Σελίδες

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 19-10-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. β΄ 14 - 21

β΄ 14 - 21


Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 18 - 22

Θ΄ 18 - 22



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

How to confront grief?

Grief is coming 

 (Extract from a morning sermon)

There are people, who, when they are healthy and their wallets are full, their children are progressing and everything is pleasant, they praise God. But, when sorrow comes, they lose their temper, they grouch and blaspheme and curse the day they were born; there are also others who get disappointed to such extent, that they give an end to their lives commiting suicide.
Oh people who are in sorrow in this world! In order to confront successfully sorrows, you must arm yourselves with patience. In order to obtain patience, you have to open up the Holy Bible and read what is says about sorrows, what is the purpose of sorrows, and read the wonderful examples of patience.

Ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία στίς 10-01-2015 στήν Κατερίνη

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

«Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐλεημοσύνης»




ΟΜΙΛΙΑ ΚΑ΄

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

Θά σᾶς παρακαλοῦσα νά εὐχηθῆτε, νά φωτίση ὁ Θεός τό σκοπό μου, γιά νά μπορέσω νά σᾶς μιλήσω δυό πράγματα τοῦ Θεοῦ, γιατί χωρίς Θεία φώτισι κανείς δέν μπορεῖ νά ὁμιλῆ σωστά. Σπουδάζουν οἱ ἄνθρωποι καί γνωρίζουν νά μιλοῦν ρητορικά καί συστηματικά. Ἐμεῖς οἱ ταπεινοί μοναχοί δέν ξέρουμε αὐτήν τήν γλῶσσα. Ἐπικαλούμεθα τήν Θεία φώτισι, κατ᾿ εὐθεῖαν νά ἔλθη ἀπό πάνω γιά νά μιλήσουμε καί γιά νά μπῆ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μέσα στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού θά τόν ἀκούσουν.
Θά μιλήσουμε γιά τήν ὕψιστη ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης· γιατί Θεός εἶναι ἐλεήμων, οἰκτίρμων, μακρόθυμος καί μετανοῶν «ἐπί κακίαις ἀνθρώπων». ἐλεημοσύνη Του δέν ἔχει ὅρια, ὅπως καί φύσις Του. Ἀκατάληπτος Θεός, ἀκατάληπτη κι ἀσύλληπτη καί ἐλεημοσύνη Του. Αὐτό ἀποδεικνύεται, ἄλλωστε, ἀπό τό ὅτι ἀκόμη μέχρι σήμερα στεκόμεθα καί δέν ἔχουμε τιμωρηθῆ πέρα γιά πέρα γιά τίς πολλές ἁμαρτίες μας. Μᾶς κάνει Θεός ἀκόμη ἔλεος.

ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΟΜΙΛΟΥΜΕ;_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ_ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ_mp3


Π. Σάββας 2010-02-07_ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΟΜΙΛΟΥΜΕ;_ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ_ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ_mp3


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 07-02-2010 (Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Προτιμοῦμε νά δεχθοῦμε ἕνα κακοποιό ἀπό ἕνα ἀγαθό εὐεργέτη


«Εγώ ήρθα εξουσιοδοτημένος από τον Πατέρα μου, εσείς όμως δεν με παραδέχεστε· αν έρθει κάποιος άλλος από δική του πρωτοβουλία, αυτόν θα τον δεχτείτε» (Ιωάν. 5, 43)
 Ποιός είναι αυτός ο «άλλος» που θα έλθει από δική του πρωτοβουλία και οι αμαρτωλοί άνθρωποι θα τον δεχτούν μάλλον, παρά τον ίδιο τον Χριστό και Κύριο; Είναι αυτός που δεν μπορεί να σηκώσει τον σταυρό και δεν βαδίζει τη στενή και τεθλιμμένη οδό· αυτός που δεν αγαπά τους ανθρώπους αλλά είναι μισάνθρωπος· αυτός που δεν πασχίζει εναντίον της αμαρτίας αλλά μάλλον πασχίζει υπέρ της αμαρτίας· αυτός που αγαπά την ακαθαρσία και διαχέει την ακαθαρσία· αυτός που είναι στρατιώτης του αιωνίου θανάτου και όχι της αιωνίου ζωής· αυτός που κολακεύει τους άθεους και αγαπά κάθε πάθος και διαστροφή: αυτός είναι ο Αντίχριστος.

Ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Χρυσή. Μία Ἁγία πού βασανιζόταν ἐπί τρεῖς μῆνες

αγία Χρυσή

Μαρτύρησε στις 13 Οκτωβρίου 1795

Η αγία ήταν Bουλγάρα και η οικογένειά της ζούσε στην περιοχή της Έδεσσας. Οι γονείς της ήταν Χριστιανοί, φτωχοί και άσημοι άνθρωποι και είχαν τέσσερες κόρες.
Κάποιος Τούρκος βλέποντας την ομορφιά της αγίας κυριεύτηκε από σαρκικό έρωτα και προσπαθούσε να βρει ευκαιρία για να πραγματοποιήσει τον άνομο σκοπό του. Πράγματι μια ημέρα που η αγία πήγε με άλλες γυναίκες στο δάσος να μαζέψει ξύλα, βρήκε και αυτός την ευκαιρία. Πήρε μαζί του κι άλλους Τούρκους φίλους του, την απήγαγαν και την πήγαν στο σπίτι του.

Ἀπάντηση στὸ πρόβλημα: «Γιατί εὐτυχοῦν οἱ ἀσεβεῖς;» (3ον)



   Ὁ εὐσεβὴς Ψαλμωδὸς σκανδαλί­ζεται ἀκόμη βλέποντας ὅτι οἱ ἄδικοι καὶ ­ἁμαρτωλοὶ δὲν ὑ­­πο­βάλ­λονται στοὺς κόπους ποὺ δο­­κιμάζουν ἄλλοι, προκειμένου νὰ ­κερ­δί­σουν τὰ ἀναγκαῖα γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὴ συντήρησή τους. «Μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγω­θήσονται» (Ψαλ. οβ΄ [72] 5), ­λέ­γει· αὐτοὶ δὲν ταλαιπωροῦνται οὔτε ὑποφέ­ρουν ὅπως οἱ ὅμοιοί τους. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν ἀνάγκη νὰ ἐργάζονται σκληρὰ γιὰ νὰ ἐξοικονομήσουν τὸν ἐπιούσιο, ὅπως οἱ ἄλλοι. Ὅ­­­πως διδάσκει ὁ Μέγας ­Ἀθα­νάσιος, ὁ κόπος τῆς ­χειρωνακτικῆς ἐργασίας ἔχει δοθεῖ στοὺς ­ἀνθρώπους ἀντὶ μαστιγίου1. Γιὰ τοὺς ἄλλους «πει­ρατή­ριόν ἐστιν ὁ βίος», ὅπως ­σημειώνει ὁ Ἰώβ (Ἰὼβ ζ΄ 1)· ἡ ζωὴ εἶναι γεμάτη δοκιμασίες καὶ θλίψεις. Γιὰ τοὺς ­ἄδι­κους ὅμως εἶναι συνήθως ­ἀπόλαυση, ἀνα­παυ­τήριο!
   Ἡ κατάσταση αὐτὴ τῆς ἀνέσεως ­κάνει τοὺς ἀσεβεῖς σκληροὺς καὶ ἀναίσθη­τους. Ἔτσι ἀντὶ νὰ μετανοήσουν γιὰ τὶς ἀδικίες τους ἀλαζονεύονται καὶ προκαλοῦν. Ἕνεκα τῆς ἀνέσεώς τους «ἐκράτησεν αὐτούς», λέγει ὁ Ψαλμωδός, «ἡ ὑπερηφανία αὐτῶν εἰς τέλος» (Ψαλ. οβ΄ [72] 6)· τοὺς κυρίευσε ὁριστικὰ καὶ ὁλο­κληρωτικὰ ἡ ­ὑπερηφάνειά τους. Τὸ δὲ ἀποκορύφωμα τῆς ὑπερηφάνειάς τους εἶναι ὅτι «περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν ἑαυτῶν» (Ψαλ. οβ΄ [72] 6), φόρεσαν ὡς ἔνδυμα καὶ κόσμημα ἐπιδεικτι­κὸ τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀσέβεια.

Ἡ συναναστροφή μέ αἱρετικούς δέν ἐπιτρέπεται_Εὐεργετινός_mp3


Π. Σάββας 2010-09-04_Ἡ συναναστροφή μέ αἱρετικούς δέν ἐπιτρέπεται_Εὐεργετινός_mp3


Δέν ἐπιτρέπεται οὔτε καί ἡ ἐνασχόληση μέ τά αἱρετικά δόγματα.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-09-2010 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Εὐχαί κατά ἀλφάβητον (Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)

Εν είδει Οίκων, εις τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν, κατανυκτικαί και ωραίαι, αρχόμεναι μεν από της Θεολογίας, και τελευτώσαι μέχρι της Δευτέρας του Χριστού Παρουσίας, περιέχουσαι δε, κατά τάξιν, δοξολογίας, ευχαριστίας, εξομολογήσεις, και αιτήσεις.1
Κοντάκιον, ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.
Τω Παντοκράτορι Θεώ και Πανοικτίρμονι, Ως επί θρόνου σου του θείου παριστάμενος, Απετόλμησα ο δούλός σου μετά φόβου, Προσκομίσαι σοι τους Οίκους τούτους Δέσποτα˙ Όθεν, δέξαι με ως εύσπλαγχνός σοι κράζοντα˙

Ιησού Υιέ του Θεού, ελέησόν με.
Άναρχος εξ Ανάρχου, του Πατρός προ αιώνων, ετέχθης ενυπόστατος Λόγος, και Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού˙ όθεν μου, τον νουν και γλώτταν τράνωσον, προς ύμνον του σωτηρίου και φοβερού σου Ονόματος˙ και αξίωσόν με δοξολογείν σε Θεοπρεπώς και λέγειν˙ Ιησού, η Ουσία η υπερούσιος, δοξολογώ σε τον όντα υπέρ πάσαν θέσιν και υπεροχικήν αφαίρεσιν.

Ιησού, η υπόστασις η ακατάληπτος, δοξολογώ σε τον όντα υπέρ πάσαν κατάφασιν και απόφασιν.

Πρωτοπρ. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἐπιστολή Πατριάρχου Αθηναγόρα, μέρος Γ

Πάτρα,  25  Σεπτεμβρίου  2015

Γ΄
Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας   προς   μασόνο,  θεοσοφιστή  και  εωσφοριστή:
 
«μελετούμεν αυτό εν μυστική μεθ υμών ψυχική επικοινωνια και αγαλλιάσει, ότι πλουτιζομεθα εκ των υψηλών σκέψεων της ημετέρας Εντιμότητας. Ταύτα δε πάντα... έχουσι τοποθετήσει την υμετέραν Εντιμότητα εις την γενναία και τετιμημενην παρεμβολήν των συμμετόχων και συνεργατών της Μητρός Εκκλησίας εν τη προσπάθεια αυτής εις προώθησιν της ενότητος των Χριστιανών» .
Στα δύο προηγούμενα μέρη του άρθρου αναφερθήκαμε στην ιδιαίτερα θερμή, προσωπική επιστολή που απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας στον συγγραφέα Κ. Μελισσαρόπουλο.
Όπως είδαμε ο Κ. Μελισσαρόπουλος ήταν δεδηλωμένος μασόνος 33ου βαθμού, μέλος του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου βαθμού της Ελλάδος, χρηματίσας Κραταιός Μέγας Θησαυροφύλακας της Ιεράς [Μασονικής] Αυτοκρατορίας(!) και εν συνεχεία Κραταιός Ανθύπατος Μέγας Ταξιάρχης αυτής (δηλ. Υπαρχηγός-Αντιπρόεδρος του Σώματος όλων των υψηλόβαθμων μασόνων της χώρας μας),  Επίσης, ο Κ. Μελισσαρόπουλος διετέλεσε επί δεκαετίες (34 χρόνια) πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας εν Ελλάδι (1952-1957 και 1961-1988) καθώς και ιδρυτής (1956) και επί 33 χρόνια Διευθυντής (1956-1988) και συντάκτης του περιοδικού «ΙΛΙΣΟΣ» (επίσημο όργανο της Θεοσοφικής Εταιρείας Ελλάδος)!

Ἄς ἀναλάβουν οἱ ἀρχιερεῖς ἀνδρεῖο φρόνημα.Μακαριστοῦ γέροντος π. Φιλοθέου Ζερβάκου



Όλα τα μεγάλα κακά από μικρά έχουν την αιτία τους. Εκείνος που με ευκολία νικήθηκε από τα μικρά, με ευχέρεια θα νικηθεί και από τα μεγάλα. Πολλές φορές από μια μικρή σπίθα άναψε μεγάλη φωτιά, η οποία προξένησε μεγάλες καταστροφές, έκαψε σπίτια και πόλεις, εθανάτωσε ανθρώπους και ζώα. Ας αναλάβουν οι αρχιερείς και ποιμένες της αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας ανδρείο φρόνημα και ας μιμηθούν τους αληθείς ποιμένας της Εκκλησίας μας, οι οποίοι εκδίωξαν μακριά από την λογική ποίμνη του Χριστού τους κατά καιρούς διαφόρους αιρετικούς και διεφύλαξαν τα λογικά πρόβατα. Λύκοι βαρείς και άγριοι έχουν ορμήσει και σήμερα κατά της Εκκλησίας και απειλούν να διασκορπίσουν τα λογικά πρόβατα.

ρήματα Ζωῆς: Ἡ μεγαλύτερη χαρά

20151008-1
Μπορείς, βλέποντας τον ήλιο με τους φυσικούς οφθαλμούς, να μη χαίρεσαι; Μα πόσο μεγαλύτερη χαρά θα νοιώθεις, όταν ο νους σου βλέπει με τους εσωτερικούς οφθαλμούς τον Ήλιο της δικαιοσύνης, τον Χριστό;

Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-i-megaliteri-chara/