Σελίδες

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 22-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. δ΄ 4 - 8 & 16

δ΄ 4 - 8 & 16


Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιθ΄ 12 - 28

Ιθ΄ 12 - 28






Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Fathers of church about fasting

Fathers of church about fasting
 Beware of limiting the good of fasting to mere abstinence from meats. Real fasting is alienation from evil. ‘Loose the bands of wickedness.’ For give your neighbour the mischief he has done you. Forgive him his trespasses against you. Do not ‘fast for strife and debate.’ You do not devour flesh, but you devour your brother. You abstain from wine, but you indulge in outrages. You wait for evening before you take food, but you spend the day in the law courts. Woe to those who are ‘drunken, but not with wine.’ Anger is the intoxication of the soul, and makes it out of its wits like wine.
St. Basil, in his homilies on the Holy Spirit

Ὅποιος ἐπικαλεῖται μέ στεναγμό τόν Χριστό στήν καρδιά του κατατροπώνει τίς ἀόρατες ἐχθρικές δυνάμεις

  Λόγος  που  ωφελεί  την  ψυχή  και  σώζει  

Μικρή Φιλοκαλία

(Κεφάλαια 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25  από  τα 203 συνολικά)


                                                     Οσίου Ησυχίου του Πρεσβυτέρου

19.  ΑΝ ΑΦΟΥ ΚΟΨΟΥΜΕ  για λίγο τις αιτίες των παθών, ασχοληθούμε με την πνευματική θεωρία, έχοντάς την πια ως έργο μας, χωρίς όμως να μείνουμε μόνιμα σε αυτήν πολύ εύκολα ξαναγυρίζουμε στα πάθη της σαρκός. Και έτσι αποδείχνεται πως δεν πήραμε κανέναν άλλον καρπό από την εργασία αυτή παρά τον ολοκληρωτικό σκοτισμό του νου και το ξεστράτισμά μας στα υλικά.

20.   ΠΡΕΠΕΙ   όποιος κάνει τον εσωτερικό αγώνα να έχει κάθε στιγμή τα παρακάτω τέσσερα πράγματα μέσα του:

ταπείνωση
απόλυτη προσοχή
αντίρρηση και 
προσευχή.

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ για να έχει πρόχειρη τη βοήθεια του Θεού, επειδή πρέπει να παλέψη με αντίπαλους τους περήφανους δαίμονες. Ο Κύριος μισεί τους περήφανους (Παροιμ. γ΄34).

ΠΡΟΣΟΧΗ: για να έχει την καρδιά του ελεύθερη από κάθε λογισμό κι αν ακόμα φαίνεται τάχα αγαθός.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ: για να προβάλλη μόλις ιδή να έρχεται ο πονηρός αμέσως αντιρρήσεις με  οργή. "Και αποκριθήσομαι λέει ο ψαλμωδός τοις ονειδίζουσί μου κακά. Ουχί τω Θεώ  υποταγήσεται η ψυχή μου;" (Θα αποκριθώ σε αυτούς που με κατηγορούν και μου αποδίδουν κακά. Δεν πρέπει να υποταχθή στον Θεό η ψυχή μου; -Ψαλμ. ξα΄2).

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. ΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΗ. «Ταυτόχρονα μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα πού τόν ἐπισκίασε ἐπέτρεψε ὁ Θεός καί μπῆκε μέσα του ὁ διάβολος»

Ό Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Αντώνιος με παρηγόρησε με μια πνευματική συνομιλία και, μεταξύ των άλλων, μου είπε και κάτι για τον άγιο Μητροφάνη. Όταν στο νου του παρουσιάστηκε η σκέψη ποιος αμάρτησε, ο Μοτοβίλωφ ή οι γονείς του και υποφέρει τόσο πολύ, τότε ο άγιος Μητροφάνης τού έδωσε την έξης απάντηση: «Μήπως ξέχασες τον λόγο τού Ευαγγελίου, τί είπε ό Κύριος σε παρόμοια περίπτωση, όταν οι μαθητές ρώτησαν τον Θεάνθρωπο Ιησού για τον εκ γενετής τυφλό ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του; Και ό Μοτοβίλωφ, αν και δεν είναι εκ γενετής τυφλός όμως υποφέρει αρχίζοντας από την βάπτισή του. Και γι’ αυτόν δηλαδή και για τον εκ γενετής τυφλό ό Κύριος λέει: «ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, άλλ ’ ίνα φανερωθή τά έργα τον Θεού εν αύτώ» (Τω. 9, 3). Οι γονείς του Μοτοβίλωφ ήταν καλοί χριστιανοί και πιστοί στον Θεό. Και ό Μοτοβίλωφ είναι το παιδί πού ό Θεός τούς είχε υποσχεθεί. Μέχρι την βάπτισή του δεν θα μπορούσε να παροργίσει τον Θεό.

Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν

Προσευχόταν πάλι μιά μέρα, ὅταν ὁ νοῦς του πῆγε στό θάνατό του καί στήν ἀναχώρησή του γιά τήν ἄλλη ζωή. Κι ἐνῶ συλλογιζόταν ἐκείνη τή μεγάλη καί φοβερή ὥρα, ἔπεσε σέ ἔκσταση.
Βλέπει τότε μιά μεγάλη θάλασσα, ὅπου κολυμποῦσαν ἀναρίθμητοι ἄνθρωποι. Ὅλοι ἔδειχναν πώς ἀγωνίζονταν νά φτάσουν σέ κάποια ἀκτή, πού βρισκόταν ἀπέναντι, ἀρκετά μακριά. Μερικοί ὅμως, καθώς κολυμποῦσαν, σήκωναν στούς ὤμους τους τεράστια φορτία –πέτρες, λάσπη, ξύλα, στάχτη, μπακίρι, χρυσάφι..., ὅλα τά ὑλικά τοῦ κόσμου. Οἱ πιό πολλοί ἀπ’ αὐτούς- ἀλίμονο! –πνίγονταν κάτω ἀπ’ τό βάρος τοῦ φορτίου τους. Ἄλλοι πάλι σήκωναν μικρά φορτία, κολυμπώντας ὅμως μάζευαν κι ἄλλα πράγματα. Κι ἐνῶ οἱ ταλαίπωροι βούλιαζαν, πρόσθεταν συνέχεια βάρος στό φορτίο τους, ὥσπου πνίγονταν κι αὐτοί!

Ψαλμός 13 – Ἡ κοινωνία τῶν ἀθέων (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

          ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015
 
Ψαλμός 13
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ
 
1. Παρακαλῶ, χριστιανοί μου, νά προσέξετε τό κήρυγμα πού θά κάνω σήμερα ἑρμηνεύοντας τόν 13ο Ψαλμό. Ὁ Ψαλμωδός μιλάει γιά ἕναν ἄθεο ἄνθρωπο, πού στήν καρδιά του πρῶτα, μυστικά, ἀλλά καί φανερά ἔπειτα, διακήρυξε ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός. «Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός» (στίχ. 1)!... Τό σύνθημα τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ φαίνεται ὅτι ἐπηρέασε τήν κοινωνία, γιατί στήν συνέχεια ὁ ποιητής μας παρουσιάζει μία κοινωνία στά «κακά της χάλια»!... 
Ἔτσι εἶναι, ἀδελφοί μου! Γιά ἕναν πού δέν ὑπάρχει Θεός ὅλα ἐπιτρέπονται! Καί οἱ ἀνηθικότητες καί οἱ φόνοι καί οἱ ἀπάτες, ὅλα-ὅλα ἐπιτρέπονται στήν ἄθεη κοινωνία. Γι᾽ αὐτό καί παρακάτω λέγει ὁ Ψαλμωδός μας περί τῶν πολιτῶν τῆς ἀθέου κοινωνίας: «Διεφθάρησαν καί ἐβδελύχθησαν ἐν ἐπιτηδεύμασιν· οὐκ ἔστι ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός» (στίχ. 1) Καί στήν συνέχεια λέγει ὁ Ψαλμωδός μας πιό κτυπητές ἐκφράσεις χαρακτηρίζοντας τούς ἀνθρώπους μιᾶς ἄθεης κοινωνίας.

Μακαρισμοί τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου

Osios-Paisios-o-Agioreitis-Ieron-Hsyhasterion-Timiou-Prodromou-Metamorfosis-Halkidikis2


Μακάριοι όσοι αγαπήσανε τον Χριστό περισσότερο απ’ όλα τα του κόσμου και ζούν μακριά του κόσμου και σιμά στον Θεό, με τις παραδεισένιες χαρές, επί της γης. Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να ζούν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα. Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και με αυτόν τον τρόπο προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο. Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με την σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία και τους προδίδει. Μακάριοι όσοι χαίρονται, όταν τους κατηγορούν αδίκως, παρά όταν τους επαινούν δικαίως για τον ενάρετο βίο τους. Εδώ είναι τα σημάδια της αγιότητος και όχι στον ξερό αγώνα των σωματικών ασκήσεων και τον μεγάλο αριθμό των αγώνων, που όταν δεν γίνονται με ταπείνωση και με σκοπό την απέκδυση του παλαιού μας ανθρώπου, μόνον ψευδαισθήσεις δημιουργούν.

Τό σαρανταλείτουργο

π. Δημητρίου Μπόκου 

Στὶς 15 Νο­εμ­βρί­ου ἀρ­χί­ζει τὸ σα­ραν­τα­ή­με­ρο, ἡ χρι­στου­γεν­νι­ά­τι­κη νη­στεί­α. Ἡ νη­στεί­α αὐ­τὴ ἀ­νή­κει στὶς ἐ­λα­φρὲς νη­στεῖ­ες τοῦ ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ ἔ­τους, ἐφόσον ἐπιτρέπεται νὰ τρῶ­με λα­δε­ρὰ φα­γη­τὰ καὶ ψά­ρι (ὄχι βέβαια Τε­τάρ­τες καὶ Πα­ρα­σκευὲς) μέχρι καὶ τὶς 17 Δεκεμβρίου, γί­νε­ται δηλαδὴ κα­τά­λυ­σις ἰ­χθύ­ος, ὅ­πως ση­μει­ώ­νουν τὰ βι­βλί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας. Δὲν τρῶ­με κα­τὰ τὴ νη­στεί­α αὐ­τὴ κρέ­ας, γά­λα, τυ­ρὶ καὶ αὐ­γά.
Κα­τὰ τὴν πρώ­τη ἑ­βδο­μά­δα τῆς νη­στεί­ας (15-21 Νο­εμ­βρί­ου), κα­τὰ πα­ρά­δο­ση ἄ­γρα­φη τοῦ Ὀρ­θο­δό­ξου λα­οῦ, νη­στεύ­ου­με καὶ ἀ­πὸ ψά­ρι, ἐ­πει­δὴ πα­λαι­ό­θεν οἱ Χρι­στια­νοὶ εἶ­χαν τὴν εὐ­λα­βῆ συ­νή­θεια νὰ κοι­νω­νοῦν στὴν πλειονότητά τους κα­τὰ τὴ με­γά­λη ἑ­ορ­τὴ τῶν Εἰ­σο­δί­ων τῆς Θε­ο­τό­κου (τῆς Παναγίας τῆς Πο­λυ­σπο­ρί­τισ­σας, ὅπως τὴν ξέρει ὁ λαός μας).
Ὁ κα­νό­νας τῆς νη­στεί­ας δὲν εἶ­ναι βέ­βαι­α ὁ ἴδιος γιὰ ὅ­λους.

Ἡ εἰσήγηση τοῦ π. Βασιλείου Γεωργόπουλου μέ τίτλο: "Οἱ γκουρού καί ὁ Χριστός"


Στην ημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών, που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας, την 14η Νοεμβρίου 2015 με θέμα: ΓΙΟΓΚΑ; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!

 http://makkavaios.blogspot.gr/2015/11/blog-post_36.html

Τί εἶναι ἡ οἴηση;


Οἱ νεότεροι δὲν ἔχουμε συνηθίσει νὰ τὴ χρησιμοποιοῦμε ὡς λέξη. Ἀλλὰ στὰ πνευματικὰ βιβλία τὴ συναντοῦμε συχνά. «Οἴηση» εἶναι τὸ ὑ­­περήφανο φρόνημα, ἡ ἔπαρση, ἡ ἀλαζονεία. Εἶναι ἡ ψεύτικη ἰδέα ποὺ ἔχουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας ὅτι εἴμαστε μεγάλοι καὶ τρανοί. «Τὸ νὰ νομίζωμεν ὅτι εἴμεθα κάποιον τί· τοῦτο ­ὀνομάζεται οἴησις», γράφει ὁ ἅ­­­γιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ ὡραῖο βιβλίο του «Ὁ Ἀόρατος Πόλεμος».
    Στὴ γλώσσα τῆς Ἁγίας Γραφῆς αὐτοὶ ποὺ ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό τους ὀνομάζονται «φρόνιμοι παρ’ ἑαυτοῖς» (Ρωμ. ιβ΄ 16· πρβ. Παρ. γ΄ 7). Ὁ προφήτης Ἡσαΐας τοὺς ταλανίζει. Ἀ­λίμο­νο, λέει, σ’ αὐτοὺς ποὺ τρέφουν μέσα τους τὸ φρόνημα ὅτι εἶναι συνετοὶ καὶ σοφοί, καὶ οἱ ὁποῖοι στὰ μάτια τους παρουσιάζονται ὅτι τὰ ξέρουν ὅλα καὶ δὲν ἔχουν ἀνάγκη συμβουλῆς. «Οὐαὶ οἱ συνετοὶ ἐν ἑαυτοῖς, καὶ ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονες» (Ἡσ. ε΄ 21). Τοὺς ταλανίζει, διότι δὲν ὑπολογίζουν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ρυθμίζουν τὰ θέματα τῆς ἰδιωτικῆς καὶ ­δημόσιας ζωῆς τους μὲ βάση τὴ δική τους καὶ μόνο σοφία καὶ ἐπιτηδειότητα.

Στρίψε ἀπότομα τό τιμόνι

 
Να μην απελπίζονται όσοι βρίσκονται μέσα στον κόσμο, όταν είναι κυριευμένοι από πολλά πάθη, και η φύση τους είναι άτακτη και τρέχει με ορμή στην κατηφόρα, αλλά να ελπίσουν στην Παντοδυναμία του Θεού και να στρίψουν απότομα το τιμόνι της γερής τους μηχανής στο δρόμο του Θεού, της ανηφόρας, και πολύ γρήγορα θα προσπεράσουν άλλες βραδυκίνητες μηχανές που τρέχανε μπροστά από πολλά χρόνια στο δρόμο του Θεού με βραδύ ρυθμό.

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/stripse-apotoma-to-timoni/