τους εικόνα, να καταλάβουν το μέρος της εικόνος. Όλα αυτά όμως, λίγο ή πολύ, αγγίζουν τα όρια της ανταρσίας: απέρριψαν τον από Χριστού ορισμένο οικονόμο, την προσευχή, από τον οίκο της προσευχής και νευρικά εισήγαγαν τους νομικούς και συνταγματικούς και τους επιστημο-φιλοσοφικούς οικονόμους, αυτούς τους στερημένους από χάρη και προσευχή.

ρήματα Ζωῆς: Θύμηση τῆς Δευτέρας Παρουσίας

Ποιός απ’ όσους αναζητούν τη χαρά στις υλικές απολαύσεις και αποστρέφονται τα δάκρυα, όταν ακούσει λίγα από τα λόγια του άγιου Εφραίμ του Σύρου, δεν θα θρηνήσει, δεν θα κλάψει και δεν θα θυμηθεί τη μέλλουσα ανταπόδοση;