Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 11-10-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τίτον κεφ. γ΄ 8 - 15

γ΄ 8 - 15



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 5 - 15

Η΄ 5 - 15



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

The eternal life

 Do not forget your goal, my child. Look into heaven and see the beauty that awaits us. What are the present, earthly things? Aren’t they but ashes and dust and a dream? Don’t we see that everything here is subject to decay? Whereas things above are everlasting, the kingdom of God is endless, and blessed is he who will dwell in it, for he will behold the glory of His divine face!

My child, do not forget that we are in this world only temporarily and that our life dangles by a thread and that all the desirable things in the world are vain. So, whoever despises the vain things of the world—in other words, does not passionately desire them—will participate in the eternal good things.

Πῶς μετέχουμε στὴν λύτρωση ποῦ μᾶς χαρίζει ὁ Κύριος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πῶς μετέχουμε στὴν λύτρωση ποῦ μᾶς χαρίζει ὁ Κύριος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 06-05-2015
(Σύναξη στὸ Ἐνοριακό κέντρο Ἀμπελειῶν Πέλλης)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Κυριακή τοῦ Σπορέως-Μικρή νηπτική κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς

 Τήν πολύ γνωστή παραβολή τοῦ σπορέως πού ἀκούσαμε πρίν ἀπό λίγο, ἀπό τό Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, μποροῦμε νά τή διαφοροποιήσουμε ἀπό ἄλλες περικοπές γιά ἕναν ἰδιαίτερο λόγο:
Εἶναι μιά περικοπή πού μέσα σέ μιά μοναδική ἔκφραση, ἑρμηνεύεται ἡ ἴδια ἀπό τόν Χριστό. ῎Ετσι, θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι κανείς δέν μπορεῖ νά παρέμβει ἑρμηνευτικά σέ αὐτό τό κείμενο, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ἑρμηνεύει τά δικά Του τά λόγια. Καί παρόλο πού δέν μποροῦμε πραγματικά νά μιλήσουμε γιά ἑρμηνευτικές προεκτάσεις ἤ ἀναλύσεις, ἀφοῦ τά εἶπε ὅλα ὁ Χριστός, μποροῦμε, μέσα ἀπό τό δεύτερο κείμενο τῆς ἑρμηνείας τοῦ Χριστοῦ πού δίνει στήν παραβολή, νά ἀποκαλύψουμε – καί αὐτό εἶναι μιά μικρή νηπτική, θά ᾽λεγα μιά μικρή κλίμακα πνευματικῆς ζωῆς πού ὁδηγεῖ στόν ἴδιο τόν Χριστό.

Ἡ σφαγή τοῦ Μητροπολίτη Κυδωνιῶν Γρηγορίου και των Αϊβαλιωτῶν ἀπό τους τσέτες (3 Ὀκτωβρίου 1922)

Ο Μητροπολίτης Κυδωνιών Γρηγόριος

Ο Μητροπολίτης Κυδωνιών Γρηγόριος. Το κοσμικό του όνομα ήταν 'Αναστάσιος 'Αντωνιάδης ή Σαατσόγλου και, κατά μεταγλώττιση δική του, Ωρολογάς.
Γεννήθηκε το 1864 στη Μαγνησία της Μ. Ασίας και ήταν απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Διετέλεσε δε και καθηγητής, Ιεροκήρυκας και πρωτοσύγκελλος στις Ι. Μητροπόλεις Θεσσαλονίκης, Σερρών και Δράμας. Ως Ιεροκήρυκας ανήκει στους πρώτους πού στο κήρυγμα χρησιμοποίησαν τη δημοτική γλώσσα. Το 1902 έγινε Μητροπολίτης Στρωμνίτσης και από το 1908 έως το 1922 Μητροπολίτης Κυδωνιών με έδρα το Αϊβαλί. 

  Εργάστηκε με ζήλο και επιτυχία για την προάσπιση των εθνικών ελληνικών δικαίων και ιδιαίτερα συνεργάστηκε γι' αυτά με τον μητροπολίτη Δράμας Χρυσόστομο Καλαφάτη (1902-1910), τον κατόπιν εθνομάρτυρα μητροπολίτη Σμύρνης (1910-1922). Όντας πατέρας πνευματικός και προστάτης του ποιμνίου του, έσωσε πολλούς φυλακισμένους και μελλοθανάτους.

Οἱ ἑβδομήντα ἑβδομάδες τῆς νηστείας σου δέν ἔφτασαν στό Θεό….. (Γεροντικό )

 Διηγήθηκαν για ένα γέροντα, ότι νήστεψε εβδομήντα εβδομάδες, τρώγοντας μόνο μια φορά την εβδομάδα, και παρακαλώντας στο διάστημα αυτό το Θεό να του φανερώσει τη σημασία ενός χωρίου της Γραφής. Αλλά ο Θεός δεν του την αποκάλυψε. Λέει τότε μέσα του: «Να, τόσους κόπους έκανα, και τίποτα δεν κατόρθωσα. Ας πάω λοιπόν στον αδελφό μου και ας τον ρωτήσω». Φεύγοντας όμως, καθώς έκλεινε πίσω του την πόρτα, έστειλε ο Κύριος έναν άγγελο, πού του είπε:

Ἑρμηνεία Παλαιᾶς Διαθήκης –Προφήτης Ἠσαΐας (35ον) – (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Δημητσάνα, Δευτέρα 5 Ὀκτωβρίου 2015

ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

(Ἡ ἑρμηνεία παρά τήν συντομία της καί τήν ἁπλότητά της εἶναι ἐπιστημονική)

Ἡ ἐργασία αὐτή προσφέρεται στούς ἀναγνῶστες σέ συνέχειες ἑκάστη Δευτέρα καί Παρασκευή διά ἐξεύρεση λαθῶν ἐκ μέρους τους καί ἐνημέρωσή μας πρός διόρθωση, πρίν ἀπό τήν τελική δημοσίευση τοῦ ἔργου.

Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΣΑΪΑΣ

Κατά τῆς πρεσβείας τῆς σταλείσης στήν Αἴγυπτο (30,1-5)

(Προλογικό σημείωμα τῆς περικοπῆς)

1. Στήν περικοπή μας αὐτή ὁ προφήτης Ἡσαΐας ἀποτρέπει τούς κυβερνῶντες στήν Ἱερουσαλήμ νά συνάψουν συμμαχία μέ τήν Αἴγυπτο, γιά νά ἀποκρούσουν τούς πλησιάζοντας Ἀσσυρίους. Ἐδῶ θά πρέπει νά θυμηθοῦμε τόν χρόνο μεταξύ τῆς κατάκτησης τῆς Ἀζώτου τό 711 π.Χ. (βλ. κεφ. 20) καί τῆς πολιορκίας τῆς Ἱερουσαλήμ τό 701 π.Χ. (κεφ. 36 ἑξ.).

«Τό σκοτάδι θά τό ὀνομάσουν φῶς καί καί τό φῶς σκοτάδι.»

Γιά τόν γυμνισμό

...Νομίζω ὅτι δέν εἴμαστε μακριά ἀπό τήν ἀλήθεια ἄν ποῦμε ὅτι καί οἱ σημερινοί γυμνισταί εἶναι ἕνα εἶδος δαιμονισμένων ἀνθρώπων, πού τό δαιμόνιο τοῦ γυμνισμοῦ δέν τούς ἀφήνει νά ἠσυχάσουν. Κι ὅπως τά βόδια τό καλοκαίρι τά πιάνει ἡ μῦγα, ὁ τάβανος, καί δέν μποροῦν νά ἡσυχάσουν τά δυστυχισμένα, ἀλλά τρέχουν σάν δαιμονισμένα, ἔτσι καί οἱ ἄνρωποι, νέοι καί νέες, πού τούς ἔχει πιάσει ἡ μῦγα αὐτή τῆς γύμνιας, δέν ἡσυχάζουν. Τό δαιμόνιο τούς φωνάζει συνεχῶς:

Γδυθῆτε στά μικτά λουτρά.

Γδυθῆτε στούς χορούς καί στά πάρτυ.

Γδυθῆτε στά νυκτερινά κέντρα.

Γθυθῆτε στίς γυμναστικές ἐπιδείξεις.

Γδυθῆτε σέ παρελάσεις.

Γδυθῆτε καί μέσα στήν Ἐκκλησία.

Γδυθῆτε τώρα τελείως γδυθῆτε καί τρέχετε στούς δρόμους.

Τί διαφέρουν, παρακαλῶ, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἀπό τόν δαιμονιζόμενο τοῦ Εὐαγγελίου;

Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ Ῥωμηοσύνη

 

 

Τοῦ π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

 

Πολλοὶ ἔχουν πεῖ πως ὁ Καποδίστριας ἦταν ἕνας Εὐρωπαϊστής, ἕνας ἄνθρωπος πού «ἤθελε νὰ μετατρέψει τοὺς Ρωμηοὺς σὲ Ἕλληνες», ἰσχύει ὅμως κάτι τέτοιο;

Τὸ 1819 γράφει στὸν Πατέρα του: «Εἶναι ἔργον μοναδικόν τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν θαυματουργῶν Ἁγίων ποὺ ἀναξίως ἐπεκαλέσθην μὲ δάκρυα εἰλικρινοῦς καρδίας καὶ ἀφοσιωμένης» προσθέτοντας τὴν φράση: «Πίπτων εἰς τοὺς πόδας τοῦ Θαυματουργοῦ Ἁγίου μας καὶ τῆς Ἀειπαρθένου Πλατυτέρας (=Θεοτόκου)»[1] Εἶναι ἔκδηλη ἡ ἡσυχαστική του συνείδηση (βλ. τὶς σημειωμένες φράσεις) σὲ ἕνα ἰδιωτικὸ γράμμα ποὺ τοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀποκαλύψει τὰ μύχια της καρδιᾶς του. Εἶναι δὲ γεγονὸς ὅτι ἔβλεπε τὴν ἱστορικὴ ὕπαρξη τοῦ Γένους ζυμωμένη μὲ τὴν πίστη.

Γράφει σὲ ἄλλη περίπτωση: «Ἡ Χριστιανικὴ Θρησκεία ἐσυντήρησεν εἰς τοὺς Ἕλληνας καὶ γλώσσα καὶ πατρίδα καὶ ἀρχαίας ἔνδοξους ἀναμνήσεις καὶ ἑξαναχάρισεν εἰς αὐτοὺς τὴν πολιτικὴν ὕπαρξιν τῆς ὁποίας εἶναι στύλος καὶ ἑδραίωμα».[2] Συνδύαζε δηλαδὴ ὁ Καποδίστριας τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν...

ἱστορικὴ συνέχεια τοῦ Ἔθνους, ὄχι μὲ τὴν Εὐρώπη καὶ τὴν ὁποιαδήποτε βοήθειά της, ἀλλὰ μὲ τὴν παράδοση τοῦ γένους καὶ τὰ πνευματικὰ ἀποθέματά του.

Γιατί ὁ Χριστός ἔκανε θαύματα;

Τα περισσότερα τα έκανε, από άπειρη συμπόνια προς τα πλάσματά Του. Όταν στο δρόμο έβλεπε τυφλούς, παράλυτους, λεπρούς και Του φώναζαν για βοήθεια, δεν τους προσπερνούσε, τους θεράπευε. Όταν στο χώρο, όπου δίδασκε, έφερναν ασθενείς, ακόμα κι από τη σκεπή (παράλυτο Καπερναούμ), πάλι τους θεράπευε.

Ο Χριστός προσπαθούσε πρώτα να θεραπεύσει την ψυχή του αρρώστου και μετά το σώμα. Σ’ άλλους έλεγε «μην αμαρτάνεις πλέον», και σε άλλους «η πίστη σου σε έσωσε». Στον παράλυτο της Βηθεσδά, που έγινε καλά και σήκωσε και το κρεβάτι του, του είπε: «μην αμαρτάνεις στο εξής, για να μη σου συμβεί τίποτε χειρότερο» (Ιωάν. 5,14).

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: Ἄς ἐξομολογούμεθα συχνά μέ εὐλάβειαν καί καθαράν συνείδησιν

Ας εξομολογούμεθα συχνά με ευλάβειαν και καθαράν συνείδησιν. Να τηρώμεν τας εντολάς του πνευματικού.
Να προσευχώμεθα αδειαλείπτως.