ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Σελίδες
▼
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015
Ὁ ἅγιος Σάββας ὡς πρότυπο μετανοίας, ἀγάπης καί προσευχῆς_mp3
Π. Σάββας 2015-12-04_Ὁ ἅγιος Σάββας ὡς πρότυπο μετανοίας, ἀγάπης καί προσευχῆς_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-12-2015 (Κήρυγμα στὴν ἀγρυπνία στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)
Κυριακή Ι’ Λουκᾶ: Ἡ θεραπεία τῆς συγκύπτουσας (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
(Λουκ. ιγ’ 10-17)
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επισκέφτηκε τη γη
δυναμικά αλλά ταπεινά, για να διδάξει τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το Θεό
και τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αδύναμοι. Η αγάπη τού
Θεού τους κάνει δυνατούς. Από μόνοι τους οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι. Η
αγάπη για τον άνθρωπο τους κάνει ταπεινούς. Η αγάπη για τον άνθρωπο προέρχεται από την αγάπη για το Θεό. Η ταπείνωση προέρχεται από μια αίσθηση θεϊκής δύναμης. Η αγάπη για τον άνθρωπο χωρίς αγάπη για το Θεό είναι ψεύτικη. Κάθε άλλη δύναμη εκτός από εκείνη του Θεού, είναι υπερήφανη και ψεύτικη.
Οι άνθρωποι όμως έχουν βρει κι έναν τρίτο δρόμο, που δεν είναι ούτε αγάπη για το Θεό ούτε αγάπη για τον άνθρωπο. Είναι η αγάπη για τον εαυτό τους, η φιλαυτία. Η φιλαυτία είναι φράγμα που τους χωρίζει από Θεό κι απ’ ανθρώπους και τους αφήνει εντελώς απομονωμένους.
Όταν ο άνθρωπος αγαπά μόνο τον εαυτό του, δεν αγαπά ούτε το Θεό
ούτε το συνάνθρωπό του. Δεν αγαπά ούτε τον άνθρωπο που κρύβει μέσα του.
Ἅγιος Νικόλαος. Ὁμολογητής τῆς Ὀρθόδοξης πίστης (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ
ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη,
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
1. Σήμερα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει
τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Νικολάου, Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας. Εἶναι ἅγιος πολύ ἀγαπητός
στήν πατρίδα μας καί αὐτό φαίνεται ἀπό τό ὅτι πολλοί Ναοί σέ πόλεις καί χωριά εἶναι
ἀφιερωμένοι σ᾽ αὐτόν καί πολλοί χριστιανοί, ἄνδρες καί γυναῖκες, φέρουν τό ὅνομά
του.
Ἄλλοτε σᾶς μίλησα γιά τόν θαυμαστό βίο τοῦ ἁγίου, ὅτι ζοῦσε
ἀσκητικά, ὅτι κήρυττε τήν ὀρθόδοξη πίστη, ὅτι ἦταν πολύ φιλάνθρωπος καί μάλιστα
κατά κρυφό τρόπο, γιατί ἦταν πολύ ταπεινός καί δέν ἤθελε νά διαφημίζεται τό ὄνομά
του.
2. Στό σημερινό μου κήρυγμα γιά τόν Ἅγιο Νικόλαο, ἀδελφοί,
θέλω νά σᾶς ἀναφέρω δύο περιστατικά, στά ὁποῖα ὁ ἅγιος παρουσιάζεται ὡς ὑπερασπιστής
τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Πραγματικά, ὁ ἅγιος Νικόλαος ἦταν δυνατός ὁμολογητής τῆς Ὀρθόδοξης
πίστης. Τό ἕνα περιστατικό, πού θά ἀναφέρω γιά νά φανεῖ αὐτό, ἦταν ὅταν ζοῦσε ὁ
ἅγιος, τό δέ ἄλλο ἦταν μετά τόν θάνατό του. Ἀκοῦστε χριστιανοί:
Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό
Από τον βίο του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου
Κατά την εποχή που ζούσε ο Άγιος Σάββας,
έπεσε πείνα μεγάλη και ακρίβεια πολύ σ’ όλη την Παλαιστίνη επί 5 χρόνια
και κατά το διάστημα αυτό δεν έβρεξε καθόλου. Γι’ αυτό στην Παλαιστίνη
υπήρχε στεναχώρια μεγάλη στους κοσμικούς αλλά και στους Μοναχούς που
ήταν σε κελιά και Μοναστήρια. Ο Άγιος Σάββας διηύθυνε τότε 7 μεγάλα
Μοναστήρια, που είχαν μεγάλη στέρηση των αναγκαίων, όμως εκείνος δεν
μεριμνούσε για τίποτα, αλλά μόνο στον Θεό είχε εναποθέσει τις ελπίδες
του, ζητώντας απ’ Αυτόν βοήθεια.
Καλούσε και τους Ηγούμενους των Μοναστηριών και τους
συμβούλευε να μην μεριμνούν, ούτε να στενοχωρούνται για τα δεινά, αλλά
να ελπίζουν στον Κύριο και Εκείνος θα δώσει σ’ αυτούς τα χρειαζούμενα.
Καί τά κλασσικά παραμύθια, ἀλλάζουν πρός τόν σκοπό τῆς ὁμο-παιδείας
ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΛΛΖΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ
ΟΜΟ-ΠΑΙΔΕΊΑΣ
(Πανεπιστημιακοί ερευνητές
‘’μελετούν’’ τρόπους ενάντια στην ‘’ομοφοβία’’ ).
Του Β.
Χαραλάμπους, θεολόγου
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια
ανέντιμη προσπάθεια, για αλλότροπη ανοχή των «παθών ατιμίας» στην εκπαίδευση,
ιδιαιτέρως στην Ευρώπη. Προς τούτο οι ερευνητές Elizabeth Atkinson και Renée De Palma του Πανεπιστημίου του Sunderland σε συνεργασία με ερευνητές από το
Πανεπιστήμιο του Exeter και του Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου
ερεύνησαν τρόπους ενάντια στην καλούμενη (από τους στηρίζοντες τα
πάθη ατιμίας) ‘’ομοφοβία΄’’. Το ερευνητικό αυτό ‘’έργο’’
χρηματοδοτήθηκε από το Economic and Social Research Counsil, με σκοπό την αμφισβήτηση της
‘’ομοφοβίας’’ στα Δημοτικά Σχολεία.
Ἡ συνύπαρξη τῶν θρησκειῶν καί τῶν ὁμολογιῶν σέ ἀντίθεση μέ τούς Ἱ. Κανόνες εἶναι τό πρῶτο στάδιο ἀνατροπῆς τῆς πίστης μας
Του π. Πέτρου Χίρς
Τέσσερα στάδια περνάει για να πετύχει το σκοπό του ο διάβολος, την ανατροπή της πίστεως μας.
Πρώτο Στάδιο: Η Συνύπαρξη
Το
πρώτο είναι η συνύπαρξη. Έρχεται σε ετέρα μορφή όπως το φίδι και
βρίσκεται κοντά μας, κοντά στους ορθοδόξους, κοντά στους πιστούς. Αυτή η
συνύπαρξη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει στο επόμενο
στάδιο που είναι ο διάλογος. Γι’ αυτό ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη είναι
τόσο αυστηρός να μην αναμιγνύεται ο λαός του Θεού με τους ειδωλολάτρες.
Ακριβώς γιατί είναι η αρχή της πτώσης. Η συνύπαρξη.«Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις», λέει ο Απόστολος Παύλος. ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, λέγει κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε· κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς».
Αλλά
σήμερα δεν είμαστε στην Παλαιά Διαθήκη, δεν μπορούμε να βγούμε
υπαρξιακά από τον κόσμο αλλά τροπικά. Τροπικά βγαίνει ο πιστός. Τότε
ήταν ορατά σύνορα, τώρα είναι πνευματικά. Και σύνορα οι Πατέρες της
Εκκλησίας όρισαν τους κανόνες της Εκκλησίας. Και υπάρχουν κανόνες της
Εκκλησίας για τη συμπεριφορά μας ιδιαίτερα στα πνευματικά με τους
ετεροδόξους, τους αιρετικούς. Αυτά τα όρια πρέπει να σεβόμαστε αν θα
μένουμε μακριά από τον πειρασμό.
Στιγμιότυπα ἀπό τό βίο τοῦ ἁγ. Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου
Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος (5 Δεκεμβρίου)
α. Ο πειρασμός του μήλου.
Κάποτε, που βρισκόταν στον κήπο του
μοναστηριού, του ήλθε η επιθυμία να φάει ένα ωραίο και πολύ νόστιμο
μήλο, πριν από την κανονική ώρα του φαγητού. Η επιθυμία που άναψε μέσα
του τον οδήγησε να το κόψει, αλλά έπειτα σκέφθηκε καλλίτερα και
κυριάρχησε στον εαυτόν του με δύναμη. Επιτιμούσε και μάλωνε τον εαυτό
του με λογισμούς ευσεβείς λέγοντας· « Ήταν ωραίος στα μάτια και
ευχάριστος στη γεύση και ο καρπός που έφαγε ο Αδάμ και με την παρακοή
εκείνου οδηγήθηκα και εγώ στο θάνατο. Γιατί αντί του νοητού και
πνευματικού κάλλους, προτίμησε εκείνο, που φαινόταν ωραίο κι ευχάριστο
στα σωματικά μάτια· κι αντί για τις πνευματικές απολαύσεις, θεώρησε
καλλίτερο το να γεμίζει το στομάχι του. Απ’ αυτόν μπήκε μέσα στον κόσμο ο
θάνατος. Ας μην αποστρέψω, λοιπόν, το πρόσωπο μου από την ομορφιά της
εγκράτειας, με το να καταβληθώ από κάποιο ψυχικό νυσταγμό. Γιατί, όπως
πριν από κάθε καρποφορία προηγείται ο ανθός, έτσι και πριν από κάθε έργο
και κατόρθωμα αγαθό προηγείται η εγκράτεια.
Ὁ Μωάμεθ εἶχε προφητευθεῖ;
Ο Μωάμεθ κατά
το Κοράνιο (7,157) ήταν
προφητευμένος στο Νόμο και στο Ευαγγέλιο. Απευθυνόμενος ο αρχάγγελος Γαβριήλ εκ
μέρους του Θεού στους Ισραηλίτες τους λέει: «πιστέψτε σ’ ό,τι αποκάλυψα, που
επικυρώνει την αποκάλυψη που έχετε… Και μη σκεπάζετε την Αλήθεια με την ψευτιά,
ούτε ν’ αποκρύπτετε την Αλήθεια, ενώ τη γνωρίζετε» (2,41-42). Εδώ
εξυπονοεί ότι η αποκάλυψη των Ιουδαίων ολοκληρώνεται με την αποκάλυψη του
Μωάμεθ. Ο Ιησούς, κατά το Κοράνιο, ήλθε, για να αναγγείλει την ευχάριστη είδηση
του ερχομού του Μωάμεθ (61,6). Μάλιστα έκανε και σημεία-θαύματα γι’ αυτό!
Πουθενά δεν
υπάρχει προφητεία στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή Διαθήκη για το Μωάμεθ. Οι
προφητείες για το Χριστό υπάρχουν στο εβραϊκό κείμενο και όσοι Ιουδαίοι δεν είναι
προκατειλημμένοι διαβάζοντας τις προφητείες γίνονται χριστιανοί.